Nessa and Chad became civil with each other. Para silang hindi dating mag-bestfriends kung magturingan sa trabaho. Mas okay na rin at hindi nagiging aligaga ang puso niya. Kapag nasa site ito ay si Mikaela ang madalas nitong kausap. May posibilidad pa nga na magiging item ang dalawa. May pahampas-hampas pang nalalaman si Mikaela sa braso ni Chad kapag magkaharap ang mga ito. Well, Mikaela is a great lady. The type of girl Chad would love to date.
“Everybody, stop working!”
Ngayong araw ay maaga nilang tinapos ang mga gawain. Alas kwatro pa lang pero nakagayak na silang umuwi. Advance nga naman sila sa schedule nila. May kaunting allowance pa para magliwaliw. Birthday ni Mrs. Robbins at iyon daw ang pupuntahan nila ni Mikaela.
“You can’t miss it.”
Naubusan na siya ng idadahilan kung bakit ayaw niyang dumalo.
“Special guest ka ni Tita.”
Um-oo na siya nang matapos ang pangungulit nito. “Naadik yata sa pawis ko si Mrs. Robbins,” bir
“Ako ang maghahatid sa 'yo.” Ang maingay na usapan ay dagling naparam nang bigla na lang magsalita si Chad. Iba ang pinag-uusapan nila pero nagawa iyong isiningit ni Chad. Even Owen was dumbfounded. Nagtatanong ang mga matang napatitig ito sa kanya. “I know your place,” he said proudly. As if, may pagmamalaki na alam nito kung saan mang lupalop ang tirahan niya. Alam niyang sa kanya nakatingin ngayon sina Owen at Mikaela. Marahil ay nagtataka ang mga ito sa sudden ‘outburst’ ni Chad. “Thank you, Sir. Pero kay Mikaela na ako sasabay. Sa kanila na rin ako matutulog.” Lihim niyang pinisil ang babaeng napanganga sa tinuran niya. She never spent a single night at Mikaela's house. Mas nanaisin pa niyang magkulong sa sariling bahay. Well, bahay ni Mika. “And the night is still young.” Again, there was this unreasonable tightening of Chad’s jaw. Namalas niya rin kung paanong inisang lagok nito ang beer na kalalapag lang ng waiter. Sa biglaang pagtahim
Inis na ibinato ni Chad ang phone sa desk. Tumunog iyon at nangangambang mabasag. Kanina pa siya nakatitig sa labas ngunit tanging sina Andoy lang ang naroroon. Napasadahan na niya ang mga designs ng condo na itatayo nila dito sa mismong Cagayan din, ipinadala through email ng kapatid niya, ngunit walang anino ni Van ang dumating. Naiilang siyang magtanong kay Mikaela, napagtaasan niya ito ng boses kahapon. Napagbuntunan niya ng init ng ulo ang team nito. Ngayon nga ay dumiretso sa trabaho si Mikaela at hindi man lang nangumusta sa kanya gaya nang madalas nitong ginagawa. “Nasaan ba ang landscaper mo?” Napahinto si Mika sa pagdidikit ng wallpaper at napalingon sa kanya.Hindi na siya nakatiis pa. “Absent siya ngayon.” “Absent?” Tumaas ang tono niya. Baka nagtampo sa sinabi niya kahapon. Kinabahan siya. He was an idiot for acting so impulsively. “And why is that? May schedule tayong hinahabol.” He sounded serious at pilit tinatago ang baha
27 Ginalit ba niya si Van? He should have been more careful. Ang ganda na sana ng atmosphere sa pagitan nila. Throwing a bad punchline must have ruined everything. Ngayon lalo na unti-unti nang nawawala ang aloofness nito sa kanya. Nanganganib pang masira niya. Kung alam lang nito kung gaano siya kasaya sa development na ito. In all honesty, hindi na siya galit sa babae. Ito ang napatunayan niya sa buong durasyon na magkasama sila ni Van. Buong akala niya ay may nakatago pang galit sa puso niya para kay Van but to his surprise, wala na siyang makapa kahit katiting na hinampo. Ang tanging gusto lang niya ay ang mapalapit muli rito. He missed her so much. Napatunayan niya nang makita ito. Her presence excited his senses in ways he never expected. Van’s nearness evoked feelings in him so strange he couldn’t name. Halos kalahati ng mga buhay nila, sila-sila ang magkakasama pero ngayon niya lang natanto na may mga bagay itong kayang pukaw
Karaniwan na sa isang liblib na pook na kinaroroonan nila na maagang natutulog ang mga tao. Lalo pa at malayo sa mga kapitbahay ang bahay nina Tatay Fernan. Nagkataon pang nasira ang TV ng mga ito. Sa darating na pasko, ibibili niya ng bagong television sina Nanay Vicy sa bonus niya. Pero mainam na rin at nai-enjoy niya ang payapang kapaligiran. Nami-miss niya ang tahimik na gabing gaya nito. Ang katahimikan ay lumilikha ng magandang musika sa kanyang pandinig. Naalala niya dati, noong dito pa siya nakatira, she would spend the nights looking at the skies. Ipipikit na sana niya ang mga mata nang marinig ang malamyos na tunog ng gitara.Pamilyar na nota ng kanta. Pamilyar na melody. Ang sarap ng hatid na panunuot sa kanyang pandinig. Kasunod niyon ay ang malamyos na sumasabay na tinig. Chad. Pinaglalabanan ng kanyang utak at puso kung babangon at sisilip sa labas. Sa huli ay binuksan niya ang bintana. There he was. Softly strumming the instrument in the q
Simula nang nagtungo sila ni Chad sa Bukidnon ay may malaking pagbabago na sa pakikitungo nila sa isa’t-isa. Unti-unting nanunumbalik ang sigla ng pagkakaibigan nila. Kapag nasa Cagayan si Chad ay bigla-bigla na lang itong sumusulpot sa bahay niya, may dalang kung anu-anong pagkain o ‘di kaya ay doon nakikikain. Pati yata lahat ng kasamahan niya ay naambunan. Wala sa oras kasi itong umorder ng kung anu-anong take out food at ipapakain sa kanilang lahat na kadalasan ay mga paborito niya. Kapag umuuwi na siya ay nakabuntot ito sa kanya bago tutuloy sa hotel nito. Para na rin siyang hatid-sundo. May mga pagkakataon din na basta na lang ito nagpapadala ng messages sa text o sa messenger kagaya na lang ngayon. Need help? Mensaheng nababasa niya sa cellphone niya. Nailing na natatawa siya habang binabasa ang mensahe. Nasa isang silid lang naman ito at tinatanaw siya mula sa glass wall. Standing so handsome in his casual clothes. Naka-gray t-shirt at Levis
First thing in the morning ay nasa Cagayan na si Chad. Sa cite kaagad siya dumiretso ngunit wala si Van doon. Nasanay siyang maaga kaysa sa karaniwang oras ang pasok nito. Ilang saglit din siyang naghintay bago may humintong kotse at bumaba ang isang matangkad na foreigner at binuksan ang passenger’s side. His heart crunched upon seeing Van stepped out of the vehicle. Ang lalaking naghatid kay Van ay walang iba kundi ang nasa post ni Mika. H*****k pa sa pisngi nito ang hudas. ‘I swear, I could punch that guy on his nose.’ Selos na selos na siya. Yes, this jealousy is too much to take. Parang bulkang sasabog na ang kanyang d****b. His heart pounded so frantically. Naroroong palakad-lakad siya nang nakakuyom ang mga kamao. Nang sa wakas ay naglakad na si Van papasok sa gate. Nagulat pa ito nang makita siya. Sa sobrang atensyon sa lalaki, hindi man lang nito napansin ang kotse niya. “Kailan ka dumating?” Walang kangiti-ngiti siyang sumagot. “Just this m
Kung kailan tupok na tupok na siya ay saka naman huminto si Chad. Ito ang kusang pumutol sa nakaliliyong tagpo. Napadilat siya at ganoon na lang ang pagsigid ng reyalisasyon. Nakabukas na pala ang harapan ng blusa niya. Hantad ang d****b niya sa nagnanasang mga titig ni Chad. “I’m sorry,” paanas nitong wika sa magkalapat na mga labi nila. “I said we will take it slow.” Pumapaypay ang mainit at mabangong hininga ni Chad sa mukha niya. Ang mga titig nito ay matitiim ngunit may bahid na ng pagsuyo ngayon. Ramdam niya iyon kahit sa paraan ng pagdantay at paghagod ng daliri nito sa balat niya. “This jealousy is killing me inside, Van.” Nagseseolos ito? Kanino? Kay James ba? Umayos ito ng tayo at maingat siyang inalalayang makaupo sa gilid ng mesa. Eratiko ang tibok ng puso nito, kagaya ng sa kanya. Kung gaano ito nagtimpi ay nakamamangha because right at that moment, batid niya sa sarili kung saan man ninais ni Chad na humantong ang tagpo, kusa siyang bibi
“Congratulations to us! And thanks to all of you!” Kasabay nang paglipad ng cork ng champagne na hawak ni Mika ay magkanapanabay na umalingawngaw sa ere ang sipol at palakpakan. Itinaas ni Mikaela ang champagne glass nito sa ere at gumaya ang lahat ng naroroon. “Great job, everyone! This project will surely open doors for more clients in the industry.” Si Mikaela ang namuno sa simpleng celebration. First big client nga naman nila ang kumpanya ni Chad. Maganda nga naman ang kinalabasan ng trabaho nila. They exceeded expectations. Ngayong araw ay opisyal na natapos dalawang araw bago ang deadline. “’Di ako papayag na hindi ka iinom. You don’t have to be sober right now.” Iniabot nito sa kanya ang hawak na isa pang tulip glass. “Huwag na talaga.” Sumimangot ito. “O baka naman ayaw ni Chad ng babaeng lasengga. The last time na uminom ka nag-alburuto ang mama.” “Mikaela!” “Kunwari pa ito,” tudyo nito na ibinalik sa mesa ang
“Chad, ano ba? Hanggang kailan mo ba ako tatanggalan ng piring?” Nangangapa siya sa paligid. Purong kadiliman na lang kasi ang bumabalot sa paningin niya simula kanina nang papaibis na sila ng sasakyan. Sabi nito may espesyal silang pupuntahan. Ang aga pero gumayak na sila. Buong akala niya ay may papasyalan silang kaibigan pero bigla yatang tinopak ang asawa niya. “Shhh…almost there, Love.” Silently, pilit niyang binigyang mukha ang trail na dinaanan. Paakyat ang daang tinatahak nila at sa tantiya niya ay hindi sementado. Mga ilang minuto pa silang naglakad ay may narinig siyang tunog nang humintong motor sa tapat nila. Nakipagbatian si Chad sa isang boses lalaki. Malamang na driver. Ilang saglit pa ay inalalayan na siya ng asawa sa pagsampa sa motorsiklo. Naupo naman ito sa likod niya. Whatever Chad was into, he better made sure na magandang bagay ang makikita niya. Kung hindi, makakatikim talaga ito sa kanya. Nang huminto ang motor ay inalalayan siya ng asawa na makababa sa lupa
Buong akala niya ay sa mismong hotel sila mananatili, but Chad had something better in mind. Sakay ng ATV ay tinahak nila ang bahagi ng property na puro punongkahoy ang naraanan. Humantong sila sa isang malawak na bahagi ng lupain kung saan may nakatayong matayog na punungkahoy sa gitna. Sa itaas niyon ay ang magandang pagkakagawang treehouse. "Tree house?" nai-excite niyang tanong sa asawa. “Yes, Love. Hindi pa ito tapos talaga. I planned on building a mini-park here para sa mga anak natin.” He hugged her from the back. Dumausdos ang palad nito sa impis niyang puson. “This baby will surely enjoy here.” Napalingon siya sa asawa na awang ang bibig. “A-alam mo na?” Ngumisi ito. “Makamandag yata ang semelya ko.” Sa halip na siya ang mangsorpresa, siya pa itong nasorpresa nito. “You’ve been careless. Nakita ko sa bag mo ang pregnancy test.” Hinawakan nito ang panga niya at pilit na hinuli ang bibig upang magawaran ng masuyong halik sa labi. He caressed her face lovingly. “Thank you fo
Walking down the aisle was every woman’s absolute dream. Today, one woman's prayer was realized. Finally. Ang saya sa puso ni Vanessa ay nag-uumapaw lalo pa ngayon na ang tatay niya mismo ang maghahatid sa kanya sa altar patungo kay Chad habang umalingawngaw ang kantang Haplos sa paligid. 'Oh, Chad.' Ipinangako niya sa sarili noon na ikakasal lang siya sa taong mahal niya, sa bestfriend niya. Her feelings for him were kept secret for years. Malamlam ang tsansa niyang magkaroon ng katuparan iyon pero lihim niyang inalagaan sa kanyang puso ang pagmamahal. Ni sa hinagap, hindi niya inakalang magkatotoo. Looking at Chad at the end of the aisle, she can't help but reminisce about the past. She was heartbroken many times. She came this far with all those heartbreaks and pains. She cried a lot. Kapag nakikita niya itong may kasamang ibang babae, lihim siyang nagseselos at nasasaktan. Despite all those pains, her love for him never swayed, it never faltered, not a bit. Umani man siya ng s
Good things come to those who wait, ika nga. As for Vanessa, she waited long enough for this day to finally arrive- her wedding day. “You look so lovely, Nessa.” Mikaela was all praises for her. Ito ang tumatayong maid of honor niya. Tatlong araw na itong nasa Maynila at iniwanan na lang ang business sa assistant. Mula nang dumating ito ay hindi na ito umalis sa tabi niya. Aside kay Mika, naroroon din ang iba pang mahahalagang tao sa buhay niya. “At ang ganda ng damit mo, anak,” naiiyak ding bulalas ni Nanay Vicky ng paghanga habang nakatitig sa kanya. Buong pamilya nito ang pinasundo ni Chad para dumalo sa kasal nila. May part nga si Elaine sa entourage. Chad made sure that all important people in her life were present in this milestone. Pero hi
47 Driving her back to her house added this heaviness in his heart. Idagdag pa ang pangngatiyaw nina Derek. Baka kung saan daw niya iliko si Van. Sa lahat ng pangngantiyaw ay nagiging pula na ang mukha ni Vanessa. Finally, they both enjoyed piece and quiet. But he was far from being peaceful. Ginugulo siya ng nag-uumapaw na sexual tension sa katawan niya. It was even manifested by his bulging manhood. Kapag hindi pa napakawalan ang nasa ilalim ng kanyang pantalon ay baka mabaliw na siya. Vanessa is his fiancée at may nangyari na sa kanila ng maraming beses pero nakakahiyaan niyang hilingin dito ang isang bagay na ngumangatngat sa kanyang utak. “Are you okay?” Napansin marahil ni Van ang pag-igting ng kanyang mga panga at ang paggitiw ng ugat sa kanyang braso. Is he okay? No, he isn’t okay, will never be . Nakatuon sa kalsada ang pansin niya ngunit pasimpleng bumitaw ang kanang kamay at dahan-dahang naglakbay palapit sa nobya. Dumapo iyon sa binti ni Van.
Being away with Van was difficult. He missed her so much. They had been away for so long and enduring another separation was unbearable. Pero ito ang kiasa-isang kundisyon ni Tita Marion, he had no option than to adhere to it. Pasasaan ba at magkakasama rin sila nang tuluyan ni Van. Hahabaan niya muna ang pasensya at pagtitimpi. Siya naman ngayon ang magtitiis. Bumuga siya ng hangin. Nagdesisyon siyang bumangon at sumandal sa headboard ng kama. Napadako ang mga mata niya sa kabilang side ng king-sized bed. Vanessa was supposed to be lying beside him here. It was supposed to be their matrimonial bed. The same bed he made love to her countless times. Kung bakit ba kasi niya mas piniling magmukmok sa bahay na ito. Binibisista siya ng pangungulila kay Van sa bawat beses na sumasagi sa isip niya ang lahat ng namagitan sa kanila sa loob ng mga araw na ibinuro niya ito rito. Ilang linggo nang ganito. Vanessa and he were denied of the freedom they were supposed to enjoy as a
Mahigpit ang hawak ni Chad sa palad niya habang naglalakad papasok sa bakuran ng mansion ng mga Gregorio. Abot langit ang kaba ni Van. Ito ang pinakaunang beses na tumapak siyang muli sa pamamahay na ito. Everything seemed both familiar and unfamiliar. Habang nililibot ng tingin ang buong bakuran ay tila nanunumbalik sa kanyang isipan ang lahat ng mga alaalang mayroon siya sa pamamahay na ito. Partikular na napatitig siya sa garden, doon sila madalas tumambay at walang habas na magkikuwentuhan ng kanyang lolo noon. Noong nagkasakit ito, madalas niya itong ipasyal sa garden at babasahan ng paborito nitong poetry. “Hey, everything’s gonna be fine, Love.” Assurance ang hatid ng init ng palad ni Chad na mahigpit na pinagsalikop ang mga daliri nila. "Do I look okay?" Inipit ni Chad ang takas na buhok sa gilid ng tenga niya at ikinulong ang mukha ng dalawa nitong palad. He lightly kissed her on her lips. “Hindi lang okay. You look pretty. The
44 Napakislot si Van nang maramdaman ang kirot sa gitna ng kanyang mga hita nang magising siya. Parang umiikot ang kanyang isipan nang magmulat ng mga mata. May pagbabago sa katawan niya. Napabalikwas siya ng bangon nang mahinuhang h***d siya at nanakit ang kaselanan. Napangiwi siya nang tumindi ang kirot. Paano ba naman, niragasa siya ng hiya nang bumalik sa kanya ang lahat ng naganap kagabi lang. Kusa niyang ibinigay kay Chad ang lahat–lahat sa kanya, patunay ang pulang mantsa sa bedsheet, at hindi lang iyon iisang beses. Naulit iyon nang naulit. Iba-ibang posisyon. She cringed at the thought. Nakakahiya. Kailangan niyang makaalis dito kaagad habang nasa loob ng banyo ang sigurado niya ay si Chad. Sa kabila ng sakit ay mabilis ang mga kilos na nagbihis siya. Wala na siyang panahon para ayusin ang gusot na buhok. Ngunit akmang hahakbang na siya nang siyang pagbukas ng pintuan ng banyo. Ikinahon si Chad ng pintuan. Almost naked. Chad is still d
43 “Van.” She froze in time. Kilala niya ang tila nahihirapang boses na iyon. Mas lalong kilala niya ang pagyabong kaagad ng kakaibang pintig ng kanyang puso. No! It couldn’t be. Pero maaari ba niyang itatwa ang pamilyar na paninindig ng kanyang mga balahibo sa bawat beses na nasa malapit ang taong iyon? Kinurot niya ang sarili. Sinisigiradong gising at hindi siya nananaginip. Saka niya ipinikit ang mga mata pero nang dumilat siyang muli ay ganoong senaryo pa rin ang nakikita. “Van.” Masyado naman yatang mapagbiro ang tadhana. Mariin siyang pumikit ulit. Sa pagmulat niya ay sumambulat ang katotohanan. Her eyes welcomed that set of deep dark eyes painted with so much longing. Ang balbas sa mukha ay nagiging mas prominente pero hindi sa puntong nagmumukhang barumbado o kidnapper. Ang buhok ay medyo humaba rin. Si Chad nga ang ngayo’y nakatayo na sa kanyang harapan. May paghihirap na nakapinta sa mga mata nito. “Ikaw ang kumidnap sa