Chapter 118 Truth

NAPASALAMPAK ako ng upo sa sala dito sa bahay nina Tita Linda. Sabi ng katulong ay tulog pa si Brix. Himala nga at dito siya natutulog. Akala ko, doon na siya sa bar niya nakatira.

“Manang, pakitawag po si Brix. Huwag niyo pong alalahanin ang pagsigaw noon. Sabihin niyo lang po na ako ang naghahanap.”

Alas dies na rin naman ng umaga.

Kapapasok lang ng January. Malapit na ang birthday ko. Hindi magtatagal, February na. Ayaw ko na mag-celebrate kami ni Lyn ng mga importanteng okasyon na may sama pa rin ng loob kay Brix.

The last few important occasion for the family, Brix had been pestering my wife saying she serves her purpose really well. Alam ko na higit pa sa pagiging asawa ang tinutukoy ni Brix. Kaya narito ako para linawin ang pagdududa ni Brix sa asawa ko.

Pinsan ko siya—at matalik din na kaibigan.

Ayaw kong magtanim ng galit sa patuloy niyang panunuya kay Lyn.

“’Tang inα naman, John! Umagang u