BelynHiyang-hiya mabilis akong bumitiw kay Aaron dahil sa panunukso ng Ginang sa aming dalawa. Ang unfair lang sa side ni Aaron, dahil wala naman itong kahihiyan kahit una naming tagpo.Makapal nga talaga ang mukha ng binata para pa nga nagustuhan nito nahuli kami sa ganoong posisyon ng Mommy nito at ni Daddy ko, sayang-saya pa kita ko sa mata kahit nagpipigil ngumiti.Hindi tuloy ako makatingin ng diretso sa kanila lalo na kay Daddy dahil mataman niya akong pinag-aaralan ng tingin. At kahit na wala naman akong nakikitang pangunugutya sa mata ni Mrs. Chong, nahihiya pa rin ako. Kasi kabago-bago naming magkakilala ng anak niya kahit na nga sabihin may anak na kami ng tukmol niyang anak. Hindi pa rin akong komportableng kumilos sa harapan niya.“Maari naman si Daddy mo na lang ang kumausap sa Daddy ni Belyn, hijo, kung gusto n'yo ng magpahinga ni Belyn,” Mrs. Ching said to Aaron and me.I tried to smile. Ewan kung maayos pa ba akong nakakangiti sa harap nila sa mga sandaling iyon. Pero
Belyn "Anak ko ang pinagbabawalan mong umuwi? Baka nakakalimutan mo Aaron, na ako ang Ama ni Belyn?!" galit ang boses ni Daddy pinagsabihan si Aaron. "Daddy, 'wag po kayo masyadong magalit baka mapaano po kayo," suway ko sa kaniya. Kasi namumula na sa galit ang pisngi nito. “Huminahon ka muna kumpadre. Maari naman natin itong pag-usapan. Gusto lang ng anak ko makasama ang mag-ina niya. Wala naman sigurong masama dahil matagal din silang hindi nagkasama ni Belyn at ang apo ko,” sumingit sa pag-uusap nila Aaron at Daddy si Mr. Chong, subalit nasa mukha ng ama ko na hindi ito pakikinggan kahit ano ang pakiusap ng ama ni Aaron. Nakabantay ako kay Daddy kasi mabigat ang paghinga nito natatakot ako baka kung anong mangyari dito. Akma akong aalis sa tabi ni Aaron upang daluhan si Daddy nang marinig ko ang pagsinghap nito, animo ayaw akong paalisin sa aking kinauupuan. Hinawakan niya ako sa braso ko subalit binigyan ko siya ng may babala titig binawi niya iyon. “Hindi kayo uuwi ni Benes
Belyn Nakatulala akong naiiyak ngunit nakangiti habang pinanonood ang napakagandang tanawin sa aking harapan. Si Daddy at Benesha para lang matagal na silang magkakilala sa way ng pagpapalitan ng usap. Hindi ko napansin kinakausap na pala ako ni Daddy. Si Benesha ay karga na ni Aaron malambing naka yakap sa leeg ng ama nito. Napalunok ako. Ang unfair lang. Ako ang simula't umpisa ang kasama ng anak ko, subalit gustong-gusto na nito sa ama niya. Palagay na ang loob nito kay Aaron animo kasama na namin ito simula ng isilang ko siya. “Kakausapin ko lang sila anak,” paalam ni Daddy sa akin at ewan ko, kung kanina pa niya na ako kinakausap kasi nakatitig na pala ito at kunot ang noo niya pinagmamasdan ako. Wala kasing pagsidlan ng labis na kaligayahan namamahay sa aking dibdib ngayon, dahil nasilayan ko sa mga mata ni Daddy Protacio, na mahal niya si Benesha, kahit ngayon pa niya nakilala ang apo niya. Hanggang ngayon hindi pa rin talaga ako makapag isip ng maayos dahil para akon
Belyn “Ikakasal tayo bukas sa ayaw at gusto mo,” paos ang boses na wika ng nakayakap sa akin na si Aaron. Naamoy ko ang alak sa pagsayad ng hininga nito sa aking batok. Lasing ba ang lalaking ‘to? Kaya naman pala malakas ang loob na yumakap-yakap ngayon sa akin dahil nakainom ang damuho. Pero ang unfair ha? Kahit amoy alak hindi masakit sa ilong kahit humalo iyon sa natural niyang bango hindi matapang ang amoy. “Umuwi na si Daddy Protacio,” bulong niya sa ‘kin na para bang tinatanong ko iyon sa kanya kahit alam niyang tulog ako. Napalunok ako dahil nakasubsob ito sa buhok ko para bang nasisiyahan ito na inaamoy niya iyon. Na patanong tuloy ako kung hindi pa ako amoy araw kasi umaga pa ang huling ligo ko. Ako ang naiilang kasi hindi pa rin nga ako nakabihis at kaninang umaga pa itong suot kong damit. Maayos naman ang suot kong blouse, although pambahay ito. Gano'n din ang tokong ko pambayad ngunit bago pa naman dahil bihira ako magsuot ng tokong. Mas gusto ko pa ng maong short or
Belyn Nakakabinging katahimikan ang namayani sa buong apat na sulok ng k'warto pagkatapos umalis ni Aaron sa tabi ko. I'm thinking about Aaron and my wedding tomorrow in silence. If I want to decline this marriage, paglalayas lang ang solusyon ko. Eh, ang tanong saan naman kami magtatago ni Benesha, ng hindi niya kami kayang hanapin? I'm sure alam na ni Aaron, na dapat sa Sampaloc kami patungong mag-iina, kaya inunahan niya akong sunduin si Benesha sa Mansion Condo. Sa kabilang isip ko naman, gusto ko na lang din sumunod sa agos na nangyayari ngayon. I will give him what he wants, tsaka na ako iisip ng paraan kapag nakuha ko na ang loob ni Aaron. Kahit kasi tumakas at magtago kami ni Benesha. Sa itsura ng damuhong Chong-Ching na ito. Tiyak kong masusundan at mahahanap pa rin niya kami ng anak ko. Of course! Wth their influence and money, walang imposible. Masakit lang isipin para sa side ko. Dahil wala akong magawa kasi ako pa rin talaga ang talo sa pinaglalaban ko. Isa pa ay may
Belyn “Aaron ibaba mo na lang kasi ako baka tayo’y mahulog dito sa taas naku po ang tayog pa naman nitong hagdan n'yo baka sa baba tayo pulutin ng tigok na yawa ka,” Malakas itong tumawa ngunit ako, hindi. Dahil nanggagalaiti ako sa pagka bwisit dahil may sinabi pa ito na kina pikon ko ng husto. “Hindi ba p'wedeng manahimik ka na lang, mm…baby, masakit na sa tainga para kang wang-wang sa mga mobile car putak ng putak,” Napamulagat ako parang umakyat lahat ng galit sa bumbunan ko. Letse siya. 'Relax lang self, dagdagan mo pa ang pasensya kapag ikaw ang napikon talo ka.' Sa isiping ‘yon. Kinalma ko ang aking sarili dahil mauubusan ako ng pasensya kung patuloy akong makikipagtalo sa kaniya. “Masyado ka kasi paladisisyon at hambog. Sabi ko lang naman sa 'yo na ibaba mo ako, baka kasi mahulog pa tayong pareho. Aba naman Aaron, ayaw ko pang ma dead ball dahil maliit pa ang anak ko,” “Anak natin Belyn. Hindi sa'yo lang. As far as I know, you can't have a beautiful Benesha if it's
Belyn“Wait Aaron!” pigil ko pa sa kaniya kasi ang bilis humakbang. Nakakalimutan yata nito na mahaba mga binti niya kung maglakad hindi inisip na isang hakbang niya ay dalawa ang akin. Dagdagan pang medyo madilim wala talagang pakisama.Tumigil ito'y bumuntonghininga. Inaantay kong ito'y lumingon sa akin. Kasi hingal akong maghabol sa kaniya. Pagsasabihan ko dapat siya, baka gusto n'yang slight magdahan-dahan ng lakad dahil may kasama siya subalit biglang umurong ang aking dila kasi salubong ang kilay ng damuho.“Why?” that's all he asked.“W-wala…s-sige na,” sabay bawi ko dahil sa kaseryosohan ng mukha nito, natakot na ulit akong magsalita. Baka kasi mapikon ulit ’to mahirap na maging doble na ang sapak or ako ang masapak.Narinig ko pa napa 'tsk' ito at umiling-iling nagpatuloy lumakad habang ako nasa likuran nito na kasunod lang sa kanya. Ang lawak din pala ng dining area kahit na mag party pa ay kayang-kaya itong i-accommodate I think more or less forty visitors sakto pa. Makaki
Aaron Gusto kong tumawa dahil ang taray talaga nito. Hindi ako maka porma ng maayos agad kasi akong sisinghalan. Pabalang pa nga kung sumagot kapag gusto akong inisin. Talaga naman Oo. I laughed secretly. Dammit! Iginagalang at ilag sa akin lahat ng tauhan namin sa kumpanya. Pero dito sa Mommy ni Benesha? Damn! Kayang-kaya niya akong sagot-sagutin ng hindi man lang kakikitaan ng takot. Pinatagal pa ang pagpayag nito sa alok na kasal ko. Ayos talaga, sasang-ayon din lang pala sa nilatag kong kasal. Humantong pa sa muntik n'yang paglalayas. Damn! Mukhang kailangan ko ng mahabang pasensya araw-araw simula bukas ah. Imagine ako ang boss ng Eagle Eye Secret Service at CEO ng Rubillete Textile and Apparel. Mga balang humahagibis kapag nasa misyon ako. Hindi ko iyon inuurungan. Fuck! Dito sa mommy ng anak ko, nasira ang record ko. Mabuti ako lang ang nakakaalam noon baka pati mga executive at investors ng kumpanya pagtawanan pa ako. I chuckled. Tang-na! Aaron. Hindi ko magamit-gamit an