CHAPTER 38

ZANEVY FREALIZA

DALAWANG linggo na ang nakalipas mula nang mawala si Baby Fria. Araw-araw akong nangungulila sa anak ko. Gabi-gabi akong umiiyak. Walang minuto na hindi ko siya inisip para akong mababaliw sa kada pagpikit ng mata ko nakikita ko siyang umiiyak. Nadudurog ang puso ko sa madilim na sinapit niya pero mas nadudurog ako sa ginawa ng Daddy niya.

May kumatok sa pinto ng library. Pinatid ko ang luha ko at inikot ang swivel chair para harapin kung sino ang dumating. Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ivan. Tumango ito at itinaas ang hawak niyang envelope.

“Nakuha ko na.” Naglakad siya papalapit sa akin. “Nandito na lahat nang kailangan mo, sabihin mo lang kung may kailangan ka pa.” Inilapag niya sa desk ang envelope.

Nagbaba ako ng tingin sa envelope at muling tumingin sa kaniya bago ito kinuha. Binigyan ko siya ng tipid na ngiti.

“Salamat.”

Natigilan ako sa pagbukas ng envelope nang hawakan ni Ivan ang kamay ko. Tiningnan ko ang kamay naming dalawa bago ako nag-angat n