ZANEVY FREALIZANAALIMPUNGATAN ako na may tumamang liwanag sa mukha ko. Kinusot ko ang mga mata ko at dahan-dahang nagmulat ng mata pero agad rin akong napapikit dahil sa mataas na sinag ng araw na tumatama sa mukha ko.Nanlaki ang mata ko ng makita kong nakasubsob si Thyme sa dibdib ko kaya hindi ako makahinga ng maayos. Hahampasin ko na sana siya pero hindi ko maigalaw ang braso dahil napapatungan niya pa. Mariin kung ipinikit ang mata ko at bumuntong hininga pero agad rin akong natigilan ng maramdaman kung may mabigat sa tiyan ko.Inangat ko ang ulo ko pero agad ring bumagsak sa unan ng makita ko na si Baby Fria nakasubsob din sa tiyan ko! Napatampal ako sa noo ko dahil kaya pala pakiramdam ko naging estatwa na ako dahil ginawa pa akong unan ng mag-amang ito!“Hoy! Thyme, gising.” Niyugyog ko siya sa likod. Lintik na lalaking ‘to ‘di marunong magdamit! “Ano ba! Kung saan-saan ka sumusobsob!”Inis na tinulak ko ang mukha niya palayo sa dibdib ko ng ilang beses ko na siyang ginising h
ZANEVY FREALIZAMAAGA akong gumising at naghanda ng masarap na almusal. Inihanda ko ang mga niluto kong fried rice, bacon, ham, tuna sandwich and cereal—for baby Fria.Nagtimpla ako ng kape ng marinig ko ang yabag pababa kaya dinala ko na sa mesa ang kape. Ngumiti ako ng pumasok si Thyme sa kitchen habang tinutupi hangang siko ang mangas ng suot niyang itim na long sleeve.“Good morning, naghanda ako ng almusal. Kumain ka muna bago umalis.” Nakangiting inilapag ko sa mesa ng tasa. “Saan ang lakad mo?” Nilapitan ko siya at inayos ang gusot niyang kwelyo.“I have an important meeting with my client.” Namulsa siya at tumingin sa akin. Hindi ko maiwasang hindi mailang sa titig niya pero pinanatili kung ngumiti. “Ganu'n ba? Sige, nakahanda na ang breakfast.” Natigilan ako ng dumapo sa bewang ko ang kamay niya. Nagbaba ako ng tingin sa kamay niya bago ko siya tingnan na may pagtataka. “You are more beautiful when you are in the good mood.” Tinaasan ko siya ng kilay at pinag-cross ang bras
NAGKALAT ang bubog at sira-sirang gamit sa malawak na sala. Mga vase, baso at picture frame. Kung ano ang mahawakan niya ay siyang ibabato niya sa matinding galit na nararamdaman.“Walang lugar ang mga pakialamero sa mundong ito!” Galit na sinuntok nito ang center table na gawa sa salamin dahilan para mabasag ito at maglikha ng malakas na ingay.“Sisiguradohin kung nalalapit na ang kamatayan mo, Sandoval!” Walang mapaglagyan ang galit niya ng malaman na kumikilos ang kaniyang kalaban na si Thyme Sandoval para mahanap kung sino ang pumatay kay Mayor Acosta. Bago pa man nito malaman ang totoo sinisiguro niyang sa hukay ang bagsak nito!“Anong nangyayari dito?” Isang malakas na boses ang pumuno sa buong sala. Napatingin siya sa gawi nito. Inilibot ng bagong dating ang mata sa buong paligid bago itinutok sa kaniya ang nakakamatay nitong tingin.“Kung magkakalat ka sa pamamahay ko mas mabuti pang bumalik ka na sa pinangalingan mo kung ayaw mong dugo mo ang kumalat!”He smirked. “Bago mo
THYME XENONKUMUNOT ang noo ko ng wala akong makapa sa tabihan ko. Tumihaya ako sa kama at hinanap ang mag-ina ko. Bumangon ako ng wala sila sa tabi ko. Agad akong napatingin sa kabilang gilid ng marinig ko ang bumabagsak.“Putangina mo! Gago ka, Thyme!” Singhal ko sa sarili ko ng makitang ang anak ko ang na hulog sa sahig. Gusto kung suntok ang sarili ko sa kapabayan na ginawa ko.Agad akong bumaba sa kama sa kasamaang palad na patid ako ng kumot kaya bumagsak ako sa tabihan ng anak ko.“Shit.” Kamuntik-muntikan ko pa itong madaganan mabuti na lang dumapa ito bago ako bumagsak. Nagulat ito sa pagbagsak ko pero ng makita ako ngumiti.“Huh?”Napangisi ako ng makita siyang nakangiti at ng makita akong ngumiti humagikhik ito. Gumapang ito palapit sa akin at isinandal sa dibdib ko ang ulo niya habang mahinang tinatapik niya ang dibdib ko na para bang bata na pinapatahan niya.Napangiti ako sa ginagawa niya. Inangat ko ang ulo ko at ginawaran ko siya ng halik sa gilid ng noo. Dahan-dahan k
MABILIS na lumabas si Thyme sa kaniyang pinagtataguan upang kunin ang kaniyang anak sa loob ng back compartment. Tumakbo siya papunta sa sasakyan niya pero may kamay na pumigil sa kaniya kaya agad niyang sinuntok at sinipa si Paul.“Sasabog ang sasakyan mo!”“Nasa loob ang anak ko!”Mabilis na tumalon si Paul upang pigilan si Thyme sa paglapit sa sasakyan nito. Sabay silang bumagsak sa damuhan at nagpagulong-gulong kasabay ng malakas na pagsabog ang sasakyan ni Thyme at lumipad pa ito sa ere na pira-piraso habang tinutupok ng apoy.Nanlaki ang mata ni Thyme at wala siyang ibang nakikita kundi ang naglalagblab na apoy. Nanghihina siya at kusang bumagsak ang mga tuhod niya sa damuhan kasabay ng isang butil ng luha sa kaniyang mga mata at kuyom na mga kamao.“B-Baby...”Ang bigat ng kaniyang dibdib at pakiramdam niya'y sinasakal siya na hindi niya magawang makahinga ng maayos. Hindi niya nagawang iligtas ang anak niya. Hindi niya na
HINDI pinatagal ang burol ni Baby Fria at kinabukasan rin ihahatid nito sa huling hantungan. Thyme take of everything and he doesn't want his daughter to be imbed. He want his daughter to be free like an angel who can fly high freely. Nasa gitna sila ng karagatan sakay ng isang mamahaling yate na pag-aari ng Sandoval. Dito sa lugar na ito napili ni Thyme na pakawalan ang abo ni Baby Fria.Everyone is present. Zanevy, Thyme together with his twins and cousins. Love and Thyme's parents are also present to this farewell ceremony to their lovely angel.The father is starting the ceremony. Everyone was fucos on the father expect Zanevy who keep on crying silently and still processing in her mind. Hindi niya gustong maging madaliin ito pero wala siyang magagawa. Thyme decided everything himself. Hindi man lang nito pinaalam sa kaniya o kaya pasabi man lang sa gusto nitong gawin para sa anak nila.He handle everything like his just the one who lost a ch
ZANEVY FREALIZADALAWANG linggo na ang nakalipas mula nang mawala si Baby Fria. Araw-araw akong nangungulila sa anak ko. Gabi-gabi akong umiiyak. Walang minuto na hindi ko siya inisip para akong mababaliw sa kada pagpikit ng mata ko nakikita ko siyang umiiyak. Nadudurog ang puso ko sa madilim na sinapit niya pero mas nadudurog ako sa ginawa ng Daddy niya.May kumatok sa pinto ng library. Pinatid ko ang luha ko at inikot ang swivel chair para harapin kung sino ang dumating. Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ivan. Tumango ito at itinaas ang hawak niyang envelope. “Nakuha ko na.” Naglakad siya papalapit sa akin. “Nandito na lahat nang kailangan mo, sabihin mo lang kung may kailangan ka pa.” Inilapag niya sa desk ang envelope. Nagbaba ako ng tingin sa envelope at muling tumingin sa kaniya bago ito kinuha. Binigyan ko siya ng tipid na ngiti. “Salamat.”Natigilan ako sa pagbukas ng envelope nang hawakan ni Ivan ang kamay ko. Tiningnan ko ang kamay naming dalawa bago ako nag-angat n
ZANEVY FREALIZASA KALAGITNAAN nang pag-iisip ko. Nahapit ng mata ko ang bulto ng lalaki hindi kalayuan sa akin. Hindi ko ito pinansin kahit na ramdam ko na sa akin siya nakatingin. Hindi ko nga namalayan kung paano siya napunta dito at kung kanina pa ba siya diyan.Tinuyo ko ang pisngi ko at bahagyang inilis sa kaniya ang mukha ko upang hindi niya mapansin. Baka kung ano pa ang isipin niya na ginagawa ko. Tahimik siyang umupo ito sa tabihan ko. “How are you doing?” I feel the concern in his voice.Walang emosyong nilingon ko siya. Nakatutok ang mata niya sa kabayong nasa harapan namin ni hindi siya lumingon sa akin. Ano bang pakialam niya? Hindi ba pumunta siya dito para kay Grace pero bakit siya nandidito?“Anong ginagawa mo dito?” I asked coldly like I don't want him to be there. “Gusto mong malaman? Hindi na katulad ng dati at hindi na maibabalik pa sa dati. Mas tahimik nga lang kaysa noon pero hindi ko rin masasabing masaya dahil masakit ang mawalan ng anak.” I smile bitterly.H