LOGINShare
KABANATA 39.
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
IMITATION. KABANATA 40.
Ang hikbi ay biglang naputol at bigla ay napabangon siya. Nakaramdam siya ng matinding pananakit sa kanyang puson. Napaupo siya sa ibabaw ng kama at napahawak sa puson ng mariin. Marahan na hinilot niya ang puson at nagbabakasakali na mawala ang kirot. Ngunit tila mas tumindi pa iyon. Bumaba siya ng kama. Pupunta siya ng kusina at maaghahagilap siya ng gamot para sa sakit ng tiyan. Nang tuluyan na nakatayo ay naramdaman niya ang tila mainit na likido na lumabas mula sa kanya.Is she having her monthly period? Panandalian siyang natigil at napaisip. Sobrang late ang period niya this month. Hindi niya man lang napansin iyon dahil sa daming masasakit na pinagdaanan. ‘What if, buntis ka? At hindi mo alam. Tapos–’That question suddenly popped up in her mind. Bigla ang pagragasa ng kaba sa kanyang dibdib. Never pa pumalya ang menstruation niya. What if buntis nga siya? It's been a month since may nangyari sa kanila ni Andres. Mabilis na tumungo siya ng banyo. Sinuri niya ang sarili. It'
IMITATION. KABANATA 41.
Nasa ilalim ng rumaragasang tubig ng shower si Destiny. Naka upo sa sahig habang nakabaluktot ang mga binti at salo ng palad ang mukha. Pinapalaya niya ang malakas na hagulgol. “Lumayas ka sa pamamahay ng anak ko. You ruined my son's life, you are a fraud! Ikaw at ang kambal mo ay mga walang hiya, mga malalandi, at hindi marunong makuntento sa iisang lalaki na katulad ng nanay mo! Lumayas ka sa pamamahay ng anak ko, bago ko pa ipagkalat ang sekreto ng buong pamilya mo at ipaalam sa buong mundo ang tunay na pagkatao mo at ni Serenity, you bitch!”Paulit-ulit na nag re-replay sa isip ang masasakit na salita na binitawan ng ina ni Andres. Aminado siyang malaki ang pagkakasala niya at ni Serenity, ngunit hindi sapat iyon upang husgahan ang pagkatao niya at dinamay pa ang kanyang namayapang ina. Nagawa niya ang magpanggap dahil sa kambal niya at dahil sa sobrang pagmamahal niya sa pamilya. Pagpapanggap na nauwi sa pagmamahal kay Andres. Punong-puno ng sakit ang buo niyang pagaktao. Phys
IMITATION. KABANATA 42.
Mabilis na bumaba ng sasakyan si Destiny. Hindi siya nag-aksaya ng kahit konting saglit na lingunin si Bernadeth at Andres. Saktong huminto ang sasakyan sa parking lot ng malaking mall na iyon ay agad siyang bumaba at tinungo ang entrada tungo sa mismong supermarket section ng mall. Ngunit hindi pa siya masyadong nakakalayo ay nahabol siya ni Andres. Agad na pinulupot nito ang matigas na braso sa kanyang bewang. “Stop acting like a jealous wife, Destiny.” pabulong nitong wika sa kanyang punong tenga. “Hindi ako nagseselos dahil walang rason para magselos ako,” tumigil siya sa paglalakad. Hinawakan niya ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang at marahan na tinanggal iyon. Bahagya na inilayo niya ang katawan mula rito at tinitigan ito sa mukha. “Walang karapatan ang isang tulad ko na isang alila na magselos, Andres. Hindi mo ako asawa at mas lalong hindi kita gusto at hindi kita mahal, kaya walang dahilan upang pagselosan ko kung sino man ‘yang mga babaeng lumalapit sayo.
IMITATION. KABANATA 43.
“Pasok!” Malakas na sigaw ni Andres na nagpanginig ng katawan ni Destiny. “Andres,” napapasigok siya habang panay ang agos ng mga luha at hikbi. “Pasok sabi!” Muli nitong sigaw. Umalingawngaw ang tinig nito sa buong parking lot. Napapalingon rito ang mga taong naroon. Mayroon pang iba na napahinto sabay taas ng mga cellphone. Binibedyuhan sila ng mga ito.“Andres, calm down. Marami ng mga taong nakatingin.” mariin na wika ni Bernadeth.Wala siyang nagawa kundi ang pumasok sa loob ng sasakyan. Siguradong kinabukasan ay laman sila ng mga headline. Umupo siya mismo sa front seat katabi nito. Nanlalamig siya at nanginginig. Lalo pa at kitang-kita niya ang matinding galit sa mga mata ni Andres.Taas baba ang dibdib nito. Kapagkuwan ay binuksan nito ang dove compartment ng sasakyan at kinuha mula doon ang cellphone. Tinapunan siya nito ng tingin sa nanlilisik na mga mata. Napayuko siya.“Roland, check the CCTV at the parking lot of DE LUNA mall. Check out those people who took a video o
IMITATION. KABANATA 44.
“This meeting was adjourned. You may now all leave.” Lahat ay nagsitayuan at lumabas ng conference room. Isinandal ni Andres ang kanyang ulo sa headrest ng upuan at mariin na pumikit. Destiny’s face once again appears in his vision.Kapag ganito na nababakante ang isip niya. Hindi pumapalya ang pagpasok ng imahe ni Destiny sa kanyang isip. This past days ay tila kinukutkot ang konsensya nya, ngunit pilit niya iyong inignora.What happened between her and Bernadeth is just lust. He never intended that to happen. That night was Bernadeth's birthday, and he was drunk. Inakit siya nito. Ang isip at puso na napuno ng hinanakit ay nabulag. Sinunggaban niya ang pang-aakit ni Bernadeth. Higit sa kalahati ng buhay niya ay wala siyang ginawa kundi ang mahalin si Serenity, ibinuhos niya ang lahat ng pagmamahal niya para rito. Ngunit wala siyang napala. Sakit, hinanakit at matinding sama ng loob ang isinukli nito sa kanya.The hatred and pain he felt that night are the ones who pushed him to do
IMITATION. KABANATA 45.
As Andres reaches home, wala siyang sinayang na oras. Patakbo na tinungo niya ang master bedroom. Malamig at nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kanya.“Destiny!!” mahabang sigaw niya. “Destiny!!” Para siyang naghahanap ng isang nawawalang bagay. Tinungo niya ang banyo at walk-in closet at hinawi ang mga nakahanger na damit kasabay ng malakas na pagsambit ng pangalang ‘Destiny!’Ngunit wala ni isang sagot siyang nakuha. Sa halip ay ang sariling tinig ang kanyang naririnig na umi-eko sa loob ng silid na iyon. Lumabas siya ng silid at sunod na sinuyod ang ilan pang mga silid. Ngunit nasuyod na niya ang lahat nanatiling walang Destiny siya nakikita.“Putang-ìna!” Malakas niyang sigaw. Napasabunot siya sa kanyang buhok kasabay ng paglabasan ng mga litid sa leeg. Kasunod na hinarap niya ang mga guards. Isa-isang nakatikim ang mga ito ng kamao niya. He punched each of them and even kicked them. “Mga walang silbi, mga tanga! Iisang tao lang ang pinapabantay sa inyo at babae pa, pe
IMITATION. KABANATA 46.
“Can you come with me today?” “You know I'm busy!” Bumangon siya at bumaba ng kama. He then went straight to the bathroom to clean up himself. “Andres, it's our wedding. Don't you think na dapat dalawa tayong nag-aasikaso nito?” Naghilamos siya ng mukha pagkatapos ay napalingon sa bungad ng pinto kung saan nakatayo si Bernadeth. Hubo't hubad ito at hindi man lang nag-abala na takpan ang sarili. “Hindi pa ba sapat na pumayag akong magpakasal sayo, Bernadeth?” Sarkastiko niyang tanong. Bernadeth swallowed hard and took a deep sigh. “Fine! Pero sana bigyan at paglaanan mo naman ng kahit konting oras ang pag-asikaso ng kasal natin. Kahit ang samahan man lang ako” “Kailangan ko pa bang uulit-ulitin na sabihin sayong busy ako? Mahirap ba talagang intindihin yun?” Tinungo niya ang shower. Binuksan niya iyon at pumailalim sa rumaragasang tubig. “I will tell manang to prepare your suit. Pagkatapos mo dyan bumaba kana at kumain. Tapos na sigurong maghanda ng agahan si Manang Pa
IMITATION. KABANATA 47.
“Anong sabi mo?” “Ang sabi ko, gago ka, tanga, walang utak!” Nagpagting ang kanyang tenga buhat sa narinig. Sino ang babaeng ‘to para tawagin siyang tanga at walang utak? “Walang utak? Ako ang sinabihan mong walang utak?” “Kitam, tanga ka nga, gago! May iba pa bang tao na narito maliban sayo, ha? Tanga ka at wala kang utak. Sino bang matinong tao ang magtatapon ng puting ginto sa dagat ha? That gold you threw in the sea is 24-karat gold, you idiot! Hindi nagsusuot ng necklace ang mga isda, tanga!" What the–“Hoi, babae. Itatapon ko ang gusto kung itapon wala kang pakialam.” Ang sarap lang lumukusin ang mala pwet ng manok nitong bibig. Parang nanay niya. Nakakarindi ang tinig.“Gago, if you want to throw away valuable stuff. Throw it into the orphanage, Or give it to the poor. Libo-libong tao ang namamatay dahil sa gutom bawat oras, at libo-libong tao ang naghihingalo sa hospital minu-minuto, gago! And that gold you throw to the sea can buy trucks of rice, vegetables, fruits, and t
Latest chapter
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
