MATAMAN KONG pinagmamasdan ang asawa ko. Isang linggo na mula nang makalabas kami sa ospital. Lyn is in her usual self, or rather, she is trying to be herself.
Hindi niya ako magagawang lokohin sa mga pilit na ngiti niya pero hindi na lang ako nagsalita. Hindi ako nagkomento, dahil ayaw ko rin na madagdagan pa ang isipin niya. Kung sinusubukan niyang maging matatag, makalimot, maging masaya kahit papaano, o hindi pa siya handang magsalita, ayos lang sa akin.
Nasabi sa akin ni Mom ang nangyari, ayon sa mga naikuwento ni Mia.
Lyn has been through a lot. She baited herself and faced Brian—the one who disturbed her life from the beginning. I can imagine she wasn’t in her right mind. I know because I witnessed it once. Hindi ko masisisi kung biglang maging ibang tao si Lyn sa harap ni Brian. Protecting herself is her forte.
Hindi na rin naman dinetalye ni Mia kung ano ang nangyari.
Ang alam ko lang, kinaya niya tulad noong una nilang magbang
MAINGAY si Raizel habang kumakain kami ng hapunan. Marami siyang kwento tungkol sa paglabas nila ng Mommy Lola niya kaninang hapon. Pumunta rin sila sa bahay ni Tita Linda at tuwang-tuwa siya dahil naroon si Brix. Mula nang magkakilala ang dalawa, kahit hindi naging maganda ang una nilang pagkikita, naging malapit sila sa isa’t isa.“Tito Brix promised na dadalhin niya raw ako sa amusement park, mas malaki pa sa pinuntahan natin,” sabi niya.“Hmm? Isasama mo ba si Mommy?”“Kayo po ni Daddy!”Napansin ko ang pagngiwi ni Lyn na agad napalitan ng ngiti.Are we seriously fighting over it? Para din naman sa kapakanan niya ang iniisip ko—her mental, emotional, and physical health matters to me. Mahirap bang intindihin iyon? O sadyang hindi niya iniisip na pareho kaming nawalan?Napailing na lang ako sa inaasal niya.Come to think of it, she never cries about the loss.Naramdaman ko na l
AGAD NA umayos ng upo si Lyn at tinanggal ang suot niyang damit. Wala siyang tinira kahit isa. When she’s done, she lay down with her legs spread wide open in front of me, making me hungry with her soaking wet bud.Nang akma ko siyang hahawakan, tinabig niya lang ang kamay ko at siya ang naglaro sa maselang bahagi niya. She let out soft moans with her eyes closed. She’s arching her body as she purposely make sweet sounds with her juices.Fuvk!Hindi ko akalaing ganito ang magiging epekto sa akin ng ginagawa niya. Bumibigat na ang paghinga ko. I want it to be my hands feeling her hotness.Hinawakan ko ang mga binti niya at binuka lalo. Inilapit ko rin ang sarili na hanggang ngayon ay balot na balot pa rin. Bahagyang tumatama sa dulo nito ang daliri niya.“Wife…” paanas na tawag ko.“H-Hands off, jerk.”Hindi ko kakayanin ito. I took out my proud member and grabbed her hand to touch it.
ANO KAYANG pinakain ni Mia sa anak ko at palagi siyang hanap-hanap? Mula nang mag-date kami kasama si Raizel after a month of not seeing each other, palagi na lang bukang-bibig ng anak ko na gusto niyang makita si Tita Ganda niya.Kahit noong sabihin ni Ja na pupunta kami ng Griffinview para sa birthday niya, he demanded na kailangan naroon si Mia.Ja on the other hand was tongue-tied when I promised our son na iimbitahan ko si Mia.Alam ko na hanggang ngayon, iniisip niya pa rin na magiging awkward sila ni Mia.“Ja, guilty ka ba?”“Lyn…” He has this exasperated expression on his face.Natawa na lang ako. “Don’t worry. Mia will never look your way, duh? Asa ka pa. At isa pa, kung wala kang ginawang mali, huwag kang ma-guilty diyan na animo pasan mo ang mundo. Baka mamaya, isipin ko na gusto mo rin iyong tao,” pabirong sabi ko.“I hate you.”At hindi nga nagtagal ay tu
NANG MAGPAALAM si Lyn na may pupuntahan siya, agad akong pumunta sa opisina ni Brix. Nang matapos ang birthday celebration ni Raizel kapahon ay hindi sinasadyang may nadiskubre ako.Pagbukas ko ng pinto sa opisina niya, hindi na ako nag-atubili pa at sinabi ko ang pakay.“Brix, lend me that place. The pavilion behind the wall.”“Pųtang ina! Ikaw pa ang Buena mano? Ako muna.”“Wala ka pa namang dadalhin doon. Ako munang gagamit.”Hindi niya na ako nasagot pa nang tumunog ang telepono niya.“Sir Brix, Mrs. Ellyna Cruz is looking for you.”Nagkatinginan kami ni Brix.“Magtago ka muna. Tingnan ko lang kung anong gagawin ng asawa mo,” sabi niya at kumindat pa.Kahit ayaw ko, nagtago na lang din ako sa makapal at gray na kurtina na nasa likod lang din ng lamesa ni Brix.Bakit makikipagkita si Lyn kay Brix nang mag-isa? Makikipagbati ba siya? Pero wala
DUMIRETSO AKO sa tabi ng lawa at naupo sa ilalim ng puno. Kahit pa nagmumukhang wala sa lugar ang pagmamataas ko sa harap ni Kuya Brix, I felt satisfied.Alam ko na mayaman sila at hindi ako nakikipagkumpitensya. I don’t even need to show off just to fit their lifestyle. And out of nowhere, these memories from the past about how miserable I was, keep coming.When I graduated high school, I was forced to work. Sakto na dinapuan ng sakit si Mama at naparalisa. Wala akong ibang choice kung hindi ang tumulong sa pagpapagamot. I even faked my age para lang matanggap sa trabaho.In almost three years, I worked nonstop. I worked as a service crew, barista, saleslady, at nag-parttime pa ako sa fastfood chains at convenience store. Pinagsabay-sabay ko pa ang ilang trabaho. When I learned how to manage money, that’s when I decided to go to college.Natawa pa ako sa sarili ko noon dahil si Tito Ferdi ang sinabihan ko. Sinabi niya rin na siya ang mag-i-sp
IS DOUBTING HER the right thing to do at this moment? Just because of money, I will question my wife. What kind of husband am I?Humigpit ang yakap ko sa kanya at inamoy ang leeg niya. Her scent became my comfort and is now calming my confused thoughts.“Ja, may tanong ako. Is it possible na makalimot ng specific memory?”“Yeah,” tipid na sagot ko.“Then pwede ba siyang forced na nilimot? Like for example sa sobrang stressed at makatakas sachaotic reality?”“Yeah.”Matapos kong sagutin ang tanong niya ay wala nang nagsalita. Naaalala niya na ba ang nakaraan niya? Bukod sa pangako na hindi ko na alam kung siya nga ba talaga ang batang iyon, ano pa ang kailangan kong malaman tungkol sa kanya? Paano ako magtatanong na hindi niya mahahalata na pinagdududahan ko ang buong pagkatao niya?I want to hear more.I want to know her more.Hindi nagtagal ay naupo siya pat
LUMIPAS PA ANG mga araw, bumalik sa normal ang araw-araw namin na tila walang maling nangyari.Hindi.Sinusubukan naming hindi ipahalata kay Raizel na may isang pader ang unti-unti nang lumalaki sa pagitan namin ng mommy niya.Alam ko sa sarili ko na kung magpapatuloy pa ito, wala kaming maisasalba. Natatakot lang ako na magtanong at alamin ang totoo, at kung hindi ko kayanin ay bitawan ko na lang bigla ang kamay niya.I need time.We need time.For now, we tried to be as happy as we were before.Kinaumagahan noong gabi na hindi natuloy ang sorpresa ni Lyn, hindi ako humingi ng tawad. Hinintay ko lang na mag-umaga at palihim siyang sinamahan sa pag-iisa niya sa magdamag. Nang unti-unti nang lumiwanag, umalis na ako.I am a coward.I even fooled myself by thinking that she never said anything about it, that I was clueless and not guilty.Palagi pa rin kaming nagpapansinan ni Lyn. Iyon nga lang, kapag nasa paligid l
“DADDY, UMIIYAK na naman si Mommy…”Nagpapahangin ako sa tree house kasama ni Blue nang umakyat ang anak ko. Namumula na naman ang mukha at tila ba palagi na lang umiiyak ang mata.I sighed.I am a failure of a father and a husband.“Magbati na kayo, please?”Naupo si Raizel sa hita ko at kinulong ang mukha ko sa maliliit niyang kamay.“Napanood ko po sa TV, ‘pag nag-aaway, maylumalayas. Iiwan niyo po kami ni Mommy?”Halos dalawang buwan na rin ang lumipas nang mapag-usapan namin iyon ni Lyn.I said that we just needed to be parents to Raizel for a while, but I didn’t notice it was our son, who was adjusting with us.I hugged my son with his teary eyes.“Mahal ko ang Mommy mo. Mahal ko kayo kaya hindi ko kayo iiwan.”“Bakit po kayo nag-aaway?” Nagsisimula nang lumakas ang hagulgol niya.“Raizel, hindi