LOGINShare
Kabanata 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
It's Not Goodbye Kabanata 8
Hindi ko pinansin ang chat ni Chris kinagabihan. Medyo sumama lang ang loob ko dahil sa sinabi niyang "bahala ka dyan". Feel ko wala na siyang pakialam sa akin. "Ma'am, kumain ka na ba? Ba't di ka nagreply?", muling tanong nito. "Eh di ba, sabi mo bahala na ako? Bakit nak, kasi bumalik na ang bestfriend mo kaya sinabi mo 'yon?" Nag-react siya ng sad emoji sa chat ko. "Hindi naman sa ganu'n ma'am, at saka hindi ko naman bestfriends si Naomi eh! Friend ko lang naman siya noon hanggang sa naging kami." "Oy sorry na. Ikaw lang naman ang bestfriend ko eh, at kahit nagkaayos na kami ni Naomi, magiging mag bestfriends pa rin naman tayo." Binabasa ko lang ang mga chat ni Chris at hindi ako nagrereply. Kaya nagsend na naman ulit siya ng message. "Remember ma'am, you will always be my bestfriend, my superhero and my mother" Okay na sana 'yon, nilagyan nga lang ng 'mother' sa dulo. Pero okay lang naman, para din naman akong ina niya kasi 'nak' naman ang tawag ko sa kanya. "Mama, h'wag ka
It's Not Goodbye KABANATA 9
Nagpatuloy ang pagiging malapit namin sa isa't isa ni Chris. Palagi siyang nakikipagkwentuhan sa akin kapag vacant time. Kung anu-ano na lang ang topic namin at minsan nagbibiruan kaming dalawa. Pero hindi lang naman ako sa kanya nakikipag-usap kundi sa lahat ng mga estudyante ko. Ayaw ko rin namang sabihin nilang may favoritism ako. "Buds, talaga bang may jowa na si Naomi?", tanong ni Chris sa akin sa chat. Katatapos ko lang magligpit ng pinagkainan namin ni Tess, at heto na naman siya at nagcha-chat sa akin. Routine na kasi talaga namin na mag-uusap sa messenger tuwing gabi. Hindi rin naman kami nagvi-video call kasi mahina daw ang signal sa kanila kaya hanggang chat lang kami. "Oo, estudyante ko before ang jowa niya ngayon, at ito mismo nagsabi sa akin na sila na raw ni Naomi", sagot ko sa kanya. "Uhm, bakit buds, nagseselos ka ba?" "Hindi naman buds", agad na reply niya. "Mas mabuti na rin buds na may jowa na siya. Kasi sa totoo lang hindi ko naman talaga siya gusto para sa i
It's Not Goodbye KABANATA 10
Maaga akong pumunta ng school kasi Third Parents' Day namin ngayon. Malayo pa lang natanaw ko na si Chris at ibang mga kaklase niya na nakatayo malapit sa may pintuan ng classroom. Ngunit nang makita niya ako, agad naman siyang pumasok sa loob. Binati ako ng mga aking mga estudyante ngunit si Chris ay nakaupo lamang sa isang tabi habang abala sa cellphone niya. Nanatili lang siyang walang imik at nakapakaseryoso ng mukha niya. "Ma'am okay lang po ba kayo?", tanong ni Bea sa akin sa chat. "Okay lang naman ako nak" "Parang hindi kasi ma'am eh!" Alam kong nag-alala ito sa akin. Ganito naman siya lagi, kapag nakikita niyang nakasimangot ako, kaagad naman itong magte-text sa akin at magtatanong kung okay lang ba ako. "Ma'am, hindi pa ba kayo nagkaayos ni Chris?", tanong niya. "Hindi pa nak. Galit yata sa akin. In fact, he unfriended me on f******k. Hindi rin siya nagrereply sa mga chat ko, ni hindi nga binabasa eh" "Oy, talaga lang ha, kapal naman ng mukha. Siya naman itong may k
It's Not Goodbye KABANATA 11
Hindi ko napigilang umiyak nang mag-usap kami ni Chris. Ewan, mababaw lang talaga ang luha ko kapag kaibigan ang pinag-uusapan. "Sssh..h'wag kang umiyak", saway ni Chris sa akin. Nakita kong nakatingin si Bea sa amin kaya agad akong nagpahid ng luha baka makahalata na rin 'yong iba. Tiningnan niya ng masama si Chris na parang tinatanong nito, "Oh napa'no 'yan si ma'am? Ba't umiiyak" "Sorry na, kung hindi man ako nagreply sa chat mo. Masama lang talaga ang loob ko sa 'yo. Pero okay na ako ngayon", mahinang wika ni Chris. "So, why did you unfriend me on F******k? At bakit binura mo 'yong nickname na naka-set doon sa messenger?" "Hindi ko alam kung bakit. Nabigla lang kasi ako nu'ng time na nagalit ka. Kasi sabi mo, pinutol mo na ang connection mo sa akin" "Nope. I was referring to all of you, kasi syempre galit ako that time. But it doesn't mean na kung galit ako, mawawala na rin 'yong friendship natin. When I'm talking in the front, hindi lang sa isang tao ako nakikipag-usap, kund
It's Not Goodbye KABANATA 12
Kahit masakit sa loob ko, kailangan ko na lang tanggapin na 'cold' na ang pakikitungo ni Chris sa akin. Lalo na't sa tingin ko nagkakamabutihan na sila ni Rhona, Pero nagcha-chat pa naman kami minsan, hindi na nga lang gaya ng dati. "Buds, masyado ka na yatang inlove dyan kay Rhona! Alam mo hindi ko siya gusto para sa iyo. May nalaman ako tungkol sa kanya. Kung ayaw mong makinig, bahala ka", sabi ko sa kanya sa chat, kinagabihan pagkatapos kong maghapunan. Masyado lang kasi talaga akong maprangka dahil unang-una kaibigan ko si Chris at ayaw kong masaktan siya. Kaya sinasabi ko talaga kapag ayaw ko sa isang tao para sa kanya. Wala naman akong problema sa personality ni Rhona. Maganda naman ito at medyo mahinhin. Kaya lang, may naoobserbahan kasi akong hindi tama. Ayaw ko sanang sabihin 'yon kay Chris, baka sabihin niyang pakialamera ako. Pero mas nangingibaw naman ang pagiging adviser ko sa kanya at pangalawang nanay niya sa school. Ganito din naman ako sa ibang mga estudyante, nakiki
It's Not Goodbye KABANATA 13
Mabilis na nagdaan ang mga araw at palapit ng palapit na ang araw ng completion ceremony. Excited na rin ang mga estudyante na makakapagtapos na ng Junior High School. Magkahalong saya at lungkot ang aking nadarama kasi malapit ng matatapos ang school year at bakasyon na naman. But at the same time, I also feel sad dahil hindi ko na palaging makikita si Chris sa school. Kahit naman kasi nagbago na siya sa akin, at hindi na kami nagcha-chat gaya ng dati, kaibigan pa rin naman ang turing ko sa kanya. Hindi naman mawawala 'yon. At kahit sabihin man nating the reincarnation is over, but I couldn't deny the fact na may pinagsamahan din kami dahil estudyante ko naman siya at naging bahagi na ng buhay ko bilang guro. Pero ang hindi ko lang maintindihan kung bakit nasasaktan ako, kapag nakikita ko silang dalawa ni Rhona na magkasama? Hindi pa naman daw sila magkasintahan pero ba't parang nagseselos ako sa closeness nilang dalawa? Hindi naman tama 'tong nararamdaman ko. Hindi na siya bahagi
It's Not Goodbye KABANATA 14
Napagkasunduan ng lahat ng mga grade 10 advisers na ire-release ang mga documents ng mga estudyante a day after the completion para wala na kaming iisipin pa. Kaya alas otso pa lamang ng umaga ay nagsipagdatingan na ang iilang mga estudyante para kumuha ng card at good moral. "Ma'am, kailan pa nga po 'yong bonding natin? Next week?", tanong sa akin ni Bea. "Siguro nak. 'Yon naman kasi ang napagkasunduan ng mga kaklase mo di ba?" "Pero sasama po kayo ma'am?" "Hindi ako sure nak, kasi may mahalaga akong lalakarin next week. Basta ngayong linggo lang ako libre", sagot ko. "Eh di bukas nalang ma'am para makakasama po talaga kayo!", sabay-sabay na sambit ng iilan. "Pwede naman nak. 'Yon, kung okay lang sa inyong lahat" "Oh sige po ma'am, magsend ako sa gc natin. Kung sino lang ang sasama basta't ang importante makakasama po kayo ma'am", wika ni Bea. Tumango lang ako at ngumiti sa kanya. Maya't maya'y dumating sina Chris at si CJ. Akala ko, magmamano siya sa akin kasi iniisip ko, a
It's Not Goodbye KABANATA 15
After our bonding hindi na kami muling nagkita pa ni Chris, Bakasyon na rin kasi at umuwi na ako sa bahay namin sa city. Besides, alam kong busy na rin 'yon sa pagsali ng mga liga sa basketball sa kanilang baryo. Malapit na rin kasi ang pista sa kanila and I think sa susunod na buwan na. Minsan kasi nabanggit niya ito sa akin n'ung lagi pa kaming nag-uusap sa school. Naalala ko pa, nu'ng sinabi niya, "Hoy, dumalo ka sa championship namin ha. Kapag wala ka du'n, hindi talaga ako gaganahang maglaro." Ganito din naman kasi ang laging sinasabi sa akin nu'n ni Alex everytime na may laro siya. Kailangan daw manood ako para ganahan siyang maglaro. At ang laging sagot ko, "Bakit vitamins mo ba ako?" Sabay tawa ng malakas. At sasagutin din naman niya ako, "Of course naman, ikaw ang vitamins ko kaya dapat nandu'n ka talaga para malakas ako at siguradong mananalo ang team namin". At saka, tatawa kaming dalawa na para nga bang biro-biro lang ang lahat. Kaya nu'ng sinabi din ito sa akin ni Chris
Latest chapter
It's Not Goodbye KABANATA 77
Mag-aalas singko na lamang ng hapon ngunit hindi pa rin ako nakatanggap ng tawag mula kay Loraine. Siguro nga nakalimutan na nga niya ang birthday ko o di kaya'y masyado lang talagang busy sa pag-aaral. Anyway, hanggang mamayang hating gabi pa naman ang kaarawan ko kaya kahit na bumati siya sa akin ng 11:59, accepted pa rin 'yon."Mars, p'wede bang pumasok?" tawag sa akin ni Tess habang kumakatok ito sa may pintuan."Halika ka mars, pumasok ka," sagot ko.Pagkabukas ng pinto, bumungad sa akin ang nakangiti kong kaibigan habang hawak-hawak nito ang isang medium-sized na box."Mars, please accept my simple birthday gift to you," wika nito."Naku, nag-abala ka pa mars. Sobra-sobra na nga ang pabor na ibinigay mo sa akin, iniisip mo pa talaga ang magbigay ng regalo.""Hay naku, wala 'yon mars. Para ka namang others eh," sagot naman nito, at nagtawanan kaming dalawa."Oh ba't naman parang malungkot ka mars?""Naisip ko lang si Loraine at si mama. Hanggang ngayon hindi pa rin tumatawag sa ak
It's Not Goodbye KABANATA 76
Dalawang buwan ang nakalipas at unti-unti ko na ring nakasanayan ang buhay ko sa Maynila. Dahil may kaliitan lang naman ang tiyan ko, parang hindi pa rin nahahalata na buntis ako kahit sabi ng doktor posibleng kambal daw 'yong anak ko.Hindi naman ako nagkakaproblema sa bahay ni Tess kasi maayos naman ang pakikitungo ng mga katulong sa akin. Naging maalaga din sila, lalo na si Manang Auring. Para na nga rin akong amo nila kasi, hindi nila ako pinapagawa sa mga gawaing bahay, pero paminsan-minsan naman nag-iinsist talaga ako kahit maghuhugas lang ng mga plato.Wala na akong balita tungkol sa school namin kasi nag-deactivate na ako sa aking mga social media accounts. Nagchange na rin ako ng number kaya tanging pamilya ko nalang at si Tess ang nakakausap ko. Nalulungkot pa rin naman ako dahil sobra kong nami-miss si Chris. Wala na akong balita sa kanya dahil hindi na rin siya binabanggit sa akin ni Loraine kapag nagkakausap kami sa telepono. Hindi rin ako nagtanong pa at baka mas lalo la
It's Not Goodbye KABANATA 75
Nakapagdesisyon na ako na sabihin kay Loraine ang tungkol sa aking pagdadalang-tao. Kahit hindi ko alam kung anong magiging kahihitnan ng pag-uusap namin basta't kailangan kong sabihin sa kanya ang totoo. Naghalf-day lang ako sa school kasi bigla namang sumama ang aking pakiramdam. Ayaw kong doon pa ako magsusuka sa paaralan at baka malaman pa ng mga co-teachers ko ang aking kalagayan."Nak, I'm sorry," umiiyak kong sabi. "Sadyang mahal ko lang talaga si Chris." Seryoso lang na nakatingin sa akin si Loraine, at hindi man lang nagbigay ng komento. Alam ko nabigla siya sa kanyang nalaman. Kaya hindi ko rin siya masisisi kung magalit siya sa akin dahil kasalanan ko naman talaga ang lahat. Hindi ako nakapagpigil sa aking nararamdaman. "Nak, okay lang sa akin na magalit ka. But please, kausapin mo ako," emosyonal kong sabi.Narinig ko ang malalim na buntung-hininga ng anak ko. "Ma, hindi naman ako nagagalit sa iyo eh. Nag-aalala lang ako sa kalagayan mo, kasi alam naman nating ikakasal n
It's Not Goodbye KABANATA 74
Pagkatapos ng outing namin ay back to normal routine na naman ako. Malamig pa rin ang trato sa akin ng aking mga katrabaho, pero hindi ko na sila pinansin pa. Tutal at sanay naman akong nag-iisa lang sa school, hindi ko na kailangan pa na may makakausap kung hindi rin lang naman totohanan ang pakikitungo sa akin. Nag-eenjoy din naman ako kahit papano sa aking klase, kaya sapat na sa akin 'yon. Alam ko na ako lang ang pinagtsi-tsismisan nila kapag nasa faculty room silang lahat, pero hindi ko na proproblemahin pa 'yon. Basta't magtrabaho lang ako ng maayos.Hindi na rin kami nag-uusap pa ni Chris kahit sa messenger man lang. Sinabi ko na mas mabuting mag focus muna siya sa nalalapit na niyang kasal. "Alam mo ma, billib talaga ako sa katatagan mo. Kasi kung sa akin nangyari 'yan, hindi ko alam kung anong gagawin ko ma. Baka na depress na ako," wika ni Loraine habang kumakain kami."Kailangan talaga akong magpakatatag anak, dahil nand'yan ka at kailangan mo pa ako. Saka sanay na rin nam
It's Not Goodbye KABANATA 73
"Here we are!" bulalas ni Bea nang makarating na kami sa resort. Nauna silang bumaba ni CJ kasama ng mga partners nila, habang nasa loob pa kami ng sasakyan ni Chris. Medyo nagkaalanganin pa kaming dalawa kung sinong maunang magsalita. "Uhm, buti naman nakasama ka buds," I decided to break the silence."Yup. Gusto ko rin talagang mag-unwind eh," tugon nito. "Oo nga pala ba't hindi ang kotse mo ang ginamit?""Nasa talyer kasi buds, may konting sira," sagot naman nito."Oh, I see. Shall we go?" yaya ko sa kanya.Tumango siya at bahagyang ngumiti. Ngunit nang akma ko ng bubuksan ang pintuan ng sasakyan, pinigil niya ang kamay ko at mabilis niya akong hinapit."I missed you so much buds," wika niya. Nagkatitigan kaming dalawa. And the next thing happened so fast, at nararamdaman ko na lamang ang paglapat ng mga labi niya sa labi ko. Napapikit ako habang tinutugon ang mainit na halik na 'yon. "I missed you too buds.""Happy anniversary, babe," wika niya saka humalik sa akin sa noo. Naki
It's Not Goodbye KABANATA 72
Kumalat na sa buong lugar ang balita na ikakasal na talaga si Chris at Leslie. Hindi rin ito lingid sa kaalaman ng lahat ng mga estudyante pati na rin ng mga co-teachers ko. 'Yong iba halatang natutuwa sa kasawian ko sa pag-ibig, pero may iilan din naman na nakikisimpatiya sa nararamdaman ko. Habang nakatuon ang aking atensyon sa aking ginagawang PPT slides sa laptop, bigla namang tumunog ang cellphone ko. Agad ko namang sinagot ito nang makarehistro ang number ni Bea."Hi, mimi," bati nito sa kabilang linya."Hello nak. Kumusta, napatawag ka?" tanong ko."Nagworry lang ako sa 'yo mimi eh. Okay ka lang ba?""No choice nak kundi magiging okay na lang," mahina kong sagot."Masama ang loob namin ni CJ kay Chris mimi. Ba't ang bilis naman niyang nagdesisyon na i-give up ang relasyon ninyo.""Nak, h'wag kayong magalit kay Chris. Nahihirapan din naman siya eh. Kahit kayo naman siguro sa sitwasyon niya, mapipilitan na lang talaga kayong sundin ang kagustuhan ng mga magulang ninyo lalo na't k
It's Not Goodbye KABANATA 71
Sa hangarin kong makatulong kay Chris, nangutang ako ng pera kay Tess. Pero konti lang din ang napahiram sa akin kasi nagkasakit din daw ang asawa niya. Umutang na rin ako kay kuya Roger kaya napilitan akong sabihin sa kanya ang tungkol sa relasyon namin ni Chris. I am just glad na hindi naman siya tumututol sa amin.Nagdaan pa ang maraming mga araw, nagtaka naman ako sa mga pagbabago ni Chris. Hindi na siya laging tumatawag sa akin. Dati naman, hindi matatapos ang araw nang hindi niya ako nakakausap. Mapa-tawag o mapa-chat man. Pero ngayon hindi na siya araw-araw nag-uupdate sa akin. I find it very unusual kasi hindi naman siya ganito. Hindi ko maiwasang mag-isip sa mga posibleng dahilan ng lahat. Hindi ko rin mapigilan na maging negatibo ngunit pilit kong nilalabanan 'yon at iniisip na lang na baka busy lang talaga siya sa trabaho dahil sa babayarang mga utang."Balita ko ikakasal na raw talaga ang kuya Chris mo doon kay Leslie, kasi buntis raw eh." Narinig kong usapan ng mga grade
It's Not Goodbye KABANATA 70
Panibagong araw na naman sa eskwela. Kahit hindi ko na gusto ang mga tao sa paligid ko, pero wala akong magawa kundi deadma na lang kasi alangan namang tumigil ako sa pagtuturo. Ano na lang ang kakainin namin ng anak ko. Kahit hindi naman ako ang mag-isang bumibili ng mga kakailanganin sa bahay kasi nagpapadala naman ng alote kay mama ang mga kapatid ko, pero ayaw ko rin namang umasa lang sa kanila. Kahit sabihin namang malaki ang sinasahod nila sa ibang bansa pero may kanya-kanya rin naman silang mga pamilya na bubuhayin.Hindi ko sinasadyang mapadaan sa classroom ng grade 8 at narinig ko ang mga pag-uusap ng isang grupo ng mga kababaihan. Dahil recess time pa naman kaya wala pa roon ang iba nilang kaklase."Talaga ba? Ipapakasal na ang kuya mo sa ibang babae? Ay kawawa naman si Ma'am Precious," wika ng isang estudyante.Naintriga akong pakinggan kung ano pa ang sasabihin nila kaya huminto muna ako saglit at nakinig sa kanila. Hindi naman nila ako nakikita kasi nakatalikod sila sa ak
It's Not Goodbye KABANATA 69
Nang makauwi ako ng bahay, naabutan ko si Loraine sa kusina na nagluluto ng pagkain. Napaisip tuloy ako kung anong okasyon, kasi sa tingin ko abalang-abala naman siya."Hi ma, nandito ka na pala," bati nito saka humalik sa pisngi ko."Kanina ka pa ba umuwi nak?" tanong ko."Wala naman kaming klase ma. May seminar 'yong professor namin sa major subject kaya libre ako ngayon.""Ganu'n ba? Ano palang okasyon nak at parang abala ka sa ginagawa mo?""Wala naman ma. Gusto ko lang matikman niyo ni Lola ang mga bago kong resipe," magiliw na sagot nito."Kumusta pala sa school niyo ma?""Uhm, may nakaaway ako nak.""Ano po? Sino at bakit?" curious na tanong nito. Tumigil ito saglit sa paghiwa ng mga rekados at tumingin sa akin.Ikinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari, pati na rin ang malamig na pakikitungo ng mga kasamahan ko sa akin. Gusto ko namang mag open sa anak ko. Pagkatapos ng hindi namin pagkakaunawaan noong nakaraan,napag-isip-isip ko na wala na akong dapat na ilihim pa sa kanya.
