Summer’s Point of view “Hindi ako makapaniwala sa magandang ayos ko ngayon, dahil maliban sa nagmukha akong diwata mula sa isang fairytale ay suot ko ngayon ang pinakamagandang traje de boda na sa tingin ko ay hindi biro ang halaga. Hindi ako tanga para hindi maunawaan kung ano ang ibig sabihin nito. At ang labis na ikinaiinis ko ay bakit wala man lang nagsabi sa akin na ngayong araw mismo pala ay ikakasal ako? Halos hindi kumukurap ang apat na babae na nag-ayos sa akin at matinding paghanga ang makikita sa kanilang mga mata. Seryoso ang mukha na lumabas ako ng kwarto ngunit wala ang taong hinahanap ng aking mga mata bagkus ay ang nakangiting mukha ni Mommy ang sumalubong sa akin at ang nabusangot na mukha ng kapatid kong Storm na mukhang napilitan lang ito na magsuot ng mamahaling itim na tuxedo. “Mom? Anong ibig sabihin nito? Bakit biglaan yata?” Naguguluhan kong tanong sa aking ina. Humakbang palapit sa akin si mommy at natutuwa na hinawi ang ilang hibla ng buhok ko bago ako ni
Ang bawat hampas ng alon sa dalampasigan ay tila musika sa aking pandinig, at sa pagmulat ng aking mga mata ay ang maaliwalas na kapaligiran ang tumambad sa aking paningin. Sadyang makapangyarihan ang may kapal dahil sa matalino niyang paglikha malaya kong nasisilayan ang natural na ganda ng kalikasan na animoy nasa isang paraiso. Labis akong nagpapasalamat sa kanya dahil nilikha niya ang gwapong lalaki na nasa aking harapan kaya naman walang pagsidlan ang labis na kasiyahan sa puso ko. Napasinghap ako ng bigla akong kabigin ni Hanz palapit sa kanya at saka mapusok na hinalikan ang aking mga labi. Kaagad na tinugôn ang mga halik nito kaya ang simpleng halik ay nauwi sa isang mainit na tagpo. Nasa Ikatlong araw na kami ng honeymoon namin dito sa England at bukas ay babalik na kami sa Montenegro dahil maraming responsibilidad na naghihintay sa amin. Kapwa naghahabol ng hininga ngunit wala ni isa man sa amin ang may nais sumuko, masyado kaming mapusok sa isa’t-isa na wari mo ay ilang d
Seryoso ang mukha na pumasok ako sa loob ng opisina ni General, pagdating sa harap nito ay nakastand straight na kaagad akong sumaludo sa kanya habang ang aking ulo at mga mata ay nakalock sa isang direksyon lamang. “Please sit down, Hilton.” Ani nito sa akin sa seryosong tinig, kaagad naman akong sumunod at naupo ako sa harap nito. Nandito ako ngayon sa kanyang opisina upang mag report. Katatapos lang ng honeymoon naming mag-asawa kaya naman balik trabaho na ulit ako. Napansin ko na parang may bumabagabag sa aking ninong dahil mabigat ang bawat buntong hininga na pinapakawalan nito. Hindi na ako nakatiis kaya nagtanong na ako.“May problema ba Nong?” Nag-aalala kong tanong, nag-angat siya ng mukha at makahulugan na tumitig sa akin ang mga mata nito. “Nababahala na ako dahil sa sunod-sunod na pagkamatay ng mga baguhang sundalo mula sa kabilang departamento. Halos ilan na ang inasigned kong tao na humawak sa kaso na ‘yun ngunit iisa ang kanilang mga sinasabi. Wala daw anomalya silang
Summer’s Point of view “Attention!” Nang marinig ng lahat ang malakas na tinig ng isang officer na lalaki ay nagmamadaling pumila ang mga bagong recruit na sundalo. Kahit hirap na hirap sa dala nilang mga bag ay pinilit pa rin nila na tumayo ng presentable sa harap ng officer. “Harap sa kaliwa... Na!” Muling sigaw ng matigas na tinig ngunit hindi malaman ng mga bagong aplikante kung saan haharap. Isa na ako sa parang tanga na iniisip kung saan ba ang kaliwa ko gayong nakaharap sa amin ang officer. Halos hindi na maipinta ang mukha ng officer ng magmukha kaming mga tanga dahil halos magka-harapan kami ng mga kasamahan ko. “Nasaan ba ang kaliwa nyo!” Galit na sigaw ng officer kaya napapa-kamot sa ulo na pumihit kami sa kaliwang direksiyon kung nasaan ang kaliwang kamay namin. “Hahaha! Brad mukhang sasakit ang ulo mo sa mga baguhang ito.” Nang-aasar na sabi ng isang sundalo bago tinapik sa balikat ang officer in charge sa aming grupo. “Two steps, right ..face!” Ani nito kaya humakbang
Nang hawakan ni James sa kamay ang lalaki na nasa aking tabi ay ito ang naging hudyat kung bakit nag-init bigla ang ulo ng dalawa pa nitong kasama. Mayabang na tinapǐk ng isa sa kanila ang kamay ni James kasunod nun ay nagulat ang lahat ng isang suntok ang tumama sa sikmura ng aking kaibigan. “ ahk...” narinig kong daing ni James habang na mamaluktot ito at hawak ang nasaktang sikmura. Muling umangat ang isang kamay ng lalaki at nagpakawala ng isa pang suntok ngunit imbes na tumama ito sa mukha ni James ay lumapat ito sa palad ko. Halos sabay na lumipad ang tingin ng tatlong lalaki sa mukha ko ngunit nanatiling blangko ang expression ng aking mukha. “Baka pwede nating pag-usapan ‘to? Hindi naman tayo ang magkalaban dito, dapat kapatid ang turingan natin sa isa’t-isa.” Anya sa malumanay na paraan, sinusubukan ko na mahilot pa ang mga ito sa maayos na usapan ngunit ewan ko ba, dahil mukhang may problema ang mga ito. Imbes kasi na huminahon ay lalo pang nag-init ang kanilang mga ulo. U
“You can’t do that, Sir!” Matigas na tutol ni lieutenant Salazar habang matapang na nakatitig sa mukha ni Major. Mahigpit na nakakuyom ang kanyang mga kamay na bahagyang nanginginig pa dahil sa matinding tensyon.“That’s an order.” Kalmado ngunit matigas na saad ni Major habang matalim ang mga mata na sinalubong ang galǐt na titig ni lieutenant Salazar. Makikita sa mukha ng Major ang katatagan na tila walang sinuman ang maaaring sumuway sa kanyang utos. Dala ng mataas na katungkulan ay masyadong mataas ang tingin niya sa kanyang sarili. Halos ilang segundo na naghinang ang kanilang mga mata ngunit sa huli ay kusang nagbaba ng tingin si lieutenant Salazar tanda ng pagsuko. Lihim na nagdiwang ang kalooban ni Major at isang matalim na ngiti ang lumitaw sa sulok ng bibig nito. Maya-maya ay bagsak ang mga balikat ni lieutenant Salazar na lumabas ng opisina ni Major.Tila wala sa kanyang sarili na naglakad si lieutenant hanggang sa natagpuan na lang niya ang sarili na nakatayo sa harap ng m
Araw ng Miyerkules, 1:30 ng madaling araw tanging mga panaghoy ng mga naghihingalong sundalo ang maririnig sa buong paligid. Ang kanilang pagtangis ay nanunuot hanggang sa kailaliman ng iyong laman dahil sa matinding kilabot na hatid ng mga tinig na halos namamaos na sa paghingi ng tulong. Sino bang mag-aakala na ang lahat ng hirap na pinagdaanan at mga kasiyahan sa piling ng mga bago mong kaibigan mula sa mga training na inyong pinagdaanan ay mauuwi lang sa isang malagim na pagsasakripisyo?Nang mga sandaling ito ay binalot ng matinding kapighatian ang puso ni Summer, wala siyang magawa kundi ang kagat-labi na mag bingi-bingihan sa kung paano na ubusin ng mga armadong kalaban ang mga inosenti niyang kasamahan mula sa kabilang pangkat. Nang mga sandaling iyon ay higit na siya ang nakakaalam ng mga dapat gawin sa kanilang sitwasyon. Isang marahas na buntong hininga ang kanyang pinakawalan.“Back up, James.” Matigas niyang utos sa kanyang kasama, tila naunawaan ng binata ang nais mangy
Mabilis na bumaba si General Gronovius sa kanyang sasakyan maging ang mga sundalo na sakay ng ilang track. Mabilis na tumayo ng tuwid sina Major at ang lahat ng mga sundalo na nasa ilalim ng departamento nito. Halos i-isang tao na sumaludo ang mga ito habang nanatiling hawak ng mga ilang sundalo ang nakaluhod na si Summer. Hindi naman maintindihan ng mga baguhan kung ibababa ba nila ang kanilang mga baril at sasaludo sa bagong dating na tulad ng ginawa nila Major. Ngunit ng makita nila na walang balak bitawan ng mga tauhan ni Major ang kasamahan nilang si Summer ay mas pinili nila na manatiling nakatutok ang kanilang mga baril sa kanilang kabaro.“Anong nangyayari dito? Matigas na tanong ni Gen. Gronovius, nagngangalit ang mga bagang nito habang nakatingin kay Summer. “May nagtraydor sa departamento natin at ang babaeng ito ay espiya! Siya ang dahilan kung bakit maraming kawawang sundalo ang namatay ngayong gabi.” Matigas na pahayag ni Major ang mukha niya ay kakikitaan ng masyadong
“My God, Maurine! Dalawa na ang anak mo pero ni isa sa mga ama nila ay hindi mo kilala!? Paano kang nabuntis ng hindi mo nalalaman!?” Mga katanungan na hindi alam kung paano sasagutin ng dalagang si Maurine. Walang siyang hinangad kundi ang makatapos ng pag-aaral at makatulong sa kanyang kapatid. Subalit hindi niya sukat akalain na mangyayari sa kanya ang mga nababasa lamang niya sa mga novela. One night stand, not once but twice, dahilan kung bakit sa murang edad ay naging dalagang ina si Maurine Kai Ramirez. Ang masaklap, wala siyang pagkakakilanlan sa mga lalaking nakabuntis sa kanya. Hanggang sa natuklasan niya na ang ama ng panganay niyang anak ay ang CEO na si Andrade Quiller Hilton ang kakambal ni Storm Hilton. Naiskandalo ang CEO ng Steel Quiller Corp. dahil sa biglang pagsulpot ng mag-ina, ngunit mariǐng itinanggi ng binata na hindi siya ang ama ng anak ni Maurine. But for the sake of his name ay kinuha niya ang mag-ina pero para gawing katulong ang dalaga sa sarili ni
Click! Click! Click! “Nice one, Maurine!” Anya ng photographer na walang humpay ang pagkuha sa akin ng litrato. Kasalukuyan akong nakaupo sa isang upuan at ibinibigay ang lahat ng makakaya upang maging maganda at kaakit-akit sa mga larawan. Suot ko ang isang red two piece habang panay ang pose ko ng iba’t-ibang posisyon. “Wow, pare ang ganda n’yan.” Narinig kong sabi ng isang lalaki. Pero, hindi ko na ito pinansin pa basta nag-concentrate lang ako sa pagpopose. Maya-maya ay biglang lumapit sa akin ang kaibigan kong si Pauline at inabot sa akin ang isang puting roba. “Mukhang type ka ni boss Felix ah, mag-iingat ka.” Pabulong na sabi nito sa akin habang tinutulungan ako nito na maisuot ang roba sa katawan ko. “Excuse me, hindi ko type ang matandang ‘yun, nandito ako para magtrabaho hindi para pumatol sa isang matandang uhugin na.” Natatawa kong sagot kaya natawa rin sa akin ang kaibigan kong ito na siya ring tumatayong assistant ko. “Kailangan ka ng manager mo sa opisina. Hinihint
“I-I can’t believe this, I’m a father now?” Nanlalaki ang mga mata habang nakapako ang mga mata nito sa aking tiyan. Nagulat pa ako ng bigla niya akong halikan sa labi at mas mahigpit pa sa nauna ang yakap na ginagawa niya sa akin ngayon. Umiiyak na gumanti ako ng yakap habang paulit-ulit na sinasabi ang katagang, “I’m sorry…” “Sssshh… it’s okay, I understand, kasalanan ko naman talaga ang lahat.” Ani nito habang patuloy na pinapatakān ng pinong halik ang buong mukha ko. Maya-maya ay lumuhod siya sa harapan ko at masuyong h******n ang aking tiyan. “Dad! Look, I’m a father now! May anak na ako.” Buong pagmamayabang na pahayag ni Xavien na parang akala moy bata na binigyan ng isang malaking regalo. Natawa ang mga tao sa aming paligid habang ang ina ni Xavien ay umiiyak dahil sa labis na kasiyahan para sa kanyang anak. “It’s triplets.” Pag-aanunsyo ko na siyang ikinasinghap ng lahat at tulad ni Xavien ay umawang din ang bibig ng mga tao sa aming paligid. “Oh my God! Thank you so mu
Mula sa isang malawak na hardin ng hotel ay tahimik na nagaganap ang isang kasalan. Tanging mahahalagang mga panauhin at miyembro ng pamilya nang mga ikakasal ang umattend para sa engrandeng kasalan na ‘to. “Habang isinasagawa ang seremonya ng kasal ay tahimik sa kabilang bahagi ang magkakapatid na Hilton. Ang atensyon ng lahat ay nasa unahan kaya walang nakapansin sa pagdating ko. “Ikaw Cristina, tinatanggap mo ba ang lalaking ito bilang iyong asawa”- “Itigil ang kasal!” Matigas kong sigaw habang matalim na nakatitig sa mga taong ikinakasal. Parang iisang tao na lumingon ang lahat sa direksyon ko. Nanlaki ang kanilang mga mata ng makita ako, bakas ang labis na pagkagulat sa kanilang mga mukha. Kahit hirap na hirap ako dahil sa laki ng aking tiyan ay pinilit ko pa ring makalakad ng maayos upang makalapit sa unahan. Isang nakamamatay na tingin ang ibinato ko sa groom na ngayon ay nakaawang ang bibig nito habang nagpalipat-lipat ang tingin nito sa mukha ko at sa malaki kong tiyan.
Miles Point of view “Lumitaw ang matamis na ngiti mula sa aking mga labi ng masilayan ko ang pinakamagandang tanawin na nakita ko sa buong buhay ko. Ang paglubog ng araw, nandito ako ngayon sa may dalampasigan, nakaupo sa isang malaking tipak ng bato habang nag-aabang sa paglubog ng haring araw. Ramdam ko ang bawat halik ng alon sa aking mga paa at ibayong ginhawa ang hatid nito sa aking pakiramdam. Kasamang inililipad palayo ng malamig na simoy ng hangin ang lahat ng mga alalahanin ko sa buhay kaya kay gaan ng pakiramdam ko sa tuwing nandito ako sa tabing dagat. Sinundan ng aking tingin ang mataas na paglipad ng mga ibon. Minsan, iniisip ko na sana ay ibon na lang ako, malayang nakakalipad kahit saan nila naisin ng walang iniisip na anumang problema. Sa loob ng ilang buwan na lumipas ay ito na ang nakagawian ko, ang tumambay sa dalampasigan at mag-abang kung kailan lulubog ang haring araw. Sa tuwing ginagawa ko kasi ito ay na-nanariwa ang mga alaala nung mga panahon na kasama
“Oh, my god, Xavien!” “Shit! Stop it, Xavien!” Halos sabay na sigaw ni Mrs. Lexie Hilton at ng asawa nitong si Cedric Hilton. Maging ang kapatid niya na si Andrade ay labis na nagulat sa eksena na kanilang nadatnan sa loob ng opisina ni Xavien. Mabilis na lumapit ang tatlo. Mula sa likuran ay mahigpit na niyakap ni Andrade si Xavien saka pwersahan na hinila ito palayo. Habang ang ama nilang Cedric ay mahigpit na kinapitan ang braso ng anak at pilit na tinanggal ang kamay nito sa leeg ng babae. Nahirapan pa sila bago tuluyang nailayo si Xavien mula sa babae, nanghihina na bumagsak ang babae sa sahig habang naghahabol-hininga. Masuyo namang hinagod ng kanilang ina ang likod ng babae at matinding takot ang makikita sa mukha ni Mrs. Hilton dahil sa labis na pag-aalala. “What’s wrong with you!?” Nakapamewang na bulyaw ni Cedric sa kanyang anak na tila wala sa katinuan. Nasasaktan siya sa itsura ng kanyang anak dahil napakalayo na nito sa dating makulit at masayahing si Xavien. “Let
“Ahhhh! “Crash!” Halos maglupasay ako sa sahig habang humahagulgol ng iyak. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nagwawala dito sa loob ng condo ko. Wala ng natira ni isang matinong gamit, lahat wasak! Kung gaano kagulo at kadilim ang aking condo ay ganun din ang buhay ko! For me, my life is useless! Everything that I have is nothing, because Miles is my everything to me. “Ahhhh! Ahhhh…” halos mamaos na ako dahil sa walang humpay na kakasigaw, na kulang na lang ay mapatid ang mga litid ko. Gusto kong isigaw ang sakit. I don’t care kahit nag mukha na akong bakla sa harap ng pamilya ko! I don’t even care kahit mawalan na ako ng dignidad dahil sa pagkaka-lugmok mula sa matinding sakit. B-because I love her! I love her so much… Six months have passed since Miles suddenly disappeared. Walang sinuman ang nakakaalam sa kinaroroonan nito even her family. Nagising na lang sila kinaumagahan na wala na si Miles sa sarili nitong silid, maging ang mga importanteng gamit ng dalaga.
“Paglabas ko sa elevator ay tumambad sa akin ang isang magulong eksena. Ang secretary ni Xavien habang nakikiusap sa dalawang babae na tumigil na sa pag-aaway. Sinisikap na paalisin ng secretary ang dalawang babae ngunit nahirapan siyang gawin ito dahil nag-aaway na ang mga ito. “What happened here?” Seryoso kong tanong kaya napunta sa akin ang atensyon ng nilang lahat. Napansin ko na natigilan ang secretary ni Xavien, ang ekspresyon ng mukha nito ay wari moy nakakita ng multo. “M-Ma’am?” Ani nito na hindi ko pinapansin dahil ang mga mata ko ay nakapako sa dalawang babae na natigil sa pagpapalitan ng maaanghang na salita. Maganda naman ang mga ito kaso sa kapal ng make up nila, para sa akin nagmukha tuloy silang payaso. Halos makita na rin ang kanilang mga singit dahil sa masyadong liberated nilang pananamit. Sabay pa na lumingon sa akin ang dalawang babae, ngunit sa talim ng tingin ng mga ito ay kulang na lang bumulagta ako sa sahig. “Huh? Don’t tell me, isa ka rin sa mga na
Xavien Point of view “Naalimpungatan ako ng maramdaman ko na sumiksik sa akin ang mainit na katawan ni Miles. Isang matamis na ngiti ang lumitaw sa mga labi ko ng sa pagmulat ng aking mga mata ay sumalubong sa aking paningin ang maganda at maamong mukha ng aking nobya. Isa ito sa mga gusto kong maranasan tuwing gigising sa umaga. Buong pagsuyo na niyakap ko siya ng mahigpit habang mariin na nakalapat ang aking mga labi sa ulo nito. “I love you...” ito ang paulit-ulit na sinisigaw ng puso ko. Habang nilalasap ang sarap sa pakiramdam ng pagkakalapat ng aming mga hubad na katawan. “Xav, I think tanghali na, marami ka pang appointment ngayong araw na ito at hindi mo pwedeng ikansela ang mga ‘yun.” Ani nito sa inaantok na boses. She’s right at kahit labag sa kalooban ko napilitan na rin akong bumangon. Nagtaka ako ng hindi siya kumilos at nanatili lang ito sa kanyang posisyon. “Sweetheart, are you okay?” Nag-aalala kong tanong, bago sinalat ang noo nito. Nakahinga ako ng maluwag ng