MABILIS na lumabas si Thyme sa kaniyang pinagtataguan upang kunin ang kaniyang anak sa loob ng back compartment. Tumakbo siya papunta sa sasakyan niya pero may kamay na pumigil sa kaniya kaya agad niyang sinuntok at sinipa si Paul.
“Sasabog ang sasakyan mo!”“Nasa loob ang anak ko!”Mabilis na tumalon si Paul upang pigilan si Thyme sa paglapit sa sasakyan nito. Sabay silang bumagsak sa damuhan at nagpagulong-gulong kasabay ng malakas na pagsabog ang sasakyan ni Thyme at lumipad pa ito sa ere na pira-piraso habang tinutupok ng apoy.Nanlaki ang mata ni Thyme at wala siyang ibang nakikita kundi ang naglalagblab na apoy. Nanghihina siya at kusang bumagsak ang mga tuhod niya sa damuhan kasabay ng isang butil ng luha sa kaniyang mga mata at kuyom na mga kamao.“B-Baby...”Ang bigat ng kaniyang dibdib at pakiramdam niya'y sinasakal siya na hindi niya magawang makahinga ng maayos. Hindi niya nagawang iligtas ang anak niya. Hindi niya naHINDI pinatagal ang burol ni Baby Fria at kinabukasan rin ihahatid nito sa huling hantungan. Thyme take of everything and he doesn't want his daughter to be imbed. He want his daughter to be free like an angel who can fly high freely. Nasa gitna sila ng karagatan sakay ng isang mamahaling yate na pag-aari ng Sandoval. Dito sa lugar na ito napili ni Thyme na pakawalan ang abo ni Baby Fria.Everyone is present. Zanevy, Thyme together with his twins and cousins. Love and Thyme's parents are also present to this farewell ceremony to their lovely angel.The father is starting the ceremony. Everyone was fucos on the father expect Zanevy who keep on crying silently and still processing in her mind. Hindi niya gustong maging madaliin ito pero wala siyang magagawa. Thyme decided everything himself. Hindi man lang nito pinaalam sa kaniya o kaya pasabi man lang sa gusto nitong gawin para sa anak nila.He handle everything like his just the one who lost a ch
ZANEVY FREALIZADALAWANG linggo na ang nakalipas mula nang mawala si Baby Fria. Araw-araw akong nangungulila sa anak ko. Gabi-gabi akong umiiyak. Walang minuto na hindi ko siya inisip para akong mababaliw sa kada pagpikit ng mata ko nakikita ko siyang umiiyak. Nadudurog ang puso ko sa madilim na sinapit niya pero mas nadudurog ako sa ginawa ng Daddy niya.May kumatok sa pinto ng library. Pinatid ko ang luha ko at inikot ang swivel chair para harapin kung sino ang dumating. Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ivan. Tumango ito at itinaas ang hawak niyang envelope. “Nakuha ko na.” Naglakad siya papalapit sa akin. “Nandito na lahat nang kailangan mo, sabihin mo lang kung may kailangan ka pa.” Inilapag niya sa desk ang envelope. Nagbaba ako ng tingin sa envelope at muling tumingin sa kaniya bago ito kinuha. Binigyan ko siya ng tipid na ngiti. “Salamat.”Natigilan ako sa pagbukas ng envelope nang hawakan ni Ivan ang kamay ko. Tiningnan ko ang kamay naming dalawa bago ako nag-angat n
ZANEVY FREALIZASA KALAGITNAAN nang pag-iisip ko. Nahapit ng mata ko ang bulto ng lalaki hindi kalayuan sa akin. Hindi ko ito pinansin kahit na ramdam ko na sa akin siya nakatingin. Hindi ko nga namalayan kung paano siya napunta dito at kung kanina pa ba siya diyan.Tinuyo ko ang pisngi ko at bahagyang inilis sa kaniya ang mukha ko upang hindi niya mapansin. Baka kung ano pa ang isipin niya na ginagawa ko. Tahimik siyang umupo ito sa tabihan ko. “How are you doing?” I feel the concern in his voice.Walang emosyong nilingon ko siya. Nakatutok ang mata niya sa kabayong nasa harapan namin ni hindi siya lumingon sa akin. Ano bang pakialam niya? Hindi ba pumunta siya dito para kay Grace pero bakit siya nandidito?“Anong ginagawa mo dito?” I asked coldly like I don't want him to be there. “Gusto mong malaman? Hindi na katulad ng dati at hindi na maibabalik pa sa dati. Mas tahimik nga lang kaysa noon pero hindi ko rin masasabing masaya dahil masakit ang mawalan ng anak.” I smile bitterly.H
ZANEVY FREALIZA“IBIBIGAY ko na lang kay Becca ang iba pang hinihingi mo.”“Wag!” Mabilis kung pigil kay Ivan. “Huh?” Nagtataka niyang tanong. “Kung hindi mo madadala sa akin, ipahatid mo na lang pwede namang ako na lang ang kumuha sa'yo para hindi ka na maabala pa.“Nag-away ba kayo ni Becca? Nakita ko siya kanina nagta-trabaho sa manggahan.”“Pabayaan mo siya kung saan niya gustong magtrabaho! Ayoko sa lahat na sinasaksak ako nang patalikod!”Nanlaki ang mata ni Ivan at umupo sa visitor chair at pinakatitigan ako. “So alam mo na?”Napakurap-kurap naman ako at inosenteng umiling dahil hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya. “Nah, nevermind. I have to go.”Kumunot ang noo sa biglaang pagbago ng isip niya. Pinagmasdan ko siya hangang sa makalabas ng library. Naiiling na kinuha ko ang folder na dala niya at inikot ko ang swivel chair paharap sa bintana at binasa ang laman ng folder.Hindi ko talaga pinapansin si Becca mula nang araw na 'yon. Ilang beses niya din akong sinubukan siya
MABILIS na bumaba si Zanevy sa kaniyang sasakyan nang makarating sa tapat nang mansion ni Queen Avery. Kinalampag niya ang mataas na bakod. Wala siyang pakialam kahit may armadong guardia ang nakabantay.“Tita Avery, lumabas ka diyan! Harapin mo ako!” Nagradio ang guardia sa loon upang ipaalam na may babaeng naghahanap sa kaniyang amo. Binuksan nito ang gate upang patuluyin si Zane, utos ng kaniyang amo.Deri-deritsong pumasok si Zane sa loob ng malawak nitong mansion at ilang armadong guwardiya ang nakasunod sa kaniya. Bumukas ang malapad na pinto at bumungad sa kaniya ang dalawa pang armadong lalaki.“Harapin mo ako, Tita Avery!” Buong tapang niyang sigaw nang makaapak sa loob ng sala habang inilibot ang mata sa loon ng malawak na mansion.“What a surprise, Zanevy?” Nag-angat ng tingin si Zanevy sa pinanggagalingan ng boses. Natagpuan niyang nakaupo sa isang upuan na pang Reyna na gawa sa gold sa ikalawang palapag ng kabahayan.“Nasilaw ako sa kabutihan mong panlabas pero isa kang
“FRANCISCO, the only son of my good friend, my very first godson. He's stubborn when he's young man to the point that he abandon his wealth, legacy... And simply work at my ranch as an ordinary man. Nakilala niya si Avery, nakita ko sa kanila na totoo ang pagmamahalan nila. Nagpakasal at naging maayos ang pagsasama hanggang sa mawala ang mga magulang ni Francisco at natapuan na si Avery ng kaniyang mga magulang.”Maximo start telling the story and everyone of them listening to him. Nasa loob sila ng sala ng mansion ni Queen Avery. Si Thyme tahimik na nakamasid kay Zane na tahimik na nakikinig sa tabihan niya samantalang si Queen Avery hindi maalis ang mata kay Zane.“Nawalan nang magulang si Francisco kahit na matagal niya na itong tinalikuran pero walang sinumang anak na gugustuhin na mawalan ng magulang. Inalam niya ang katutuhanan at natuklasan niyang ang pumatay sa kaniyang mga magulang ay ang magulang ng babaeng minamahal niya.”Matagal na ang nakalipas ngunit malinaw pa rin sa a
“KUNG si Paul ang nag-utos na patayin ka, ide sana hindi ka niya pinigilan na lumapit sa sasakyan mo ng hagisan ito ng bomba!” Thyne rolled his eyes.“Yes, maybe it's just he's style. You know bad guys thingy... Maaring alam niya ang tungkol sa anak mo kaya kung gusto niyang gumanti sa'yo, titirahin niya 'yong pinaka-importante sa'yo! Hindi ka niya gustong mamatay kundi gusto ka niyang makitang masaktan!” Tahn ideas.“Kailan pa nagkaroon ng laman ang utak niyo?” “Dahil sa sinabi mong 'yan, mukhang alam mo na ang gagawin.” “Yeah. Kakain na lang ako!”Tumayo si Thyne at tinap ang balikat ni Tahn ng hindi pa nito gustong iwan ang kinakain binatukan ito ni Thyne at may ibinulong. Nanlaki ang mata ni Tahn kaya nagmamadali itong umalis sa upuan.“Mauna na kami, may ala—good luck na lang sa inyo!”“Hoy! Teka! Hindi pa tayo tapos—Hindi natuloy ang sasabihin ni Thyme ng sumara na ang pinto.Nagsalubong ang kilay ni Thyme ng mapansin na kakaiba ang kinikilos ng dalawa. Mukhang may ginagawa n
“WHAT DID YOU DO TO HER?!”Mabilis na nilapitan ni Thyme si Travis ng makapasok ito sa kabahayan ng mansion. Binigyan niya ito ng isang malakas na suntok sa mukha at pumutok ang labi ni Travis. Hinawakan niya ng mahigpit ang kwelyuhan ni Travis at isinandal sa pader.“What is wrong with you, man? Huh! Where did you take her?!” Punong-puno ng galit ang mga mata ni Thyme. Alas 7 na nang gabi pero hindi pa rin bumabalik si Zane. Si Travis ang kasama nito ng umalis ng mansion at hindi niya alam kung saan nito dinala. Natigilan si Travis. Blanko ang expression ng mukha nito at inisip niyang lumayo na ito.“We walk for awhile.” Tumingin si Travis sa pambisig niyang relo. “Limang oras na ang nakalipas nang maghiwalay kami sa park.”Tinanggal ni Travis ang kamay ni Thyme sa kaniyang kwelyuhan pero agad itong ibinalik ni Thyme at mas pinahdiinan pa.“Anong ginawa mo para hindi na siya bumalik dito?”“I tell her the truth.”Naningkit ang mata ni Thyme. Umigting ang panga niya at mahigpit na kum