KASALUKUYAN na nagtuturo si Ariah sa mga estudyante niya. Nitong mga nakaraang araw ay naging abala na siya sa pagtuturo at halos tinututukan niya talaga ng atensyon ang pagbibigay ng tasks ang mga bata. Ngayon ay walang pinagbago. Syempre naman, nagpupursige pa rin talaga siya sa pagtatrabaho kahit marami pa iyong gawain.
"Ms. De Guzman, please come outside. May kailangan lang akong sabihin sayo." Napalingon siya sa principal na nakatayo sa pintuan ng kaniyang classroom. Kaagad naman siyang lumapit rito. Napalingon siya sa dalawang tao sa likod nito. "I would like you to meet Mrs. Levarda. She's here now to sign up her son for an art classes.. You will be his teacher." Tumango siya at ngumiting lumingon sa babae. Maganda ang babae, maputi at mukhang may lahi. Mukhang mayaman rin base sa pananamit nito. Shocked! Ang gwapo at ang cute rin ng anak nito nang lingunin niya. "Good morning, Ma'am. I'm Ariah De Guzman, an Art teacher of this school. Nice to meet you," she lend her hand on the woman with a warm smile. "Nice to meet you too. I'm Jeanna Faye Levarda." Inabot naman nito ang nakalahad niyang kamay, "I hope you can help my son improve his skills in art." Nakangiti pa rin siya bago binitawan ang kamay ng babae. "Wag ka pong mag-alala, Ma'am. Sisiguraduhin ko pong mas lalong gumaling sa pagguhit ang iyong anak. I'm a teacher after all. At isa sa mga gawain ko bilang guro ay turuang matuto ang mga estudyante ko. Makakaasa po kayo. And just call me Miss Ariah." "Oh, thank you.. Don't be worry, my son is-" "You're so pretty, Miss!" Napalingon siya sa bata nang magsalita ito. Nakatingin ito sa kaniya na parang humahanga. His eyes was staring at her intently and it was so adorable. "Genesis!" Pagsuway ng nanay sa bata na ikinangiti niya lang, "Uh, pasensya na. Ganyan talaga yan makulit minsan. But he's a good boy, don't worry." "No, it's okay. I have no problem with it." Saad niya bago muling lumingon sa bata. Muli na naman siyang napangiti habang nakatitig sa gwapo nitong mukha. Ang cute talaga ng batang ito. Yumuko siya ng kaunti upang mas matitigan pa ng mabuti ang mukha nito sa malapitan. Kinailangan pa niya iyong gawin dahil sa liit ng bata. "So are you ready for your first day of learning arts, little boy?" Sumilay naman ang ngiti sa mga labi ng bata. Noon niya nakita ang malalim nitong biloy sa magkabilang pisngi. 'Wahh! Ang cute niya! Nakakagigil! Ang sarap pati pisilin ang pisngi!' Pilit kinalma ni Ariah ang sarili habang nakatitig sa bata. Sobra talaga siyang nanggigigil sa cute nitong mukha. Pilit niyang kinontrol ang sarili dahil anytime ay baka panggigilan niya ito sa harap mismo ng nanay. "Uh, Miss Ariah. Alam kong pogi ang anak ko but, he's still young. You can't fall in love with a four years old boy." Natigilan siya at napanganga sa sinabi ng babae. The heck, napagkamalan pa siyang may gusto sa anak nito! Hindi ba pwedeng nakukyutan lang siya sa bata? 'Haler! Hindi ako pumapatol sa bata! Kaloka ka girl.." "Uh, hahaha. Hindi naman po. Ang cute-cute lang po kasi talaga ng anak niyo. Mahilig po kasi ako sa bata eh." Paliwanag niya ngunit nabigla siya nang lumakas ang boses nito. "Ano?! Mahilig ka sa bata?! Naku, hindi pwede yan! Makukulong ka kapag papatol ka sa mas bata sayo.." Kaagad naman siyang ninerbyos sa mga pagpaparatang nito. "Naku, hindi po! Hindi po iyon ang ibig kong sabihin..." Napakamot na lang siya ng ulo bago nagbuntong-hininga. "Miss, mali po ang iniisip mo. Ang ibig ko pong sabihin ay mahilig ako sa mga bata. It means, malapit ako sa mga bata. Madali akong ma-attached at makipagclose. Wala po akong sinabi na in love ako sa kanila." Paliwanag niya rito, napalingon naman ulit siya sa bata na napansin niyang nagmumula ang mga pisngi habang nakatingin sa kaniya. Is he blushing? Napalingon naman ulit siya sa babae nang bigla itong tumawa na ipinagtaka niya. Nababaliw na ba siya? "I'm sorry, Miss Ariah. I'm just kidding. I know what you mean." Napakamot naman ulit siya ng ulo kahit wala namang makati. "Uh, ganun po ba? Pinakaba niyo naman po ako. Akala ko kasi ganun ang iniisip niyo." Muli na naman itong tumawa. "No, no, no. Anyway, kailangan ko nang umalis. Take care of my boy, Miss Ariah. I will look forward to his new learning in your class." Tumango siya rito at ngumiti. "Of course, Mrs. Levarda. I will take care of him." Yumukod muna ang babae sa harap ng bata upang magkapantay sila. "Genesis, baby. Be good with your teacher, okay? Don't make her have a hard time and good luck to your first day at school." Pinisil niya pa ang pisngi nito na ikinabungisngis ng bata. "Yes, Mommy. I will be a good boy with teacher. Don't worry about me." Matapos iyon ay niyakap niya muna ang bata at hinalikan sa noo bago siya umayos ng tayo saka tumingin kay Ariah. "I'll go ahead now. I'll be back later to fetch him." Saad nito sa kaniya bago umalis. Napalingon ulit siya sa bata nang kalabitin siya nito sa laylayan ng kaniyang damit. "You will be my teacher, Miss pretty?" Nakatingala ito sa kaniya na nakangiti. Muli na namang lumabas ang biloy nito sa magkabilang pisngi na ikinangiti niya. Gigil talaga siya sa bata. "Yes, baby boy. I will be your teacher. Are you ready to learn?" Tumango naman kaagad ang bata at hinawakan siya sa kamay. "Let's go inside na po." Muli na naman siyang napangiti nang ito mismo ang nagboluntaryong pumasok sa classroom. Ilang oras ang ginugol niya sa pagtuturo ng Arts sa mga bata lalo na yung bagong enroll na si Genesis. Napabilib rin siya nang mabilis natuto ang bata. Mukhang desidedo talaga itong matuto sa art dahil focus na focus ito sa ginagawa. Sobrang seryoso na parang ayaw na may gumambala sa kaniyang ginagawa. Buti na lang wala pang lumalapit sa kaniya upang mang-isturbp sa kaniya. Madalas kapag nakikita siya nitong lumalapit sa table nito ay napapangiti ng sobra ang mga labi nito at parang may kislap pa sa mga mata. Parang humahanga sa nakikita. Mukhang gustong-gusto siya ng bata. Nang matapos ang oras niya sa pagtuturo ay naabutan na niya ang mga magulang ng mga bata sa labas, handa nang sunduin ang kaniya-kaniyang anak. Isa-isang nagpaalam sa kaniya ang mga bata at nagsilabasan kasama ang mga magulang nila. So Genesis na lang ang natitira. Mukhang wala pa ang nanay nito upang sunduin siya. Nagpasya siyang lapitan si Genesis na noo'y nililigpit ang mga gamit sa pagguhit at isa-isang pinapasok sa bag. "Genesis, your Mom hasn't come yet. Do you want my company?" She asked using her soft and calming voice. Tumango naman ito na nakangiti sa kaniya. Umupo siya sa tabi nito at hindi mapigilang suklayan ng sarili niyang kamay ang malambot na itim nitong buhok. "Do you have a boyfriend, Teacher pretty?" Natigilan naman siya sa tanong nito. Hindi niya inaaasahan ang biglang tanong nito sa personal niyang buhay. Ang bata-bata nito ngunit ang dami nang tanong. "No. I have none. Why do you ask, baby boy?" Sagot niya at ngumiti. Marahan lang mga salitang binibitawan niya. "Nothing. I just thought that a pretty like you would have a boyfriend," A gentle smile appears on her lips. Marami na rin ang mga nagsasabi ng ganun sa kaniya. "Did you really thought I'm pretty?" Tumango agad ang bata, wala man lang pag-alinlangan. "Hm.. you're so pretty. That's why I like you. I really like you, Teacher!" Napapantiskuhan na tumitig siya sa bata. Wala man lang pagdadalawang-isip! Sagot agad! 'Jusko! Ang bata pa niya ang dami-dami nang iniisip! Sino ba ang nagturo ng ganun sa kaniya!' "You silly kid." Natatawa na lang siya sa mga sinabi ng bata tungkol sa kaniya. "Do you want a candy?" Sa pagkakatanong niyang iyon ay kumislap ang mga nito at tumango ngunit nagtaka siya nang bigla rin nitong binawi at nginuso ang labi. "Why, baby? Don't you like a candy? I thought you liked it?" Nakita niya ang pagsugid ng lungkot sa mga mata nito. "If Mommy finds out, she will scold me. She forbids me from eating sweets because she says I might get a toothache." Hindi naman kaagad siya nakaimik. Tama nga naman, bawal sa mga bata ang matatamis. Madali lang kasing sumakit ang ngipin ng mga bata. "Ah, that's right. You must avoid eating sweets." Nang muli niyang tiningnan ang malungkot nitong mukha ay nakaramdam siya ng awa para sa bata. "But do you still want to eat candy?" Tumango naman ito na nakabusangot habang nakatingin sa kaniya. Para siyang pusa na nagpapaawa, cute na pusa. "Well..." Nag-usap siya ng paraan upang mapagaan ang damdamin ng bata. Ilang saglit lang ay ngumisi siya nang may maisip. Sinuot niya ang kamay sa bulsa ng kaniyang pantalon at kinuha ang isang lollipop bago pinakita sa bata. "How about this.. I'll give you a candy. But don't show it to your Mom, okay? Isang beses ka lang naman kakain, hindi niya iyon mahahalata." Binalatan niya ang lollipop bago binigay kay Genesis na inabot naman nito at kaagad na isinubo sa bibig. "Hmm! Yummy! Thank you, Teacher pretty!" Ngumiti siya nang makitang sayang-saya at sarap na sarap ito sa isang candy. Napalingon siya nang may kumatok sa pinto ng classroom at sabay silang napalingon. Nagtaka siya nang makita ang isang matangkad at maputing lalaki sa bungad. Hindi lang iyon dahil sobrang gwapo nito at halata ang maskulado nitong pangangatawan sa suot nitong fitted na damit. Naisip niya baka naligaw lang ang lalaki. Doon niya lang napansin na nakatingin rin sa kaniya ang lalaki, mukhang gulat. Mas lalo siyang nagtaka. Anong problema ng lalaking ito? Bakit ganun na lamang ang titig nito sa kaniya? Hindi siya komportable."UNCLE G!" Napalingon siya kay Genesis nang tumili ito at tumakbo palapit sa lalaki. Mas lalo pa siyang nagtaka. Kung ganun kilala ng bata ang lalaki at hindi lang ito naligaw dahil nandito talaga siya para kay Genesis?Inalis na ng lalaki ang tingin sa kaniya na mukhang natauhan nang makitang palapit sa kaniya ang bata. Walang hirap na kinarga nito ang bata, parang hindi nakaramdam ng bigat. "There, there little one. How was your day at school?" Marahan lang at maingat ang pagkakasabi ng malalim nitong boses sa bata. "Great! I learned a lot from teacher pretty!" Masigla namang tugon ng bata habang sinisipsip ang lollipop na hawak."Why are you eating candy? Does your Mommy know about it?" Sumigid naman ang lungkot ng bata na nakatitig sa kaniya."Please don't tell Mommy, uncle G! I don't wanna be scold by her.." Tumaas ang labi nito na nakatingin sa bata. "So, your Mom doesn't know about you eating candy, huh? Who gave you that?" "Teacher pretty.. please don't get mad at her! I j
TULALA si Ariah habang nakamasid sa lapida na may pangalan ng kaniyang Ate. Kakalibing lang nito kanina ngunit hindi pa rin siya umaalis sa kinatatayuan. Kanina pa siya natakayo roon at parang wala nang balak pang umalis. Umuulan na nang malakas ngunit parang wala lang iyon sa kaniya, basang-basa na ang kaniyang damit. Nakaluhod lang siya roon habang pinapanood ang lapida ng kaniyang yumaong Ate. Ayaw niyang mawala sa paningin ang kapatid maski ang lapida na may nakaukit na pangalan ng kaniyang Ate. Kanina ay halos gustuhin na niyang sumama sa hantungan ng kapatid at umiiyak na tinatawag ang pangalan nito. Buti na lang naroon ang kaniyang mga kaibigan upang pigilan siya. Pilit niya kasing inaawat ang mga lalaki na siyang nagbababa ng kabaong ng kaniyang Ate sa malalim na hukay. "Ariah, halika na. Umuwi na tayo. Kailangan mo nang magpahinga." Kung hindi lang lumapit si Emily na matalik niyang kaibigan ay hindi siya mababalik sa katinuan. "I can't. A-ayaw kong mawala siya sa panginin
NAGMAMADALING iniligpit ni Ariah ang mga gamit sa trabaho at umalis sa opisina niya. Kasalukuyan siyang nagtuturo ng pagguhit at pinta sa mga bata sa pinapasukan niyang Jollijam Arts Center sa Makati. Mahilig kasi siya sa Art at iyon din ang kinuha niyang kurso. Natapos niya ang Fine Art na kurso bago pa pumanaw ang kaniyang Ate. Kaya ngayon ay nagtuturo siya sa mga bata ng Arts. Madalas naman ay tumatanggap siya ng mga college students na nagpapaturo ng arts sa kaniya. May mga paintings din siyang nagawa na napasok sa Art Gallery na ginagawang exhibit kung saan pinupuntahan ng mga tao.Pinili niya lang na magturo dahil iyon ang mas gusto niya. Bukod pa doon ay malalaki rin naman ang kinikita niya, sapat na para sa gastusin sa bahay. Iyon na lang din ang ginagawa niyang hanapbuhay at napamahal na sa kaniya ang trabaho. Dahil mahilig rin siya sa mga bata ay hindi na niya naiwan ang trabaho sapagkat napamahal na rin siya sa mga munting anghel na mga estudyante niya.Mabilis siyang nakar
SABADO NA. Noong Martes dinala si Shawn sa hospital at kinabukasan ay pinauwi na rin ito kaagad dahil bumaba na ang lagnat nito. Naalala niyang dalawin ang puntod ng kapatid. Noong Martes sana siya dadalaw pagkatapos niyang magturo ngunit hindi natuloy dahil timing rin ang pagtawag ni Emily na nasa hospital si Shawn kaya hindi na natuloy ang pagdalaw niya rito. Birthday kasi ng Ate niya noong Martes kaya gusto niya sana itong dalawin. Pagdating niya sa puntod nito ay may nakita siyang isang bungkos ng bulaklak sa gilid ng lapida nito. "Wow. Mabuti naman na may dumalaw sayo, akala ko ako lang. Nilinis pa ng sinumang iyon ang paligid mo bago lisanin. At...may iniwan pang bulaklak para sayo. Ikaw ha, nakahimlay ka na dya't lahat may secret admirer ka pa rin. I wonder, sino kayang dumalaw at nagbigay sayo ng bungkos ng bulaklak. Ang sweet naman ng taong iyon." Umupo siya sa damuhan katabi ng lapida ng kapatid at nilagay ang dalang bungkos ng bulaklak sa tapat nito. "Belated happy birth
NANG malaman ni Geralt ang nangyari kay Ariana, ang dati niyang nobya ay umalis kaagad siya sa US at bumalik sa Pilipinas. Ang US ang naging tirahan niya nang maghiwalay sila ng dating nobya. Dati ay madalas lang siyang pumupunta roon, lalo't kung tungkol lang sa business. May ilang kompanya na ipinamana sa kaniya ang kaniyang ama sa US, may tatlo naman sa Pilipinas. Dahil mas mahal niya sa Pilipinas ay doon niya mas gustong tumira. Doon niya rin nakilala ang dating nobya na si Ariana. Ang taong sobra niyang mimahal at pinangakuan ng kasal ngunit sa huli ay nagawa niya pa ring saktan dahilan upang hiwalayan siya nito. Hindi na niya nagawa pang humingi ng tawad rito. Nang umalis siya sa bansa ay hindi niya sinubukang tawagan ito upang kamustahin. Dahil sa sakit na kaniyang ginawa rito ay hindi niya kayang humarap pa sa babae. Kaya naisipan niyang umalis. Sa loob dalawang taon ay nanirahan siya sa US, inisubsob ang sarili sa trabaho upang may mapatunayan. At nang handa na siyang patuna
MATAPOS bisitahin ni Geralt ang kaniyang nakatatandang kapatid ay naisipan niyang ipasyal ang pamangkin at bilhan ng mga laruan at gamit na pambata. Para man lang makabawi siya sa ilang taong hindi nakita ang pamangkin, isa pa ay nasasabik rin siyang makita at makasama ang bata. Kaya gusto niyang lubusin ang pagkakataon na makasama si Genesis. Nasa loob siya ng bilihan ng mga items at laruan para sa bata sa mga sandaling iyon. Namimili ng mga gamit para kay Genesis, isinama niya rin ang kaniyang Ate na namimili rin ng mga gamit sa bata. Nasa kalagitnaan siya ng pamimili ng gamit nang may mamataan siyang babae, pamilyar ito sa kaniya na para bang nakita na niya somewhere. Namimili rin ito ng mga gamit para sa bata. Syempre, wala ito doon kung hindi. Tinitigan niya ito nang mabuti hanggang sa mapagtanto niyang iyon ang babaeng nakabunggo kay Shaii sa restaurant nito. Nakasuot lang ito ng simpleng damit at pantalon ngunit nababakat pa rin ang hubog ng katawan nito. Kasalukuyan niyang
"UNCLE G!" Napalingon siya kay Genesis nang tumili ito at tumakbo palapit sa lalaki. Mas lalo pa siyang nagtaka. Kung ganun kilala ng bata ang lalaki at hindi lang ito naligaw dahil nandito talaga siya para kay Genesis?Inalis na ng lalaki ang tingin sa kaniya na mukhang natauhan nang makitang palapit sa kaniya ang bata. Walang hirap na kinarga nito ang bata, parang hindi nakaramdam ng bigat. "There, there little one. How was your day at school?" Marahan lang at maingat ang pagkakasabi ng malalim nitong boses sa bata. "Great! I learned a lot from teacher pretty!" Masigla namang tugon ng bata habang sinisipsip ang lollipop na hawak."Why are you eating candy? Does your Mommy know about it?" Sumigid naman ang lungkot ng bata na nakatitig sa kaniya."Please don't tell Mommy, uncle G! I don't wanna be scold by her.." Tumaas ang labi nito na nakatingin sa bata. "So, your Mom doesn't know about you eating candy, huh? Who gave you that?" "Teacher pretty.. please don't get mad at her! I j
KASALUKUYAN na nagtuturo si Ariah sa mga estudyante niya. Nitong mga nakaraang araw ay naging abala na siya sa pagtuturo at halos tinututukan niya talaga ng atensyon ang pagbibigay ng tasks ang mga bata. Ngayon ay walang pinagbago. Syempre naman, nagpupursige pa rin talaga siya sa pagtatrabaho kahit marami pa iyong gawain. "Ms. De Guzman, please come outside. May kailangan lang akong sabihin sayo." Napalingon siya sa principal na nakatayo sa pintuan ng kaniyang classroom. Kaagad naman siyang lumapit rito. Napalingon siya sa dalawang tao sa likod nito. "I would like you to meet Mrs. Levarda. She's here now to sign up her son for an art classes.. You will be his teacher." Tumango siya at ngumiting lumingon sa babae. Maganda ang babae, maputi at mukhang may lahi. Mukhang mayaman rin base sa pananamit nito. Shocked! Ang gwapo at ang cute rin ng anak nito nang lingunin niya. "Good morning, Ma'am. I'm Ariah De Guzman, an Art teacher of this school. Nice to meet you," she lend
MATAPOS bisitahin ni Geralt ang kaniyang nakatatandang kapatid ay naisipan niyang ipasyal ang pamangkin at bilhan ng mga laruan at gamit na pambata. Para man lang makabawi siya sa ilang taong hindi nakita ang pamangkin, isa pa ay nasasabik rin siyang makita at makasama ang bata. Kaya gusto niyang lubusin ang pagkakataon na makasama si Genesis. Nasa loob siya ng bilihan ng mga items at laruan para sa bata sa mga sandaling iyon. Namimili ng mga gamit para kay Genesis, isinama niya rin ang kaniyang Ate na namimili rin ng mga gamit sa bata. Nasa kalagitnaan siya ng pamimili ng gamit nang may mamataan siyang babae, pamilyar ito sa kaniya na para bang nakita na niya somewhere. Namimili rin ito ng mga gamit para sa bata. Syempre, wala ito doon kung hindi. Tinitigan niya ito nang mabuti hanggang sa mapagtanto niyang iyon ang babaeng nakabunggo kay Shaii sa restaurant nito. Nakasuot lang ito ng simpleng damit at pantalon ngunit nababakat pa rin ang hubog ng katawan nito. Kasalukuyan niyang
NANG malaman ni Geralt ang nangyari kay Ariana, ang dati niyang nobya ay umalis kaagad siya sa US at bumalik sa Pilipinas. Ang US ang naging tirahan niya nang maghiwalay sila ng dating nobya. Dati ay madalas lang siyang pumupunta roon, lalo't kung tungkol lang sa business. May ilang kompanya na ipinamana sa kaniya ang kaniyang ama sa US, may tatlo naman sa Pilipinas. Dahil mas mahal niya sa Pilipinas ay doon niya mas gustong tumira. Doon niya rin nakilala ang dating nobya na si Ariana. Ang taong sobra niyang mimahal at pinangakuan ng kasal ngunit sa huli ay nagawa niya pa ring saktan dahilan upang hiwalayan siya nito. Hindi na niya nagawa pang humingi ng tawad rito. Nang umalis siya sa bansa ay hindi niya sinubukang tawagan ito upang kamustahin. Dahil sa sakit na kaniyang ginawa rito ay hindi niya kayang humarap pa sa babae. Kaya naisipan niyang umalis. Sa loob dalawang taon ay nanirahan siya sa US, inisubsob ang sarili sa trabaho upang may mapatunayan. At nang handa na siyang patuna
SABADO NA. Noong Martes dinala si Shawn sa hospital at kinabukasan ay pinauwi na rin ito kaagad dahil bumaba na ang lagnat nito. Naalala niyang dalawin ang puntod ng kapatid. Noong Martes sana siya dadalaw pagkatapos niyang magturo ngunit hindi natuloy dahil timing rin ang pagtawag ni Emily na nasa hospital si Shawn kaya hindi na natuloy ang pagdalaw niya rito. Birthday kasi ng Ate niya noong Martes kaya gusto niya sana itong dalawin. Pagdating niya sa puntod nito ay may nakita siyang isang bungkos ng bulaklak sa gilid ng lapida nito. "Wow. Mabuti naman na may dumalaw sayo, akala ko ako lang. Nilinis pa ng sinumang iyon ang paligid mo bago lisanin. At...may iniwan pang bulaklak para sayo. Ikaw ha, nakahimlay ka na dya't lahat may secret admirer ka pa rin. I wonder, sino kayang dumalaw at nagbigay sayo ng bungkos ng bulaklak. Ang sweet naman ng taong iyon." Umupo siya sa damuhan katabi ng lapida ng kapatid at nilagay ang dalang bungkos ng bulaklak sa tapat nito. "Belated happy birth
NAGMAMADALING iniligpit ni Ariah ang mga gamit sa trabaho at umalis sa opisina niya. Kasalukuyan siyang nagtuturo ng pagguhit at pinta sa mga bata sa pinapasukan niyang Jollijam Arts Center sa Makati. Mahilig kasi siya sa Art at iyon din ang kinuha niyang kurso. Natapos niya ang Fine Art na kurso bago pa pumanaw ang kaniyang Ate. Kaya ngayon ay nagtuturo siya sa mga bata ng Arts. Madalas naman ay tumatanggap siya ng mga college students na nagpapaturo ng arts sa kaniya. May mga paintings din siyang nagawa na napasok sa Art Gallery na ginagawang exhibit kung saan pinupuntahan ng mga tao.Pinili niya lang na magturo dahil iyon ang mas gusto niya. Bukod pa doon ay malalaki rin naman ang kinikita niya, sapat na para sa gastusin sa bahay. Iyon na lang din ang ginagawa niyang hanapbuhay at napamahal na sa kaniya ang trabaho. Dahil mahilig rin siya sa mga bata ay hindi na niya naiwan ang trabaho sapagkat napamahal na rin siya sa mga munting anghel na mga estudyante niya.Mabilis siyang nakar
TULALA si Ariah habang nakamasid sa lapida na may pangalan ng kaniyang Ate. Kakalibing lang nito kanina ngunit hindi pa rin siya umaalis sa kinatatayuan. Kanina pa siya natakayo roon at parang wala nang balak pang umalis. Umuulan na nang malakas ngunit parang wala lang iyon sa kaniya, basang-basa na ang kaniyang damit. Nakaluhod lang siya roon habang pinapanood ang lapida ng kaniyang yumaong Ate. Ayaw niyang mawala sa paningin ang kapatid maski ang lapida na may nakaukit na pangalan ng kaniyang Ate. Kanina ay halos gustuhin na niyang sumama sa hantungan ng kapatid at umiiyak na tinatawag ang pangalan nito. Buti na lang naroon ang kaniyang mga kaibigan upang pigilan siya. Pilit niya kasing inaawat ang mga lalaki na siyang nagbababa ng kabaong ng kaniyang Ate sa malalim na hukay. "Ariah, halika na. Umuwi na tayo. Kailangan mo nang magpahinga." Kung hindi lang lumapit si Emily na matalik niyang kaibigan ay hindi siya mababalik sa katinuan. "I can't. A-ayaw kong mawala siya sa panginin