06—Slum Area

CHANDRIA MIELLE

Napakunot ako ng noo nang makaapak sa squatter area ng Manila. Nandiri ng limang segundo pero pinatatag ang sarili. Kinuyom ko ang mga palad at sinuong ang di pamilyar na lugar.

The air was thick with a musty odor, a blend of stale food and something more unpleasant, a reminder of neglect and dispair. Idagdag pa ang makitid na kalye na punong-puno na nakakalat na basura—mga supot, styro-foam, mga basag na bote at ibang bagay na kinalimutan na nila.

Tumingala ako. Tiim ang bagang nang matanaw ang sira-sirang gusali at barong-barong bahay. May mga batang naglalaro sa alikabok. Ang ingay ng tawanan nila ay humahalo sa bangayan ng mga matatanda. Damang-dama ko ang kahirapan nila.

My heart sank as I walked deeper into the maze of dilapidated structures. Ramdam ko ang mapanuring mga mata ng mga residente. Sino bang hindi makakapansin sa outfit ko. Sobrang elegante ko at parang pupunta sa opisina. Nag-click ang takong ko sa bako-bakong kalsada na lalong inaakit ang atensyon ng lahat. Ramdam ko ang pagkasuklam nila, naiingit sila sa pagiging privileged daughter ko.

Bumaligtad yata ang tyan ko. Ito na ang realidad ko ngayon, ang lugar na sumira ng mga pangarap ko. Ang karangyahan na minsan kong tinamasa ay naging isang malayong alaala na lamang. Bawat hakbang ko'y tila nilulubog ako ng bigat ng kahihiyaan at kawalan.

Mahirap tanggapin pero kailangan kung harapin.

Binasa ko ang pirasong papel na hawak-hawak. Bumilis ang tibok ng puso ko kasabay ng pagbigkas ng mga pangalan nila. Nilamukos ko at binulsa. Ilang sandali, narating ko ang destinasyon ko. Nakatayo ako sa maliit na pinutan na yari sa kahoy. Maagap akong kumatok. Walang sumagot. Nainis ako kaya nilakasan ko. Wala pa ring sumasagot. Hayun, na bwesit ako kaya sinipa ko.

Bago ko ihataw ang paa ay kusang bumukas ito.

"S-Sino ka?"Walang modong bungad sa'kin ng matandang lalaki. Mataba siya, kunot ang mukha, puti ang buhok at walang suot sa pang-itaas. Ginawa niyang tuwalya ang t-shirt nito. Dating siga siguro ng kanto.

"I'm Chandria Mielle—"

Pinutol niya ako para bulywan. "Ano'ng kailangan mo ha? Kahit ilang beses pa kayong pabalik-balik sa bahay na ito. Hindi niyo kami mako-convert sa relehiyon niyo. Tapat ako sa relehiyon ko! Kung magso-sollecit ka man, mabuti'y umalis ka na bago kitang habulin ng itak ko,"mahabang lintanya niya. Magsasalita sana ako pero sumingit ulit. "Ano'ng tinitingin mo? Umalis ka na!"

"Hindi pa nga ako nakakasalita eh, pinaalis mo na!"Singhal ko.

"Tang-ina ang tapang pa! Ano'ng gusto mo ha?"

"Gago! Nandito ako para hanapin ang dalawang taong ito. Si Nestor Cinco at Blisha Cinco, nakatira ba dito?" Mabilis kong saad para hindi niya ako maunahan.

"Nestor sino ba yan?" Sumulpot ang payat na babae. May curlers sa buhok at humihithit ng sigarilyo.

"Babae. Nagtatanong sa atin,"agad na imporma ni Nestor.

Umakbay ang babae rito saka pinatitigan ako. Nanliit ang mga mata niya.

"Kayo ba si Nestor at Blisha?"Untag ko ulit. Nasa sistema ko ang takot at pandidiri kung sila talaga ang mga magulang ko. Hindi ako makakapayag na maging anak ng masasamang tao kaso wala akong karapatan na i-judge sila.

"Ano'ng pakay mo?"asik ng babae.

Tinaboy ni Nestor ang kamay nito. "Hoy, Blisha maghinay-hinay ka mukhang anak ng sindikato 'to."

"Gago, hindi ako anak ng sindikato. Anak niyo ako na pinagpalit niyo sa mayamang pamilya ng Buenavista!"Sumbat ko.

Natigilan ang dalawa. Pinalipas ang ilang sandali bago nagpalitan ng tingin. Nauubusan ako ng pasensiya sa isasagot nila. Iyong akala kong masasalita sila pero biglang sinara ang pinto.

"Argh! Fuck shit!"Pinigilan ko sila. Tinulak ko ng malakas ang pinto. Salamat sa hilig kong mag-kick boxing. May sapat akong pwersa para tapatan sila.

"Hindi ka namin anak! Lumayas ka,"tila natatakot na sigaw ni Nestor.

"Ano? Mga adik ba kayo? Inaabandona niyo ang anak niyo para sa pera. Maghintay kayo kasi sa kulungan kayo hahantong!"Nangigigil kong hiyaw.

"Blisha, ano'ng gagawin natin kapag nalaman 'to ni inang, patay talaga tayo!"

"Paano ba nalaman ng Buenavista ang tungkol rito?"

"Mga bobo kayo! Ano'ng pinasasabi niyo?"

Unang beses kong magmura ng ganito. Unang kita ko sa kanila'y mainit na ang dugo ko. Sino ba sila para kilalanin kong pamilya. Subalit parang mga timang, kung anu-ano ang inuusal.

"Hindi ka namin anak!"

"Oo dahil isa kang Callagry!"depensa ni Blisha na nauwi sa pagtatapat.

Kilala ko ang Callagry, isang sikat at maimpluwensiyang pamilya sa balat ng lupa. Maraming isyu tungkol sa kurapsyon, druga, patayan at problema sa politika.

"Callagry? Nagpapatawa ba kayo? Tinatulak niyo pa ako sa mga krimenal,"napasinghap kong sabi. Di ko makontrol ang emosyon. Baka masuntok ko ang mukha ng dalawa kapag magsasalita pa sila na hindi nala ako anak.

"Mukha ba kaming clown,huh?"Sarkastikong saad ni Nestor. "Hindi ka nga namin anak kasi pinapatapon ka lang sa'min ni Guillermo Callagry. Iyon para doble ang pera pinagpalit ka naman sa mga Buenavista."

Hinila ko ang kwelyo ni Nestor. "H*******k ka! Mukhang pera ka. Kapag malaman ko na hindi ako anak ng Callagry, mapapatay ka sa'kin!"Banta ko.

"Of course, anak ka ni Dara Callagry kasi ako mismo ang midwife mo,"segunda ni Blisha.

Tinignan ko siya ng masama. "Ngayon hindi kayo matatakot na madiskubre nila ang tungkol sa krimenilidad n'yon?"

"Hindi kasi patay na si Guillermo. At hindi kami makakapayag na mapunta ka kay Darcy,"ani Blisha na naging demonyo ang tingin.

"Papatayin ka naman bago nila malaman ang tungkol sa'yo!"

Hinila ako ng malakas ni Nestor. Pumiglas ako at sinipa siya sa itlog. Sasabunutan sana ako ni Blisha, naunahan ko siyang suntukin sa mukha Habang tinatanaw nila ang butuin, hinubad ko ang takong. Inambaan sila ng suntok nang subukan nila akong atakehin. Pinaupo ko sa sahig si Nestor, putok ang bibig at dumudugo ang ilong habang walang humpay sa pagmumura. Gano'n din si Blisha. Akala nila mahina ako, ginawa ko silang punching bag. Pinunasan ko ang pawis sa noo matapos ko silang itali.

"Smile naman kayo d'yan. Magkikita na kayo ng presinto,"sarkastiko kong saad sabay dukot ng cellphone. Tinipa ang emergency hotline at tinawagan ang mga pulis.

Nagsisigawan ang dalawa habang pinapasok sila sa pulis car.Ngayon, dapat kong harapin ang mga Callagry —ang tunay kong pamilya