“Bakit ako matatakot?”“Baka komprontahin ka niya.”“Hindi mo ba ako tutulungan?”Nanatiling walang emosyon si Joseph. Pumikit siya para ipahinga ang mga mata, hindi niya pinansin ang paghingi nito ng tulong. Malinaw na wala siyang balak na mangialam.Tinitigan ni Chloe ang gwapong mukha nito at napairap sa inis.‘Come on, kahit siya na ang pinakamagaling, hindi niya mapapantayan ang napakaraming magagandang babae. Kung si Jane lang, madali lang yun, pero sa mga kakampi nito, nasa disadvantage ako.‘Hayaan mo na, ayaw ko nang isipin. Titingan ko na lang kung anong mangyayari at doon na ako magsisimula.’Sa front seat, si Patrick ang nag-maneho papunta sa art exhibition center na nasa malayong area. Dumungaw si Chloe sa labas ng bintana, pinagmamasdan ang tanawin, at napapikit. Nagpahinga siya pagkatapos ng nakakapagod na araw.Boses ni Patrick ang gumising sa kaniya, sumunod siya kay Joseph at bumaba sa sasakyan, medyo wala pa rin sa sarili.Maraming tao ang nagtipon-tipon sa
Natahimik si Chloe, napagtanto niyang isa ulit itong pang-iinsulto sa kaniya.“Hindi na kailangan. Hindi ako interesado sa iyo, at ayaw ko ng autograph mo,” Sabi ni Chloe habang matamis na nakangiti. “Oo nga pala, si Aiden Knight ag paborito kong artista.”Para makaganti, sinadya niyang banggitin ang pangalan ng karibal nito, alam niya ang epekto nito.Katulad ng inaasahan niya, agad na nagdilim ang ekspresyon ni Sebastian. Binitawan niya si Chloe at sarkastikong ngumisi. “Well, ang pangit ng taste mo, kung ganoon.”Nagkibit-balikat lang si Chloe, sabay talikod para ipakitang wala siyang interes para makipag-away sa isang taong hindi sibilisado. Doon naman, bumalik si Joseph kasama si Jane na parehong hindi maganda ang itsura tulad ni Sebastian. Mapula ang mga mata niya, halatang mayroong hindi magandang nangyari.Nagsalubong ang mga kilay ni Chloe bago ayusin ang kaniyang ekspresyon. Tiningnan niya si Joseph at nagtanong, “Kailan magsisimula ang party?”“Malapit na,” Sagot ni Jo
Marami siyang paraan para mapatahimik ang mga taong ‘to.Kumurap si Chloe at sinabi, “Hindi ito tungkol sa pag-aagawan ng kapirasong tinapay, tungkol ito sa dignidad. Sagutin mo lang ang tanong ko.‘Mapahiya?’Tumawa si Joseph at sumagot, “Masiyado kang nag-iisip. Kung mayroon man mapapahiya, ikaw yun.”Bumara sa lalamunan niya ang mga gusto niyang sabihin. Hindi makasagot si Chloe. Kung ganoon, hindi na niya kailangang mag-alala pa. Habang nag-aalinlangan ang host kung dapat ba niyang lagpasan ang parteng ito at tapusin na ang event, tumayo si Chloe.“Pwede ba akong humingi ng 5 minutes para mag-prepare?”Matamis at malambing ang boses niya nang marinig ito sa buong exhibition hall.Natigilan sandali ang host bago ngumiti. “Siyempre.”Habang nanonood nang maigi ang audience, naupo si Chloe sa harapan ng piano. Huminga siya nang malalim, marahang tinipa ang mga keys, at sinimulang maging pamilyar sa instrumento.“Hah, poser. Walang silbi pa ang magpanggap.” Pinigilan ni Jane n
“Hindi.”“Kung ganoon, bakit sila….”“Misis kita. Kapag hindi ka nila nirespeto, hindi ba’t parang hindi na rin nila nirerespeto ang mga Whitman?” Sagot niya.Dagdag pa dito, hindi siya pinahiya ni Chloe.Natapos ang bid sa piano sa halang 2,000,000 dollars na si Joseph ang mismo ang tumawag. Hindi sa wala ng pera ng iba, pero hindi na sila naglakas-loob pa.Pagkatapos ng lahat, misis niya ang tumugtog, at palabas lang ang participation nila. Hindi na tama ang makipaglaban pa sila sa bidding.Habang pauwi, tinanong ni Joseph si Chloe, “Bakit isa lang ang alam mong piyesa?’Natigilan si Chloe, at saka nilalait ang sariling sumagot, “Noong high school ako, gusto kong matutong tumugtog. Pero, pinilit ng tatay ko na si Ava dapat ang matuto, naniniwala siyang hindi ko kailangan magsayang ng pera sa ganoong mga bagay. Para patunayan ang sarili ko, pumupunta ako sa bahay ng kaklase ko tuwing hapon para mag-practice sa piano niya. Dahil limitado lang ang access ko sa instrument, isang p
Gustong sampalin ni Chloe ang sarili niya. ‘Bakit ko sinabi kay Lily na nagtatrabaho ako bilang maid?’Ngayong umabot na sa ganitong punto, siguradong iisipin ni Icarus na may kakaibang nangyayari sa pagitan namin ni Joseph.‘Sandali. Totoo na kailangan kong isikreto na kasal ako kay Joseph.;Nang maisip ito, nabawasan ang hiya ni Chloe. Ang totoo, nang masalubong nila si Joseph habang pababa ng hagdanan, nagkusa pa siyang imbitahin ito na samahan silang kumain.Pagkatapos ng lahat, pumunta pa dito sina Icarus at Lily, at nasa katwiran naman na imbitahan niya si Joseph na sumama sa kanila. Kung sasama siya sa iba para kumain sa labas at late na umuwi, siguradong magagalit si Joseph. Mas mabuti nang imbitahin na lang niya ito,Nang matanggap ang imbitasyon ni Chloe, naisip ni Joseph. ‘May progress na rin ang dumbo na ‘to.’Sinabihan niya na ito noong nakaraan na huwag sumama sa ibang lalaki, at hindi lang nito naalala ang utos niya pero inimbita rin siya nito na sumama sa kanilang
Doon lang napansin ni Chloe na maputla ang kulay nito, magkasalubong ang mga kilay at pinagpapawisan ang noo at ilong.Hindi na siya nag-alinlangang tumakbo papunta sa pinakamalapit na botika at bumalik dala ang gamot.Pagkatapos makainom ng gamot, unti-unti na rin bumalik ang kulay ni Joseph paglipas ng kalahating oras.Nang makauwi sila, mahin ang nagtanong si Chlo, “Kung hindi mo kayang kumain ng maanghang, bakit ka kumain ng crawfish?”Nagsisisi siya na sinama niya si Joseph.Si Joseph na pinagpapawisan pa rin ay tiningnan siya at ngumiti. “Kakain ka kasama ng ibang lalaki. Kung hindi ako sumunod sa iyo, gusto mo bang magutom ako?”Naglaho at walang naiwang bakas ang awa na nararamdaman ni Chloe kanina. Sa inis, sumagot siya, “Hindi kita pinilit na kumain, at walang sinasabi sa kontrata na hindi ako pwedeng lumabas kasama ng mga kaibigan ko.”“Wala yun sa kontrata? Salamat sa paalala, idadagdag ko bukas.”“Joseph, bakit napakasama mo sa akin?!”“Kung masama ako sa iyo, ika
”Kilala mo ang mga empleyadong ‘to galing sa Fairlight?” Tanong ng developer.Nagulat si Melody. “Galing siyang Fairlight?”‘Hindi ba’t sabi ni Ava ay umalis na si Chloe sa Fairlight at hindi na nagtatrabaho doon? Bakit siya bumalik?”“Oo. Nandito sila ngayon para mag-inspect sa site,” Kumpirma ng property developer.Nabalot ng selos at galit ang mukha ni Melody, pero pinigilan niya ang emosyon at nagpanggap na mabait. Habang pilit na nakangiti, sinabi niya, “Matagal ko na siyang kilala. Matagal na kaming magkaibigan.”Nanatiling tahimik si Chloe, umirap siya pero piniling hindi sabihin ang totoo. Gusto niya lang matapos agad ang trabaho niya.Naintindihan naman yun ng developer at binigyan pa sila ng kalahating oras para mag-usap. Pero, mabilis na tumanggi si Chloe at sinabing, “Hindi na. Dapat nakatuon tayo sa trabaho habang office hours. Pwede kaming mag-usap nang pribado pagkatapos ng trabaho.”May paghangang pinagmasdan ng property developer si Chloe.Halos lumuwa na ang m
“Hi, nandito ako para tulungan si Chloe na i-deliver ang lunchbox ni Mr. Joseph. Nasa site inspection siya ngayon at hindi makaalis. Ako ang secretary ng boss sa opisina sa kabilang kalsada,” Pinakilala ni Melody ang sarili.Huminga nang malalim si Lucas, pakiramdam niya ay sumasakit ang kaniyang ulo. Kasasabi niya pa lang kay Joseph na darating si Chloe dala ang kaniyang lunchbox. Tinabi ni Joseph lahat ng dokumento sa kaniyang desk, at masungit nitong itsura ay medyo lumambot nang marinig ang sinabi ni Lucas. Pero, hindi si Chloe ang nakatayo ngayon sa harapan niya, at hindi mapakali si Lucas.Kahit nahihirapan ang loob niya, nanatiling kalmado at professional secretary si Lucas, sinigurado niyang hindi siya natrahidor ng emosyon sa mukha niya. Sinamahan niya si Wendy papunta sa opisina ni Joseph.“Sige, sumunod ka sa akin,” Sabi niya.‘Bahala na! Pasensya na, Miss, pero kailangan ko ng sasalo ng sisi at wala ng mas bagay sa trabahong yun kung hindi ikaw.’Habang nakasunod kay L