Eloisa POV:
Ilang araw nang naka alis si ana at ramdam ko ang kalungkutan netong bahay. Napaka tahimik at tanging yabag lang ng mga paa ko ang maririnig. Linggo ngayon kaya wala akong pasok sa trabaho. Tatawagan ko sila nanay kong na receive na nila yung hinulog kong pera kahapon sa palawan. Naka ilang dial ako bago may sumagot.Nabosesan ko kaagad si ella." hello ella, kamusta? Kamusta ang nanay? Nakuha na kaya niya ang padala ko kahapon na pera?.." kaagad na bungad ko dito.Agad naman siyang sumagot." hello loisa!.. Mis na kita friend! Buti at napa tawag ka.. Okay naman si aling sonya kagagaling ko lang kaninang tanghali sa kanya.. At nabanggit niya nga sa akin na nag padala ka nga daw ng pera. Pinapasabi niya nga pala Salamat daw.. Maipapagawa niya na daw yung bubong ninyo na may butas."" talaga, mabuti naman.. Oo kailangan na talaga mapalitan ang mga yerong sira.. Lalo na ngayon malapit na ang tag ulan.. Hindi nanaman makaka tulog si inay ng maayos kapag inabutan ng tag ulan na hindi parin napapalitan ang bubong namin.. Paki sabi na sa susunod na sahod ko magpa padala ako ulit para may pang bili siya ng mga gamot niya.. Kamusta nga pala ang pakiramdam niya? Sana tuloyan na siyang gumaling.. Palagi ko siyang naiisip, alam ko nahihirapan siya lalo na ngayon na wala siyang kasama sa bahay.." sabi kong muli dito." oo huwag ka mag alala loisa my friend!.. Dadalasan ko pa ang pag punta sa bahay ninyo. Wala naman siyang nababanggit sa akin na may masama siyang nararamdaman.. Tingin ko nga mas bumuti pa ang kalusogan niyan.. Dahil na rin siguro sa nakakabili na siya ng masu sustansyang pag kain.. At dahil sa iyo yun loisa my friend!.. Hindi nasasayang ang pag tiya tiyaga mo diyan sa malayo. At least diba nasu suportahan mo ang mga panga ngailangan ng inay mo.. I'm happy for you my friend!.. Sana matupad mo ang mga pangarap mo!.. Basta nandito lang ako palagi para sa inyo ni aling sonya!.. Alam mo naman diba na parang kapatid na ang turing ko sa iyo.. " mahaba niyang wika sa akin." salamat my friend.. Mapalad ako at may isa akong kaibigan na tulad mo.. Naiiyak tuloy ako... Hayaan mo kapag naka ipon ako ng mas malaki pag babakasyunin ko kayo ni inay dito sa maynila kahit mga ilang linggo lang.." muling sabi ko dito." talaga loisa! Naku excited na ako!.. Ngayon palang mag papaalam na ako kanila nanay.. At babanggitin ko rin yan kay aling sonya kapag nag punta ulit ako sa bahay ninyo.. Gustong gusto ko kaya maka punta ng maynila.. Tiyak na papayagan ako nila nanay lalo na kapag nalaman nilang si aling sonya ang kasama ko at ikaw ang papasyalan namin diyan!.. Salamat loisa.. Ngayon palang pag hahandaan ko na ang pag punta namin diyan.. " muli niyang sabi sa akin." oo ella.. Excited na rin ako na makapag bakasyon kayo rito.. Ipapasyal ko kayo sa mga mall.. At ililibre ko kayo ng pagkain sa mga restaurant.. Para matikman niyo naman ang mga lutong pag kain dito sa maynila.. O paano ella, tatawag nalang ako ulit diyan para kamustahin kayo.. Ikamusta mo nalang din ako kay aling pasing at mang cardo.. Mag iingat kayo palagi diyan.. " huli kung saad dito." okay loisa.. Bye. Ingat ka rin palagi diyan!.. " at pinindot ko na ang end call button.Lumipas ang maraming buwan at mag iisang taon na ako sa pinapasukan kung trabaho. Naging maayos naman ang lahat kahit na si rina lang ang halos na kumakausap sa akin bukod kay ms.Divine na aking supervisor.I'm in the back office now at may ipinakuha sa akin si ms. Divine na files at dalhin ko daw sa office ni sir david. Pag dating ko sa office ni sir david ay kaagad akong pinapasok ng kanyang secretary at ako na daw ang personal na mag abot kay sir david ng files na hinihinge niya.I knock on the door first when i hear he's voice inside. " come in!" and when I got inside he looked at me with a little smile in his face." oh i see! You're my new employee right? What's your name again? Sorry i forgot sa dami na rin kasi ng employees ko dito halos hindi ko na kayo matandaan lahat.. Tanging sa mga mukha niyo lang ko kayo natatandaan but not in the name.."" ahmm.. Good afternoon sir david! Okay lang po yun sir naiintindihan ko po.. My name is Eloisa Macaraeg po.." I answered immediately with a wide smile on my face." huwag kang mawawala sa party ha. Na inform ka naba nila?.. " he asked me again." po?.. Hindi ko po alam sir.. Wala pa pong nag sasabi sa akin.. Talaga po sir?.. Birthday niyo po ba? " Lakas loob kong tanong dito." nope, it's our company's 25th year anniversary. Invited kayong lahat na mga employees ko.. Hope to see you there.. " kaagad na sagot nito sa akin." ah sige po sir asahan niyo po.. " I nodded to him. And When I was going to turn around to get out he call me again. And then I turned my body back." ahmm.. eloisa wait! " may pagtataka akong Nakatingin lang siya sa kamay ko. At nang tingnan ko ang kamay ko nabigla ako hawak ko pa pala ang files na hinihinge niya at ang dahilan ng pag punta ko dito sa office niya. Medyo nahihiya akong ngumiti at iniabot sa kanya ang folders." ay! Sorry po sir! Nakalimutan ko po ang gwapo niyo po kasi.." muli kong saad dito. At nag paalam na akong lalabas. Tumango lang siya sa akin at may tipid na ngiti sa labi.Pagka labas ko sa office ni sir david ay napa buga ako ng hangin. Ngayon ko lang kase natitigan ang mukha niya at ang gwapo niya pala lalo na kapag naka ngiti. Hindi ko tuloy maiwasang hindi kiligin.Habang naglalakad ako pabalik ng hrd ay naka salubong ko si rina na ngiting ngiti. " uy eloisa! Ano ready ka na ba? Excited na ako!.."" huh! Para saan?! Yun ba yung sa sinasabi ni sir david na party?!.." balik na tanong ko sa kanya." aba'y ano pa ba! Oo yun nga yun! Balita ko sa isang resort daw gaganapin! At kailangan daw naka swim suit ang mga babae at naka trunks ang mga lalake! Naku, makikita ko ang ka machohan ni sir david doon..! Yung si sir Jordan kaya pupunta rin kaya doon.. Once ko pa lang kasi nakita si sir jordan.. At kahit na masungit yun in fairness mas gwapo siya kaysa kay sir david! Kaya lang Hump! Ano naman ang gagawin natin sa gwapo niyang mukha kong palagi naman naka busangot! " sabi pa niya." naku, parang kinakabahan naman ako sa party na yun rina.. Kelan ba yun? Kung hindi pa binanggit sa akin ni sir david kanina hindi ko pa malalaman.. Syempre gusto ko rin namang pumunta dahil gusto ko ring ma meet ang iba pa nating mga bosses.." sagot ko dito." hay naku eloisa, next month na yun! Kaya dapat na nating pag handaan.." muling saad pa nito. At tumalikod na ito sa akin dahil may pina papasa daw sa kanya na reports sa accounting department.Naglakad na ako pabalik sa area ko. Habang busy ako sa pagpo photo copy ng mga files muli kung naisip ang mukha ni sir david. May nararamdaman ako na hindi ko mapangalanan kong ano.Nang makauwi na ako kinagabihan kaagad akong nag luto ng makakain ko. Habang nag hihintay na maluto ang niluluto ko ay naalala kong i check ang cellphone ko baka sakaling nag text si ella. Ilang araw na rin kasi akong hindi nakakatawag sa kanila dahil pagod ako sa byahe pagka uwi. Madalas na kasi akong na tatraffic sa magallanes palabas ng makati at madalas din gabi na ako nakakauwi gaya ngayon. Nakaka ilang dial na ako at wala parin sumasagot. Marahil ay tulog na sila dahil mag aalas siyete na ng gabi dahil karamihan sa baryo namin ay maaga lang talaga kung matulog ang mga tao doon. Nagpasya ako na bukas nalang ng umaga ako tatawag ulit.Nang maluto na ang pinirito kong manok at kanin ay kaagad na akong kumain dahil inaantok na ako dala na rin siguro ng pagod sa byahe.Kinaumagahan na gising ako sa tunog ng alarm clock ko. Bago ako bumangon ay naalala kong tumawag muna kanila ella. Baka sakaling may sumagot na. Nakaka tatlong dial na ako tsaka lang may sumagot." hello loisa! Kuwan kasi---" at naririnig kong umiiyak si ella sa kabilang linya." oh ella, bakit ka umiiyak? May nang yari ba? Kamusta kayo diyan..." kaagad kong tanong dito." loisa... Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo to... Si aling sonya kasi.. May apat na araw ng nawawala..." at narinig ko ang pag hagulhol niya ng iyak." bakit ella, anong nang yari kay inay? Bakit siya nawawala? Hindi pwede may sakit ang inay baka mapaano siya.. At saan naman siya pupunta? Hindi naman niya alam ang address ko dito kung sakaling dito man siya pumunta sa maynila.. At kung ganun man bakit hindi siya nag paalam sa inyo?.." sunod sunod kong tanong kay ella. Hindi ko na rin mapigilang umiyak. Alalang alala ako kay inay. Nasaan na kaya siya. Baka kaya kinakabahan ako nitong mga nakaraang araw. Yun pala ay may nangyayari na hindi ko alam. Narinig kong bumuntong hininga si ella sa kabilang linya." loisa.. My friend hindi rin namin alam eh.. Ilang araw na kaming hanap ng hanap sa kanya.. Pati sila nanay at tatay tumutulong na rin sa pag hahanap.. Pero hindi parin namin siya nakikita hanggang ngayon.. Ni report na rin namin sa mga police ang nangyari pero maging sila ay wala pa ring balita.. Pati sila kapitan wala rin tigil sa pag hahanap. Hayaan mo loisa promise hindi kami titigil hanggat hindi namin nakikita ang nanay mo.. Ilang araw ka na rin kasi namin tinatawagan para ipaalam sayo pero hindi ka namin makontak.. Uy loisa nag aalala din ako sayo.. Huwag mo pabayaan ang sarili mo my friend... Huwag ka masyado mag isip makikita din natin si aling sonya.. Hello loisa?... Nandiyan ka pa ba? Hello? "Hindi ko na magawang makapag salita dahil nanginginig na ako sa takot na baka kung anong nangyaring masama na sa nanay ko." diyos ko.. Maawa po kayo sa nanay ko.. Bulag po ang nanay ko at may iniinda pang sakit.. Huwag niyo po siya pabayaan... " sabi ko sa isip ko."hello! Hello loisa! Nandiyan ka pa ba? Bakit hindi ka na nag sasalita?..." narinig kong boses ni ella. Naalala kong nasa linya pa pala si ella." hello ella.. Oo nandito pa ako... Ella please hanapin niyo ang nanay ko... Hindi ko alam ang gagawin ko kapag may nangyaring masama sa nanay ko.. Alam mo naman na siya nalang ang meron ako... Mag papaalam ako sa boss ko kung papayagan ako.. Dahil hindi pa naman ako naka one year sa company kaya wala pa akong vacation leave na tinatawag.. Sana payagan ako na makauwi muna ng quezon, para maka tulong ako sa pag hahanap kay inay... Balitaan mo ako palagi ella ha.. Please give me an update ha.."" oo loisa, promise gagawin namin ang lahat mahanap lang ang nanay mo.. May awa ang diyos mabuti kang anak kaya hindi niya hahayaan na pati si aling sonya kunin niya sayo ng maaga.. Ipag dasal nating lahat na mahanap na ang inay mo at ligtas sana siya. Sige na loisa nakita ko si kapitan makiki balita ako sa kanya baka mayroon na silang lead.. " paalam niya sa akin." salamat ella... " tanging na sabi ko lang. Dahil hindi ko na kaya humagulhol na ako ng iyak At nawala na si ella sa linya.kinabukasan pumasok ako sa trabaho na magang maga ang mata at nangangalumbaba ang mga mata ko sa kaiiyak at walang tulog kagabi. Mag damag akong umiyak at hindi maka tulog sa kakaisip ko kay inay.Ella POV:Nasaan na kaya si aling sonia sana mahanap na siya kaagad. Paano nalang si eloisa kapag may hindi magandang nangyari sa nanay niya. Kawawa naman ang kaibigan kong yun ni hindi nga niya nakilala maging ang kanyang ama. Mamayang hapon ay pupuntahan ko ulit si kapitan kung may balita na sila kay aling sonya.Pupuntahan ko nga ulit ang bahay nila eloisa baka sakaling may makita akong ibedensya na makapag tutukoy kong umalis ba talaga ng kusa si aling sonya o may sapilitang nangyari kaya ito nawala.Naglalakad ako papunta sa bahay nila eloisa ng medyo malapit na ako ay may natanaw akong dalawang lalake na palinga linga sa harapan ng bahay nila. Ang isang lalake ay medyo matangkad na sa tansiya ko ay mga 5'8" ang height naka jacket ito ng itim at naka bonnet ng kulay brown. Habang ang isa naman ay mas maliit at malaki ang tiyan. Naka suot naman ito ng sumbrero na puti. Patuloy ko silang tinititigan mula sa aking kina tatayuan. May sinabi sila sa isa't
Eloisa POV:Bago ako umuwi ng apartment ay dumaan muna ako sa palengke nag hanap ako ng maaaring ipang salubong kanina ella. At nang maka bili na ako ay kaagad naman akong umuwi na dahil mag liligpit pa ako ng mga dadalhin ko bukas pauwi ng quezon. Pagkauwi ko ay agad akong nag luto ng makakain nag prito nalang ako ng manok at medyo dinamihan ko na para may agahan ako bukas at ang matitira ay babaunin ko nalang sa biyahe.Kinabukasan ay maaga akong nagising alas kuwatro palang ng madaling araw ay nagising na ako. Kumain kaagad ako at naligo. Habang nag bibihis napag masdan ko ang aking sarili sa salamin. Mas lalo akong pumayat dala na rin ng hindi ko pag kakatulog ng maayos at madalas wala rin akong ganang kumain. Malaki ang ibinagsak ng katawan ko ang dating may buhay kong mga mata ay naging malamlam at medyo nangingitim pa ang ilalim ng mga mata ko. Medyo pumuti naman ako dahil nawasa ang tubig dito sa maynila. Totoo nga yung sinasabi nila noon na naririnig ko la
ay ganun po ba.. Hindi niya po na banggit sa akin aling pasing.. Hindi rin naman po kasi ako na tawag sa cellphone niya na iyon.. Palaging diyan po ako sa landline niyo tumatawag. Sige ho aling pasing tatawag nalang po ako mamaya ulit kapag naka baba na ako ng bus.. Pasensya na po sa abala.. " kaagad kong sagot dito." ay wala yun iha basta ikaw.. Parang anak ka na rin namin... Basta tawag ka nalang mamaya at baka nandito na rin si ella maya maya.. " paalam niya sa akin bago Ibaba ang linya ng telepono.Mga ilang sandali lang ang lumipas ay nakarating na ako sa quezon sasakay nalang ako ng jeep papunta sa baryo namin. Sinubokan ko ulit kontakin sina aling pasing ngunit walang sumasagot ring lang ng ring ang kanilang telepono.Medyo matagal pa akong nag hintay ng masasakyang jeep siguro dahil bihira nalang ang bumibyahe ng ganitong oras. Nag aagaw na ang dilim at liwanag. Ganap na ala sais ng gabi ng maka sakay na ako ng jeep. Hindi ko na tinawagan pang mul
Naka tulog din ako kaagad pag lapat palang ng katawan ko sa higaan. Kala gitnaan ng gabi ay nagising akong hinihingal at pawis na pawis. Na panaginipan ko si inay. Tinatawag niya daw ako at May humahabol daw sa kanya na mga masasamang lalake at may hawak na mga baril. habang tumatakbo papunta sa akin sa di kalayuan ay may nakita akong isa pang lalake na tumatakbo rin papunta sa gawi niya at tinatawag ang kanyang pangalan. Nang malapit na daw siya sa akin ay bigla akong may narinig na nagpa putok ng baril at natumba si inay sa harapan ko. Iyak daw ako ng iyak habang tinatawag ang pangalan ni inay.At pagka tapos ay bigla na akong nagising. Hindi ko nanaman napigilang umiyak. Napa tingin ako sa kina hihigaan ni ella at nakita ko itong mahimbing na natutulog. Patuloy akong lumuluha ng tahimik habang yakap ang dalawa kong binti.Nang mapagod na ako sa kaiiyak ay naka ramdam ako na naiihi kaya tumayo ako at nag tungo sa banyo. Pagka balik ko sa kuwarto ay muli akong hum
Tinulongan ako ni ella na isarado muli ang mga bintana at pagka tapos namin i-lock ang pinto ay hinila niya na ako kaagad sa kamay pabalik sa bahay nila.Kinabukasan ay muli akong nagpa sama kay ella na magpunta sa palengke at doon naman kami mag tatanong tanong. Kahit saan kami magpunta ay palagi kong dala dala ang Picture namin ni nanay upang ipakita sa mga taong napag tatanungan namin.Lumipas ang anim na araw na hindi ako tumigil sa kaka tanong sa kung sino ang maaring nakakita kay nanay. Malungkot ako dahil bukas na ang alis ko ulit pabalik ng Maynila. Wala manlang nangyaring maganda sa pag uwi ko dito ng isang linggo. Nandito ako ngayon sa bahay namin at kinakausap ang sarili mag isa. Mababaliw na ata ako kakahanap kay nanay. Yakap yakap ko ang mga damit niya at hawak ko ang litrato namin na magkasama habang nag sasalita." nay.. Nasaan kana.. Mis na mis na kita... Sana mag pakita ka naman oh.. Hirap na hirap na po ako... Pero kakayanin ko para sa in
Pagka alis ni ms. Divine ay muling sumagi sa isip ko ang apelyido nila sir david at binigkas ko itong muli. Del Castillo.. Oo nga ano bakit ba hindi ko kaagad naisip noong nasa Quezon palang ako na Del Castillo nga pala ang family name ng boss ko. Siguro ay dahil kay nanay naka tuon ang isip ko. Sinipat ko ang oras sa malaking orasang naka sabit sa pader. Malapit ng mag uwian kaya dali dali ko ng tinatapos ang aking mga gawain ng dumating naman si rina. " uy friend! Thanks for your pasalubong! Ang sarap kaya. Totoo talaga ang sinabi mong masasarap ang mga kakanin doon sa inyo.."Tumingin ako dito habang patuloy sa aking ginagawa at nginitian ito bago nag salita. " you're welcome rina! Mabuti naman at nagustuhan mo!.. Sabi ko na sayo masarap talaga ang mga kakanin sa amin. Hayaan mo kapag umuwi ako ulit sa amin, bibigyan ulit kita."" ay talaga loisa, gusto ko yan friend! Salamat! Sige ha dumaan lang ako dito sayo galing kasi akong c.r kaya naisipan ko na daanan ka
Jordan's POV:Natatandaan ko ang babaeng iyon at eloisa pala ang pangalan niya. Siya ang muntik na naming mabundol ng sasakyan ilang buwan na ang nakakaraan. Wala pa nga siyang suot na salamin noon sa mata. At kanina ay naka salamin na siya kaya hindi ko siya kaagad natandaan. Kaya pala pagkakita ko palang sa kanya kanina sa office ni david sa isip ko she looks familiar. Yun pala ay nagka encounter na nga kami dati pa. kinailangan ko pang titigan ang mukha niya bago ko siya nakilala. Marahil ay malabo ang mata nito. Mabuti nalang ay walang nangyaring masama sa kanya. Mukhang okay naman siya kanina. Hindi ko na nga siya noon masyado kinausap pa nag mamadali kasi kami noon dahil may biglaang meeting ako kasama ang mga matataas na tao na kasosyo ko sa negosyo sa paris. Hindi ko naman akalain na dito nila gusto sa Pilipinas ganapin ang magiging meeting namin. At nang nag inform sila through e-mails ay hindi ko naman kaagad nabasa dahil Mag hapon kong kasama si Roxanne ng araw n
Eloisa POV:Kinabukasan habang kumakain ng agahan ay sinubokan ko ulit i-dial ang telephone number nila ella. Baka sakaling may sumagot na. Naka dalawang dial na ako ng may sumagot. Nabosesan ko ito si aling pasing ang naka sagot." hello.. Magandang umaga ho aling pasing! Kamusta na ho kayo diyan? May balita na ho ba kayo kay nanay?.." kaagad kong tanong dito.Agad siyang sumagot. " magandang umaga rin eloisa! Mabuti naman kami dito. Ayun si ella at mang cardo mo ay nasa bukid. Nag patulong si cardo kay ella na mag dilig ng mga pananim na gulay.. Tungkol naman kay sonya ay wala parin kaming balita eh.. Noong Linggo nga lang ay nag punta kami ni ella sa police station upang mag tanong kung may balita na sila kay sonya.. Kaso iha wala parin daw.. " agad na sagot nito at narinig ko pa itong nag buntong hininga sa kabilang linya." ay ganun po ba.. Ikamusta niyo nalang ho ako kay ella at mang cardo.. " saad ko dito. " eh ikaw ba iha kamus
Jordan's Point of view:Habang nung nasa ospital pa si Daddy ay kaagad akong tinawagan ni david upang ipaalam sa akin na hindi kami totoong magkapatid, at hindi ko rin kapatid si eloisa. Nang malaman ko iyon ay Nabunutan ako noon ng isang malaking tinik at pakiramdam ko noon ay doon lang muling tumibok ang puso ko.Mag-mula kasi ng sinabi sa akin ni Daddy na hiwalayan ko si eloisa dahil magkapatid kami ay hindi ko alam noon kung paano tatanggapin. Nawalan na rin ako ng kontak nun kay eloisa dahil pinalitan ni david ang cellphone nito na nilagyan ko ng tracking device. Halos dalawang buwan ako noong nagkulong sa aking kuwarto tanging alak lang ang palagi kong kasama. Ni hindi ko na nga alam noon kung saan ako patungo dahil sa bawat araw na hindi ko nakikita si eloisa noon ay unti-unti akong nahihirapang huminga. Dalawang beses na rin akong isinugod noon sa ospital dahil bukod sa araw-araw na pag inom ng alak ay halos hindi na rin ako kumakain. Hanggang isang araw nun ay muli akong ki
Ilang segundo pang lumipas ay hindi na nakatagal pa si eloisa. Tumayo na ito at naglakad pabalik ng kanilang kuwarto. KINABUKASAN ay maaga palang ay may kumakatok na sa pintuan ng kuwarto nina eloisa. Tulog pa si eloisa at ang anak nito ngunit si rose ay maaga itong nagising kaya't siya na ang nag bukas ng pintuan. Nang mabuksan niya ang pintuan ay nagulat pa si rose dahil ang nanay at tatay ni eloisa ang bumungad sa kanya. Agad na tinanong ng mga ito kung gising na si eloisa. Nang sabihin naman ni rose na natutulog pa ito ay sumenyas ang mga ito na huwag ng gisingin si eloisa.Tahimik na pumasok ang mga ito sa kuwarto nina eloisa at ipinasok sa aparador ang dala dalang mga Paper bag ng mga ito at tsaka muling lumabas ng kuwarto ang mga ito. Babalik nalang daw ang mga ito kapag gising na si eloisa.Maya-maya pa ay nagising na rin si eloisa. Nagugutom na siya ngunit wala siyang ganang kumain. Naisipan niya nalang ulit mag order ng pagkain para sa dalawa niyang kasama sa kuwarto.Haba
Habang nagba-babad ang dalawa sa tubig ng karagatan ay naisipan nilang maghabulan. Habang nag hahabulan ay hindi na namalayan ni eloisa na napapalalim na pala ang natatakbohan niyang parte ng karagatan. Hanggang sa nakaramdam siya ng pulikat sa kanyang nga paa. Dahil sa tindi ng nararanasan niyang pulikat ay unti-unti siyang lumubog sa tubig.Habang ang lalaking si adrian naman ay nawala ang atensyon nito sa kaniya dahil biglang may kumausap ditong babae. Ilang segundo pa ang lumipas ng maalala ni adrian na hindi na niya napapansin si eloisa. Bigla siyang nakaramdam ng kaba. Agad siyang nagpa alam sa babaeng kausap niya upang hanapin si eloisa. Ngunit kahit saan siyang parte lumingon ay hindi parin niya makita si eloisa. Naisip niyang baka may nangyari ng masama kay eloisa. Hindi niya mapapatawad ang kanyang sarili kapag may nangyaring masama dito.Agad siyang sumisid upang hanapin si eloisa. Umaahon lang siya kapag mauubusan na siya ng hangin at tsaka siya sisisid ulit sa tubigan.
Nang matapos silang kumain ay nagkayayaan sila ni rose na maglakad lakad kasama si baby Lucas. Hawak sa kamay ni eloisa si Lucas habang nasa likod naman nila si rose. Malapit na sila sa mga taong maraming ginagawa ng kumawala sa kanyang pag kakahawak si Lucas at tumakbo ito kung saan maraming bulaklak na inaayos. Pinag aapakan ni Lucas ang mga bulaklak.Mabilis na naglakad si eloisa upang awatin ang anak ngunit nang nahawakan na niya si Lucas sa kamay ay biglang may sumigaw. "bullshit! Letse kang bata ka! Anong ginawa mo sa mga bulaklak! Tingnan mo nalanta na ng dahil sayo!" sigaw ng babae habang papalapit ito sa gawi nila. Binuhat niya si Lucas bago nilingon ang babaeng nagsisisigaw. Agad niyang nakilala ito. Si roxanne ang asawa ni jordan. Nang makalapit ito sa kanila ay Humarap si eloisa at kinausap ito." naku sorry roxanne.. Hindi ko naman akalain na dito siya tatakbo.. Pag pasensiyahan mo na yung bata.." paumanhin niya sa ginawa ni Lucas. "naku, wala na! Kahit humingi ka pa n
Hiniling ni eloisa ng mga sandaling iyon na sana nga totoong si jordan ang katabi niya. Ngunit ng muli niyang idilat ang kanyang mata ay mas lalong hindi niya makita ang mukha nito dahil puno parin ng luha ang kanyang mga mata.Muli niyang nararamdaman na hinahalikan siya nito sa leeg pababa sa kanyang dib-dib. Pinipilit niyang itulak ito ngunit wala siyang lakas. Habang hinahalikan siya ng binata ay pumasok sa kanyang isipan kung paano siya halikan noon ni jordan.Ganun din kasarap humalik ang binatang katabi niya ng mga oras na iyon. Para siyang kinukuryente ng mga halik nito. Hanggang sa tuluyan na siyang nagpa tianod at gusto niya narin ang ginagawang pag halik nito sa kanya. Hanggang sa maramdaman niya nalang na unti unti na siyang hinuhubaran nito. Mas lalo siyang nakaramdam ng pag iinit ng katawan. Muli siyang hinalikan nito sa kaniyang labi pababa sa kanyang leeg. Hanggang sa umabot ito sa kanyang dib-dib. Napa ungol siya sa init ng dila nito habang sinisip sip ang kanyang tay
Ipinag balewala ni eloisa ang ginawang iyon ni jordan. Naisip niya na inaasar lang siya ng lalake at kapag nagpadala siya sa pang aasar ng lalake ay pagtatawanan lamang siya nito.Lingid sa kaalaman ni eloisa ay napansin ni adrian ang ginawang iyon ni jordan sa kanyang kasayaw na si eloisa. Kung kaya't pinagpalit niya ang kanilang posisyon. Siya ang gumawi Malapit kay jordan. Ngunit sa kanyang ginawa ay nagtama ang paningin ng dalawa dahil nakaharap na ang mukha ni eloisa kay jordan.Tinitigan ng masama ni eloisa si jordan. Naalala nanaman kasi niya ang sinabi nito sa kaniya na nakikipag landian siya at ang ginawa nitong pananakit kay adrian.Nakikipag landian pala huh! Pwes! Makikipag landian talaga ako! Bwesit ka! " bulong ni eloisa sa kanyang sarili. " may sinasabi ka ba loisa?.. " Tanong sa kanya ni adrian. " ah.. Wala! May naalala lang ako.. " pagdadahilan ni eloisa sa binatang kasayaw." gusto mo na bang umupo?.. " Tanong sa kanya ni adrian. " ah— h-hindi! Sige pa sayaw pa ta
Nang makatulog ang anak ni eloisa na si Lucas ay naisipan niyang lumabas upang mag pahangin. Habang naglalakad siya pababa ay nakasalubong niya si adrian. Hindi pa masyadong makatingin sa kanya ang binata. Pilit nitong iniiwas sa kanya ang mukha nito.Napansin ni eloisa na may kakaiba kay adrian. Nilapitan niya ito at hinawakan sa braso. Agad namang huminto ang lalake ng mahawakan niya ito. "hey Adrian! Anong nangyari sayo?!" pagkasabi niyon ni eloisa ay tiningnan niya ang mukha ng lalake.Nakita niyang may sugat ang labi nito at may bahagya pang pagdurugo ang ibang parte ng ngipin nito. Nagtaka si eloisa sa nakitang itsura ni adrian. "sabihin mo nga sa akin adrian! Bakit ganyan ang itsura mo? Sino ang may gawa sayo niyan?!" sunod sunod na tanong ni eloisa sa binatang doktor. "wala ito loisa.. Okay lang ako.." tugon ni adrian kay eloisa at pilit na iniiwasan nito ang mga mata ni eloisa."anong wala ka diyan! Tingnan mo nga yang itsura mo sa salamin! Halika punta tayo ng kuwarto mo
KINABUKASAN ala sais palang ng umaga ay nagpunta na si adrian sa kuwarto nina eloisa. Nagyayang kumain ang binata doon sa madalas niyang kinakainang restaurant sa kabilang resort. Masarap daw ang mga lutong bahay doong pagkain.Pumayag naman sina eloisa nilakad lang nila ito habang buhat ni adrian si Lucas dahil hindi naman kalayuan ang katabing resort. Nang makarating sila sa resort na sinasabi ni adrian ay ang binata ang nag order ng kanilang kakainin. Ipapatikim daw nito sa kanila ang the best na luto ng mga ito.Nang dumating na ang inorder na adrian ay agad nila itong pinag saluhan. "oo nga Adrian! Ang sasarap nga ng mga luto nila dito!.. Thanks Adrian!" saad ni eloisa sa binatang si adrian."oh diba sabi ko sayo! Hayaan mo mamaya may iba pa tayong pupuntahan tiyak na matutuwa din kayo doon!" tugon ng binatang doktor. Matapos silang kumain ay agad na rin silang tumayo at naglakad pabalik sa pinanggalingan nilang resort. Nang ganap na silang makabalik sa resort ay napag pasyaha
KINABUKASAN ala siyete palang ng umaga ay sinundo na sila ni mang Arthur. Baka gabihin daw sila kapag tanghali na sila umalis. Buhat-buhat niya ang kanyang anak na si Lucas ng magpaalam siya sa kanyang mga magulang na magbabakasyon lang sila ng ilang araw.Natuwa naman ang kanilang mga magulang dahil kailangan daw niyang mag enjoy din sa buhay lalo na ngayong nakalabas na ang kanyang ama ng ospital at nag bagong buhay na rin ang kanyang tiyahin na si Victoria. wala na daw dapat silang alalahanin kundi ang magsaya.Buhat niya parin si lucas ng sumakay sila ng kotse. Tulog pa kasi ang bata ng mga orasan na yun. Isinama niya rin ang yaya nito. Habang nasa biyahe ay nakatulog ding muli si eloisa.Naramdaman niya nalang na may tumatapik tapik na sa kanyang braso. "maam gising na po.. Nandito na daw po tayo sabi ni mang Arthur.." saad sa kanya ng yaya ni Lucas. Agad niyang nilinga linga ang paningin niya sa paligid nakita niyang naka hinto na nga ang kanilang sinasakyang kotse. Maging an