Pagkatapos ng 100000 nakapag-update rin sa wakas! Maari kayong mag-iwan ng gems at komento! Mababasa rin ang buong kwento sa pamamagitan ng panunuod ng ads. Maraming salamat! —Jaypei
MABILIS na lumabas si Thyme sa kaniyang pinagtataguan upang kunin ang kaniyang anak sa loob ng back compartment. Tumakbo siya papunta sa sasakyan niya pero may kamay na pumigil sa kaniya kaya agad niyang sinuntok at sinipa si Paul.“Sasabog ang sasakyan mo!”“Nasa loob ang anak ko!”Mabilis na tumalon si Paul upang pigilan si Thyme sa paglapit sa sasakyan nito. Sabay silang bumagsak sa damuhan at nagpagulong-gulong kasabay ng malakas na pagsabog ang sasakyan ni Thyme at lumipad pa ito sa ere na pira-piraso habang tinutupok ng apoy.Nanlaki ang mata ni Thyme at wala siyang ibang nakikita kundi ang naglalagblab na apoy. Nanghihina siya at kusang bumagsak ang mga tuhod niya sa damuhan kasabay ng isang butil ng luha sa kaniyang mga mata at kuyom na mga kamao.“B-Baby...”Ang bigat ng kaniyang dibdib at pakiramdam niya'y sinasakal siya na hindi niya magawang makahinga ng maayos. Hindi niya nagawang iligtas ang anak niya. Hindi niya na
HINDI pinatagal ang burol ni Baby Fria at kinabukasan rin ihahatid nito sa huling hantungan. Thyme take of everything and he doesn't want his daughter to be imbed. He want his daughter to be free like an angel who can fly high freely. Nasa gitna sila ng karagatan sakay ng isang mamahaling yate na pag-aari ng Sandoval. Dito sa lugar na ito napili ni Thyme na pakawalan ang abo ni Baby Fria.Everyone is present. Zanevy, Thyme together with his twins and cousins. Love and Thyme's parents are also present to this farewell ceremony to their lovely angel.The father is starting the ceremony. Everyone was fucos on the father expect Zanevy who keep on crying silently and still processing in her mind. Hindi niya gustong maging madaliin ito pero wala siyang magagawa. Thyme decided everything himself. Hindi man lang nito pinaalam sa kaniya o kaya pasabi man lang sa gusto nitong gawin para sa anak nila.He handle everything like his just the one who lost a ch
ZANEVY FREALIZADALAWANG linggo na ang nakalipas mula nang mawala si Baby Fria. Araw-araw akong nangungulila sa anak ko. Gabi-gabi akong umiiyak. Walang minuto na hindi ko siya inisip para akong mababaliw sa kada pagpikit ng mata ko nakikita ko siyang umiiyak. Nadudurog ang puso ko sa madilim na sinapit niya pero mas nadudurog ako sa ginawa ng Daddy niya.May kumatok sa pinto ng library. Pinatid ko ang luha ko at inikot ang swivel chair para harapin kung sino ang dumating. Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ivan. Tumango ito at itinaas ang hawak niyang envelope. “Nakuha ko na.” Naglakad siya papalapit sa akin. “Nandito na lahat nang kailangan mo, sabihin mo lang kung may kailangan ka pa.” Inilapag niya sa desk ang envelope. Nagbaba ako ng tingin sa envelope at muling tumingin sa kaniya bago ito kinuha. Binigyan ko siya ng tipid na ngiti. “Salamat.”Natigilan ako sa pagbukas ng envelope nang hawakan ni Ivan ang kamay ko. Tiningnan ko ang kamay naming dalawa bago ako nag-angat n
ZANEVY FREALIZASA KALAGITNAAN nang pag-iisip ko. Nahapit ng mata ko ang bulto ng lalaki hindi kalayuan sa akin. Hindi ko ito pinansin kahit na ramdam ko na sa akin siya nakatingin. Hindi ko nga namalayan kung paano siya napunta dito at kung kanina pa ba siya diyan.Tinuyo ko ang pisngi ko at bahagyang inilis sa kaniya ang mukha ko upang hindi niya mapansin. Baka kung ano pa ang isipin niya na ginagawa ko. Tahimik siyang umupo ito sa tabihan ko. “How are you doing?” I feel the concern in his voice.Walang emosyong nilingon ko siya. Nakatutok ang mata niya sa kabayong nasa harapan namin ni hindi siya lumingon sa akin. Ano bang pakialam niya? Hindi ba pumunta siya dito para kay Grace pero bakit siya nandidito?“Anong ginagawa mo dito?” I asked coldly like I don't want him to be there. “Gusto mong malaman? Hindi na katulad ng dati at hindi na maibabalik pa sa dati. Mas tahimik nga lang kaysa noon pero hindi ko rin masasabing masaya dahil masakit ang mawalan ng anak.” I smile bitterly.H
ZANEVY FREALIZA“IBIBIGAY ko na lang kay Becca ang iba pang hinihingi mo.”“Wag!” Mabilis kung pigil kay Ivan. “Huh?” Nagtataka niyang tanong. “Kung hindi mo madadala sa akin, ipahatid mo na lang pwede namang ako na lang ang kumuha sa'yo para hindi ka na maabala pa.“Nag-away ba kayo ni Becca? Nakita ko siya kanina nagta-trabaho sa manggahan.”“Pabayaan mo siya kung saan niya gustong magtrabaho! Ayoko sa lahat na sinasaksak ako nang patalikod!”Nanlaki ang mata ni Ivan at umupo sa visitor chair at pinakatitigan ako. “So alam mo na?”Napakurap-kurap naman ako at inosenteng umiling dahil hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya. “Nah, nevermind. I have to go.”Kumunot ang noo sa biglaang pagbago ng isip niya. Pinagmasdan ko siya hangang sa makalabas ng library. Naiiling na kinuha ko ang folder na dala niya at inikot ko ang swivel chair paharap sa bintana at binasa ang laman ng folder.Hindi ko talaga pinapansin si Becca mula nang araw na 'yon. Ilang beses niya din akong sinubukan siya
MABILIS na bumaba si Zanevy sa kaniyang sasakyan nang makarating sa tapat nang mansion ni Queen Avery. Kinalampag niya ang mataas na bakod. Wala siyang pakialam kahit may armadong guardia ang nakabantay.“Tita Avery, lumabas ka diyan! Harapin mo ako!” Nagradio ang guardia sa loon upang ipaalam na may babaeng naghahanap sa kaniyang amo. Binuksan nito ang gate upang patuluyin si Zane, utos ng kaniyang amo.Deri-deritsong pumasok si Zane sa loob ng malawak nitong mansion at ilang armadong guwardiya ang nakasunod sa kaniya. Bumukas ang malapad na pinto at bumungad sa kaniya ang dalawa pang armadong lalaki.“Harapin mo ako, Tita Avery!” Buong tapang niyang sigaw nang makaapak sa loob ng sala habang inilibot ang mata sa loon ng malawak na mansion.“What a surprise, Zanevy?” Nag-angat ng tingin si Zanevy sa pinanggagalingan ng boses. Natagpuan niyang nakaupo sa isang upuan na pang Reyna na gawa sa gold sa ikalawang palapag ng kabahayan.“Nasilaw ako sa kabutihan mong panlabas pero isa kang
“FRANCISCO, the only son of my good friend, my very first godson. He's stubborn when he's young man to the point that he abandon his wealth, legacy... And simply work at my ranch as an ordinary man. Nakilala niya si Avery, nakita ko sa kanila na totoo ang pagmamahalan nila. Nagpakasal at naging maayos ang pagsasama hanggang sa mawala ang mga magulang ni Francisco at natapuan na si Avery ng kaniyang mga magulang.”Maximo start telling the story and everyone of them listening to him. Nasa loob sila ng sala ng mansion ni Queen Avery. Si Thyme tahimik na nakamasid kay Zane na tahimik na nakikinig sa tabihan niya samantalang si Queen Avery hindi maalis ang mata kay Zane.“Nawalan nang magulang si Francisco kahit na matagal niya na itong tinalikuran pero walang sinumang anak na gugustuhin na mawalan ng magulang. Inalam niya ang katutuhanan at natuklasan niyang ang pumatay sa kaniyang mga magulang ay ang magulang ng babaeng minamahal niya.”Matagal na ang nakalipas ngunit malinaw pa rin sa a
“KUNG si Paul ang nag-utos na patayin ka, ide sana hindi ka niya pinigilan na lumapit sa sasakyan mo ng hagisan ito ng bomba!” Thyne rolled his eyes.“Yes, maybe it's just he's style. You know bad guys thingy... Maaring alam niya ang tungkol sa anak mo kaya kung gusto niyang gumanti sa'yo, titirahin niya 'yong pinaka-importante sa'yo! Hindi ka niya gustong mamatay kundi gusto ka niyang makitang masaktan!” Tahn ideas.“Kailan pa nagkaroon ng laman ang utak niyo?” “Dahil sa sinabi mong 'yan, mukhang alam mo na ang gagawin.” “Yeah. Kakain na lang ako!”Tumayo si Thyne at tinap ang balikat ni Tahn ng hindi pa nito gustong iwan ang kinakain binatukan ito ni Thyne at may ibinulong. Nanlaki ang mata ni Tahn kaya nagmamadali itong umalis sa upuan.“Mauna na kami, may ala—good luck na lang sa inyo!”“Hoy! Teka! Hindi pa tayo tapos—Hindi natuloy ang sasabihin ni Thyme ng sumara na ang pinto.Nagsalubong ang kilay ni Thyme ng mapansin na kakaiba ang kinikilos ng dalawa. Mukhang may ginagawa n
Finally, ITMH officially reach the finished line.To the person who take time to read IMPREGNATING THE MAFIA HEIR until the end, thank you so much.To the person who sent gems, comment and recommend this story, thank you so much!There's a lot of typical, grammatical and whatsoever error it is, thank you for understanding and criticism, I appreciate it.To everyone of you, thank you very much for the love and support. No word can explain how gratitude to all of you. Thank you for being part of my writing journey!I will work hard to develop, improve and learn more for the better!See you on my many more upcoming stories!Sincerely,Black_JaypeiFacebook: Jaypei Smith WPGmail: blackjaypei20@gmail.com
THYME XENON “Daddy, bye!” Nanlaki ang mata ko ng mag-overtake sa akin si Empress. Bumitaw pa siya sa manibela ng motor at pinatalon ito. Bumuga ako ng marahas na hangin dahil siya lang talaga ang nakakapagpakaba sa akin ng ganito katindin pagdating sa race track. “Slow down!” Paalala ko sa kaniya. Yes, she's a racer at the age of 4. Pinatunayan niya sa akin na hindi ko kailangan magkaroon ng anak na lalaki dahil kahit babae siya kayang-kaya niyang gawin ang mga bagay na ginagawa ng lalaki. “Yeah! I did it, Daddy!” “Wow! That's my Empress! Give me, five! High five!” I chuckled. As her Dad, I'm so proud of her. She have my full support and I give her everything she needs and want to. Nagkakaroon kami ng argument ni Zane pagdating sa kaniya pero sa huli masusunod kung ano ang gusto ni Empress. Zane want her to act like a normal little girl at her ages who loves studies, making friends with other kids and also be a good girl just like her sister Fria. At the ages of 4 she have
THYME XENONAs I left my home for work. My heart is broken into pieces. Seeing my daughter's crying and begging not to leave is the least I can't imagine. May my wife won't stop me but I know deep inside she doesn't want me to left too just like how I don't want to be away from them.Hindi ako pumayag na ihatid nila ako dahil ayoko na magbago pa ang isip ko na hindi tumuloy ngunit kahit hindi nila ako hinatid ramdam ko 'yong bigat ng paa na ayoko ng humakbang palayo sa kanila.I don't want to leave anymore but I can't escape to my responsibility as a grandchild of Maximo Sandoval. I'm one of his heir that I need to take care of the family legacy and got what is belong to mine.“Ako na ang bahala sa mag-ina mo, aalagaan ko sila para sa'yo sa ganitong paraan magawa ko man lang sa mag-ina mo ang bagay na hindi ko na gawa sa asawa ko.” Inakbayan ko si Tristan. Alam ko ang pinagdaanan niya at kung may magagawa man lang ako para sa kaniya gagawin ko. Hindi ako nagdadalawang-isip na ibigay a
ZANEVY FREALIZA Hindi ko maintindihan ang lalaking 'to, sobrang close na siya kay Fhara kaysa kay Fria. Ilang taon na si Baby Fria, kahit kailan wala akong natatandaan na pinagbuhatan ko siya ng kamay, napagsasabihan oo.Masamang tingin ang itinapon ko kay ng lumingon ito sa amin. May isinuot itong bracelet kay Baby Fhara, may bago na naman siyang ibinigay sa bata. Imbes na si Baby Fria ang tingnan niya inuna niya pa si Baby Fhara na regaluhan. At mas concern pa siya sa bata na wala naman akong ginagawa.“It suit you, My Empress Baby.” Umupo siya sa tabihan ko at hinaplos ang pisngi ni Baby Fria. Inilabas niya ang tatlong lollipop kaya kuminang naman ang mata ni Baby Fria. “Thank you, Daddy.”“Ang aga mo naman yata.”“Don't cry, my prince—op! Ops! No, don't do that.” Mabilis na tumayo si Thyme ng aabutin ni Baby Fhara ang buhok ni Baby Fria. Ito namang baby ko na 'to obsess sa buhok nitong Ate niya palibhasa curly ang sa kaniya tulad ng sa Daddy niya. “Ang hilig mong hilain ang bu
ZANEVY FREALIZA Maghapon siyang nasa bahay at ang attention niya kay Baby Fria. Akala ko pa naman nagbago na ang tingin niya kay Baby Fhara pero sa tingin ko ganu'n pa rin ng dati. At mayroon na siyang bagong pamilya na mas mahahati ang oras niya.Pagkatapos kumain ng dinner umakyat na ako sa kwarto. Iniwan ko silang mag-ama na naglalaro at naliligo sa pool. Inasikaso ko si Baby Fhara. Nilinisan ko siya at pinalitan ng damit pantulog. Dinala ko siya sa veranda.“Yakapin mo ako ng mahigpit, baby ko, kailangan ni Mommy ng strength ngayon.”Umiiyak na hinalikan ko ang noo ng anak ko. Niyakap ko siya ng mahigpit dahil pakiramdam ko mauubusan ako ng lakas kung hindi ko mailalabas ang luha na kanina ko pa tinitiis.Alam kung masakit at mas masakit para sa mga anak ko na malaman nila ang bagay na 'yon. Ayoko na magbago ang tingin sa kaniya ni Baby Fria kaya mananatili siyang mabuting ama sa mata ni Baby Fria hangga't kaya kung magtiis para sa kanila, gagawin ko.“Can you see the moon, baby?
ZANEVY FREALIZA Tatlong araw pang nanatili sa hospital si Baby Fhara bago naka-uwi sa bahay. Hindi ako umalis sa tabi niya at wala akong ibang gusto kundi ang makita na gumaling siya ng tuluyan.Hindi rin na wala sa tabi ko si Bea na palagi kung kasama sa hospital at nag-asikaso ng lahat ng babayaran. Malaki rin ang na gastos ko mula sa pera ni Thyme ngunit saka ko na iisipin kung paano ko ito maibabalik kapag magaling na ang anak ko.Bumisita si Mama ng malaman ang nangyari. Nakakapagtaka nga na hindi niya kasama si Paul pero na iintindihan ko ito dahil abala sa company. Ang parents naman ni Thyme ay agad na pumunta kasama si Thyne kahit na galing pa sila sa ibang bansa. Sila pa mismo ang naghatid sa amin pa uwi sa bahay dahil discharge na si Baby Fhara ng makarating sila.“Zane, kumain ka na muna...” Nilingon ko si Bea at sininyasan ko siya na wag maingay at sumenyas ako na susunod ako. Kanina pa tulog si Baby Fhara sa bisig ko pero ayaw ko itong ilapag dahil gusto ko siyang pagma
ZANEVY FREALIZAMabilis akong bumaba ng sasakyan niya at pumasok sa loob ng bahay. Nakasalubong ko ang isang worker kaya inutusan ko itong kunin ang pinamili ko sa sasakyan ni Thyme.Pagpasok ko sa loob ng bahay. Nagulat ako sa sunod-sunod na putok ng confetti. Nayakap ko pa si Baby Fhara dahil akala ko kung ano na ito 'yon pala ang apat na binata.“Happy birthday, Fhararaaa!” Nag-uunahang sumalubong sa amin si Thyne at Tahn na sila may kagagawan ng kalat sa sahig. Si Tristan naman tahimik sa gilid habang si Travis naman may hawak ng round milk cake na mayroon pang baby bottle sa itaas.“Ang aga niyo namang dumating.” Puna ko sa kanila at pinahid ang luha na naglalandas sa pisngi ko. Natigilan naman si Tahn at Thyne pero ngumiti ako sa kanila.“Excited kaming makikain, eh!” Pinisil ni Thyne ang pisngi ni Baby Fhara. “Hello, Baby Fharara! Ang ganda naman this baby in pink! Teka... Bakit na sobrahan naman sa puti?”“Oo nga coz! Kitang-kita naman sa mukha na Thyme na Thyme ang dating p
ZANEVY FREALIZAUmuwi nga kaming mag-ina sa rancho na hindi siya kasama. Hindi na rin namin napag-usapan pa ang nangyari. Nag-uusap kami ng maayos hindi nga lang kasing sweet ng dati. Inisip ko rin na ayos na 'yon na nasa malayo siya para hindi ko nararamdaman 'yong pakiramdam na may ayaw siyang makasama sa aming mag-iina niya. Hindi ko inilalapit sa kaniya si Baby Fhara pero hindi ko rin inilalayo, sadyang ginagawa ko lang ang tama na alam ko na makakabuti para sa anak ko. Sa tuwing pumupunta siya dito sa rancho si Baby Fria lang ang sadya niya at hindi ko nilalabas sa kwarto si Baby Fhara para naman hindi siya magalit na makita ang anak ko. May kirot sa dibdib ko na wala talaga siyang ka amor-amor kay Baby Fhara.“Zane, na saan ang bata?” Natigilan ako sa pagliligpit ng laruan ni Baby Fria dito sa nursery room. Napapikit ako bago ko siya nilingon na nakasandal sa nakasarang pinto.“Bakit mo hinahanap? Hindi pa siya marunong gumapang kung iniisip mo na malalapitan ka niya.”“Sa tu
ZANEVY FREALIZA“Manganganak na ako!”Ito na ang araw na pinakahihintay ko at the same time natatakot ako. Maaring ibang karanasan na ang nadanas ko sa pangalawang beses kung pagbubuntis na mas masasabi kong madali pero hindi mawala ang kaba sa dibdib ko habang nakahiga ako sa stretcher na itinatakbo papunta sa delivery room.Punong-puno na ng pawis ang buong katawan ko at ramdam ko ang matinding pagod dahil sa pag-ere ko at the same time sobrang sakit ng buong katawan ko na parang hinahati ako sa dalawa.“Push, Mommy, push!” Sinunod ko naman ang utos ng doctor.“One more, big push mommy. Ayan na si Baby. Push!” Mahigpit akong napahawak sa magkabilaang gilid ng unan ko at inipon ko ang buong lakas ko para umere.“Ahhhhhhhhh!” Wala akong ibang nasa isip kundi ang maisilang ko ng ligtas ang aking anak. Hirap na hirap na ako pero kinaya ko na isilang siyang normal delivery. Sumilay ang ngiti sa labi ko at hindi alintana ang pagod at hirap na pinagdaanan ko ng marinig ko ang iyak ng anak