CHAPTER 3: HIS RETURN

NANG malaman ni Geralt ang nangyari kay Ariana, ang dati niyang nobya ay umalis kaagad siya sa US at bumalik sa Pilipinas. Ang US ang naging tirahan niya nang maghiwalay sila ng dating nobya. Dati ay madalas lang siyang pumupunta roon, lalo't kung tungkol lang sa business. May ilang kompanya na ipinamana sa kaniya ang kaniyang ama sa US, may tatlo naman sa Pilipinas. Dahil mas mahal niya sa Pilipinas ay doon niya mas gustong tumira. Doon niya rin nakilala ang dating nobya na si Ariana. Ang taong sobra niyang mimahal at pinangakuan ng kasal ngunit sa huli ay nagawa niya pa ring saktan dahilan upang hiwalayan siya nito.

Hindi na niya nagawa pang humingi ng tawad rito. Nang umalis siya sa bansa ay hindi niya sinubukang tawagan ito upang kamustahin. Dahil sa sakit na kaniyang ginawa rito ay hindi niya kayang humarap pa sa babae. Kaya naisipan niyang umalis. Sa loob dalawang taon ay nanirahan siya sa US, inisubsob ang sarili sa trabaho upang may mapatunayan. At nang handa na siyang patunayan ang sarili at humingi ng tawad sa babaeng pinakamamahal ay bigla naman niyang nalaman ang balitang pumanaw na ito sa hindi niya alam na dahilan.

Tinanong niya ang taong inutusan niya na hanapin ang babae, ngunit hindi rin nito alam. Walang nakapagsabi rito ang tungkol sa pagpanaw ng babae. Wala siyang ibang nagawa kundi ang malungkot at masaktan sa nalaman.

Noong araw ring iyon ay umalis siya sa US at umuwi ng Pilipinas. Kaagad niya namang dinalaw ang puntod ng dating nobya. Nakita niya ang puntod nito na puno ng lantay na dahon. Nilinis niya muna iyon bago nilagay ang dalang bungkos ng bulaklak sa gilid ng lapida. Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib nang mabasa ang nakaukit roon.

"I know it's too late but I still want to say that I'm sorry. For all the things I've done and for hurting you before. Sana mapatawad mo pa rin ako. I'm really sorry, Love."

Ilang saglit siyang nanatili roon bago ito lisanin. Hindi niya kayang tingnan ng matagal ang lapida nito dahil mas madudurog lang ang kaniyang puso.

Pagpasok ni Geralt sa restaurant na kikitain nila ng pinsan na si Shaii ay naghanap agad siya ng mauupuan. Malapit si Geralt sa pinsan niya kaya nang makabalik na siya sa Pilipinas ay kaagad siya nitong tinawagan at kinamusta. Gusto rin nitong makipagkita sa kaniya at dun sa nasabing resto na pagmamay-ari nito gustong makipagmeet sa kaniya.

Ilang sandali niyang tiningnan ang orasan at muling sumulyap sa pinto ng resto. Ilang sandali lang ay nakita niya ang babaeng dumaan mula sa kaniyang likuran. Nakasuot ito ng hapit na hapit na bodycon dress na tanging manipis na strap lang ang nakakapit sa balikat. Doon naman niya nakita ang pinsan na nabunggo ng babae at natapunan ng wine ang suot nitong dress. Now she looks so piss off. Ngunit hindi naman nawala ang kagandahan nito mula sa salubong nitong kilay. Isa pa ay may nakikita siyang kahawig ng babae, hindi nga lang niya matukoy kung sino. Ngunit hindi ang ganung babae ang tipo niya.

Bilang mabait na tao at nagmamalasakit ay humingi ng paumahin ang kaniyang pinsan rito, ngunit hindi niya nagustuhan ang naging sagot nito. She just showed how disrespectful she is. Kaya bilang pinsan niya ay nakaramdam siya ng inis sa babaeng hindi nagbigay ng respeto kay Shaii.

Sinundan niya ng tingin ang babaeng palabas na ng resto. Nang makalapit na sa kaniya ang pinsan ay doon lang ulit natuon ang kaniyang atensyon. Halata ang pagtataka sa mukha nito na binabalik-balikan rin ng tingin yung babae paalis.

"What just happened there?" Kunot ang noong tanong niya rito.

"Nothing. Natapunan ko lang ang damit niya." Sagot nito sa balewalang tono.

"But I don't like how she acted like that. She should've talked to you in a good manner." Naiinis niyang sabat. Ayaw na ayaw talaga niya sa mga taong pinapakita ang mga hindi magandang ugali sa harap niya.

"It's okay. She looks in a bad mood though. Ayaw kong makipagbangayan sa mga taong wala sa mood. That's not like me, you know." Ani nito sa kalmadong boses.

"Anyway, bakit ang tagal mo? Kanina pa kita hinihintay." Ani nito sa kaniya.

"Akala ko ako ang nauna. I didn't see you around when I got here." Amuse niyang sambit nang maalala na hindi siya ang nauna.

"Ah, pumunta lang ako sa comfort room. By the way, nakita ko ang titig mo sa babae kanina. Gusto mo na ba siya?" Kumunot ang noo niya sa sinabi ng pinsan. Kung ganun, nakita pala nito ang kung paano niya sinundan ng tingin ang babae.

"Why would I like her? Isa pa, hindi ko type yung babaeng nagsusuot ng hapit na hapit na damit. Alam mo naman yung mga tipo ko diba?" She just rolled her eyes on him.

"Yeah, yeah. Alam ko naman na mga tipo mo yung tulad ng ex mong si Ariana. Kailan ka pa ba nagsawa sa kaniya?" Ramdam niya ang inis nito sa dating kaibigan dahil rinig niya ang sarkastiko nitong pananalita nang banggitin ang pangalan ni Ariana.

"You should have forgiven her already. You know she's not what you think she was. She's a good person, Shaii." Pagdedepensa niya sa dating nobya.

"Yeah, after she dumped you before? Kaya ka nga umalis papuntang US diba kasi nakipaghiwalay siya sayo? That snitch, ni hindi nga niya naisip na maaaring hindi totoo ang pinaparatang niya sayo. Tapos bigla na lamang siyang naglaho after she dumped you." Inis nitong anas sa kaniya. Hindi pa rin nito napapatawad ang dating kaibigan. Alam kaya nito na pumanaw na si Ariana?

"You should visit her grave. I know she will understand you even when she's already gone." Napalitan naman ng pagtataka ang hitsura nito na napatitig sa kaniya.

"What do you mean... visit her grave? Are you telling me..." Napabuntong hininga na lang siya. Sabi na nga ba, she doesn't know about Ariana.

"I thought you already know. She's gone. Wala na siya, Shaii. Pumanaw na siya two years ago." Nakita naman niya ang biglang paglambot ng ekspresyon nito.

"S-she's gone, you mean... S-she's dead? A-are you sure?" Pumikit siya bago tumango.

"Binisita ko siya. I knew it was her when I saw her name on the gravestone. It was really her. And...she really is dead." Napatakip naman ito ng bibig habang pinipigilan ang paghikbi.

"B-but...but w-why didn't you tell me sooner? B-bakit ngayon mo pa lang sinabi sakin?" Sunod nitong tanong habang tumutulo ang luha. Gosh, he can't stand to see his cousin crying like that. She's in so much pain right now.

"Maniwala ka, kahapon ko lang din nalaman. Kaya nga ako umuwi kaagad dito at dinalaw ang puntod niya kanina." Pinalis nito ang luha sa pisngi saka muling humarap sa kaniya na parang nahihiya.

"Hindi ko alam kung makakabisita ako. Para saan pa? Ni hindi nga siya nagpaalam na umalis at bigla na lang naglaho. Tapos ngayon malalaman ko na lang matagal na pala siyang patay. Tapos hindi mo man lang nasabi sa kaniya na hindi totoo ang pinaparatang niya sayo." Umiling itong humalukipkip. "No, hindi ako bibisita. Ayaw kong bumisita nang may sama pa rin ng loob sa kaniya. So, don't force me to do it."

Napabuntong hininga na lamang siya. Hindi niya alam kung anong maaring sabihin sa pinsan. Alam niyang magagalit ito sa kaniya kapag sasabihin niya ang totoong dahilan ng paghihiwalay nila ni Ariana dati. Siguro, saka na niya sasabihin pag handa na siya. Isa pa ay kakauwi pa lang niya sa naturang bansa kaya ayaw niyang magkaroon kaagad ng problema sa pinsan.

"Nga pala, namimiss ka na daw ng pamangkin mong si Genesis. Hindi mo ba siya bibisitahin? Namiss ka rin ng ate mo eh. Gusto ka na niyang makita." Saad nito habang hinihilot ang sintido.

"Bibisitahin ko sila bukas. Namiss ko na rin sila lalo na si Genesis. Namiss ko ang kakulitan ng batang yun." Natawa siya nang maalala ang pamangkin.

"Gosh, tinamaan na yata ako ng alak. Nararamdaman ko na ang pagkahilo." Pumikit ito na hinihilot ang ulo. Nang tumayo ito kaagad siyang tumayo at alalayan si Shaii nang nawalan na ito ng balanse.

"Come on, ihahatid na kita sa guest room niyo. You should rest. Marami ka yatang nainom kanina habang wala pa ako." Nagpadala naman ito sa pag-alalay niya at hinawakan siya sa balikat.

"Yeah, nainip kasi ako kakahintay sayo. I'm sorry. Naabala pa kita ngayon." Nagsimula na silang maglakad hanggang sa makarating na sila sa hagdan. Kakaunti na lang ang mga customer noong mga oras na iyon.

"Don't mind it. Just be quiet at hayaan mo akong ihatid ka sa kwarto mo. You need to sleep and rest." Ngumiti ito na nakatuon lang ang tingin sa nilalakaran nila.

"Okay." Tugon lang nito.

Nang makarating na sila sa kwarto na itinuro ni Shaii ay pinagbuksan niya ito ng pinto at inihiga ito sa kama. Tinamaan na nga yata talaga ng alak ang pinsan niya dahil pagkahiga pa lang sa kama ay humihilik na ito. Napailing na lamang siya bago hinubad ang sandals nito saka kinumutan. Pagkatapos ay iniwan na niya ito at umalis sa resto.

***

ARAW ng Sabado. Binibihisan ni Ariah si Shawn dahil nagplano siyang ipasyal ang pamangkin. Ganun ang ginagawa niya sa tuwing natatapos ang pagtuturo niya. Tuwing lunes hanggang biyernes ay full time ang pagtuturo niya, tuwing Sabado naman ay half day lang kaya may oras pa siya na bantayan si Shawn. Matapos bihisan si Shawn ay siya naman ang nagbihis. Simpleng damit lang naman ang sinuot niya kasi ganun naman talaga ang nakasanayan niya.

Matapos magbihis ay kinuha na ni Ariah sa crib si Shawn saka sinuot ang shoulder bag bago umalis ng bahay. Kasama niya rin si Emily kaya hindi rin siya mahihirapan dahil may kaalalay din siya kapag nangawit na siya sa pagkarga kay Shawn. Plano niya ring pumunta sa Market upang mamili ng groceries sa bahay kaya pinasama niya ang kaibigan. Pagdating nila sa Market na pupuntahan ay pumasok na sila doon.

Kasalukuyan na siyang namimili ng ilang groceries nang lumapit si Emily na tulak-tulak ang isang cart at sakay niyon si Shawn. Napangiti siya nang makitang aliw na aliw ito.

"Mamaya pumunta tayo sa Toy store. May mga nagbebenta dun ng mga gamit para sa bata." Naglalakad lang siya habang pumipili ng kakailanganin.

"Pero wala akong pera pambili ng gamit para kay Shawn." Nakasunod ito sa kaniya dahil dun sa cart din niya ilalagay ang mga napiling groceries.

"Hindi ko naman sinabing pera mo gagamitin. Wag kang mag-alala wala kang utang sakin, libre ko na to. Saka, para naman kay Shawn yung mga bibilhin ko eh."

Matapos bumili ng mga groceries ay sunod nilang pinuntahan ang Mall at pumasok sa mga pambatang items. Tulad ng sinabi ni Emily ay namili sila ng mga gamit para kay Shawn, may binili rin silang mga laruan. Kunti lang sana ang gusto niyang bilhin pero dahil mayaman si Emily ay tumutol ito sa gusto niya at bumili pa ng ibang items. Hindi na niya sinubukan pang pigilan ang kaibigan sa gusto dahil baka humaba pa ang usapan.