“DADDY, UMIIYAK na naman si Mommy…”
Nagpapahangin ako sa tree house kasama ni Blue nang umakyat ang anak ko. Namumula na naman ang mukha at tila ba palagi na lang umiiyak ang mata.
I sighed.
I am a failure of a father and a husband.
“Magbati na kayo, please?”
Naupo si Raizel sa hita ko at kinulong ang mukha ko sa maliliit niyang kamay.
“Napanood ko po sa TV, ‘pag nag-aaway, may lumalayas. Iiwan niyo po kami ni Mommy?”
Halos dalawang buwan na rin ang lumipas nang mapag-usapan namin iyon ni Lyn.
I said that we just needed to be parents to Raizel for a while, but I didn’t notice it was our son, who was adjusting with us.
I hugged my son with his teary eyes.
“Mahal ko ang Mommy mo. Mahal ko kayo kaya hindi ko kayo iiwan.”
“Bakit po kayo nag-aaway?” Nagsisimula nang lumakas ang hagulgol niya.
“Raizel, hindi
THIS PERVERTED old geezer! Hindi pa rin siya nagbabago, puro kamanyakan pa rin sa katawan!Nakadapa si Ja sa gitna ng higaan. Sa panggigigil ko, kahit natutulog siya, hinampas-hampas ko ang braso at likod niya. Kinukurot ko rin ang dulo ng mga daliri niya. Wala siyang reaksyon na lalo lang nagpainis sa akin.“Hmp!”Hinayaan ko na lang siya na matulog. Nag-drive siya ng halos dalawang oras papunta rito.Bumaba na lang ako para magluto ng makakain niya paggising. Naghalungkat ako sa mga dala naming pagkain. May dala pala siyang mga lunchbox na may lamang lutong pagkain. Mayroon namang microwave dito.Inayos ko na lang ang mga pagkain sa cupboard.Umakyat ulit ako sa taas. Saka ko lang napansin na may lagoon sa likod ng cabin at…“Pavilion.”I let out an exasperated sigh.Ang tungkol sa date na iyon ang palagi kong iniiyakan. Sakto naman na nakikita ako ni Raizel at wala man lang akong masabi
I DON’T KNOW why but whenever my lips touch hers, it feels like this is the first time we kiss. And when I’m inside her, I can’t help but think that this could be the last. Since that day when I began doubting her, I always take my time caressing her.Even though every part of her is embedded deep in my memory, I still memorize her with each day that passed. Kahit ang boses niya sa tuwing tinatawag niya ako, kulang na lang ay i-record ko iyon para hindi ko makalimutan.I am so in love with her.“Ja.”“Hmm?”“Ok na ba tayo?”I am still inside her, shooting my loads deeper into her womb, and suddenly, she asks this question I don’t want to hear at this moment.Ayaw kong ipahalata na naiinis ako sa tanong niya. I just want to enjoy a few more days withoutthat thingin mind.“Lyn, huwag mo munang isipin iyon. Let’s enjoy this one-week stay h
IT IS HER BIRTHDAY today, and I made her a birthday cake, spaghetti for her request, and ice cream, plus the wine I bought. Lahat ng iyon ay nakalagay sa tray and I’m ready to serve my queen.Bumili rin siya ng fireworks at ito nga, alas singko pa lang ng hapon, nagsindi na siya doon sa pavilion.Nang mailapag ko sa upuan ang dala, lumapit ako sa kanya para bigyan siya ng happy birthday kiss.She is wearing my plain white T-shirt. I thought she’s going to wear the red skirted swimsuit I bought specifically for this day.I pour her a glass of wine. Nilagay ko rin sa music ang phone ko.This I Promise Youby NSYNC—this was the song that I have been listening to in the past few months.Kahit pareho kaming may hawak na baso, hiningi ko pa rin ang kamay niya.“Mrs. Cruz, may I have this dance?”She chuckled. “Yes, you may, Mr. Cruz.”Nang maiyapos niya sa leeg ko ang mga b
NAPASALAMPAK ako ng upo sa sala dito sa bahay nina Tita Linda. Sabi ng katulong ay tulog pa si Brix. Himala nga at dito siya natutulog. Akala ko, doon na siya sa bar niya nakatira.“Manang, pakitawag po si Brix. Huwag niyo pong alalahanin ang pagsigaw noon. Sabihin niyo lang po na ako ang naghahanap.”Alas dies na rin naman ng umaga.Kapapasok lang ng January. Malapit na ang birthday ko. Hindi magtatagal, February na. Ayaw ko na mag-celebrate kami ni Lyn ng mga importanteng okasyon na may sama pa rin ng loob kay Brix.The last few important occasion for the family, Brix had been pestering my wife saying she serves her purpose really well. Alam ko na higit pa sa pagiging asawa ang tinutukoy ni Brix. Kaya narito ako para linawin ang pagdududa ni Brix sa asawa ko.Pinsan ko siya—at matalik din na kaibigan.Ayaw kong magtanim ng galit sa patuloy niyang panunuya kay Lyn.“’Tang inα naman, John! Umagang u
WE ARE playing in the garden. Nagtayo ng basketball ring dito si Ja para kay Raizel. At walang patawad ang anak ko. Ako pa ang hinamon.“Mommy, i-shoot mo sa ring. Tapos pinapatalbog iyan. Dribble. Palobo? Hindi naman pasahang bola eh!”“Hindi nga ako marunong. Sorry naman. Si Daddy na lang kasi.”Napakamot na sa ilong niya si Raizel. Naiinis na naman ang batang ito. Ang totoo, mabilis akong makaramdam ng pagod ngayon mga nakaraang araw, kaya ayaw ko munang magtatatakbo o mag-dribble tulad ng gustong ipagawa sa akin ni Raizel.“Marunong ka eh! ‘Di ba sa bahay, iyong nakakabit sa pader na ring? Palagi kang nakaka-shoot.”“Volleyball na lang.” Suggestion ko
PINAGLIHIAN ako ng asawa ko—iyon ang nakikita ko sa mga ginawa niya. She is in her eight months and her belly is as round as a ball. Hindi niya maalis ang tingin sa akin at palagi niya akong kinakagat kahit pa kasama namin si Mom at Raizel. Puno na nga ng sugat ang balikat at braso ko. Sa tuwing kaming dalawa lang, ang dibdib, tagiliran, maging mga hita ko ang iniiwanan niya ng bitemarks.Hindi ko rin magawang umalis ni isang segundo sa paningin niya. Pero palagi naman siyang galit sa akin ‘pag nasa paligid niya ako. Sa tuwing umaalis naman ako sa harap niya kahit saglit para mag-number one or two, o kahit iinom lang, umiiyak agad siya. Sa tuwing gabi naman, gigisingin niya ako para magluto o maghanap sa daan ng gusto niyang kainin. At ang palagi niyang hinahanap ay strawberries.Minsan pa na gitnang gabi ay bumyahe ako papunta sa Farmdol para kunin ang recipe ng spaghetti sa cafeteria na madalas nilang tambayan noon ni James. Gusto niyang kumain noon eh sa
DALAWANG TAON ang lumipas matapos kong manganak ng isang malusog na babae. And again, kamukha na naman siya ng tatay nila. Ang lakas ng genes ni Ja, nai-stress ako. Sana naman, paglaki ng mga bata, may pagkakahawig din sa akin.Paano kapag naghiwalay kami ni Ja? Tapos sabihin ko na hindi niya anak ang mga bata para sa akin ibigay, wala akong laban.Anyways, kung maghihiwalay kami, sa anong dahilan naman?Napahawak ako sa baba ko at tumingin sa kisame. Napapikit ako nang mariin dahil nasilaw lang ako ng ilaw.I sighed. It’s no use thinking of things na hindi mangyayari, or rather, ayaw kong mangyari.I took a sip on my glass of red wine. Matagal-tagal na mula nang ma-enjoy ko ang uminom nang mag-isa.Kanina nang naliligo ako, nagpaalam siya na patutulugin niya na ang mga bata. Sabi ko nga hintayin niya ako.Haist. Habang wala siya, enjoy ko muna ang sarili ko.Two years na pero hindi niya pa rin sinusubukang maging wild. I
“WALANG MATATAKOT HA?”Nagtataka na tumingin ako kay Ja. Bakit naman matatakot? At isa pa, ibig sabihin ba nito na may nakahanda siya?OMG, parang ngayon pa lang, gusto ko na mag-back out. Walang tulugan ito! At kahit mag-reklamo ako na masakit na ang katawan ko, for sure sa akin niya rin isisi iyon. Sasabihin niya na ako ang nagsimula.Wala siyang awa!Hindi na talaga ako iinom kapag kasama ko ang asawa ko!“W-What are you up to?”He smirked.Mukhang napansin niyang nautal ako, and I can’t reason it as I just choked some air.“Hm, let’s see…”Marahan niyang hinagod ang buhok ko na ngayon ay hanggang beywang na ang haba. Ayaw niya munang paputulan. And his reason is he wanted to see my hair floats on the water.Pinaikot-ikot niya rin iyon sa daliri niya at hinalikan.Napasinghap ako nang may maalala sa ginagawa niya.“I hate you,” wal