Nakabibinging hiyawan ng mga tao ang sumasabay sa malakas at maharot na tugtugin sa loob ng isang mamahaling bar. Habang ang lahat ay nagsasaya, nagluluksa naman ako dito sa isang sulok ng bar. Pagkatapos ng misyon ay dito ako dinala ng aking mga paa. Hindi naman talaga ako umiinom ngunit nagdaan ako sa isang training kung paano ihandle ang sarili kapag nasa ilalim ng espiritu ng alak. Kaya okay lang kahit magpakalasing ako dahil kaya kong protektahan ang aking sarili kung sakali.
Muli kong tinungga ang huling laman ng aking baso bago pabagsak na ibinaba ito sa lamesa. Pinilit kong makatayo kahit na nahihilo na ako upang pumunta sa gitna ng dance floor. Nais kong lunurin ang aking sarili sa alak hanggang sa maging manhid na ang aking pakiramdam at hindi ko na maramdaman ang sakit ng matinding kabiguan.Halos mabangga ko na ang lahat ng mga nakasalubong kong tao dahil sa pasuray-suray kong lakad. Ngunit wala akong pakialam kahit na magalit pa silang lahat sa akin. Ngayong gabi ay kailangan kong mag luksa dahil sa pagkamatay ng puso ko. May mas sasakit pa ba sa panloloko sa akin ng dalawang taong pinagkatiwalaan ko?Yes, I'm wasted and what I feel is empty, except that my heart is broken? I lose myself. It's really messed up.Nagsimulang tumugtog ang bagong musika na sa tingin ko ay naaayon sa nararamdaman ko. Isang rock music ang pumailanlang na tulad ng puso ko ay parang gusto nitong magwala. Itinaas ko ang aking mga kamay at mula sa ere ay nagsimulang pumitik ang aking mga daliri na lumilikha ng tunog at sumasabay sa bawat kumpas ng musika.Nagsimulang gumiling ang aking balakang na wari mo ay memoryado ang bawat ritmo ng tugtog.Yeah, I’m a good dancer, good in music, good in all academics, etc. Yeah, good in all for nothing. That’s my f*****g life, I have all the good qualities but seems like an empty shell. Muling bumalong ang mga luha ng kabiguan ngunit patuloy lang ako sa pagsasayaw habang nakapikit ang aking mga mata. Wala akong pakialam kahit na masaksihan ng lahat kung paanong lumuha ang isang Summer Hilton, so what? Wala namang kwenta ang mga tao sa paligid ko tulad ng walang kwenta kong boyfriend na pinagpalit ako sa isang basahan.Nagpatuloy ako sa pag-indak ng walang pakialam sa aking paligid. Kahit nakapikit ang aking mga mata ay nalalaman ko pa rin ang mga nangyayari sa paligid ko. Ano pa at naging sundalo ako kung hindi ko mapanindigan ang talas ng aking pakiramdam. Naririnig ko ang mga hiyawan at pagsipol ng mga kalalakihan maging ang atensyon na ipinupukol nila sa akin. Ang katawang lupa ko lang ang lasing ngunit malinaw pa rin ang pag-iisip ko.Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang isang braso na pumulupot sa maliit kong baywang. Imbes na magalit at tumutol ay hinayaan ko lang siya sa nais niyang gawin. Bahagya pa akong napaigtad ng maramdaman ko ang tila kuryente na nagmumula sa kanyang mga palad.Hinapit niya ako palapit sa kanyang katawan kaya naglapat ang aming mga katawan. Napahawak ako sa malapad niyang dibdib at ng mga oras na ito ay hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit tila naka-sumpong ako ng kapanatagan ng loob mula sa mga bisig ng lalaking estranghero. Wala sa loob na isinandig ko ang aking ulo sa malapad niyang dibdib saka gumanti ng yakap sa kanya.Isang banayad na halik ang ginawa niya sa ulo ko kaya binalot ng kakaibang damdamin ang puso ko. Pakiramdam ko ay pinawi ng halik nito ang lahat ng paghihirap ng puso ko dahil dagling naglaho ang sakit na kanina ko lang iniinda. Nanatiling nakapikit ang aking mga mata ngunit alam ko ang bawat galaw ng aming mga katawan. Nagsimulang humagod ang kanyang mga kamay sa aking likod at hindi ko maiwasan ang umungol dulot ng matinding kilabot na hatid ng kanyang mga palad. Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi ko dahil sa presensya ng lalaking ito.“The first time I saw you alone here I knew that you needed me.” Malambing niyang bulong sa tapat ng aking tainga. Ang husky ng boses niya at sa timbre ng tinig nito ay batid ko na gwapo ang lalaking ito. Gustuhin ko mang mag-angat ng mukha ngunit mas pinili ko ang manatiling nakapikit at mas lalong ipagsiksikan ang sarili sa kanyang mga bisig. Hindi na mahalaga na makilala ko pa ang lalaking ito dahil I’m sure ito na rin ang una at huli naming pagkikita.Sa isang iglap ay nagulat ang lalaki ng mabilis akong lumipat sa kanyang likuran habang nanatiling nakapikit. At mula sa likod ay niyakap ko siya habang sumasabay sa tugtog ang bawat galaw ng aking katawan.“You amaze me, you’re so hot, Sweetheart.” Nakangiti niyang saad habang hinahaplos ng malaki niyang kamay ang aking kamay na ngayon ay nakahawak sa kanyang dibdib. Batid ko na nakangiti siya base na rin sa reaksyon ng kanyang katawan. “Ohhhh… I love your palms, it's so hot and you build a fire inside me.” Nang-aakit niyang sabi kaya isang malanding ngiti ang sumilay sa mga labi ko. Humarap siya sa akin at hindi ko inaasahan ang isang mapusok na halik mula sa kanya. Imbes na tumutol ay hindi ako nagpahuli dahil sinuklian ko ito ng mas maalab na halik. “Hmmmm.., f**k, even your lips are like a fire that brings me into heaven.” Tila nahihirapan niyang saad habang hinahaplos ng hinlalaki nito ang ibaba ng labi ko.Ga hibla na lang ang layo ng mga labi niya sa labi ko kaya halos i-isang hangin lang ang aming nalalanghap.Pakiramdam ko ay lalo akong nalasing dahil sa halik na iginawad niya sa akin. Aminado ako na di hamak na mas masarap humalik ang lalaking ito kaysa sa ex-boyfriend ko. Ang magaslaw na tugtugin ay tila naging romantiko para sa aming dalawa. Sinubukan kong imulat ang aking mga mata ngunit bigo rin pala ako na masilayan ang kanyang mukha. Dahil natatakpan ng suot nitong itim na sumbrero ang kalahati ng kanyang mukha. At ang tanging nakita ko lang sa kanya ay ang matangos nitong ilong at makinis na pisngi.May suot pa siyang makapal na salamin kaya kung titingnan mo ang mukha ng lalaking ito ay napaka weird ng itsura niya. “I don’t care kahit na siya pa ang pinakapangit na lalaki sa buong mundo. Ang mahalaga sa akin ay mapawi ang matinding sakit at kalungkutan na pinagda-daanan ko…Sumasabay sa malakas na lagaslas ng tubig ang mga halinghing at ungol na nagmumula sa aming mga labi. Walang kasawaan na pinagpala niya ang aking mga rosas habang tinutudyo ng malikot niyang dila ang mga ito. Tuluyan na akong natangay mula sa kanyang mga haplos at pakiramdam ko ay para na akong nagdi-deliryo. Kapwa hubo’t-hubad sa ilalim ng dutsa hindi alintana ang malamig na tubig na dumadaloy sa aming mga katawan. Bagkus ay lalo pang nagliyab ang matinding pagnanasa para sa isa’t-isa.Kaka’twang mabilis akong nagtiwala sa lalaking ito na para bang handa kong ialay ang lahat sa kanya gayong wala naman kaming kaugnayan sa isa’t-isa. Hindi ko na alam kung paano kaming humantong sa condo nito at ibigay sa kanya ng buo ang tiwala ko.“Hmmmm… you're so hot, Sweetheart…” anya habang naglalandas pababa ang mga labi nito sa aking katawan. Halos manigas ang katawan ko dahil sa matinding kiliti na dulot ng pangahas niyang dila. Ilang sandali pa ay nilubayan niya ang aking katawan bago pinatay ang shower.“Ay!” Napatili ako sa gulat ng bigla niya akong buhatin na parang isang sako ng bigas habang nakasampay sa kanyang balikat.“S**t!” Napamura ako ng wala sa oras ng basta na lang niya akong hinagis sa ibabaw ng kama. Siraulo ba ang lalaking ito at mukhang balak pa akong gawing bola? Nagngingitngit ang kalooban ko sa inis ngunit nagulat ako ng bigla niyang ibinagsak ang sarili sa aking ibabaw. Nakatukôd ang mga siko niya sa magkabilang gilid ng ulo ko kaya hindi naman ako nasaktan.Halos pigil ko ang aking hininga ng tumalbog ang aming mga katawan at maramdaman ang isang matigas na bagay na tumatama sa aking pusôn. Napaka-dilim ng paligid kaya hindi namin maaninag ang mukha ng isa’t-isa at tanging ang mga katawan na lang namin ang nag-uusap.Isang mapusok na halik ang aming pinagsaluhan ngunit mas naagaw ang atensyon ko sa kung ano ang nangyayari sa ibaba ng aming mga katawan. Lalo na ng paghiwalayin niya ang aking mga hita. “Hmmmp…” isang nakababaliw na ungol ang umalpas mula sa bibig ko ng maramdaman ko ang munting panauhin na nasa bungad ng aking kweba. Ang excitement na nararamdaman ko ay biglang naglaho dahil sa kapangahasan ng munting panauhin ng walang pakundangan na pinasok ang masikip na kweba.Bigla ang pagsigíd ng sakit sa kaibuturan ng aking katawan, nagsimulang manulak ang mga kamay ko na pilit siyang pinapaalis sa ibabaw ko ngunit hindi ako nag tagumpay dahil mas lalo pa niyang inipit ang aking katawan. Saglit siyang huminto at kahit madilim ay ramdam ko kung ano ang nararamdaman ng lalaking ito.Hindi siya makapaniwala habang nakatitig sa mukha ko na wari mo ay naaaninag niya ito.“I-I’m your first?” Parang tanga na tanong niya sa akin ng hindi gumagalaw sa ibabaw ko.“Now you know, so please move.” Matigas kong utos sa kanya ngunit hindi ko inaasahan ang sumunod nitong ginawa. “No f*****g way.” Matigas niyang sagot bago mariing hinalikan ang bibig ko habang mahigpit na nakayakap sa aking katawan. “Hmp! Hmp…” tanging impit na ungol ang nagawa ko ng tuluyan niyang wasakin ang aking kainosentihan. Pagkatapos iyong gawin ay saglit siyang huminto at pinaliguan ng halik ang buong mukha ko saka masuyo akong hinalikan sa mga labi sabay bulong ng “I’m so sorry, Sweetheart…” sa malambing na tinig.Gamit ang mga matatamis na salita ay tuluyang naglaho ang galit ko sa kanya bagkus ay napalitan ito ng mga nakakabaliw na ungol at halinghing ng tuluyan niyang ipakilala sa akin ang bagong mundo na tanging kaming dalawa lang ang nakakaalam.Sa saliw ng musika ay halos iisa lang ang galaw ng aming mga katawan. Para kaming magkasintahan na kay tagal na nanabik sa isa’t-isa dahil tila iisa ang aming hangarin at iyon ay ang marating ang r***k ng pagnanasa.”Isang mabigat at mabalahibuhing hita ang gumising sa nahihimbing kong diwa. Naalimpungatan ako ng maramdaman ko ang bawat haplos ng isang kamay sa aking dibdib kaya hindi ko na napigilan pa ang pag-alpas ng isang mahabang ungol mula sa aking bibig kasabay nito ang pag-liyad ng aking katawan. Sinubukan kong imulat ang aking mga mata ngunit wala naman akong ibang makita kundi ang madilim na paligid. Ano ba ang nangyari kagabi? Ang tanging natatandaan ko lang ay nasa isang bar ako para magpakalunod sa alak upang makalimot ngunit paano na humantong ako sa kama ng iba? Nilingon ko ang kaliwang bahagi ko at pilit na inaaninag ang lalaking nakahiga sa tabi ko. Napasinghap ako ng bigla na lang itong kumilos at mabilis na lumipat sa ibabaw ng katawan ko. Kay bilis ng mga pangyayari dahil sa isang iglap ay malaya na naman nitong inaangkin ang aking katawan. Wala na akong ginawa kung hindi ang umungol. Imbes na manlaban ay natagpuan ko na lang ang aking sarili na tumutugon sa bawat haplos ng ka
“Nang makapa ko ang unan ay hinila ko ito at itinakip sa aking mukha. Dahil sa mataas na sikat ng araw ay halos hindi ko na maimulat ang aking mga mata dahil sa labis na pagkasilaw. Maya-maya ay bigla akong napabalikwas ng bangon nang maalala ang babaeng kaniig ko buong magdamag. Laking dismaya ko ng sa pagmulat ng aking mga mata ay nakita ko na bakante ang kalahating bahagi ng higaan at ang tanging naiwan ay ang bakas ng dugo na sumisimbolo ng kainosentihan nito. Batid ko na kahit lasing ako ng nagdaang gabi ay totoo ang lahat ng naganap sa amin ng babaeng hindi ko nakikilala. Tanging ang magandang mukha lang niya ang natatandaan ko at ang gamit niyang pabango. Nilibot ko ang aking paningin, nagbabakasakali na may makita na kahit anong bagay na pag-aari ng dalaga. Nakadama ako ng lungkot nang wala akong nakita na anumang bagay na maaaring pagkakakilanlan nito.Isang mabigat na buntong hininga ang aking pinakawalan bago nagdesisyon na tumungo sa loob ng banyo. Nang ipikit ko ang aking
"I'm sure that it was really Summer whom I saw that night from outside the glass wall.” Nababahala na sabi ni Johnny habang pabalik-balik itong naglalakad sa harapan ni Wilma. “Are you not happy? Because we don’t need to hide behind her, and it’s not hard for us to tell her about our relationship.” Kalmado na sabi ni Wilma habang nakaupo ito sa ibabaw ng office table ni Johnny. Sinusundan ng kanyang mga mata ang bawat kilos ng binata. Sa totoo lang ay labis na nagdiriwang ang kanyang kalooban dahil sa wakas ay tuluyan ng napunta sa kanya ang lalaking kay tagal na niyang inaasam. Hindi na niya kailangan pang magpanggap sa harap ng kaibigan na si Summer, kung sakaling totoo nga ang hinala ni Johnny na si Summer talaga ang nakita nito mula sa labas ng glass wall.” Ito ang tumatakbo sa isipan ni Wilma ngunit ang kasiyahan na nararamdaman niya ay taliwas sa nararamdaman ng binata. Hindi mapakali si Johnny at labis siyang nababahala sa biglaang pagkawala ng kanyang nobya. Sinubukan niya n
Hindi makapaniwala si Cedric ng makita ang itsura ng kanyang pinakamamahal na anak. Nakadama siya ng matinding kahihiyan sa harap ng kanyang mga kausap dahil ang Summer na nasa kanilang harapan ay malayo sa katotohanan mula sa mga salita na kanyang ginamit sa paglalarawan para sa kanyang Prinsesa. “My goodness, ano na namang kalokohan ito, Summer?” Madilim ang mukha na tanong ni Cedric sa pasaway na anak. Nakadama ng takot ang mag-anak ng makita ang galit sa mukha ni Mr. Hilton.Laglag ang panga ni Lorenzo at malaking disappointment ang makikita sa mukha ng binata. Bigla siyang nawalan ng gana at kaagad na tumayo saka nagmamadaling nagpaalam sa kanyang mga magulang.“Ahm, excuse me, Mr. Hilton, but I don’t want to marry your daughter, I am sorry.” Matatag na pahayag ng binata, “ Lorenzo!” Halos sabay na sabi ng mag-asawang Jimenez kaya bumaling sa kanila ang binata. “I'm sorry, Dad but I can’t.” Pagkatapos sabihin iyon ay saglit na tinapunan nito ng tingin si Summer at umiiling na tu
“Sir, everything is ready, naghihintay na po ang lahat ng mga tao sa labas.” Anya ng staff kaya umibis na ako sa sasakyan at naglakad patungo sa loob ng Mall of Asia. Ngayon kasi naka schedule ang Hanz fansign event na gaganapin dito sa loob ng malaking mall. Halos isang linggo akong mananatili dito sa Pilipinas dahil sa bagong kumpanya ng aking kaibigan na bubuksan na sa susunod na buwan. Almost half of shares ng kanyang kumpanya ay sa akin manggagaling, medyo malaki rin ang halaga na bibitawan ko para sa bagong negosyo na papasukin ko. Sinamantala na ng management ang pagkakataon kaya nagschedule sila ng isang meeting para sa mga fans ko bilang pasasalamat sa pagtangkilik nila sa mga movie na ginawa ko. Pagdating sa entrance ay tumambad sa aking paningin ang napakaraming tao at karamihan sa mga ito ay puro mga babae. Ang lahat ay may nakapaskil na magandang ngiti sa kanilang mga labi habang kinikilig na nakatingin sa aking direksyon. Nakabibinging tilian ang maririnig sa buong pali
Hanz Point of view“I’m so sorry sir, pero hindi po kayo maaaring magpakasal.” Anya ng taong pinagkakatiwalaan ko na siyang nag-a-asikaso ng mga kailangan ko para sa aking kasal. Mahigit isang buwan na kasi ang lumipas at hindi na rin ako umaasa na magkikita pa kami ng babaeng naka one-night-stand ko. Kaya nagdesisyon ako na ituon na lang ang buong atensyon ko sa aking nobya. “What do you mean by that?” Naguguluhan kong tanong sa kanya maging si Scarlett ay naguguluhan sa sinabi ng aking tauhan. “Dahil ikinasal ka na sa babaeng nagngangalang Summer Hilton.” Ito ang gumimbal sa akin, at kulang na lang ay mahulog ako sa aking kinauupuan dahil sa labis na pagkabigla.“What?” Gulat na sambit ni Scarlett, bigla siyang napatayo mula sa kanyang kinauupuan. Kasunod nito ay nagdilim ang kanyang mukha at nanlilisik sa galit ang kanyang mga mata na tumitig sa akin. “How dare you! How dare you! Kailan mo pa ako niloloko? Ha!” “Pak!” Nanggagalaiti niyang tanong sa akin na sinundan ito ng isang
Alas kwatro ng hapon at kasalukuyan kaming lulan ng isang black mercedes benz at tinutumbok ang daan patungo sa Villa ng mga Zimmer. Ngayong araw ay nakatakda ang paghaharap namin ng mga magulang ng aking asawa. Imbes na kabahan ay wala akong pakialam sa aking paligid habang patuloy lang na lumalamon. Hindi na halos maipinta ang mukha ng asawa ko, nakingiwi pa ang mukha nito habang pasimple itong sumusulyap sa akin. Halatang hanggang ngayon ay hindi pa rin ito makapaniwala na nakapag-asawa siya ng isang katulad ko. “Ehem, saan mo ba nilalagay ang mga kinakain mo at wala kang tigil sa kangunguya?” Hindi nakatiis na tanong niya sa akin, “tubig.” Walang gana kong utos sa kanya habang inaayos ang mga pinagkainan ko. Ni hindi ko binigyang pansin ang tanong niya sa akin. “Excuse me?” Napipikon niyang tanong sa akin kaya humarap na ako sa kanya, “ t-u-b-i-g, now it’s clear?” Ani ko na wari mo ay isang tanga ang kaharap ko na mahirap umintindi. Kita ko kung paanong nagdilim ang mukha nito da
“Sa dinami-dami ng babae sa mundo bakit siya pa? Hindi ba’t kayo ni Scarlett ang ikakasal at nakahanda na ang lahat? Kaya paanong naikasal ka sa isang ma- hmp, hay!” Galit na turan ng mommy ni Hanz habang nakaturo ang hintuturo nito sa akin. Nanatili lang ako sa aking kinatatayuan habang tahimik na tinatanggap ang lahat ng masasakit na salita mula sa aking biyenan. Nanggagalaiti siya sa galit habang matalim ang tingin na ipinupukol niya sa akin. “Hindi ko matatanggap bilang manugang ang babaeng ‘yan! Ano na lang ang sasabihin ng angkan natin? Maging ng mga kaibigan ko? Sobrang kahihiyan itong ibinigay mo sa akin Hanz!” Patuloy sa walang habas na pagbibitaw ng masasakit na salita si Mrs. Zimmer na para bang wala ako sa kanyang harapan. Wala siyang pakialam kahit na nasasaktan na ako sa mga salitang ibinabato niya sa akin. Sa tingin ko nga ay sinasadya talaga niyang sabihin ito ng harap-harapan para magbago ang isip ko at ako na ang kusang umalis. Mas pinili ko na lang ang tanggapin
“My God, Maurine! Dalawa na ang anak mo pero ni isa sa mga ama nila ay hindi mo kilala!? Paano kang nabuntis ng hindi mo nalalaman!?” Mga katanungan na hindi alam kung paano sasagutin ng dalagang si Maurine. Walang siyang hinangad kundi ang makatapos ng pag-aaral at makatulong sa kanyang kapatid. Subalit hindi niya sukat akalain na mangyayari sa kanya ang mga nababasa lamang niya sa mga novela. One night stand, not once but twice, dahilan kung bakit sa murang edad ay naging dalagang ina si Maurine Kai Ramirez. Ang masaklap, wala siyang pagkakakilanlan sa mga lalaking nakabuntis sa kanya. Hanggang sa natuklasan niya na ang ama ng panganay niyang anak ay ang CEO na si Andrade Quiller Hilton ang kakambal ni Storm Hilton. Naiskandalo ang CEO ng Steel Quiller Corp. dahil sa biglang pagsulpot ng mag-ina, ngunit mariǐng itinanggi ng binata na hindi siya ang ama ng anak ni Maurine. But for the sake of his name ay kinuha niya ang mag-ina pero para gawing katulong ang dalaga sa sarili ni
Click! Click! Click! “Nice one, Maurine!” Anya ng photographer na walang humpay ang pagkuha sa akin ng litrato. Kasalukuyan akong nakaupo sa isang upuan at ibinibigay ang lahat ng makakaya upang maging maganda at kaakit-akit sa mga larawan. Suot ko ang isang red two piece habang panay ang pose ko ng iba’t-ibang posisyon. “Wow, pare ang ganda n’yan.” Narinig kong sabi ng isang lalaki. Pero, hindi ko na ito pinansin pa basta nag-concentrate lang ako sa pagpopose. Maya-maya ay biglang lumapit sa akin ang kaibigan kong si Pauline at inabot sa akin ang isang puting roba. “Mukhang type ka ni boss Felix ah, mag-iingat ka.” Pabulong na sabi nito sa akin habang tinutulungan ako nito na maisuot ang roba sa katawan ko. “Excuse me, hindi ko type ang matandang ‘yun, nandito ako para magtrabaho hindi para pumatol sa isang matandang uhugin na.” Natatawa kong sagot kaya natawa rin sa akin ang kaibigan kong ito na siya ring tumatayong assistant ko. “Kailangan ka ng manager mo sa opisina. Hinihint
“I-I can’t believe this, I’m a father now?” Nanlalaki ang mga mata habang nakapako ang mga mata nito sa aking tiyan. Nagulat pa ako ng bigla niya akong halikan sa labi at mas mahigpit pa sa nauna ang yakap na ginagawa niya sa akin ngayon. Umiiyak na gumanti ako ng yakap habang paulit-ulit na sinasabi ang katagang, “I’m sorry…” “Sssshh… it’s okay, I understand, kasalanan ko naman talaga ang lahat.” Ani nito habang patuloy na pinapatakān ng pinong halik ang buong mukha ko. Maya-maya ay lumuhod siya sa harapan ko at masuyong h******n ang aking tiyan. “Dad! Look, I’m a father now! May anak na ako.” Buong pagmamayabang na pahayag ni Xavien na parang akala moy bata na binigyan ng isang malaking regalo. Natawa ang mga tao sa aming paligid habang ang ina ni Xavien ay umiiyak dahil sa labis na kasiyahan para sa kanyang anak. “It’s triplets.” Pag-aanunsyo ko na siyang ikinasinghap ng lahat at tulad ni Xavien ay umawang din ang bibig ng mga tao sa aming paligid. “Oh my God! Thank you so mu
Mula sa isang malawak na hardin ng hotel ay tahimik na nagaganap ang isang kasalan. Tanging mahahalagang mga panauhin at miyembro ng pamilya nang mga ikakasal ang umattend para sa engrandeng kasalan na ‘to. “Habang isinasagawa ang seremonya ng kasal ay tahimik sa kabilang bahagi ang magkakapatid na Hilton. Ang atensyon ng lahat ay nasa unahan kaya walang nakapansin sa pagdating ko. “Ikaw Cristina, tinatanggap mo ba ang lalaking ito bilang iyong asawa”- “Itigil ang kasal!” Matigas kong sigaw habang matalim na nakatitig sa mga taong ikinakasal. Parang iisang tao na lumingon ang lahat sa direksyon ko. Nanlaki ang kanilang mga mata ng makita ako, bakas ang labis na pagkagulat sa kanilang mga mukha. Kahit hirap na hirap ako dahil sa laki ng aking tiyan ay pinilit ko pa ring makalakad ng maayos upang makalapit sa unahan. Isang nakamamatay na tingin ang ibinato ko sa groom na ngayon ay nakaawang ang bibig nito habang nagpalipat-lipat ang tingin nito sa mukha ko at sa malaki kong tiyan.
Miles Point of view “Lumitaw ang matamis na ngiti mula sa aking mga labi ng masilayan ko ang pinakamagandang tanawin na nakita ko sa buong buhay ko. Ang paglubog ng araw, nandito ako ngayon sa may dalampasigan, nakaupo sa isang malaking tipak ng bato habang nag-aabang sa paglubog ng haring araw. Ramdam ko ang bawat halik ng alon sa aking mga paa at ibayong ginhawa ang hatid nito sa aking pakiramdam. Kasamang inililipad palayo ng malamig na simoy ng hangin ang lahat ng mga alalahanin ko sa buhay kaya kay gaan ng pakiramdam ko sa tuwing nandito ako sa tabing dagat. Sinundan ng aking tingin ang mataas na paglipad ng mga ibon. Minsan, iniisip ko na sana ay ibon na lang ako, malayang nakakalipad kahit saan nila naisin ng walang iniisip na anumang problema. Sa loob ng ilang buwan na lumipas ay ito na ang nakagawian ko, ang tumambay sa dalampasigan at mag-abang kung kailan lulubog ang haring araw. Sa tuwing ginagawa ko kasi ito ay na-nanariwa ang mga alaala nung mga panahon na kasama
“Oh, my god, Xavien!” “Shit! Stop it, Xavien!” Halos sabay na sigaw ni Mrs. Lexie Hilton at ng asawa nitong si Cedric Hilton. Maging ang kapatid niya na si Andrade ay labis na nagulat sa eksena na kanilang nadatnan sa loob ng opisina ni Xavien. Mabilis na lumapit ang tatlo. Mula sa likuran ay mahigpit na niyakap ni Andrade si Xavien saka pwersahan na hinila ito palayo. Habang ang ama nilang Cedric ay mahigpit na kinapitan ang braso ng anak at pilit na tinanggal ang kamay nito sa leeg ng babae. Nahirapan pa sila bago tuluyang nailayo si Xavien mula sa babae, nanghihina na bumagsak ang babae sa sahig habang naghahabol-hininga. Masuyo namang hinagod ng kanilang ina ang likod ng babae at matinding takot ang makikita sa mukha ni Mrs. Hilton dahil sa labis na pag-aalala. “What’s wrong with you!?” Nakapamewang na bulyaw ni Cedric sa kanyang anak na tila wala sa katinuan. Nasasaktan siya sa itsura ng kanyang anak dahil napakalayo na nito sa dating makulit at masayahing si Xavien. “Let
“Ahhhh! “Crash!” Halos maglupasay ako sa sahig habang humahagulgol ng iyak. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nagwawala dito sa loob ng condo ko. Wala ng natira ni isang matinong gamit, lahat wasak! Kung gaano kagulo at kadilim ang aking condo ay ganun din ang buhay ko! For me, my life is useless! Everything that I have is nothing, because Miles is my everything to me. “Ahhhh! Ahhhh…” halos mamaos na ako dahil sa walang humpay na kakasigaw, na kulang na lang ay mapatid ang mga litid ko. Gusto kong isigaw ang sakit. I don’t care kahit nag mukha na akong bakla sa harap ng pamilya ko! I don’t even care kahit mawalan na ako ng dignidad dahil sa pagkaka-lugmok mula sa matinding sakit. B-because I love her! I love her so much… Six months have passed since Miles suddenly disappeared. Walang sinuman ang nakakaalam sa kinaroroonan nito even her family. Nagising na lang sila kinaumagahan na wala na si Miles sa sarili nitong silid, maging ang mga importanteng gamit ng dalaga.
“Paglabas ko sa elevator ay tumambad sa akin ang isang magulong eksena. Ang secretary ni Xavien habang nakikiusap sa dalawang babae na tumigil na sa pag-aaway. Sinisikap na paalisin ng secretary ang dalawang babae ngunit nahirapan siyang gawin ito dahil nag-aaway na ang mga ito. “What happened here?” Seryoso kong tanong kaya napunta sa akin ang atensyon ng nilang lahat. Napansin ko na natigilan ang secretary ni Xavien, ang ekspresyon ng mukha nito ay wari moy nakakita ng multo. “M-Ma’am?” Ani nito na hindi ko pinapansin dahil ang mga mata ko ay nakapako sa dalawang babae na natigil sa pagpapalitan ng maaanghang na salita. Maganda naman ang mga ito kaso sa kapal ng make up nila, para sa akin nagmukha tuloy silang payaso. Halos makita na rin ang kanilang mga singit dahil sa masyadong liberated nilang pananamit. Sabay pa na lumingon sa akin ang dalawang babae, ngunit sa talim ng tingin ng mga ito ay kulang na lang bumulagta ako sa sahig. “Huh? Don’t tell me, isa ka rin sa mga na
Xavien Point of view “Naalimpungatan ako ng maramdaman ko na sumiksik sa akin ang mainit na katawan ni Miles. Isang matamis na ngiti ang lumitaw sa mga labi ko ng sa pagmulat ng aking mga mata ay sumalubong sa aking paningin ang maganda at maamong mukha ng aking nobya. Isa ito sa mga gusto kong maranasan tuwing gigising sa umaga. Buong pagsuyo na niyakap ko siya ng mahigpit habang mariin na nakalapat ang aking mga labi sa ulo nito. “I love you...” ito ang paulit-ulit na sinisigaw ng puso ko. Habang nilalasap ang sarap sa pakiramdam ng pagkakalapat ng aming mga hubad na katawan. “Xav, I think tanghali na, marami ka pang appointment ngayong araw na ito at hindi mo pwedeng ikansela ang mga ‘yun.” Ani nito sa inaantok na boses. She’s right at kahit labag sa kalooban ko napilitan na rin akong bumangon. Nagtaka ako ng hindi siya kumilos at nanatili lang ito sa kanyang posisyon. “Sweetheart, are you okay?” Nag-aalala kong tanong, bago sinalat ang noo nito. Nakahinga ako ng maluwag ng