Naging karaniwan na ang presence ni Natasha sa bar simula noong unang araw na dalhin ito ni Chad. All of a sudden, sa loob ng maikling panahon ay napalitan siya ni Natasha sa pwesto sa buhay ni Chad. Laging magkasama ang mga ito, hindi napaghihiwalay. Parang Louis and Clark lang. Natasha’s charm and wit had smitten Chad. Suddenly, she became an outcast. Literal na naging third wheel siya. Ang mga lakad na dating magkasama sila ay nakaligtaan na rin nito. kagaya na lang ngayon.
Roaming around the CCP Complex for an art exhibit had never been the same without the company of Chad. Ang gaganda ng mga obra ng mga batikan at amateur artists na nakikita niya pero ang interes niya ay tila tumapon sa kung saan. Dati, para siyang batang hindi magkamayaw sa pagtitig sa mga iyon. Parang paru-parong palipat-lipat sa bawat likhang makikita.
Hindi niya mahanap ang kaparehong sigla ngayon. Para lang pagkain na walang lasa, hindi niya mahanap ang tamang timpla. It was because o
Hope you enjoy reading. Thank you.
Awards night ng mga musikero sa local music scenes. Isa ang banda ni Chad sa nominado para sa isang category. Chad and Natasha looked so sweet habang magkatabi sa upuan sa unahang bahagi niya. Ang ikinaiinis pa niya ay may dalang isa pang babae si Chad. Maganda, sexy, malandi. Sa tingin niya ay bisexual. “She will be your date,” bulong ni Chad sa tenga niya kanina na ikinamulagat ng mga mata niya. Kung alam lang nitong nasusuklam siya. Nasusuka. Nagpupuyos ang damdamin niya. Talagang pinangunahan na nito ang buhay niya. Ang sarap lang talagang manapak lalo na ang babaeng ito na ipinakilala ni Chad bilang si Jessa. Por diod por santo, humakaway na ang boobs nito at ang bibig, namumutok sa pula ng kolorete at nasobrahan yata sa mascara. “Hey, you’re cute.” Pasimple niyang inalis ang braso nitong nakapulupot sa braso niya na parang linta itong nakakapit. Nandidiri siya sa kaloob-looban niya. Ilang baldeng pabango kaya ang ibinuhos ng babae sa katawan nit
“It’s a surprise seeing you around.” “I’m thrilled to be here, Tita Marga,” sarkastiko niyang sagot sa kaanak na bahagya niya lang tinapunan ng pansin. Nagpatuloy siya sa paglalagay ng Chef’s Salad sa plato niya at bumalik sa mahabang mesa kung saan masayang nagkikuwentuhan ang mga kamag-anak. Death anniversary ng lolo niya at dito sa La Union ang venue ng celebration.Kung anu-ano ang topiko ang pinag-uusapan ng mga ito, lahat pinalampas niya lang sa kanyang tainga at sumige sa paglamon. Food is a better companion than her family. ‘Di rin naman siya pinapansin ng mga ito. Sa sobrang bigat ng loob nang manggaling sa party ni Chad ay nagkulong siya sa silid niya at napagpasyahan niyang huwag pumasok ngayon. Sumama siya rito. Nag-abiso na lang siya kay Pido sa pamamagitan ng isang text. Iisnabin na niya ang lahat ng family gatherings h’wag lang ang araw na ito para sa Lolo Federico niya. Ang lolo miya ang naging direktang magulang niya simula noong b
9 Shit! Kanina pa balisa si Chad. Kahit anong gawin niya ay hindi siya mapakali. Kung bakit ba kasi lumabas sa kanyang bibig ang mga masasakit na pangungusap na iyon. Na-offend niya si Van. Barako iyon pero nakita niyang tila naiiyak ito. Ayaw niya ng ganito, ang nagkakatampuhan sila ng kaibigan. Ang lalim ng pinagsamahan nila ni Van. They had gone a long way. Simula noong umuwi siya mula sa US noong teenager siya ay ang thirteen-year old pa noong si Van ang lagi niyang kasama. “She bothers you.” Biglang nawala sa kanyang isipan na naririto si Natasha, kasama niya. Nasa Kusina man kasi sila ni Nat ay panay ang tingin niya sa labas.Sa mismong direksyon ng tattoo station ni Van. Mukhang wala lang naman kay Van ang lahat. She acted as normal as ever but he knew he hit something in her heart. Kaydali naman sanang suyuin ito pero may pwersang pumipigil sa kanya. Isa pa, naririto si Nat. “Who?” “’Yong kaibi
Days had passed so swiftly. Simula ng araw na nagkatampuhan sila ni Chad, hindi ito nag-attempt na suyuin siya. Para bang okay lang sa kaibigan na hindi sila nagkakausap gayong dati-rati naman ay kaagad itong bumabawi sa kanya. Tuloy ay mas nagatungan ang hinampo niya sa d****b. Kung nasa bar man ito, madalas na kay Natasha ang buo nitong atensyon at sa ‘project’ nito. Kadalasan din, ang babae ang kasa-kasama nito sa mga lakaran at gigs. “Iyong mga pam-barbecue, nasa ice chest na ba?” malakas na sigaw ni Pido sa kasamahang waiter habang kasalukuyan nitong inilalagay sa compartment ng van ang mga dadalhin. Aside sa mga empleyado ng bar ay kasama rin ang mga maiingay na kabanda ni Chad, and of course, Natasha. Lulan ito ng kotse ni Chad. Sa van naman na para sa mga workers siya sasakay habang iba ang kotseng gamit ng mga bandmates ni Chad. “Mauuna na kami,” paalaam ni Chad. Nagngingitngit ang kalooban niya. Nauuna na nga ang dalawa. Ni hindi man lang siya
11 Dalawang buwan pa ang lumipas. Tuluyan na ngang nagkalamat ang relasyon nila ni Chad. They had become so distant with each other. Tila ba may pader na nakaharang sa pagitan nila. Ang nangyari sa kanya sa resort, wala man lang pangungumustang natanggap mula rito. Tinanggap niya na lang nang lihim na nagbago na talaga ito. Gayunpaman, hindi niya maiwasang makaramadam ng pambabalewala. She missed the good times. She missed being with him. Nananabik siya sa pagpapahalagang mayroon ito sa kanya noon. Gaya na lang ngayon. Maano ba naman at kumplimento siyang yayain ng lalaki sa birthday party ng ina nito kung taon-taon naman siyang inaanyayahan nito kahit 'di siya dumadalo at tanging pagpapadala ng regalo lang ang ginagawa niya. Nakakahiyaan naman niyang tanungin ito gayong halos kibuin-dili siya 'pag nagkakasalubong sila sa trabaho. Tanging tipid na hi at tango na lang ang namamagitan sa kanilang komunikasyon. Naiisip niya tuloy na umalis na lang. Pero saan naman siya magtatrabaho? Wa
12 Entertainment portals and social media had a feast. Chad and Natasha were about to be wed. Lahat na lang yata ng balita ay tungkol sa mga ito. Sa bawat pagbubukas niya ng F******k o ng I*******m, masasaya at sweet na mga larawan ng dalawa ang bumabati sa kanya. Habang pinagpipyestahan ng mga ito ang relasyon ng dalawa ay lihim namang naghihimutok ang puso niya. She suffered alone in silence. Buong gabi niyang iniyakan ang engagement ni Chad. And when there was nothing she could turn to, alak ang naging sandalan niya. “Bigla kang nawala noong nakaraang gabi.” Bahagya niya lang nilingon si Chad at pinagpatuloy ang ginagawa. Isinalansan niya ang mga gamit sa tamang lalagyan. Katatapos niya lang sa isang tattoo session. Katunayan ay may suot pa siyang gloves. “May emergency lang. Congrats nga pala, ha.” Wala siyang ibang magagawa kundi ang umaktong normal kahit pinipiga ang puso sa sakit. Just by simply looking at him, nasasaktan siya. “I’m sorry I never told you.” Doon siya napa
“I’m sorry.” Parang hangin lang na lumampas sa pandinig ni Chad ang sinabi niya. Tuluy-tuloy lang ito sa paglalakad papasok ng café kinaumagahan. Senyales na ayaw siya nitong makausap o makita man lang. Matapos nang nangyari at mahimasmasan ay matiyaga niyang hinintay si Chad upang humingi ng sorry. Kinapalan na niya ang mukha kahit alam niyang galit ito sa kanya. “Sorry. Sorry, Chad.” Marahas nitong ipiniksi ang kamay niya nang tangkaing pigilan ito. Determinado siyang makausap ito. "Kausapin mo naman ako, Chad. Sorry.” Huminto ito at humarap sa kanya. Sumambulat ang malamig na galit sa mga mata ni Chad. Nagkasala siya kaya gaano man kalaki ang hinanakit nito ay sasalubungin niya makuha lang niya ang kapatawaran nito. “Alam kong galit ka, naiintindihan ko 'yon. Pero magalit na ang buong mundo sa akin huwag lang ikaw.” Her voice broke. Nasa bingit na siya ng pag-iyak. “I don’t think it’s a good idea for you to come here.”
Kuntento at nakangiting tinunghayan ni Nessa ang ginawang obra. Masaya siya sa kinalabasan ng pinagpaguran niyang pagla-landscape. Itinaas niya ang dalawang maruruming palad na nababalot ng working gloves at nakangiting tinitigan. Who would have thought she had such a green thumb? Magaling raw siya ayon sa mga kakilala. Gusto niyang maniwala pero hanggang maaari ay ayaw niyang paakyatin sa ulo ang mga papuring natanggap. Kanina lang ay napakatingkad ng araw ngunit bigla na lang umitim ang mga ulap. “Now, it’s time to go home.” Sa nagmamadaling mga kilos ay sininop niya ang mga gardening tools at inilagak sa likurang bahagi ng lumang maroon NIssan pick-up na gamit niya. Sa utak ay nagsagawa siya ng mental inventory. Mahirap nang may maiwan at medyo malayo ang kinaroroonan. Labas na iyon ng Cagayan de Oro. “Uuwi ka na?” Nakangiti niyang nilingon ang kliyenteng si Mrs. Robbins, ang may-ari ng magarang bahay na kinaroroonan niya. “Yes, Ma’am.” Nilibot ni Mrs. Robbins ng tingin ang kab
“Chad, ano ba? Hanggang kailan mo ba ako tatanggalan ng piring?” Nangangapa siya sa paligid. Purong kadiliman na lang kasi ang bumabalot sa paningin niya simula kanina nang papaibis na sila ng sasakyan. Sabi nito may espesyal silang pupuntahan. Ang aga pero gumayak na sila. Buong akala niya ay may papasyalan silang kaibigan pero bigla yatang tinopak ang asawa niya. “Shhh…almost there, Love.” Silently, pilit niyang binigyang mukha ang trail na dinaanan. Paakyat ang daang tinatahak nila at sa tantiya niya ay hindi sementado. Mga ilang minuto pa silang naglakad ay may narinig siyang tunog nang humintong motor sa tapat nila. Nakipagbatian si Chad sa isang boses lalaki. Malamang na driver. Ilang saglit pa ay inalalayan na siya ng asawa sa pagsampa sa motorsiklo. Naupo naman ito sa likod niya. Whatever Chad was into, he better made sure na magandang bagay ang makikita niya. Kung hindi, makakatikim talaga ito sa kanya. Nang huminto ang motor ay inalalayan siya ng asawa na makababa sa lupa
Buong akala niya ay sa mismong hotel sila mananatili, but Chad had something better in mind. Sakay ng ATV ay tinahak nila ang bahagi ng property na puro punongkahoy ang naraanan. Humantong sila sa isang malawak na bahagi ng lupain kung saan may nakatayong matayog na punungkahoy sa gitna. Sa itaas niyon ay ang magandang pagkakagawang treehouse. "Tree house?" nai-excite niyang tanong sa asawa. “Yes, Love. Hindi pa ito tapos talaga. I planned on building a mini-park here para sa mga anak natin.” He hugged her from the back. Dumausdos ang palad nito sa impis niyang puson. “This baby will surely enjoy here.” Napalingon siya sa asawa na awang ang bibig. “A-alam mo na?” Ngumisi ito. “Makamandag yata ang semelya ko.” Sa halip na siya ang mangsorpresa, siya pa itong nasorpresa nito. “You’ve been careless. Nakita ko sa bag mo ang pregnancy test.” Hinawakan nito ang panga niya at pilit na hinuli ang bibig upang magawaran ng masuyong halik sa labi. He caressed her face lovingly. “Thank you fo
Walking down the aisle was every woman’s absolute dream. Today, one woman's prayer was realized. Finally. Ang saya sa puso ni Vanessa ay nag-uumapaw lalo pa ngayon na ang tatay niya mismo ang maghahatid sa kanya sa altar patungo kay Chad habang umalingawngaw ang kantang Haplos sa paligid. 'Oh, Chad.' Ipinangako niya sa sarili noon na ikakasal lang siya sa taong mahal niya, sa bestfriend niya. Her feelings for him were kept secret for years. Malamlam ang tsansa niyang magkaroon ng katuparan iyon pero lihim niyang inalagaan sa kanyang puso ang pagmamahal. Ni sa hinagap, hindi niya inakalang magkatotoo. Looking at Chad at the end of the aisle, she can't help but reminisce about the past. She was heartbroken many times. She came this far with all those heartbreaks and pains. She cried a lot. Kapag nakikita niya itong may kasamang ibang babae, lihim siyang nagseselos at nasasaktan. Despite all those pains, her love for him never swayed, it never faltered, not a bit. Umani man siya ng s
Good things come to those who wait, ika nga. As for Vanessa, she waited long enough for this day to finally arrive- her wedding day. “You look so lovely, Nessa.” Mikaela was all praises for her. Ito ang tumatayong maid of honor niya. Tatlong araw na itong nasa Maynila at iniwanan na lang ang business sa assistant. Mula nang dumating ito ay hindi na ito umalis sa tabi niya. Aside kay Mika, naroroon din ang iba pang mahahalagang tao sa buhay niya. “At ang ganda ng damit mo, anak,” naiiyak ding bulalas ni Nanay Vicky ng paghanga habang nakatitig sa kanya. Buong pamilya nito ang pinasundo ni Chad para dumalo sa kasal nila. May part nga si Elaine sa entourage. Chad made sure that all important people in her life were present in this milestone. Pero hi
47 Driving her back to her house added this heaviness in his heart. Idagdag pa ang pangngatiyaw nina Derek. Baka kung saan daw niya iliko si Van. Sa lahat ng pangngantiyaw ay nagiging pula na ang mukha ni Vanessa. Finally, they both enjoyed piece and quiet. But he was far from being peaceful. Ginugulo siya ng nag-uumapaw na sexual tension sa katawan niya. It was even manifested by his bulging manhood. Kapag hindi pa napakawalan ang nasa ilalim ng kanyang pantalon ay baka mabaliw na siya. Vanessa is his fiancée at may nangyari na sa kanila ng maraming beses pero nakakahiyaan niyang hilingin dito ang isang bagay na ngumangatngat sa kanyang utak. “Are you okay?” Napansin marahil ni Van ang pag-igting ng kanyang mga panga at ang paggitiw ng ugat sa kanyang braso. Is he okay? No, he isn’t okay, will never be . Nakatuon sa kalsada ang pansin niya ngunit pasimpleng bumitaw ang kanang kamay at dahan-dahang naglakbay palapit sa nobya. Dumapo iyon sa binti ni Van.
Being away with Van was difficult. He missed her so much. They had been away for so long and enduring another separation was unbearable. Pero ito ang kiasa-isang kundisyon ni Tita Marion, he had no option than to adhere to it. Pasasaan ba at magkakasama rin sila nang tuluyan ni Van. Hahabaan niya muna ang pasensya at pagtitimpi. Siya naman ngayon ang magtitiis. Bumuga siya ng hangin. Nagdesisyon siyang bumangon at sumandal sa headboard ng kama. Napadako ang mga mata niya sa kabilang side ng king-sized bed. Vanessa was supposed to be lying beside him here. It was supposed to be their matrimonial bed. The same bed he made love to her countless times. Kung bakit ba kasi niya mas piniling magmukmok sa bahay na ito. Binibisista siya ng pangungulila kay Van sa bawat beses na sumasagi sa isip niya ang lahat ng namagitan sa kanila sa loob ng mga araw na ibinuro niya ito rito. Ilang linggo nang ganito. Vanessa and he were denied of the freedom they were supposed to enjoy as a
Mahigpit ang hawak ni Chad sa palad niya habang naglalakad papasok sa bakuran ng mansion ng mga Gregorio. Abot langit ang kaba ni Van. Ito ang pinakaunang beses na tumapak siyang muli sa pamamahay na ito. Everything seemed both familiar and unfamiliar. Habang nililibot ng tingin ang buong bakuran ay tila nanunumbalik sa kanyang isipan ang lahat ng mga alaalang mayroon siya sa pamamahay na ito. Partikular na napatitig siya sa garden, doon sila madalas tumambay at walang habas na magkikuwentuhan ng kanyang lolo noon. Noong nagkasakit ito, madalas niya itong ipasyal sa garden at babasahan ng paborito nitong poetry. “Hey, everything’s gonna be fine, Love.” Assurance ang hatid ng init ng palad ni Chad na mahigpit na pinagsalikop ang mga daliri nila. "Do I look okay?" Inipit ni Chad ang takas na buhok sa gilid ng tenga niya at ikinulong ang mukha ng dalawa nitong palad. He lightly kissed her on her lips. “Hindi lang okay. You look pretty. The
44 Napakislot si Van nang maramdaman ang kirot sa gitna ng kanyang mga hita nang magising siya. Parang umiikot ang kanyang isipan nang magmulat ng mga mata. May pagbabago sa katawan niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mahinuhang h***d siya at nanakit ang kaselanan. Napangiwi siya nang tumindi ang kirot. Paano ba naman, niragasa siya ng hiya nang bumalik sa kanya ang lahat ng naganap kagabi lang. Kusa niyang ibinigay kay Chad ang lahat–lahat sa kanya, patunay ang pulang mantsa sa bedsheet, at hindi lang iyon iisang beses. Naulit iyon nang naulit. Iba-ibang posisyon. She cringed at the thought. Nakakahiya. Kailangan niyang makaalis dito kaagad habang nasa loob ng banyo ang sigurado niya ay si Chad. Sa kabila ng sakit ay mabilis ang mga kilos na nagbihis siya. Wala na siyang panahon para ayusin ang gusot na buhok. Ngunit akmang hahakbang na siya nang siyang pagbukas ng pintuan ng banyo. Ikinahon si Chad ng pintuan. Almost naked. Chad is still d
43 “Van.” She froze in time. Kilala niya ang tila nahihirapang boses na iyon. Mas lalong kilala niya ang pagyabong kaagad ng kakaibang pintig ng kanyang puso. No! It couldn’t be. Pero maaari ba niyang itatwa ang pamilyar na paninindig ng kanyang mga balahibo sa bawat beses na nasa malapit ang taong iyon? Kinurot niya ang sarili. Sinisigiradong gising at hindi siya nananaginip. Saka niya ipinikit ang mga mata pero nang dumilat siyang muli ay ganoong senaryo pa rin ang nakikita. “Van.” Masyado naman yatang mapagbiro ang tadhana. Mariin siyang pumikit ulit. Sa pagmulat niya ay sumambulat ang katotohanan. Her eyes welcomed that set of deep dark eyes painted with so much longing. Ang balbas sa mukha ay nagiging mas prominente pero hindi sa puntong nagmumukhang barumbado o kidnapper. Ang buhok ay medyo humaba rin. Si Chad nga ang ngayo’y nakatayo na sa kanyang harapan. May paghihirap na nakapinta sa mga mata nito. “Ikaw ang kumidnap sa