Chapter 6: Continuous

ANICA

Sana hindi napansin ni Rain na hindi ako nakatingin sa kanya agad kanina.

Feeling ko kasi may mali kanina eh. Hindi ko alam kung dahil ba sa hindi ako agad natulog dahil sa tinapos ko yung libro na binili ko last, last week o naboboang na naman ako.

Alam mo kasi yung parang nagshishift yung surroundings? Kanina kasi nahalata ko na parang palapit sa'kin si Rain pero hindi ko muna pinagtuonan ng atensyon kasi nagsusulat pa 'ko dito sa notebook ko na para sa SO and ayaw ko rin namang magpaka assuming o kung ano.

Pero nung papalapit na sa'kin si Rain, parang nagbago bigla yung paligid.

Para akong nasa ano, yung parang old version ng Bigg's Diner? Yung vintage type ganun. Tapos yung G-tech ko naging quill pen bigla, pero sinubukan ko yung hindi ipahalata at baka kung ano ang isipin niya.

Nakalapit na sa pwesto ko si Rain kaya hinintay kong bumalik sa dati yung nakikita ko at saka siya tinignan.

Pero pagtingin ko sa kanya, hindi naka puting polo at black pants na estudyante yung nakita ko.

Naka tuxedo siya at sa hindi ko malamang rason ay iba rin ang ayos ng buhok niya.

Napakurap ako at bumalik naman agad siya sa dati.

Pero napansin kong napapikit rin siya kaya di kocna naiwasang mag alala.

"Rain? What's wrong? Do you have something to ask me?"

Napatingin na ulit siya sa'kin at hindi ko alam kung namamalikmata ba 'ko o nakita ko siyang napatitig sa'kin bsgo tumingin sa gawi nung isang baguhan, si Kira.

Yun lang ginawa niya at lumabas na ng classroom.

Isinara ko muna yung notebook ko at saka na tumayo at lumapit kay Kira. 5 minutes na nakalipas ng magbell para sa lunch break.

Pagkalapit ko sa kanya, napansin kong tulog pala. Dahan-dahan ko siyang yinugyog at nagising naman. Napaupo siya ng maayos sa upuan niya at kinusot kusot pa mata niya.

"Nasa school pa naman ako diba?" Mahina niyang tanong na tinanguan ko lang at saka siya nginitian.

"Lunch break na, Kira. Nahiya ata si Rain kaya hindi ka nagawang

gisingin kanina bago siya umalis." Paliwanag ko.

"S-Sino ka pala? Hehe. Sorry di pa kasi kita kilala, pero parang nasabi na ni Rain yung pangalan mo kanina. Nakalimutan ko lang."

Nagpakilala namam ako. "Anica Lianne Melendez. Call me Ani, Anica or Ica. It's a pleasure to make your acquaintance."

Pagkasabi ko n'on, napatigil ako dahil bigla na namang nagshift yung itsura nung lugar.

Pero hindi ko pinahalata kay Kira.

Nakatingin lang siya sa'kin at nginitian ko naman siya.

"Nakakatuwang

makilala ka, Anica. Kira, up to you if you'll call me Ki, or by my full name." Saad niya at nakipag kamay sa'kin.

"So uhmm, sa'n ka maglulunch?" Tanong ko. "Uuwi ka or dun sa canteen?"

"Ikaw?" Balik tanong niya na di ko inaasahan. "I usually eat outside the school kasama si Fio pero nagkaemergency sa fam nila, so yun. Want to come with me? I mean, I'm technically a stranger but--"

"Sure."

Wow. Ang dali naman nitong kausap.

Ngumiti ako at saka bumalik sa upuan ko at inayos na yung gamit ko.

"So you must be the responsible, studious type huh?" Tanong ni Kira kaya napatingin ako sa kanya. "Pa'no mo nasabi yan? Haha."

"Well.. I just get that vibe from you." Sagot niya naman. Tumango tango na lang ako at saka na ulit kinuha yung bag ko.

"Tara?" Aya ko at sabay na kaming naglakad palabas ng classroom.

"So Kira.. Uhmm.." Hindi ko alam kung anong itatanong. Siguro kasi sanay akong dumadaldal kaya eto kahit hindi kami close nag iinitiate ako ng conversation.

"Ask away.. I'll try to answer your ques--"

"Kira."

Saktong kakalabas palang namin sa SHS Building ng may magsalita na matangkad na babae at yun nga, kakasabi palang ng pangalan ni Kira.

Napatingin ako sa kanya at hindi ko mabasa kung anong nararamdaman niya o ang nasa isip niya.

"Hello p--"

"I'm not talking to you. You're not named Kira."

Okay sabi ko nga hindi ako si Kira. Sabi ko nga tatahimik na 'ko. Chz HAHAHAHAHHAHAHAHA

"Lunch break niyo na diba? Let's go. I reckon you fell asleep in class again. Reason why you came down after approximately 10 minutes after the bell rang."

Ay oo? Sampung minuto na nakalipas?

"Tss. My first day at a new school and you're here."

"I'm here because--"

"Mom and Dad told you. I know."

Pagkagapos yung sabihin ni Kira ay humarap naman siya sa'kin. "Sorry, Anica. I can't join you for lunch."

Ngumiti lang ako sa kanya. "May next time pa. Oks lang. Una na 'ko." Sabi ko sa kanya at saka humarap dun sa matangkad na babae na sa tingin ko ay ate niya.

"Una na po ako. Drive safely po and happy lunch." Sabi ko sa kanya at saka ngumiti at naglakad palayo.

Ng malampasan ko yung matangkad na babae, hindi ko alam kung bakit kinilabutan ako bigla.

Hindi ko muna yun inisip at nagpatuloy lang sa paglakakad hanggang makarating ako sa school gate.

At doon na naman may nagsalita sa utak ko.

'I'm aware of that, dear sister. Mother and Father have not yet built their trust in me, very much unlike you.'

Huh? Ano daw?

Napailing ako at naglakad na papunta sa usual naming kainan ni Fio.

Jollibee.

Pagkarating ko d'on, buti na lang at medyo kaunti yung tao at nakaorder ako agad at nakahanap ng upuan.

Habang hinihintay yung pagkain, tinext ko naman si Fio.

To: Bestfriend Fio

12:20 PM

hey hey fio, nasa jollibee na 'ko. you okay there? sila tita?

Sa sobrang pagkaclose namin ni Fio, anak na rin daw ang turing sa'kin ng mga magulang niya. At sa sobrang pagkaclose rin, naissue kami nung junior high hanggang grade 11 na may something daw, eh wala naman kasi legit na kapatid tingin namin sa isa't isa.

Maya maya pa, nagreply na siya at dumating na rin yung inorder ko. Pagkatapos kong magpasalamat dun sa nagserve, saka ko lang nabasa yung message niya.

From: Bestfriend Fio

12:21 PM

sinong kasama mo?

To: Bestfriend Fio

12:35 PM

sorry late reply, ako lang. solo gaming is real hahaha chz

Ilinagay ko muna yung cellphone ko sa mesa at nagsimula nang kumain. Dahil na rin siguro sa ako lang at wala akong kakwentuhan, not that dapat nag uusap kayo habang puno bibig niyo, mabilis lang akong natapos.

Inayos ko yung kinainan ko at saka na tumayo at kinuha yung bag ko pati cellphone at naglakad na palabas.

Sakto, tumawag si Fio.

"Pabalik ka na sa school?"

"Yah. Kakatapos ko lang kumain. Kamusta kayo?"

"Eto, isinugod si tatay sa ospital, nawalan ng malay."

"So nasa ospital ka?"

"Oums. Papasok naman ako mamaya kaya hindi mo 'ko kailangang mamiss ng sobra."

"Ulol ka. Miss kuno. Che. Sige, ingats and kitakits sa school."

"Oo naman yes. Bye bud."

"Bye."

Ibinaba ko na yung tawag at binalik sa bulsa ko yung cellphone ko at nagpatuloy sa paglalakad pabalik sa school. Pagkapasok, imbes na dumiretso sa classroom namin, sa CR muna 'ko pumunta para magtoothbrush at mag ayos na rin, lalo na't nagulo buhok ko sa kahanginan ni Fio kanina. Chz HAHAHAHAHA, nagulo lang talaga buhok ko.

Pagpasok ko sa CR, binati pa 'ko ng mga andun ng "Good afternoon miss VP" kahit hindi naman kailangan, kaya ngiti na lang ang naisukli ko sa kanila.

Sa totoo lang naiilang ako sa ganun, basta yun huhu.

Nagtoothbrush na 'ko at saka nagpolbo at nagsuklay. Ng masiguro kong mukha na 'kong tao, doon na 'ko lumabas ng CR pagkahugas ng kamay at naglakad na pabalik sa classroom.

Malapit na 'ko sa classroom namin ng biglang may kumalabit sa braso ko at pinaikot ako para makaharap sa kanya.

"Oh? Kira?" Saad ko. Napabitaw siya sa braso ko at saka umatras at ngumiti sa gawi ko. "Hi Anica. Ano.. Sorry pala sa inasta ng ate ko kanina. Hindi ko alam bakit siya ganun pero dahil siguro sa stress? Basta, sorry ah? Basta lang kitang iniwan kanina."

Basta lang kitang iniwan kanina

Basta lang kitang iniwan kanina

Basta lang kitang iniwan kanina

Napakurap ako dahil nagsisimula na naman yung mga guni-guni ng utak ko.

"Huh? Huhtdog. Choz HAHAHAHA, oks lang yun uy. Tsaka no worries, hindi ko naman dinamdam yung sinabi ng ate mo kanina."

Ngumiti na ulit si Kira at sabay na kaming pumasok sa classroom. Pag upo ko, sakto namang dumating si Rain pero may kasama siya kaya napatingin yung mga kaklase ko sa labas.

"OMG HE'S CLOUD ROMERO!"

"Kapatid niya si Rain?"

"Ang gwapo!"

"Lord Archi student na kagaya ni kuya Cloud please."

Ang ilan sa narinig ko mula sa mga kaklase ko.

Pumasok na si Rain sa loob at narinig ko pang sumigaw yung kapatid niya ng "See you later lil bro!" At saka naman napabuntong hininga si Rain at naglakad na papunta sa upuan niya na nasa tabi ni Kira.

Napailing na lang ako sa inasta niya, I think he's feeling second-hand embarassment dahil sa kuya niya.

Which made me remember some moments with my siblings as well.

Close kaming tatlo pero mas close ako kay kuya Arthur kaysa kay Ate Drea. There isn't much but.. Si Ate Drea kasi alam niyang lagi akong cinocompafe nila Mama sa kanya. Aware siya na ang taas taas ng expectations nila Mama sa'kin kaya naging rason yun para lumayo yung loob niya kila Mama.

Pero to be honest, idol ko si Ate Drea. Firm siya sa decisions niya at hindi siya padalos dalos kagaya ko. Straightforward rin siyang tao pero careful din sa words niya na baka makasakit siya. Masungit pero sweet siya sa'min na kapatid niya.

Sa'ming tatlo ata si Kuya Art ang medyo close kila Mama, kahit kasi ako hindi ko sila magawang harapin ng hindi naiisip yung mga expectations nila para sa'kin.

Napabuga ako ng hangin ng maalala yung mga araw bago grumaduate si kuya Art at bago nagkaron ng trabaho at fiancé si Ate Drea.

Bata pa kaming tatlo. Tamang habulan sa garden ganun, pero ngayon, hindi na pwede kasi busy na si Ate, magkakatrabaho na din si kuya at pagkatapos ng taong 'to, college student na 'ko.

Which brings me to another thought.

May idea na 'ko sa course na gusto kong kunin pag college, pero secret muna yun.

Hindi ko pa kasi alam eh. Pwedeng magbago ang desisyon ko, pwedeng hindi.

Sigh. I'll just cross the bridge when I get there.

Napabuga ulit ako ng hangin at bigla namang may umakbay sa'kin. "Ang lalim ng iniisip natin ah." Bungad ni Fio.

Inalid ko yung pagkakaakbay niya sa'kin. "Che." Sambit ko at tinawanan niya lang ako.

"Nga pala bud, anong club inenrollan mo nung summer?" Tanong bigla ni Fio. "Future Medics." Sagor ko at saka linabas yung journal ko habang nakasandal lang si Fio sa upuan niya at nakalagy yung dalawang kamay sa likod ng ulo niya. Chill na chill eh. Sana all.

"Ahh, oo nga pala." Sagot niya. Alam ni Fio kung gaano ako kacurious sa mga nangyayari sa loob ng katawan ng isang tao, at hindi lang dun.

I find technology as something that feeds my curiosity as well. Ewan, basta curious akong tao.

Minsan nga ang weweird na ng mga tinatanong ko.

"Nga pala Fio," pagsisimula ko at naramdaman ko namang napatingin siya. "Sa tingin mo ano kaya nagiging reaction ng platelets ko pag inaalis ko yung pagkakaclot sa sugat 'no? Siguro napalafacepalm sila o di kaya napapasimangot."

Napailinh siya sa sinabi ko at saka ginulo buhok ko.

"You and yoir questions. Pero sa tingin ko napalafacepalm sila, kasi ibig sabihin uulitin nila yung ginawa nila ganun, ewan. Gusto mo magtanong tayo sa isa sa platelets mo?"

Pabiro ko namang sinuntok sa braso si Fio at tinawanan niya lang ako.

Maya maya pa, dumating na yung adviser namin at saka naman siya may pinapasa na papel.

"This yeat is your last year as high school students. Next year, you'll be heading to a different path. College. Write on that piece of paper the five most memorable things you have experienced so far in your Junior until Senior High School and write three things you hope to happen when you reach College. You all have an hour to do that."

Pagkarinig ko sa instruction, napangiti ako at saka kinuha yung ballpen ko.

Parang kanina trip to memory lane family version palang ginagawa ko, ngayon high school version naman.

Habang nagsusulat ako sa scratch, may naramdaman akong nakatingin sa'kin.

At sa hindi ko malamang rason, napatingin ako kay Fio imbes na dun sa akala ko ay nakatingin sa'kin.

Napatingin rin si Fio at nginisian ako bago nagsalita.

"What? Find me that charming for you to stare at me?"

And for some reason, parang narinig ko na yung sinabi ni Fio.

Inisip kong guni guni lang na naman yun, pero may iba ang sinasabi ng utak ko.

Ibang iba.