Hanz Point of view “Ang laking abala nito sa akin, bakit hindi na lang ikansela ang meeting na ito kung hindi pala nila kayang gampanan?” Naiinis na sabi ng isa sa mga board member, halata na sa mukha nito ang labis na pagkainip. Maging ang ibang naririto sa loob ng conference room ay hindi na maipinta ang kanilang mga mukha. It’s almost forty five minutes na kaming naghihintay ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin dumarating si Mr. Hilton. “On behalf of Mr. Hilton I apologize for the inconvenience, in the meantime his daughter Ms. Summer is currently replacing her father’s position.” Hinging paumanhin ng secretary ni Mr. Hilton. Pagkatapos sabihin iyon ay lumabas muna ito ng conference room. “Iho, bakit hindi mo isinabay ang asawa mo papunta rito? gayong dito rin naman pala ang destinasyon n’ya?” Nagtataka na tanong sa akin ng aking ina. “I’m sorry, Mom, pero ilang araw ng hindi nagpapakita sa akin ang asawa ko, hindi ko naman alam kung saan siya hahanapin.” Seryoso kong sagot.
“What is it? Kanina nyo pa ako tinititigan.” Seryosong tanong ni Summer kay Hanz at kay Mrs. Zimmer habang prente itong nakaupo sa swivel chair ng kanyang ama. Silang apat na lang ang naiwan sa loob ng conference room at halos trenta minuto na ang lumipas simula ng matapos ang meeting. “Bakit nagawa mong mag panggap sa harap naming lahat?” Seryosong tanong ni Hanz habang nakatayo sa mismong harapan ng kanyang asawa. May bahid hinanakit ang tinig nito dahil para kay Hanz ay pinag-mukha siyang tanga ng kanyang asawa. Kahit masama ang loob ni Hanz kay Summer ay natutuwa pa rin siyang malaman na ang kanyang asawa at ang babaeng naka one night-stand niya ay iisa pala. “I have a valid reason why I should hide my real identity to everyone.” Seryoso niyang sagot bago lumingon ito sa direksyon ni Mrs. Zimmer. Hindi naman makatingin ng diretso sa kanya ang biyenan, o mas tamang sabihin na halos wala na itong mukhang maiharap kay Summer. Marahil ay hanggang ngayon guilty pa rin ito sa mga naga
“Terrence! Where are you?” Malakas na tawag ni Tyrone ngunit wala siyang narinig na anumang sagot mula sa kapatid nito. Mabilis na dumapa si Tyrone at sinilip ang ilalim ng lamesa, “pick Tylor!” Masaya nitong sigaw ng mahuli ang kanyang kakambal. Ngayon ay dalawa na silang naghahanap sa kanilang kapatid, si Terrence. “I think he hides in Mom’s room.” Mahinang bulong ni Tyrone sa tainga ni Tylor dahilan kung bakit humagikhik ito ng tawa sabay takip ng kanyang bibig gamit ang kanang kamay nito. Maingat na nag-unahan ang dalawa patungo sa kwarto ng kanilang mommy. Bigla ang ginawa nilang pagbukas sa dahon ng pintuan at hindi nga sila nagkamali ng makita nila ang kanilang kapatid na nakaupo sa gilid ng kama. “Pick Terrence!” Halos sabay na sigaw ni Tylor at Tyrone, ngunit nagtaka sila kung bakit hindi ito gumagalaw sa kanyang kinauupuan at nanatili ang buong atensyon nito sa isang pirasong papel na kasalukuyang hawak nito.“Kuya Terrence, what happened?” Si Tylor na mabilis na lumapit sa
Puno ng excitement ang puso ng tatlong bata dahil sa nalalapit na pagkikita nilang mag-ama. Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay humimpil ang kanilang sasakyan sa tapat ng isang mataas na gusali. Ang lahat ng tao sa paligid ay huminto sa paglalakad at napako ang kanilang mga tingin sa isang mamahaling sasakyan. Ilang sandali pa ay bumaba ang sakay ng dalawang sasakyan sa magkabilang panig at pinalibutan nila ang mamahaling mercedes benz. Binuksan ng naka unipormeng lalaki ang pintuan at saka tinulungan na bumaba ng sasakyan ang triplets. Halos sabay na napasinghap ang lahat ng mga tao sa paligid ng makita ang tatlong bata na halos iisa ang mga mukha maging sa pananamit ng mga ito. Ito ang unang pagkakataon na na-expose sa publiko ang mga anak ni Summer. Kapwa seryoso ang mukha ni Terrence at Tylor ni hindi man lang nila pinapansin ang mga taong bumabati sa kanila. Halatang namana nila ang ugali ng mga Hilton. Habang si Tyrone ay hindi nawawala ang ngiti sa bibig na tila ba tuw
Hanz Point of view“Hindi ko na alam kung gaano katagal kaming nakatitig sa mukha ng isa’t-isa. Halos ayoko na ngang alisin ang aking mga mata sa mukha ng tatlong bata na nakaupo sa aking harapan. Kung paano ko silang titigan ay ganun din sila sa akin, pakiramdam ko ay para akong na-nanalamin kaya hindi maikakaila na anak ko nga ang mga batang ito. Hindi na kailangan ng DNA test dahil lukso pa lang ng dugo ay ramdam ko na ang koneksyon namin sa isa’t-isa. Parang gusto kong matawa sa hitsura naming mag-ama dahil kapwa hindi na kumukurap ang aming mga mata mula sa pagkakatitig sa mukha ng isa’t-isa. Maya-maya ay biglang bumukas ang pintuan at hinihingal na pumasok sa loob ng opisina ko ang aking mga magulang. “Nasaan na sila, Hanz? Kapag nalaman ko na niloloko”- naputol ang sanay sasabihin ng aking Ina ng tumambad sa kanyang paningin ang mukha ng triplets. Namilog ang mga mata nito na parang akala mo ay nakakita ng multo. Wala sa sarili na lumapit sila sa tatlong bata, habang ang akin
Summer’s Point of view “Kasalukuyan akong nagmamaneho ng aking wrangler at tinatahak ang daan patungo sa Mansion. Kabababa ko lang ng bundok galing duty kaya sa bahay agad ako dumeretso ng uwi upang makasama ko naman ang aking mga anak. Ngunit pagdating ko sa Mansion ay nagtataka ako kung bakit wala ni isang katulong ang sumalubong sa akin. Bumaba ako ng sasakyan at hinubad ang suot kong shade saka sinukbit ang mabigat na bag sa aking likod. “Mom!” Malakas kong sigaw ngunit katahimikan ang sumagot sa akin. Nagtataka na tinungo ko ang aking kwarto at pabagsak na ibinaba ang mabigat na backpack sa single sofa. “Ano bang nangyayari sa bahay na ito nasaan na ang mga tao dito?” Naguguluhan kong tanong sa aking sarili bago hinubad ang suot kong combat. Isinunod kong hubarin ang lahat ng saplot ko sa aking katawan at tanging panty at bra na lang ang tinira ko saka tinungo ang banyo upang maligo.Pagpasok ko sa loob ng banyo ay napasinghap ako ng mula sa likuran ay biglang yumakap ang dala
Summer’s Point of view “Hindi ako makapaniwala sa magandang ayos ko ngayon, dahil maliban sa nagmukha akong diwata mula sa isang fairytale ay suot ko ngayon ang pinakamagandang traje de boda na sa tingin ko ay hindi biro ang halaga. Hindi ako tanga para hindi maunawaan kung ano ang ibig sabihin nito. At ang labis na ikinaiinis ko ay bakit wala man lang nagsabi sa akin na ngayong araw mismo pala ay ikakasal ako? Halos hindi kumukurap ang apat na babae na nag-ayos sa akin at matinding paghanga ang makikita sa kanilang mga mata. Seryoso ang mukha na lumabas ako ng kwarto ngunit wala ang taong hinahanap ng aking mga mata bagkus ay ang nakangiting mukha ni Mommy ang sumalubong sa akin at ang nabusangot na mukha ng kapatid kong Storm na mukhang napilitan lang ito na magsuot ng mamahaling itim na tuxedo. “Mom? Anong ibig sabihin nito? Bakit biglaan yata?” Naguguluhan kong tanong sa aking ina. Humakbang palapit sa akin si mommy at natutuwa na hinawi ang ilang hibla ng buhok ko bago ako ni
Ang bawat hampas ng alon sa dalampasigan ay tila musika sa aking pandinig, at sa pagmulat ng aking mga mata ay ang maaliwalas na kapaligiran ang tumambad sa aking paningin. Sadyang makapangyarihan ang may kapal dahil sa matalino niyang paglikha malaya kong nasisilayan ang natural na ganda ng kalikasan na animoy nasa isang paraiso. Labis akong nagpapasalamat sa kanya dahil nilikha niya ang gwapong lalaki na nasa aking harapan kaya naman walang pagsidlan ang labis na kasiyahan sa puso ko. Napasinghap ako ng bigla akong kabigin ni Hanz palapit sa kanya at saka mapusok na hinalikan ang aking mga labi. Kaagad na tinugôn ang mga halik nito kaya ang simpleng halik ay nauwi sa isang mainit na tagpo. Nasa Ikatlong araw na kami ng honeymoon namin dito sa England at bukas ay babalik na kami sa Montenegro dahil maraming responsibilidad na naghihintay sa amin. Kapwa naghahabol ng hininga ngunit wala ni isa man sa amin ang may nais sumuko, masyado kaming mapusok sa isa’t-isa na wari mo ay ilang d