LOGINShare
Finale
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56HINDI MAIPALIWANAG ang sayang bumabalot sa akin ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga lobong nasa village na na tanaw ko mula sa kinaroroonan ko. Ito na iyong pinapangarap kong pagkakataon at sitwasyon. Ang bawat isa ay makangingiti na ng masaya, na walang banta. Na hindi nila kailangang matakot sa banta ng kasamaan. Ang lahat ngayo'y makapamumuhay na ng masaya at payapa.
"Nagawa mo, Syrie. Nagawa mong ipaglaban ang lahing pinagmulan mo."
Naramdaman ko si Marcus na yumakap sa akin mula sa likod ko. Nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam na si Marcus lang ang nakakapagpabuhay niyon. "Nagawa natin, Marcus. Nagawa nating iligtas ang marami. Nagawa nating ipaglaban ang kapayapaan at ang kabutihan," balik ko. Marahan kong hinaplos ang braso niya habang masaya akong nakangiti habang nakikita ko ang bawat lobo na payapaya nang mamumuhay.
"Maraming nangyari, Syrie pero ang lahat ay nakatakdang magtapos sa ganito. Nabulag ka sa
Related chapters
Into The Dark Kabanata 1: Thanks but No Thanks
Mabilis na naglayag ang paningin ko sa paligid nang marinig ko ang kaluskos at mga yabag mula sa 'di kalayuan, kung nasaan ako naroon. Matatas na puno ang nakapalibot sa akin at mga damong malalago kung saan may nagtatagong nilalang. Naging alisto ako at tila naka-fight mode agad ang sistema ko para sa pwedeng mangyari.Dahan-dahan akong humakbang paabante habang pinapakiramdaman ko ang paligid dahil alam kong sa dilim maaaring mayroong nakatagong taong lobo na para sa akin isang kaaway kahit na sa physical na kaanyuan, kapareho ko sila.Pumosisyon ako nang lumakas ang kaluskos mula sa malalagong damo. Alam kong parating na ang nilalang na 'yon at kailangan kong maging handa.Napaatras ako nang lumabas mula sa malalagong damo ang tatlong malalaking baboy ramo na handang-handa nang sumugod para gawin akong gabihan pero hindi ko sila papahintulutang gawin iyon dahil hindi ako pinanganak para lang gawin
Into The Dark Kabanata 2: Second Time
Sumalubong sa akin ang maraming bampira na nakakalat sa lugar kung saan nakatira si Volter. Lahat sila nakatingin sa akin kalakip ang takot sa kanilang mga mata. Ni isa sa kanila walang gustong lumapit. Ganoon ba talaga ako ka-intimidate na kahit dumaan lang ako babakas na sa mga mukha nila ang takot? Simula nang mamatay ang mga bampirang kinilala kong mga magulang, hindi na ako nanatili sa lugar na ito dahil pakiramdam ko sobrang sikip na nito para sa amin ni Volter. "Miss Syrie, kanina pa po kayong hinihintay ni Pinunong Volter," salubong sa akin ng babaeng nakapwesto sa entrance ng bahay. Tumango lang ako at sumunod sa kaniya. Bumukas ang pinto ng silid kung nasaan si Volter, nakaupo siya sa swivel chair habang naka-de kwatro at nakangiti. "Welcome to our house, Syrie," aniya. Kumunot ang noo ko. Hindi ito ang inaasahan kong ibubungad niya sa akin. Sinuri ko ang mukha niya pero blangko iyon na tila
Into The Dark Kabanata 3: Plano ni Syrie
Maraming tanong ang ibinato sa akin nila Vernon at Trina nang makauwi ako nang nagdaang gabi habang si Persuz, tahimik lang sa isang tabi. Sino nga naman ang hindi magtatanong kung uuwi kang suot ang damit ng lalaki at walang pang-ibaba kung di isang Jacket. "Mukhang malalim ang iniisip mo, ah?" Agad akong nabalik sa huwisyo at lumingon kay Trina na nagtataka. "Oh? Akala ko umalis ka kasama nila Vernon?" tanong ko. "Hindi ako sumama," aniya. "For sure mangha-hunt na naman sila ng mababangis na hayop at mas gusto kong maghintay ng sariwang dugo." Sa lahi ng mga bampirang kinagisnan ko, iilan na lang sa kanila ang hindi umiinom ng dugo ng tao at isa roon sila Trina. Iyon ang isang dahilan kung bakit ayaw kong bumalik kay Volter, hindi ko kayang makita kung paano sila pumatay ng mga inosenteng tao at kung paano nila ikinakalat ang pagiging bampira. Naniniwala kasi akong hindi
Into The Dark Kabanata 4: Marcus
"Kumusta ang plano, Syrie did it work?" usisa agad ni Trina kasunod si Vernon nang madatnan ko sila sa bahay. Dumeretso ako sa sofa at hinarap silang seryoso ang mukha. Tumango ako. "Mukhang gumagana naman ang plano," pagkumpirma ko. "Pero hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang planong ito," dagdag ko. "Bakit? Paano mo nasabi?" tanong naman ni Vernon. Huminga ako ng malalim. "Alam nating hindi siya basta-bastang taong lobo, he's not that idiot na madaling paikutin." "Then, act normal," ani Trina. Tumango naman si Vernon. "At saka, mukhang iba ang tingin sa 'yo ng lobong 'yon, hindi ba?" dagdag pa niya na may kasamang panunukso. Ngumiti ang magkapatid at nagtinginan pa. "Anong pagtingin? Ginagawa lang niya ang lahat ng 'yon para umanib ako sa kanila na hindi kailanman mangyayari." Umikot ang mga mata ko at humalukipkip. "Oo nga pala, nasaan si Persuz?"
Into The Dark Kabanata 5: Kiss
"Huh? Ginawa mo 'yon, Syrie?" gulat na reaction ni Vernon ng malaman niya ang mga naganap at ang pagkompronta ko kay Volter. Tumango ako. "Hindi ko alam kung bakit naniwala ako kay Marcus." "Pero bakit gusto kang patayin ng mga taong lobo na 'yon kung kasapi na sila ni Volter?" tanong naman ni Trina. Seryoso akong tumingin kay Trina maging si Vernon. "Anong ibig mong sabihin?" "Nakakapagtaka lang kasi, Syrie." Saglit siyang huminto. "Kung nagsisinungalin si Marcus, bakit niya pinatay ang mga kalahi niya? Hindi rin ito ang unang beses na sinubukan kang patayin ng mga alagad ni Volter. Kung hindi si Volter baka may ibang taong nasa likod nito," mahabang paliwanag ni Trina sa konklusyon niya. Hindi ako nakaimik. Tama si Trina, hindi lang naman ito ang unang beses na gusto siyang patayin ng mga kakampi ni Volter. Kung hindi si Volter sino? Bampira ba o lobo ang nasa likod ng pag-atakeng iyon? "At sino naman ang gagawa nito sa iyo?" nagtata
Into The Dark Kabanata 6: Susubukan Ko
"Anong ginagawa mo rito, Volter?" gulat kong bungad nang bigla na lang sumulpot si Volter mula sa kung saan. "I'm here to visit your place, Syrie kung komportable ka ba rito o baka gusto mo ng another place to live," sagot niya na nagpakunot sa noo ko. Inilibot ni Volter ang mga mata niya sa paligid, tinitingnan ang bawat sulok ng bahay. "I don't need, Volter komportable na ako sa lugar na ito," pagtanggi ko sa gusto niyang sabihin. Kumibit-balikat si Volter. "Kung 'yan ang gusto mo, pero tandaam mo welcome ka pa rin sa mansiyon kapag nagbago ang isip mo," aniya, saka umupo sa sofa habang nakadipa ang mga braso sa sandalan niyon. Umupo ako malapit sa kaniya habang tinitingnan ko ng seryoso ang mukha niya. Alam kong hindi lang 'yon ang pakay ni Volter kung bakit siya nandito. "Anong kailangan mo, Volter?" diretsa kong tanong nang makaupo ako sa katapat niyang sofa. Wala akong oras para
Into The Dark Kabanata 7: Batang Lobo
KINAUMAGAHAN, maaga akong naghanda para mangaso sa gubat. Hindi ko na maalala kung kailan 'yong huling pagkakataong nangaso ako. Nami-miss ko nang mang-hunting ng mababangis na hayop at patayin sila. Isa na rin 'yon sa paraan ng pag-e-ensayo ko at nagbibigay ng libang sa akin. "Oh, sa'n ka pupunta, Syrie?" bungad ni Trina na kalalabas lang sa silid niya. Inayos ko ang leather jacket na suot ko. "Sa gubat, mangangaso," simple kong sagot. "Matagal na rin kasing hindi ko nagagamit ang kakayahan ko sa paghuli ng mababangis na hayop," dagdag ko. "Are you with, Marcus?" Saglit akong natahimik at kapagkuwa'y umiling. "Hindi. ako lang ang aalis, Trina," sabi ko. Naalala ko ang huling pag-uusap namin ni Marcus. Napangisi ako nang maalala ko ang kagustuhan nitong magkaroon ng kapayapaan para sa lahat. Isang suntok iyon sa buwan. Sa ngayon, gusto ko munang mag-isip ng magandang
Into The Dark Kabanata 8: Tiyo Freud
WALANG pakundangang pinasok ko ang bukana ng mansiyon, maraming nakatingin na mga mata sa akin, ang ila'y hindi natutuwa na makita ako roon. Hindi na 'yon bago. Ang ilan pa'y napapaatras sa pagdaan ko sa kanila. Dapat lang nila akong katakutan dahil kahit sino sa kanila na gumawa ng bagay na hindi ko magustuhan, hindi ko sila sasantuhin. Nang makapasok ako sa malaking bahay na iyon, lumingon ako sa paligid at may ilang mga bampira doon at mayroon ding mga lobo na tuluyan nang umanib kay Volter. In some way, makatutulong 'yon sa plano ni Volter na gamitin ang lahi ng lobo laban sa sariling lahi nito. Nakararamdam ako ng pagkasabik at pangungulila nang maramdaman ko uli ang yakap ng bahay na ito, ang mga alaalang nabuo ko kasama ang pamilyang kinikilala ko. Ang mga tawa at harutan na hanggang ngayon, nasa puso ko na tanging nagpapaalala sa kanila sa tuwing nangungulila ako. Sa totoo lang, nami-miss ko ang tahanan na 'to,
Latest chapter
Into The Dark Finale
HINDI MAIPALIWANAG ang sayang bumabalot sa akin ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga lobong nasa village na na tanaw ko mula sa kinaroroonan ko. Ito na iyong pinapangarap kong pagkakataon at sitwasyon. Ang bawat isa ay makangingiti na ng masaya, na walang banta. Na hindi nila kailangang matakot sa banta ng kasamaan. Ang lahat ngayo'y makapamumuhay na ng masaya at payapa."Nagawa mo, Syrie. Nagawa mong ipaglaban ang lahing pinagmulan mo."Naramdaman ko si Marcus na yumakap sa akin mula sa likod ko. Nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam na si Marcus lang ang nakakapagpabuhay niyon. "Nagawa natin, Marcus. Nagawa nating iligtas ang marami. Nagawa nating ipaglaban ang kapayapaan at ang kabutihan," balik ko. Marahan kong hinaplos ang braso niya habang masaya akong nakangiti habang nakikita ko ang bawat lobo na payapaya nang mamumuhay."Maraming nangyari, Syrie pero ang lahat ay nakatakdang magtapos sa ganito. Nabulag ka sa
Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
"VOLTER AKONG harapin mo!" pagkuha ko sa atensyon niya. Humarap siya sa akin at ngumisi matapos niyang patayin ang lobong kalaban niya. "Hindi na ako makapaghintay na patayin ka," madiin ko pang dagdag."The feelings is mutual, Syrie," seryosong ani Volter. Bakas sa mukha niya ang galit at kagustuhang mapatay ako pero hindi ko siya hahayaang gawin iyon. "Sisiguraduhin kong sa pagkakataong ito, ako naman ang magwawagi, Syrie. Ikaw naman ang matatalo ko," determinado aniya na marahil ang tinutukoy ay ang pagkatalo ko sa kaniya noon sa isang pagsasanay.Tumawa ako. "Natalo na kita noon sa duelo at sigurado akong magagawa ko uli iyon sa iyo," matapang kong balik.Ngumisi si Volter. "Masyado kang mayabang, Syrie. Tingnan natin kung hanggang saan ka kayang dalhin ng katapangan mo.""Sa tagumpay, Volter. Dadalhin ako ng katapangan ko sa tagumpay laban sa iyo," seryoso kong balik sa kaniya.
Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
HUMAHANGOS AT halatang takot na takot ang lobong iyon nang dumating siya sa silid ni amang Trigo kung nasaan kami. Animo'y hinabol siya ng sampung kabayo. Bigla akong nakaramdam ng kaba nang makita ko ito na Natatakot. "A-ang mga bampira! Na-nandiyan na sila!" anunsiyo ng lobong iyon ba halata ang takot at kaba sa boses nito. Mabilis kaming napatayong lahat at gulat na nagkatinginan sa isa't isa. "Kailangan nating maghanda!" ani amang Trigo. "Ihanda ang mga lobo at ilikas ang mga bata," utos pa niya na agad namang tumalima ang mga lobong nandoon. "Magsipaghanda kayo, sasalubungin natin sila sa gubat!" Mabilis na lumabas ng silid si amang Trigo matapos niyang sabihin iyon. Mabilis na nagsipaghanda ang mga naroon habang ako'y napatulala. Nakaramdam ano ng pangamba at kaba sa pwedeng mangyari. Ito na ba ang tuluyang pagwawakas ng kasamaan o patuloy na paghahari ng kasamaan? "Syrie!"
Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
NAPAHINTO KAMI ng makaramdam ako ng kakaibang enerhiya sa paligid ng gubat. Nandito kami para maglagay ng iba't ibang patibong sa paligid ng village para sa paghahanda sa maaaring gawing pagsugod ng mga bampira.Sinenyasan ko sila na huminto. Kasama ko si Marcus, ang magkapatid na si Trina at Vernon, saka si Colby at ang ilang mga lobo para tumulong sa amin. Nagsimula na ang madilim na gabi at nararamdaman kong may kalaban sa paligid."Magsipaghanda kayo may kalaban sa paligid," mahina kong paalala sa kanila. Hindi nga ako nagkamali dahil mayamaya pa'y umulan ng palaso mula sa kung saan. Mabuti na lang at nakailag kaming lahat at nakatago sa malalaking puno na nakakalat doon. Nagulat pa ako nang muntik na akong tamaan ng ligaw na palasong iyon ng sumilip ako sa kinatataguan ko."Mag-ingat kayo, mapanganib ang palasong ginagamit nila," paalala ko sa mga kasama ko na nagtago sa malalaking puno na iyon. Nakita ko 'di kalayu
Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
HINDI KO maipaliwanag ang sayang bumalot sa akin nang muli akong makatapak sa village ng mga lobo. Para akong naging bagong nilalang na binabalot ng espirito ng pagiging isang ganap na lobo. Naramdaman ko rin na may bahagi sa akin na napunan. Ito na ba 'yong pakiramdam na buo ako? Na buo ang pagkatao ko? Ang sarap pala niyon sa pakiramdam, na maramdaman mong buo ka na dahil kilala mo na kung sino at ano'ng pinagmulan mo, kasabay ng pagkilala mo sa iyong sarili.Hindi naman nahirapan si Trina at Vernon na makisalamuha sa mga bampira, ang totoo nga nito animo'y madali nilang naibagay ang kanilang sarili sa lugar at sa mga lobo rito. Nasa kabilang bahay sila tumutuloy at pinagsisilbihan ng mga lobo.Simula nang makabalik ako sa village, halos ayaw nang humiwalay sa akin ni Yena dahil daw na-miss niya ako ng husto at ganoon din naman ako sa kaniya. I miss her so much. Lahat sa village na ito pinanabikan ko. Tahimik kong pinagmamasdan si Yena na
Into The Dark Kabanata 64: Unity
"ANO'NG GAGAWIN natin ngayon, Syrie?" nababahalang tanong sa akin ni Trina. Kahapon lang ay pinagtabuyan kami ng mga bampira sa mansyon dahil sa kapangahasan namin at hindi ko rin alam kung ano'ng sunod na hakbang ang dapat naming gawin. Ito na ba ang panahon para lumapit ako sa mga lobo at makipagkaisa sa kanila? Pero paano?"Hindi ko rin alam, Trina. Hindi ko alam ang sunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano lalapit sa mga lobo dahil alam ko ang ginawa kong kasalanan sa kanila," malungkot kong sagot kay Trina. Alam ko kasi kung paano ko sila nasaktan nang pinagbintangan ko sila at pinagdudahan at ngayong kailangan ko sila saka ako lalapit?"Wala tayong magagawa sa ngayon, Trina kung 'di ang maghintay sa sunod na mangyayari, sa sunod na hakbang na gagawin nila Volter. Nararamdaman kong malapit ng lumabas ang itinatago nila sa atin," segunda naman ni Vernon."Sa tingin niyo, tuluyan na ba tayong itinakwil ng
Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
NAGULAT NA lang ako nang pagmulat ko ng aking mga mata nasa gilid na ako ng batis kung saan palagi kong pinupuntahan. Katulad nang nakita ko noon, ganoon pa rin ang lugar. Madilim ang pigid, animo'y may apoy na gumagawa ng usok na kumakalat sa paligid. Tahimik din ang lugar at tanging huni ng kuliglig at iba pang mga insekto ang naririnig ko. Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar at napako ang paningin ko sa dalawang iyon na nakatayo 'di kalayuan sa kinaroroonan ko. Isang babae at lalaki iyon na alam kong kapwa parehong mga lobo. Dahan-dahang humarap ang dalawa habang pigil ko ang aking paghinga. Siya na naman! Napaawang ang bibig ko ng makilala ko ang babaeng iyon. Siya ang palaging nakikita ko sa lugar na ito na kamukha ko pero sino ang kasama niyang lalaki? Bumaba ang tingin ko sa mga kamay nila at nakita iyong magkahawak. "Syrie, anak!" Nanlaki ang mga mata ko sa narinig
Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
"MAY NALAMAN ba kayo sa loob ng mansyon, Vernon?" seryoso kong tanong habang nakaupo kami sa sofa kasama si Trina. "May kahina-hinala bang nangyayari roon?"Nagtinginan ang magkapatid na bakas sa kanilang mga mukha na may kakaiba silang nararamdaman. "Sa totoo lang, Syrie wala kaming nahanap na anumang impormasyon sa mansyon. Limitado ang bawat galaw namin sa loob niyon. Ni hindi kami makapasok o makalapit man lang ng basta sa silid ni Volter. Bantay sarado kami dahil alam nilang nasa panig mo kami. Pero ang pinagtataka namin ni Trina, ang silid na inuukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. Noon ay walang bantay roon pero ngayo'y may mga bampirang nandoon sa labas ng silid at masusing nagbabantay roon. Hindi rin kami pinapalapit doon at walang gustong sumagot sa amin. Nakita ko rin na pumasok doon si Volter dala ang mga bihag nilang mga lobo," pagkwekwento ni Vernon.Kumunot ang noo ko nang maalala ko ang naramdaman ko sa silid na iyon at
Into The Dark Kabanata 61: Please!
NAPAHINTO AKO habang tahimik akong naglalakad palabas ng mansyon. Animo'y may kung ano akong naramdaman nang madaanan ko ang lumang silid na iyon kung saan inukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. May enerhiya akong naramdaman sa bahaging iyon, kakaibang enerhiya at alam kong mayroong nilalang doon.Dahan-dahan akong pumihit paharap sa hallway na iyon at humakbang papalapit sa silid na iyon. Nakaramdam ako ng pananabik na muli kong mapasok ang lugar na iyon na naging tahanan din ng maraming kong alaala kasama si Amang Trevor at Inang Viola. Napalunok ako. Nandoon pa rin ang enerhiyang nararamdaman ko.Dahan-dahan kong hinawakan ang doorknob ng pinto habang nararamdaman ko ang kaba sa dibdib ko sa hindi ko malamang dahilan."Syrie, what are you doing here?"Napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni Tiyo Freud. Saglit pa akong napapikit bago humarap sa kaniya. "I just felt something inside this r
