Kabanata 37Assurance "A-AHH... Tyson... sige pa... ahh... hmmm," Ungol ko sa kasarapan makaraan ng ilang oras at hindi pa rin tapo si Tyson sa pag-angkin sa akin dito sa restroom ng panlalaki sa 49th floor.Ang sakit rin na kanina ko naramdaman noong una ay unti unti nga talagang nawala kagaya ng sinabi niya ng katagalan at nasanay na ako sa kalakihan ni Tyson sa loob ko. Mabagal rin kasi at puno ng disiplina ang ulos ni Tyson kanina. Talagang iniingatan niya akong masaktan kahit na hindi naman siguro ata iyon maiiwasan dahil first time ko ito.Pero ng unti-unti na akong masanay sa kalakihan at katabaan ng alaga niya. Bumilis na rin ang ritmo ng paglabas masok ni Tyson sa akin na nagbigay sa kaloob looban ko ng matinding satispaksyon. Dinakma ni Tyson ang dalawa kong dibdib habang ang nanghihina kong dalawang hita ay nasa malapad at pawisan pa rin niyang mga balikat. Pinisil pisil niya ang mga ito habang patuloy pa rin sa paglabas masok sa akin."A-Ahh! Tyson! A-Ang... sarap! Ahh!
Kabanata 38NoiseTINULUNGAN ako ni Tyson magbihis pakatapos ng maramdamin eksena naming iyon dito sa restroom. Nagtatawanan at minsan nangi-ngitian pa kami na parang baliw kapag nagkakatitigan. Hindi ko alam kung bakit. Pero— parang may humahaplos na magaan na kamay sa puso ko kapag nangyayari iyon. Tumawa ulit ako sa hindi ko na mabilang na pagkakataon ng magkatinginan kami ni Tyson sa kotse niya ng nasa kalagitnaan na kami ng byahe pauwi."Ano ba Tyson! Bakit ka ba tumatawa? Nakakainis ka!" natatawa kong hampas sa binata na tipid ding humalakhak gamit ang baritono niyang boses. Nilingon ako nito at nginisian ng pilyo. "What?? What the hell did I do?" siya. At saka umiling pa. Natawa ulit ako sa hindi ko alam na dahilan bago ko walang hiya hiyang sinandal ang ulo ko sa malapad niyang balikat. Tinitigan ko ang mga kotse sa harapan namin na naka-hinto rin bunsad ng traffic dahil rush hour na. Hindi na ako nagsalita pagkatapos niyon. Nakangiti lang ako ng malawak sa daan habang si
Kabanata 39Revelation "H-HMM... Ty... I miss your kisses so damn much. M-More…"Parang gumugunaw ang buong pagkatao ko paunti unti ng mag-pintig sa dalawa kong tainga ang sopistikada, mapanuya, at malanding boses na iyon pagkabukas na pagkabukas ko pa lang ng pintuan. Nag-ugat na rin ang dalawa kong paa sa kinatatayuan ko at ang puso ko. Tila wala ng balak tumibok ulit dahil kanina ko pa ito nararamdaman parang wala na sa loob ko. Hindi ko alam kung ano ang tunay na nangyayari sa loob ng opisina ni Tyson dahil kaunting awang pa lang ang nabubuksan ko. P-Pero— hindi naman ako pinanganak kahapon lang para hindi mahinuha ang senaryong nangyayari.Talagang, sa huni pa lang ng babaeng kasama niya ngayon sa loob. Alam na alam ko na kung ano ang ginagawa nilang kababalaghan kahit hindi pa ako sumilip. At sa palagay ko- wala na rin akong reserbang lakas ng loob tingnan ang ginagawa nilang pagl-lampungan sa likod ko dahil pakiramdam ko, kapag sinilip ko pa sila, kusa nang mawawalan ng laka
Kabanata 40Revelation"H-HINDI. Hindi maaari. Ako ang asawa ni T-Tyson. Paanong...." nanlalaking mata kong tugon sa sinabi ni Zeiv tungkol kay Ezra sa buhay ni Tyson. Bumuntong hininga ulit ang binata ng malalim bago niya ako tinitigan ng seryoso. "Hindi ko alam kung paano kayo naging mag-asawa ni Mr. Kratts Keisha. Pero, totoo ang sinasabi ko. Si Ms. Ezra ang kilalang fiancé ni Mr. Kratts ng lahat bago ka dumating sa buhay niya." seryoso niyang dugtong. Natulala ako sa mukha ni Zeiv na punong puno ng ka-seryoso-han at hindi mo talaga makikitaan nang kahit anong anumalya. Pero kahit ganoon, meron pa rin sa utak ko ang ayaw maniwala sa lahat ng nalalaman ngayon galing sa dating matalik na kaibigan. Kusang umiling iling ang ulo ko sa kanya habang nakatulala pa rin. "H-Hindi... hindi 'to magagawa ni T-Tyson sa akin... m-mahal niya ako..." sabi ko pa. Dahil kung iyong panloloko lang ni Tyson ngayon. Kaya ko pang sikmurain iyon at kaya ko pa siyang patawarin kung manghihingi lang siya
Kabanata 41CompanionNILINGON ko ang pinanggalingan ng pamilyar na boses na iyon. Hindi na ako nagtaka nang makita ko ang bulto ni Alfred sa likuran ko. Gulat nakatitig sa mukha ko. "M-Ms. Keisha... bakit ganiyan ang-" hindi niya na natapos sasabihin niya ng agaran ko siyang nilapitan at hinawakan ang dalawang kamay niya. Bumaba ang tingin niya sa mga iyon bago tumingala ulit sa akin para matitigan ako. "A-Alfred, p'wede ba ako manghingi ng pabor sa 'yo?" nanginginig pa rin ang boses ko ng sinabi ko ang mga katagang iyon. Mas lalong napatulala sa akin ang binata at halata sa mukha niya ngayon na sa isip isip niya, naguguluhan na siya sa nangyayari at inaakto ko. Gusto ko rin sana ipaliwanag sa kanya ang mga bagay bagay. Kaso, wala na akong natitirang oras para gawin iyon. Baka kasi umuwi na si Tyson dito sa mansyon at baka maabutan niya pa ako. Ayaw kong mangyari iyon. Dahil ayaw kong makita niya akong miserable at ayaw ko na rin siyang makita pa pagkatapos ng mga nalaman ko ngay
Kabanata 42Hide "K-KEISHA!" Nag-aalalang karipas ng lakad papunta sa akin ni Shaina ng ma-park na ni Zeiv ang sasakyan niya sa binigay kong address kung saan nakatira ngayon ang matalik kong kaibigan. Sa apartment noong tatlong dalaga.Nakababa na ako ng sasakyan ni Zeiv ng kumaripas ng tungo sa akin ang kaibigan. Tinawagan ko kasi siya kanina dahil siya na lang ang natitira kong alas na puwede kong mapag-tuluyan. Hindi ko rin sinabi sa kanya ang rason kung bakit gusto ko muna makitira sa kanila pero nang marinig niya akong umiiyak sa kabilang linya kanina- pinagmadali niya agad ako pumunta at ibinigay niya agad sa akin ang address nila. "S-Shaina..." ugong ko ng pangalan ng kaibigan ng nasa harap ko na siya. Paulit ulit niya akong kinilatis. Hinawakan niya pa ang dalawang balikat ko at alalang-alala tinitigan. "B-Bakit Keisha? Huh? May nangyari ba? Ano? Sabihin mo? Inano ka ni Tyson? Nag-away ba kayo? Sinaktan ka ba niya?" sunod sunod niyang bultahe ng tanong. At para bang, kapag
Kabanata 43HideTAHIMIK pa rin sila pagkatapos ko ma-kuwento ang istorya ko ngayong gabi. Hindi ko alam kung bakit sa buong pagk-kuwento ko kanina, walang umiimik miske isa sa kanila. Maging si Shaina, na inaasahan ko magiging bayolente ang mga reaksyon dahil kilala ko siyang ganoon. Wala. Tahimik rin at pinatapos muna ang kuwento ko bago pumikit ng mariin at hinilot ang sintido. Maging si Zeiv na katabi ko, napapikit rin ng mariin at tila nalatag ko sa kanya ang pinakamahirap na problema na narinig niya. Napayuko na lang ako. Kahit gustuhin ko nang umiyak ulit, ayaw na akong pahintulutan ng mugtong mugto kong dalawang mata. Siguro maging ito, napapagod rin katulad ng puso kong kanina pa huminto sa pagtibok para kay Tyson. Napataas ulit ang tingin ko kay Shaina ng malakas siyang bumuntong hininga. Tumingin siya sa akin ng mariin. "Kinompronta mo ba ang hayop na lalaking 'yon matapos mo siyang mahuli kahalikan ang totoong babae niya kanina?"Mabilis akong umiling dahil hindi ko kay
Kabanata 44Advice"B-BUNTIS ako?" tanong ko sa sarili ko habang naka luhod pa rin sa tiles ng cr. Mas lalong nanlamig ang buo kong katawan sa naisip at ang kamay ko, nag-umpisa ng manginig habang ang puso ko ay malakas ang bawat pagtibok. Napatulala na lang ako sa kawalan dahil sa naisip at wala talaga akong alam sa susunod na gagawin kung totoo nga ang iniisip kong buntis ako. Napakapit na lang ako sa tiyan ko at kinapa ko kahit imposible kung totoo nga ba ang hinala kong may buhay na roong nabuo dahil sa ilang beses naming pagt-talik ni Tyson na walang ginagamit na kahit anong proteksyon. Ngayon ko lang din na realized iyon. Na sa bawat pag-angkin ni Tyson sa akin. Hindi siya nags-suot ng proteksyon. Hindi rin ako umiinom ng pills para hindi mabuntis. K-Kaya... malaki talaga ang posibilidad na ang konklusyon ko sa mga pagbabago sa akin, kung bakit ako mabilis mapagod, naging emosyonal, at naging pihikan sa pagkain ay dahil totoo ngang buntis ako. At ang isipin pa lang na magkak