LOGINShare
KABANATA 18.
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
IMITATION. KABANATA 19.
“Andres!” Tinig babae mula sa kanyang kanang bahagi. He knew that voice. Tinig iyon ni Bernadeth, kaklase niya ito sa kolehiyo at anak ng matalik na kaibigan ng kanyang ina. “Can we dance?” Nakangiting tanong ni Bernadeth ng makalapit ito sa kanya.“Wag mong sabihin na tatanggihan mo ‘yan?” Bulong ni Red sa kanyang punong tenga.Gusto niyang tumanggi ngunit hindi rin maatim ng konsensiya niyang mapahiya si Bernadeth. Tinungga niya ang natirang alak at saka ipinatong sa platter na bitbit ng waiter na dumaan sa kaniyang harapan saka inilahad ang palad kay Bernadeth. They went to the dance floor and danced. Ngunit sa mga oras na iyon ay hindi ang kasayaw ang nasa isip. Nakapagkit sa kanyang isip ang mukha ni Serenity. How he wishes na sana ito ang kasayaw niya ngayon. Umiindak sa saliw ng sensual na tugtog ng musika habang nakakulong ito sa kanyang mga bisig.“Wala ka bang plano mag masteral sa abroad? It's been a year since we graduated from college. Tita Edith said, ikaw na raw ang
IMITATION. KABANATA 20.
Andres kept on savoring Serenity's soft lips, habang ang isang palad niya ay walang patid sa paghimas ng isa nitong dibdib. Dibdib na kasyang-kasya sa kanyang palad dahilan upang mas lalong sumidhi ang init ng pagnanasa sa kanyang buong sistema, inaalipin siya nito.Hanggang sa ang kanyang mga labi ay naging mapaghanap. He wanted more. Nagsimulang bumaba ang kanyang halik sa pisngi, punong tenga at leeg ni Serenity.Serenity tried to pull her arms to be freed, ngunit mas lalo niya iyong hinigpitan. Maging ang kanyang palad ay dumausdos mula sa dibdib pababa sa puson nito. He sensually caressed her soft and delicate skin and curves. “Stop, please, stop!” Pagmamakaawa ni Serenity. He turned a deaf ear. Sa halip ay muli niyang sinunggaban ng halik ang malambot na mga labi nito. Nakulong sa loob ng bibig nito ang pagprotesta, ngunit ang kanyang kapangahasan ay biglang natigil when she taste a salty taste from her lips.He withdrew the kiss and stared at Serenity. Tila siya binuhusan ng
IMITATION. KABANATA 21.
“Hi, welcome back, Andres!” Panandalian na para siyang nahipnotismo sa malamyos na tinig na iyon. Ilang segundo pa bago niya naiangat ang paningin at direktang tumitig sa pinanggalingan ng tinig.Serenity was smiling habang nakatitig ito sa kanya. Ngiti na nagpapalusaw sa sama ng kanyang loob. He can’t even utter a word, nanatili lang siyang nakatayo at nakatitig rito.“Kamusta ka na?” muli ay tanong nito sa kanya.“I am good.” maikli at halos pabulong niyang tugon.How could Serenity sweetly smile at him after what he had done to her four years ago? Muntik na niya itong magahasa at nasaktan niya ito ng sobra. Ngunit heto ito ngayon, nakatayo sa kanyang harapan at matamis na nakangiti. Hindi manlang ito nababakasan ng galit at sama ng loob.“Good to hear that, Andres.” “Hindi ka ba galit sa ‘kin? You can curse me, pwede mo rin akong saktan.” Malaya niyang nakausap si Serenity dahil umalis panandalian si Red. Tinawag ito ng kanyang ama. He wants to grab the chance na wala ang pinsan
IMITATION. KABANATA 22.
Nakatayo si Andres sa harap ng malaking mannequin. Suot ng malaking mannequin ang wedding gown ng babaeng mahal niya. Kararating lang ng gown mula Milan Italy. Isang araw nalang at tuluyan ng maging kanya ang babaeng pinapangarap at sobrang mahal niya. Walang paglagyan ang matinding tuwa sa kanyang puso. Ngunit sa kabila ng matinding tuwa na iyon ay naroon parin sa isang sulok ng isip at puso niya ang takot.Isang malalim na buntong hininga ang kanyang ginawa, na tila ba sa paraan na iyon ay ma-release ang tension na biglang bumalot sa kanyang kaibuturanHe shook his head. No. Wala na siyang dapat alalahanin pa. With Serenity by his side, everything will be okay. Ito lang naman talaga ang kailangan niya, makakaya niyang suungin ang lahat bastat kasama niya si Serenity. Those bad things that happened in the past will remain in the past, mananatiling nakabaon sa nakaraan at hindi niya hahayaang maging hadlang sa tinatamasa niyang kaligayahan.Hinugot niya ang kanang kamay mula sa pag
IMITATION. KABANATA 23.
Dahil sa isang linggo na hindi nagkita ay buong higpit na niyakap ni Andres si Destiny. Destiny couldn't help but close her eyes and feel the warm embrace of Andres. May kaginhawaan na hatid ang mainit na yakap ni iyon ni, Andres kay Destiny. Ang kaninang bigat sa dibdib ay saglit na gumaan. Andres' firm figure was like a strong wall that could protect her from any form of harm. Hindi niya napigilan ang sarili na gumanti ng mahigpit na yakap. Isang malalim na paghinga ang kanyang ginawa. Nanuot sa kaloob-looban ng kanyang pang-amoy ang swabe at mabangong male-scent nito na humahalo sa mamahaling male musk perfume na gamit. Within five days she was not with Andres, she felt like there was a hole inside her heart, and she felt so concave. Hinahanap ng sistema niya ang mainit nitong yakap at halik, maging ang amoy nito. It's hard for her to accept the fact that Andres already occupied a big part of her mind and heart. Katulad na lamang ngayon. Tila bulang naglaho ang kaninang mga ta
IMITATION. KABANATA 24.
“Serenity, my love, I give you this ring as a sign of our love and commitment to each other. I promise to support you, care for you, and stand alongside you through sickness and in health for all the days of our lives!” Kumikinang ang mga mata at puno ng pagmamahal. Ngumiti si Andres ng ubod tamis habang sinusuot ang singsing sa palasingsingan ng babaeng sobrang mahal niya.“A-Andres, I give you this ring as a symbol of my commitment, to love, to honor and respect you. I promise to stand alongside you, in your every up and down, and to stick with you through sickness and in health for all the days of our lives!” Mga pangakong binitawan ng isa’t-isa. Walang paglagyan ng tuwa at galak sa puso ni Andres, nag-uumapaw iyon. Sa wakas. Sa wakas kanya na ng buong-buo ang nag-iisang babaeng pinapangarap at tinatangi ng kanyang puso. The moment he laid his eyes on little Tin-Tin eighteen years ago, he already knew that she was the one. Hinding-hindi niya nakakalimutan kung gaano kabilis ang p
IMITATION. KABANATA 25.
Halos mabingi si Destiny sa lakas ng tibòk ng kanyang puso. Ang malamig ang tubig sa loob ng bathtub ngunit hindi sapat iyon upang pahupain ang matinding init na lumukob sa buong sistema niya. Nagkiskisan ang kanilang kaselanan sa ilalim ng malamig na tubig habang nakayakap ang isang braso ni Andres sa kanyang bewang. The delicious and tingling sensation caused by their rubbing genitals was too much for her to bear.Andres was staring at her with a burning desire of lust, love, and adoration in his eyes. Natutupok siya sa apoy ng matinding pagnanasa at pagmamahal nito, kahit sabihin pa na hindi para sa kanya ang pagmamahal na iyon. May kudlit ng hapdi at kirot sa dibdib. Ngunit pilit niya iyong nilalabanan. “I am the happiest man alive at this moment, Serenity, and it’s because of you. You made me the happiest man alive!” Hinawi nito ang buhok na nakatabing sa kanyang mukha at inipit iyon sa kanyang punong tenga. “I love you, asawa ko. Habang buhay kitang mamahalin, aalagaan, at pas
IMITATION. KABANATA 26.
Mag-uumaga na. Ngunit nanatiling gising ang diwa ni Andres. Nakatayo siya sa paanan ng kama habang nakatunghay sa himbing na natutulog niyang asawa. Napagod niya ito.He made love to her three times, and he knew that right at this moment she felt sore. Naguguluhan siya sa kung bakit ito birhen. He wanted to ask her but he didn't have the courage. Napipipi siya sa tuwing magtatanong siya.Posible kaya na sumailalim ito sa isang operasyon upang ibalik ang pagkabirhen nito? Mahigit isang buwan din ang nakalipas simula ng huli niya itong nakaniig. Isang buwan ay sapat na upang maghilom ang operasyon.Siguro nga. Gusto niya na lang paniwalaan ang nasa isip. Marahil ay ginawa nito iyon para sa kanya. Mula sa isiping iyon, ay tila lumukso ang puso niya. Bumalot muli ang matinding tuwa. Ang totoo ay okay lang sa kanya na kahit hindi na intact ang pagkababa3 nito. Her vîrginity is not a big deal to him, it was just a hymen na pwedeng mapunit kahit sa simpleng mga physical activities like ri
Latest chapter
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
