Chapter 3

"Ang dali-dali na nga lang ng mga trabaho niyo, hindi niyo pa rin magawa ng tama?!

Napatalon ako sa kinauupuan nang marinig na naman ang sigaw ni Sir Garrett. Kadarating lang ng boss namin ay umalingawngaw na agad ang boses nito sa buong 17th floor. Walang araw ito na hindi nagagalit kapag narito sa kompanya. Akala mo ay pinaglihi sa sama ng loob.

"Get out! Ayaw ko na makikita kayong pakalat-kalat sa kompanya ko!"

Wala pang isang segundo ay nakita ko na ang paglabas na sina Dindo at Rustom, kasundo si Bianca mula sa opisina ni Sir Garrett. Laglag ang mga balikat nilang lahat. Agad naman na dumeritso sa elevator ang dalawang lalaki, samantalang si Bianca naman ay bakas ang galit sa kanyang mukha habang inililigpit ang mga nasa lamesa niya.

"Wala man lang konsidirasyon si Mr. Kingston," ngitngit niya habang nagdadabog. "Hindi ko alam kung paano mo nakakaya ang matagalan ang ugali niya, Yuki."

Hindi ko sinagot so Bianca at akward lang siyang nginitian. Mag-iisang taon na rin kasi ako bilang secretary ni Sir Garrett. Ako nga lang daw ang nakatagal bilang secretary nito. Iyong mga dating secretary daw kasi ay hindi man lang umaabot ng isang buwan.

I was working at Kingston as the CEO's secretary. Maraming trabaho ang nakalaan sa akin, lalo pa at ako na ang itinuturing na kanang kamay ng CEO. Maraming negosyo ang nasa ilalim ng kompanyang ito. Mula sa shipping airlines, condominiums, malls, supermarkets at amusement parks.

I would admit na hindi madali ang pagiging secretary ng isang Garrett Kingston. Gusto kasi nito ay perfect ang lahat. Wala dapat makitang flaws sa mga gawa mo. In short, perfectionist. Sa una ay mahirap. Katulad ng iba ay nahirapan din ako. Hindi ko naman masasabi na madali na sa akin ang trabaho ko dahil paminsan-minsan ay nakakatanggap pa rin ang ng singhal mula kay Sir Garrett, pero hindi naman katulad sa iba na araw-araw na lang ay napapahiya.

Kinuha ko ang flash drive at ilang mga papeles sa table ko. Pagkatapos ay kumatok ako sa pinto ng office ni Sir Garrett. Hindi pa man siya nakakasagot ay binuksan ko na ang pinto at pumasok.

I put my stoic face on. Sa araw-araw ba naman na naririnig ko ang sigaw niya ay matatakot pa ba ako?

"What do you need?" bulyaw niya pagkakita sa akin.

"Here's the report that you need for your presentation later, sir," sabi ko at inilapag ang flash drive sa table niya. "And... here's the hard copy for that report." Ang mga papeles naman ang ibinaba ko.

Kinuha ni Sir Garrett ang mga papeles at binasa ang ilang mga pahina roon. I held my head high. I was confident with my work. Perfect at walang flaws.

"How about the presentation for the Canadian investors?"

Napataas ang isang kilay ko. Wala naman siyang sinabi na ngayon ko rin ibigay sa kanya. "I'm... I'm still working on that, sir. I thought it's due next week? Do you want me to finish it today?"

Umiling naman siya. "No. Give it to me before Friday."

Mabuti naman. Akala ko ay kailangan ko na naman umuwi ng alas onse ng gabi para lang tapusin iyon. Kaninang umaga lang naman niya inutos na gawin ang report na iyon at through e-mail pa niya sinabi.

"Okay, sir." Tumango ako sa kanya. "Is there anything else that you need?"

"Coffee," tipid niyang sagot na hindi man lang ako tinitigan.

"In a minute, sir." Lumabas na ako at pumunta sa pantry para ipagtimpla siya ng kape. I brewed the coffee and put one teaspoon of cream and three teaspoons of sugar, at hinalo iyon.

Kumatok ulit ako nang tatlong beses, bago binuksan ang pinto nang hindi hinihintay ang sagot niya. Alam naman niyang ako ang papasok.

I put the coffee in front of him. "Here's your coffee, sir."

Nang hindi ako makarinig ng kahit ano mula sa kanya ay tumalikod na ako. Handa na sana akong umalis para bumalik sa lamesa ko nang marinig ko ang pagtawag niya.

"Wait."

Mabilis akong lumingon sa kanya. Nakita ko siyang may kinukuha sa drawer ng table niya at inabot iyon sa akin.

"For me, sir?" Napatitig ako sa pulang envelope na may itim na bulaklak na nakaburda bilang pansarado sa envelope. "Para saan po?"

"It's an invitation for the charity ball tonight. Mom wants you to come. Pwede ka na umuwi ngayon para makapaghanda."

Muli akong napatitig sa envelope. Bubuksan ko na sana iyon sa harapan niya nang itaboy niya ako palabas.

"Why are you still here?" mahina man ay ramdam ko ang inis sa tono niya. Hindi ba siya napapagod na lagi na lang galit. Ni minsan ay hindi ko pa siya nakita man lang na ngumiti.

Bumalik na ako sa table ko at binuksan ang invitation. Para iyon sa charity ball na gagawin ng pamilya Kingston para sa isang orphanage na ini-sponsor-an nila. And for sure, imbitado rin ang iba pang mayayamang tao sa bansa.

Napatingin naman ako sa relo ko. Alas dos pa lang ng hapon at alas otso y media gaganapin ang charity. Masyado naman akong overacting kung nag-aayos na agad ako.

Tinapos ko muna ang iba pang mga trabaho ko sa araw na iyon. Bandang alas kwatro ng hapon ay umalis na si Sir Garrett ng kompanya, pero nanatili pa rin ako roon. Ayaw ko naman isipin nila na dahil lang imbitado ako ay pwede na ako umalis agad at ipagpaliban ang trabaho ko. Tsaka lang ako umuwi para mag-ayos ng matapos ko na ang mga dapat kong gawin.

Nakita ko agad sina Mr. and Mrs. Kingston sa may pinto ng five-star hotel. Mukhang sila ang sumasalubong sa mga bisita.

"Hija!" Masayang bati ni Mrs. Kingston sa akin nang makita niya ako. "I'm so glad you made it. You look stunning as always." At nakipagbeso siya sa akin.

I was wearing a simple black dress na mababa ang neckline. "Thank you, madame. You look gorgeous tonight."

Humagikhik naman siya ng tawa at pabiro akong hinampas sa braso. "Ikaw talaga, Yuki. Sige na, pumasok ka na sa loob. Naroon na si Garrett."

Tumango ako sa kanya at naglakad papasok sa loob. At tama nga ako. Halos lahat ng narito ay mga kilalang tao. Kung hindi ko lang siguro kasundo si Mrs. Kingston ay malamang wala ako rito ngayon dahil hindi naman ako iimbitahan ni Sir Garrett dito kahit siya pa ang boss ko.

Kumuha ako ng isang wineglass nang may dumaang waiter sa harapan ko. Siguro naman ay walang ipag-uutos sa akin si Sir Garrett ngayon dahil hindi na oras ng trabaho. Might as well enjoy the night para hindi ako ma-bore rito.

Lumapit ako sa chocolate fountain at kumuha ng marshmallow. I dipped it on the fountain. I ate the marshmallow and it felt heavenly.

"Hi!"

Napalingon ako sa bumati sa akin. Tumambae sa akin ang napakagandang mukha ni Desiree Del Valle, ang fiancée ni Sir Garrett.

"Ms. Desiree!" nabigla kong sabi at agad na inubos ang marshmallow sa bibig ko.

"Have you seen Garrett? Kanina ko pa siya hinahanap. Pakiramdam ko tuloy ay pinagtataguan na naman niya ako." Alam kong joke iyon, pero medyo may katotohanan din naman.

Tumango ako at itinuro si Sir Garrett. "I saw him at the elevator earlier. Umakyat siguro?"

Nang makaalis si Ms. Desiree ay muli akong bumalik sa pwesto ko kanina para kumuha ng bagong wine. At ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman ko na Ang pagkahilo. Kamuntikan pa ako matumba, pero mabuti na lamang at may sumalo sa akin.

"Yuki, are you drunk?"

"Sir Gio," bati ko sa nakababatang kapatid ni Sir Garrett at pinilit na umayos ng tayo.

 "Lasing ka na, tama na yan," suway niya sa akin at inagaw ang baso ko.

Tinawanan ko siya. Pinilit ko siyang tingnan pero dumodoble na rin ang paningin ko.

"It's just wine, sir."

"Wine na may halong vodka. Kapag nakita ka ni kuya rito, tiyak ako na pagagalitan ka non."

Naramdaman kong inalalayan ako ni Sir Goo at dinala sa kung saan. Naramdaman ko na lang ang likod na bumagsak sa Malambot na kama.

"This is my brother's room. May... ano, may babae sa room ko kaya hindi ka pwede roon. Huwag ka aalis dito, sasabihan ko si kuya na narito ka."

Hindi ko masyado naintindihan ang sinabi niya dahil hilong-hilo na talaga ako. Pilit kong idinidilat ang mga mata ko, pero parang ang bigat-bigat ng mga talukap ko.

Hindi ko alam kung nakatulog ba ako o ano, pero naramdaman ko na lang na parang may gumalaw sa tabi ko. At ilang sandali pa ay may dumantay ng braso sa may baywang ko.

Naiinis na tinanggal ko ang kamay sa baywang ko dahil mabigat iyon. Pero ibinalik ng may-ari ang kamay niya roon at hinapit ako palapit sa kanya.

"Ano ba..." mahinang ungol ko.

God, am I dreaming?

Gusto kong gumalaw pero hindi ko magawa. Apat na baso lang naman ng wine ang natatandaan ko na nainom ko. 

"Sshh..." I heard the guy beside me said and then he smelled my neck.

I stifled a moan dahil sa kiliting dulot ng hininga niya. Ilang sandali pa ay naramdaman kong pumaibabaw siya sa akin. He started kissing my neck. I moaned and giggled like an idiot kahit wala akong alam kung totoo nga ang mga nangyayari.

Then he licked and sipped my neck at mas lumakas ang ungol ko. May kakaibang init na naramdaman ang katawan ko and I had no idea what it was. Ang alam ko lang ay nasasarapan ako sa ginagawa ng lalaki sa ibabaw ko.

Mula sa leeg ko ay tumaas ang halik niya. He kissed my jaw, my cheeks, my ears and finally, he claimed my lips. Walang pag-aalinlangan na tinugon ko ang halik niya. I opened my mouth and his tongue devoured the insides of my mouth like he was searching for something. I moaned when he nibbled my lower lip.

His hands traveled down my body. He caressed my neck, my arms at pabalik-balik ang kamay niya roon. He, then, squeezed my waist before his warm hands claimed my breasts.

I moaned louder when he gently squeezed my left mound. I put my arms around his neck and deepened the kiss. I heard him groan as I deepened the kiss.

Hindi ko alam kung paano nangyari pero namalayan ko na lang na wala na kaming saplot ni isa. He touched the part in between my legs and I moaned again. At nang ipinasok niya ang isang daliri doon ay halos mahimatay na ako sa sensasyong nararamdaman ko.

"Shit... Sandali—" I cursed. Hindi natapos ang sasabihin ko dahil hinalikan uli niya ako. Pero saglit lang iyon dahil bumaba ang halik niya sa may dibdib ko. Napakapit ako sa gilid ng kama nang isubo niya ang isa sa mga dibdib ko. He licked and sucked the top of my mound at pabilis na rin nang pabilis ang paglabas-masok ng daliri niya sa akin.

"Ahh!" I screamed when I finally reached my limit. Ilang beses pang inilabas-masok ng lalaki ang kanyang daliri bago niya tinigilan iyon. Then he positioned himself on top of me. And in one great thrust, he entered me whole.

Napaigik ako sa sakit. Pakiramdam ko ay may napunit sa loob ko. Napaiyak ako but I felt him caress my hair and kissed me again.

"Sshh..." he said in between those kisses. He deepened the kiss and I opened my mouth and answered his kisses. Nang muli siyang gumalaw ay wala na ang sakit. Bumilis ang paggalaw niya nang maramdamang sinasalubong ko ang bawat pag-ulos niya.

His kisses went down to my jaw, to my neck and finally, down to my breasts. He sucked and licked again while squeezing the other one. His thrusts became faster and faster. My nails dugged on his back, and I moaned loudly when I reached my limit again.

Patuloy lang siya sa paggalaw at mas bumibilis pa iyon. And then finally, he reached his limit as I felt his liquid filled inside me.

Nang magising ako kinabukasan ay masakit ang lahat ng katawan ko, lalo na ang parte ng gitna sa mga hita ko. At nang imulat ko ang mga mata ko ay si Sir Garrett ang tumambad sa akin. Pareho kami walang suot na damit at tangging mga kumot lang ang nagtatakip sa mga katawan namin.