Mag-log inShare
KABANATA 25.
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
MISS GING.Maraming salamat! Kamusta ang pakiramdam? este, emotion pala!
Kaugnay na kabanata
IMITATION. KABANATA 26.
Mag-uumaga na. Ngunit nanatiling gising ang diwa ni Andres. Nakatayo siya sa paanan ng kama habang nakatunghay sa himbing na natutulog niyang asawa. Napagod niya ito.He made love to her three times, and he knew that right at this moment she felt sore. Naguguluhan siya sa kung bakit ito birhen. He wanted to ask her but he didn't have the courage. Napipipi siya sa tuwing magtatanong siya.Posible kaya na sumailalim ito sa isang operasyon upang ibalik ang pagkabirhen nito? Mahigit isang buwan din ang nakalipas simula ng huli niya itong nakaniig. Isang buwan ay sapat na upang maghilom ang operasyon.Siguro nga. Gusto niya na lang paniwalaan ang nasa isip. Marahil ay ginawa nito iyon para sa kanya. Mula sa isiping iyon, ay tila lumukso ang puso niya. Bumalot muli ang matinding tuwa. Ang totoo ay okay lang sa kanya na kahit hindi na intact ang pagkababa3 nito. Her vîrginity is not a big deal to him, it was just a hymen na pwedeng mapunit kahit sa simpleng mga physical activities like ri
IMITATION. KABANATA 27.
“Tell me, sino sa amin ng ice cream na ito ang mas masarap?” seryosong tanong nito sa kanya habang mataman na nakatittig sa kanya.Wala sa sariling napa-ubo siya ng sunod-sunod. Nahaplos niya ang dibdib. Andres cracked up, sabay hinaplos nito ang kanyang likod. Ano ba kasing klaseng tanong iyon? “Love sagutin mo ko,” ani pa nito habang panay ang haplos nito sa kanyang likod. “Ang ice cream.” Agad niyang tugon.Hindi rin naman kasi niya pwedeng sabihin na masarap ito. Bakit ba kasi nito ikinumpara ang sarili sa ice cream?“Ang ice cream? Sigurado ka na mas masarap ang ice cream kesa sa'kin? Hindi nga?!” pabulong nitong tanong sa kanya sabay lapit ng mukha sa kanyang mukha. Bahagya na naatras niya ang sarili at dumikit ang likod sa backrest ng upuan.“E kasi naman ano.” “Ano?!” Naghahamon nitong tanong sabay mas lumapit pa sa kanyang mukha. Magkadikit na ang kanilang mga ilong at ang kanilang mainit na mga hininga ay tumatama sa isa't-isa. “E kasi, pag-pagkain ang ice cream. Hindi ka
IMITATION. KABANATA 28.
“This place was amazing!” Mahinang usal ni Destiny habang nakatanaw sa nagkikislapang ilaw ng siyudad. Nasa Bunkers del Carmel sila sa mga oras na iyon. Lugar sa Barcelona kung saan tanaw ang siyudad ng Barcelona. Hindi accessible sa mga tourist ang Bunkers del Carmel tuwing gabi. Nagkataon na taga rito si Isabella at naimbitahan sila ng pamilya nito sa isang dinner. Kinabukasan ng hapon ay babalik na sila ng sariling bansa.“You wanna live here?” Yumakap si Andres mula sa kanyang likuran at hinalikan siya nito sa tuktok ulo. “We can buy a property here if you want.”“Maganda ang lugar, pero mas maganda parin ang bansa natin. Mas gusto ko sa atin tumira at bumuo ng pamilya, malapit sa mga magulang mo at pamilya ko.”“Bumuo ng pamilya?” Andres let out a soft laugh and then sighed. “Sounds good. Ilang anak ba ang gusto mo? Apat, anim o sampu kaya? Kung ako ang tatanungin mo. I prefer ten, isang team sa basketball at meron ng substitute at taga cheer.”“S-Sampu?” gulat niyang bulalas. Ka
IMITATION. KABANATA 29.
“Don't let yourself fall for him. Pigilan mo ano man ang nararamdaman mo para kay Andres habang maaga pa. Andres is not the man you think he is. He has a demon inside him, and the moment he will unleash that demon inside him, it will surely hurt you and the people you loved.” Those words Red said, echoed in his head. Hindi iyon mawala-wala sa kanyang isip. Bigla ay nabitawan niya ang paring knife, bumagsak iyon sa sahig at naglikha ng ingay sa loob ng kusina. “Iha, Destiny?” Si Manang Ada na agad hinawakan ang kanyang kamay.“O-Okay lang po ako, Manang, Ada.” “Anong okay ang pinagsasabi mo na bata ka? Ayan nga at dumudugo ang hintuturo mo, o!” Hinila ni yaya Ada ang naroong rattan chair at pinaupo siya. “Umupo ka. Linisin natin iyang sugat mo.”“Okay lang talaga ako manang. Maliit lang naman ang sugat. Hindi naman po ito umabot sa bituka.” Nakangiti niyang tugon sa may edad na natataranta sa paghahanap ng band-aid sa kabinet.“Nasaan na ba yun? Dito ko lang naman iyon nilagay kahap
IMITATION. KABANATA 30.
Nasa tapat na siya ng opisina. Hinawakan niya ng mahigpit ang seradura. Humugot siya ng malalim na paghinga saka iyon pinihit pabukas. “Andres, you've been ignoring me for a month now. Akala ko ba walang magbabago sa atin kahit kasal kana kay Serenity. ‘E ano itong ginagawa mo?” Lumapit si Bernadeth kay Andres sabay yumakap ito ng mahigpit. Nakatayo ang dalawa sa tapat ng glasswall panel na katabi ng two seated sofa. Para siyang natuod sa kinatatayuan habang nakatitig sa dalawa. “Stop this, Bernadeth. May asawa na akong tao. Kung sana ay hindi mo nalang sinabi sa ‘kin iyang naramdaman mo baka maging okay pa tayo.” Hinawakan ni Andres sa magkabilang balikat si Bernadeth at pinilit nitong binabaklas ang mga braso na yumayakap dito.“Kailangan ko sabihin sayo ang nararamdaman ko, dahil pakiramdam ko ay nasasakal na ako. Ano ba kasi ang meron sa babaeng yun na wala ako?” kinabig nito si Andres sa batok at siniil nito ng halik sa labi si Andres.Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa m
IMITATION. KABANATA 31.
Ang kaba at takot sa dibdib ni Andres ay tila domoble ng makitang sa tapat ng isang malaking hospital na gusali tumigil ang taxi na sinasakyan ng asawa niya. ‘What the hell is she doing in the hospital? May sakit ba ito?’Mula sa naisip ay gumapang ang lamig sa kanyang buong sistema. He suddenly felt scared. Nakita niyang patakbo na pumasok ang asawa niya sa loob ng hospital. Walang pag-dalawang isip na bumaba siya ng kanyang sasakyan at sinundan ito. pumasok ang asawa niya sa lift. “Love, wait!” Tawag niya. Ngunit hindi siya narinig nito. Bago pa niya tuluyang marating ang lift ay tuluyan na itong sumara. “Shìt!” mura niya sabay napahampas sa hangin. Sumuot ang mga daliri sa buhok at muling napamura.Tumingala siya. Nakita niyang tumigil sa fifth floor ang lift kung saan lulan ang kanyang asawa. Bumukas ang katabing lift, at ng makalabas lahat ng tao mula sa loob ay agad siyang pumasok. Agad na pinindot niya ang numero ng floor.“Andres, wait!” si Bernadeth. “Sasama ako.” Hinayaa
IMITATION. KABANATA 32.
Fvck no!No!Ayaw tanggapin ng sistema niya ang namumuong ideya sa kanyang isip. Ang mga luha ni Red, ang pagyakap nito sa babae ay sapat nang katibayan na ang babaeng nasa mga bisig nito ay walang iba kundi si Serenity. Si Serenity na sobrang minahal nito at minahal niya.But fvck, ayaw iyon tanggapin ng buong pagkatao niya. “No, no, it can’t be!” Mahina niyang usal kasabay ng pagtaas baba ng dibdib. Palipat-lipat ang tingin niya sa babaeng yakap ni Red at sa babaeng nakaupo sa isang wooden stool na panay ang pag-agos ng masaganang luha. “Serenity, Serenity!” paulit-ulit na sambit nito. Hindi pwede. Asawa niya ang babaeng umiiyak ngayon. Ito si Serenity at hindi ang babaeng yakap-yakap ni Red. Nanlalamig ang buo niyang katawan. Ang kanyang paghinga ay tila bumabagal. Huminga siya ng malalim at marahas na bumuga ng hangin at mariin na lumunok. Gusto niyang mag salita ngunit maging ang sariling tinig ay hindi mahagilap. Takot ang kanyang nararamdaman. Matinding takot sa maaaring mad
IMITATION. KABANATA 33.
“Everything that happened inside this room will remain in this room. And you, Destiny mananatili ka sa katauhan ni Serenity. You must continue to act as Serenity and as my wife. Hindi pwedeng malaman ng publiko na wala na ang totoong Serenity. The moment the public knew, pupulutin kayong lahat sa kangkungan and I would burn down the Altamerano Prime holdings and turn them into ashes.” Tinalikuran ni Andres si Tita Catalina at ang babaeng nagpanggap na si Serenity na asawa niya. He left. Lulan na siya ng kanyang sasakyan at sa loob ng kanyang sasakyan ay kumawala ang malakas na sigaw kasabay ng paghagalpas ng hagulgol. Pinakawalan niya ang matinding bigat sa dibdib. Yumakap ang mga braso sa steering wheel ng sasakyan at ipinatong ang noo sa braso at sumigaw ng paulit-ulit. He cried and shouted at the top of his lungs.“Tama na! Tama na, Andres!” Hinayaan niyang yakapin siya ni Bernadeth. Maging ito ay sinabayan siya sa pagluluksa. Pagluluksa sa nasaktan niyang puso at buong pagkatao
Pinakabagong kabanata
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
