Novels by amiteousgal

RAIN "Si Anica."Were the first words I uttered as I opened my eyes and for the nth time, the bright white lights of the hospital room I was in welcomed me."Rain, calm down. Who's this Anica?"Tanong ni Kuya Storm. Hindi ko binigyang pansin ang tanong niya at sa halip ay hinanap ng mga mata ko sa Kira. My eyes met with hers and she immediately put her phone in her pocket and stood."Puntahan ko na. Alis lang po ako." I watched as she exited and rushed towards the hall. The pain in my head subsided, but the voices didn't. My mind kept on letting me see these scenarios that were still so foreign that it made me feel like the world was spinning faster than usual. "Grabe ulan, lumalala na yang headaches mo ah? Hindi ka na nga gaanong nagcocomputer eh, tapos maaga ka na ring nakakatulog kadalasan. Ano ba, bumibigla lang?"Asked

ANICANakauwi na kami.Hindi pa 'ko nakakababa sa kotse kahit kanina pa ipinarada ni kuya dito sa garahe. Siguro dahil alam ko na ang sasabihin nila Mom saka Dad. Lalo na si Dad."Hey calm down. Ako nangbahala."Pagpapakalma sa'kin ni kuya. Bumaba na nga kami at pagpasok ko sa bahay, sumalubong ang napakabusy kong mga magulang.Napahigpit yung hawak ko sa envelope na pinaglagyan ko nung form at saka dahan dahang naglakad palapit sa kanila at ilinapag iyon sa mesa. Kinuha yun agad ni Mom at saka napataas ang isang kilay.Magsasalita sana siya ng tapikin ni kuya yung balikat ko at pinataas na 'ko sa kwarto.

ANICA "BAKIT BA 'KO NAG AALALA NGHUSTO?!" Naihagis ko na yung unan ko sa kung saan dahil sa inis. Naiinis ako pero hindi ko alam kung bakit ako naiinis. Gah! Ayaw ko na! Bakit kasi? Bakit ako nag aalala ng husto sa ulan na yun? Eh hindi nga kami close eh! He's not my friend, just an acquaiantance and I don't worry like this lalo na kung acquaintance lang naman. Pero maghapon akong wala sa sarili, para akong zombie na ewan. Sumipa sipa ako habang nakahiga sa kama at narinig ko na lang na bumukas yung pinto dito sa kwarto ko, pero hindi na 'ko nag abalang tignan pa kung sino yun.

ANICA "Anica seryoso napapa'no ka? Buong araw ka wala sa sarili." Hanggang sa makauwi kami, hindi ko pa rin alam ang isasagot ko kay Fio. Nakaupo siya ngayon aa sahig at ako naman nakahilata sa sofa. Madalas rin naman kasi talaga siya dito, kahit andito mga magulang ko o wala. "Kahit nga si Aries na kumausap sayo parang wala ka sa mood. Eh simpleng kita mo palang dun kulang na lang isipin ng mga tao kamatis na yang mukha mo." Isa pa yun. Kinausap talaga 'ko ni Aries kanina pero alam ko sa sarili kong wala akong naramdamang kilig o kung ano. Something's wrong. Pero hindi ko alam kung ano yung something na yun.

RAINThe next day, I wasn't able to go to school. In the morning.Kasama ko dito si kuya Storm buong gabi hanggang umaga. Siya rin yung nagsabi sa adviser ko na hindi muna 'ko makakapasok dahil baka sumakit na naman ulo ko.So I stayed in bed the whole day, surrounded by white walls, white sheets, the dextrose, the sound from the TV my brother decided to turn on for me not to get "bored". Nakaupo lang kasi siya, busy na nagtatype sa laptop niya para sa report niya mamaya maya sa mga business partner nila Dad.He really did take the responsibility which was supposed to be Cloud's or even mine.He disregarded the fact that he wanted to be a surgeon ju

RAINI woke up two hours ago.I'm just here on my bed. Wala akong masyadong magawa. Nanghihina pa 'ko at hindi ko na alam kung anong nangyayari sa'kin.An hour earlier, the doctor came and explained to my brothers what they had diagnosed. They said I was having a migraine and I needed to get some more rest or my body will just suddenly give up.That's how they described what happened.Pero parang may mali."Hoy Ulan, anonangnararamdamanmo?"Tanong ng kapatid kong nakatayo ngayon sa tabi ng kama ko. Hindi ako k