NICOLA HENDERSON
Natuod ako nang makita ang puro pula. Kumabog ng malakas ang dibdib ko nang ngumiti ang maalindog at sexy na babae. She wore a sleek,sexy dress that hugged her curves in all the right places. Kumikinang ang tela sa liwanag ng chandelier. Naakit ako sa kanyang mapupulang mga labi. Sa dami ng babae na nakilala ko at naikama ko, ngayon lang ako nakakita ng mala-diyosa na kagandahan at para bang hinihigop ako. Alam kong maganda siya kahit nasa malayo pa. Without knowing, kanina pa ako titig na titig sa kanya. May kasama siyang dalawang babae pero hindi nila mapapantayan si red lipstick girl. Ang angas ng presensiya niya at parang kinuryente kaming mga kalalakihan dito. Hindi ko maalis ang titig sa kanya habang lumalapit siya sa amin. Dinig ko ang bulungan ng iba. Lumukso ang puso ko nang umupo siya sa harap ko. Mapaglarong kuminang ang kanyang mga mata. Samantala, nalaglag ang panga ko at may mainit na bagay na unti-unting tumutunaw sa yelong nakabalot sa puso ko. Humigpit ang tyan ko at parang may nagwawalang mga paruparo. "I hear you're looking for a challenge,Mister..."pasimula niya pero hindi tinapos ang sinabi. Tinukom ko ang bigbig. Napakurap ng tatlong beses at inayos ang pagkakaupo. "Just call me Mr. Butterfly,"wala sa sarili kong sabi. Nagulat siya. Tunog bakla siguro kaya ganoon ang reaksyon. Unang beses akong nailang sa babae. "Nice name,"sarkastikong tugon niya. "So, Mr.Butterfly, how about we play some little poker?" Sinuklaban ako ng excitement. "Sigurado ka? The stakes here are quite high. If you have enough to bet I'll let you play." "No problem. I can bet all my money. Hindi rin naman ito sa akin. Gusto ko lang naman mag-unwind habang winawaldas ito." Pinalabas niya ang makapal na perang papel mula sa bag. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Paano niya nagawang dumala ng ganoon karaming pera sa lugar na puno ng hold-upers. Naamoy ko ang bango ng bagong one thousand pesos bill. Halatang kawi-withdraw sa bangko. Pinaypay niya muna sa sarili bago nilapag sa pagitan namin. Mala-demonyo akong ngumisi habang nilapat ang tingin sa pagitan niya at ang pera. Sinimulan namin ang laban. Nasa kanya buong atensyon ko. Nagpalitan kami ng tingin nang nilapag ko ang baraha. Wala ni isa sa amin ang gustong magpatalo. Maniniwala na lamang ako sa sarili kaysa sa swerte. Unang beses lang darating ang swerte at mahirap nang ibalik pa. As the rounds progressed, the tensyon between us intensified but I coudn't shake the feeling that she had an edge. Nasisilip kong matatalo niya ako. Tinulak ko ng husto ang sarili para manalo muli. Gayunpaman, nanlumo ako nang nilahad niya ang full house. Natalo ang 'three of a kind' ko. Kaunting push pa sana pero hindi ko na kayanan. Ngiting tagumpay ang ginanti sa 'kin ng magandang dilag. Nakalimutan kong natalo niya ako at uuwi akong maglalakad na walang sasakyan. Pinantaya ko ang pinanalunan ko at ang sasakyan ko. "I don't care if you're beautiful but I want rematch!"naririndi kong pahayag. Pinilig niya ang ulo. "Thanks for the compliment. But I'm not interested in another game, Mr. Butterfly." "Pero hindi pwedeng kunin mo ang lahat at iwana ko ng ganito. Alam kong matatalo kita. Walang-wala ang full house mo sa akin!" pamimilit ko, ayaw mapatalo ang pagiging competitive ko. Sinapo ni Paolo ang balikat ko. "Let it go,man,"pakli niya. Tinignan ko siya ng masama. "Kinuha niya lahat ng pera ko,pre. Hindi hahayaan iyon!" "Pareho lang tayo,"tipid niyang tugon. "I'm sorry but I don't want a rematch." "But I want my money back!" "How about this? Imbes mag-rematch tayo, pwede mo akong samahan somewhere.Ibabalik ko ang pera mo. Deal?" Naintriga ko. At nagustuhan ko rin naman. Naglaho agad ang iritasyon ko. "Fine,"dagli ko saka tumayo. Matamis siyang ngumiti at kumislap ang mapupungay niyang mga mata. Umikot ako para lapitan siya. Inabot ang kamay. Pigil siyang tumawa nang kinuha ang kamay ko. Matapos non ay giniya ko siya palabas ng casino. Natagpuan ko ang sarili sa maingay at magulong night club na paboritong kong puntahan dahil maraming magaganda at imported na babae dito. Akala ko kung saan niya ako dadalhin. Dito lang pala. Nasa gitna kami ng dance floor. Parehong pawisan mula sa walang tigil ng paghataw kanina. Huminto ako para huminga habang pinatili ang pag-obserba sa magandang dilag na malanding sumasayaw sa harap ko. Sa sobrang iksi ng damit niya halos lumabas ang pwet niya. Naka-halter top siya kaya hindi ko maalis ang tingin sa malaking umbok ng kanyang dibdib. Natatakam ako sa katawan niya. Tila nilagnat ako nang sumagi sa imahenasyon ko ang hubo't hubad niyang mala-coca-cola body. Kinabig ko ang beywang niya. Nawala rin ako sa katinuan dala ng pitong shot ng whiskey. Hinila ko siya palapit para magdikit ang katawan namin. Tinignan niya ang mga labi ko, at ganoon din ako. Sa isang iglap, sinakop ko ang matamis at malabot niyang mga labi. Umungol siya at binuka ang mga bibig kaya nagkataon akong malasap ang dila niya. Sinipsip ko ang mga labi niya na parang nauuhaw. Hindi ako makontento. I want her more. I want to devour. Sinabunutan niya ako kaya hinila ko ang ulo niya para lumalim ang halik namin. Biglang naglaho ang ingay at ang kaguluhan. Umiral ang init ng katawan namin. And we are now lost in our own intoxicating bubble of passion. "Sleep with me,"bulong niya nang kumalas siya sa akin. "What about my money?"demand ko. Inabot niya ang credit car at ang bag ng pera na dala-dala niya hanggang dito. "So, let's go break a leg!" Ngumisi siya. Niyakap ko ang beywang niya. Nagpaalam muna kami sa ibang kaibigan niya bago nilisan ang disco club. Nakita kong tinaasan ako ng kilay ni Paolo. Sumama pa 'to. Tinignan ko ang bar counter, nandoon si Kendrix. May biniktima na namang bartender. Kumindat si Phoenix sa akin nang masipat ako. Patukso akong sumaludo sa kanya. "Bilisan mo,"naiinip niyang usal bago ako hinila palabas.Attention: Rated-18 NICOLA HENDERSON Pareho kaming habulan ang hininga nang marating ang hotel room. Patuloy kami sa paghahalikan. Hindi na kami nag-abalang buhayin ang ilaw bagkus walang isa sa 'min ang gustong putulin ang kasarapang tinatamasa namin ngayon. I didn't even care to ask her name. Nakakilala ko lang siya ngayong gabi sa casino. Sa aming dalawa ako yata ang nanalo kasi kung nagawa niyang hakutin ang pera ko, nagawa ko namang angkinin ang pagkababae niya. Nasasabik na ako. Gusto ko na siyang panghimasukan. Umungol siya matapos kong sarhan ang pinto at dinikit siya sa pader. Walang tigil kong sinisiil ng halik ang kanyang manamis-namis na mga labi. "Mr. Butterfly, isagad mo pa,"halinghing niya nang tinggal ko ang labi upang humugot ng hangin. Ngumisi ako. Niyakap ko ang beywang niya. Dahan-dahan naming nilapit ang mga mukha bago magpalunod sa halik. Buong lakas ko siyang binuhat. Kumapit siya sa leeg ko at pinulupot niya ang paa sa beywang ko. Patuloy lang kami sa pa
CHANDRIA MIELLE Umungol ako nang magkaroon ng ulirat. Hindi ko kaagad naimulat ang mga mata. Nakakasilaw ang liwanag. Mabigat ang katawan ko. Masakit ang balakang ko. Mas malala ang pagitan ng hita ko. Ang hapdi, hindi ko naiinidihan. Saka parang nilalamig ako—wala yata akong suot. Bumalikwas ako para bumangon pero lumanding ako sa sahig. Nasa dulo pala ako ng kama. "Argh!"Hiyaw ko. Sumama sa akin ang kumunot. Mistulang balat ng ahas na bumalot sa'kin. Bumangon ako. Hinihilot ang kirot sa pang-upo. Hinay-hinay kong minulat ang mga mata. "Saan ako?"Tanong ko sa sarili bago dumapo ang matinding sakit ulo. Sumingkit ang mga mata ko. Nilibot ang tingin. Wala ako sa bahay. Talagang wala ako sa bahay dahil pinalayas nila ako. Aber, nasaan ako?! Gumana ang hinala ko. Ang huling alaala ko ay nakipaglustay ako ng pera sa casino, sa kamaang palad na nanalo. Hayun, naalala ko ang gwapong lalaki na mala-modelo ng brief. Niyaya ko siya sa disco. "At ano ito?" Tiningnan ko ang sarili. Wal
CHANDRIA MIELLENapakunot ako ng noo nang makaapak sa squatter area ng Manila. Nandiri ng limang segundo pero pinatatag ang sarili. Kinuyom ko ang mga palad at sinuong ang di pamilyar na lugar.The air was thick with a musty odor, a blend of stale food and something more unpleasant, a reminder of neglect and dispair. Idagdag pa ang makitid na kalye na punong-puno na nakakalat na basura—mga supot, styro-foam, mga basag na bote at ibang bagay na kinalimutan na nila.Tumingala ako. Tiim ang bagang nang matanaw ang sira-sirang gusali at barong-barong bahay. May mga batang naglalaro sa alikabok. Ang ingay ng tawanan nila ay humahalo sa bangayan ng mga matatanda. Damang-dama ko ang kahirapan nila.My heart sank as I walked deeper into the maze of dilapidated structures. Ramdam ko ang mapanuring mga mata ng mga residente. Sino bang hindi makakapansin sa outfit ko. Sobrang elegante ko at parang pupunta sa opisina. Nag-click ang takong ko sa bako-bakong kalsada na lalong inaakit ang atensyon n
NICOLA HAYESI gripped the pool cue tightly as I lined up my next shot. Mag-isa akong naglalaro ng billiard habang umiinom ng chivas regal. Tatlong araw ang nakalilipas nang may mangyari sa amin ng magandang dilig na nakilala ko. Hindi ko makalimutan ang pangalan niya. Chandria.Her name rolled off my tongue like a sweet, forbidden liquor, rich and dangerously smooth. It lingered in my mind, each syllable as slow burn that crept through me, leaving a heady warmth that was both intoxicating and addictive.Iyong tipong lalo akong naki-crave sa kanya, para siyang alak na iniiwan akong uhaw at sa bawat tikim ko ay parang nilulubog ako sa kumunoy at di ako makakatakas. Siya ang unang babaeng naramdaman ko ng ganito. Marami akong naging girlfriend pero iba siya, parang gusto ko siyang makasama habambuhay.Bigla-bigla akong na-o-obsess sa babaing unang beses kong nakilala. Nasisiraan ata ako ng bait.Tinuon ko ang sarili sa tina-target kong bola. Nakalimutan ko ang paligid hanggang sa mapun
NICOLAMapayapa akong minamaneho ang Mclaren P1 kong sasakyan sa kahabaan ng mataong kalsada. Tinatapik ang mga daliri sa manubela habang nakikinig ng kantang just the way you are ni Bruno Mars. Naging mapayapa ako makalipas ang dalawang linggo pagkatapos ng mahabang proseso ng pagpapatawad ko kay Papa. Patay na siya at nilibing na namin. Wala na kong problema.Sisikapin ko ngayo'y kalimutan ang masamang nakaraan at magbagong buhay. Napagdesisyonan kong tumabay muna ng tatlong taon sa Luxemburg. Lalayo muna ako sa bisyo, hihilumin ng husto ang puso at magpopukos sa negosyo. Sa katunayan meron akong pinatatayong grand casino doon. Saka bigatin ang mga investor. Palalaguhin ko ng husto ang mga casino ko at magre-relax mamaya.Sinipat ko ang oras sa wrist watch. Pasado alas singko ng hapon. Alas dose pa ang flight ko. Kaso naiirita ko sa sitwasyon ngayon. Uwian kaya maraming tao.As I inched forward, my eyes darted to the rearview mirror, and then suddeny, from the coner of my vision, a
CHANDRIA MIELLE Binibilang ko ang aking salapi habang hinihintay ang taxi. Tutungo ako ngayon sa malayong mansyon ng mga Callagry. Pupunta ako sa Ayala Alabang Village. Makipasagupaan sa tunay kong pamilya.Makulimlim ang panahon nang sumakay ako ng taxi. Ilang sandali narating ko ang malawak at prestihiyosong village. Tahanan ng maraming mga prominenteng pamilya. Isa sa mga nakatira ang tunay kong pamilya. Sad to say, hindi malinis ang pangalan nila. Involve maraming eskandalo sa bansa. Kaya't biglang naglaho sa politika at industriya ng mga artista.Kilala ko si Dara Callagry dahil dati siyang artista. Isang actress na maraming awards. Biglang naglaho noong twelve years old ako. Sa ayaw't gusto, kinakabahan ko. Nasa lalamunan ko na ang malakas na tibok ng puso ko. Hindi ko mahanap ang wastong salita para ipagtapat na ako ang anak nila. Saka wala akong sapat na ebidensya, tanging DNA test at report ng huling pang-iimbestiga sa mag-asawang Nestor at Blisha. "Manong, dito lang po ako
CHANDRIABumalik ako sa mansyon ng Callagry. Nasa sala ako ngayon. Kahit basa at nilalamig, pinilit kong maging matatag. Mataman akong tinitigan ng mag-asawa. Nasa tabi ko ang dalawang binata. Parehong matangkad. Mabangis ang mukha. Ang isa nakahalukipkip at ang isa naman nakapameywang. The brothers exuded a striking blend of Filipino roots and a European, almost Irish look that made them stand out. Halatang madalas sila mag-gym. Pero ang moderno ng dating nila. Para silang artista o modelo manamit. Sinong babae ay tiyak malaglag ang panty. Pareho silang moreno. Matatangos ang ilong. Mahahaba ang pilik mata at pinaghalong chocolate at amber ang kulay no'n. Maalon ang buhok ng isa. Army cut naman ang buhok ng isa. "Ano ang ibig sabihin nito,Ezekiel? Bakit pinapasok mo ang babaeng ito?"Alma ni Dara. Masama ang tingin niya sa lalaking nakasuot ng leather jacket at rugged jeans. Ito ang unang tumanggap sa'kin. Pinilit niya akong pumasok."I think she was my long-last sister. I dreamed l
NICOLA"It's good to be back!"usal ko matapos kung lumabas ng arrival area. Lumipas ang tatlong taon na parang isang ihip ng hangin. Hinubad ko ang shades nang masalubong ang pandak kong sekretaryo. Matipid siyang nakangiti habang hawak-hawak ang karatola na may pangalan ko."Welcome back,Sir!"masigla niyang bati.Taliwas sa ekpresyon niya kanina. Kinakabahan siyang makita ko. Alam niyang bibigyan ko siya ng sakit ng ulo muli.Natapos ang mahabang bakasyon ko sa Luxemburg kaso hindi ko na-enjoy. Nabitin ako sa piling ng magagandang dilag. Sana wala akong nabuntis sa kanila para walang maghahabol sa akin dito.Nilampasan ko si Troy. Lakad-takbo siyang sinundan ko. Isang hakbang niya, dalawa sa'kin. Mabilis din akong maglakad. Inangat ko ng kilay ang chauffeur na umaabang sa'kin. Binuksan niya ang pintuan ng nagniningning na itim at marangyang sasakyan. Sumakay agad ako. Walang imik na pinapakinggan ang mahabang listahan ng schedule ko na binabasa ni Troy.Bumuntong hininga ako bago tin
NICOLA Pumasok ako sa La Nuit VIP Night Club. Alas dyes ng gabi at abala ang mga suki ng club sa paglabas-masok. Naningkit ako sa kumikislap na mga ilaw na may mga kulay pula, asul at dilaw na umaagaw. Ramdam ng kalamnan ko ang humahaplos na malakas na tugtug ng musika na sumasabog sa dingding na hinaluan ng bulungan ng mga kliyente Dumapo sa ilong ko ang amoy magkahalong amoy ng pabango, usok at alak.I stepped in, my eyes scanning the room, kabisago ko ang bawat detalye at pasikot-sikot sa club na parang mapa sa utak. Nandito ako para sa isang rason, ang manmanan si Artemio. Binabalak kong ipadakip siya sa police ngayong gabi kaya sinadya akong hindi isama ang aking bodyguards pero konektado ako sa pulisyo at sa isang pindot ko'y darating sila agad. Binigyan ko ng trabaho si Paolo na bantayan niya ako at siguraduhing mapagtagumpayan ang entrapment operation.Pagod na ako sa pagba-blackmail niya. Hindi habambuhay na mahing principal sponsor niya ako para lamang iligtas at maitago an
CHANDRIASa sumunod na araw, pumunta ako sa mall upang bumili ng regalo para kay Nicola. Magpapasko na't malapit na ang birthday ng kambal. Mag-a-apat na taon na pala sila, eh parang kailan lang kami lumipat sa mansyon ni Nicola. Nasa jewellery shop ako nang mabangga si Autumn. Halos dalawang buwan kaming di nagkita at sa group chat lang kami nagbo-bonding. "Is that you, Chandria?" Gulat niyang bati.Abot tenga ang tawa ko na sinalubong siya ng yakap. "It's been a long time! Kamusta ka na?"Matamis siyang ngumiti habang hinamas-himas niya ang likod ko. "Look!" Nilahad niya ang kamay para makita ko ang kumikinang niyang diamond ring."Nag-propose na si Yong sa'yo?! Finally, natauhan din!" Sabi ko na napatutup ng bibig.Kinikilig kaming tumalon-talon at nagyakapan ulit. "Congratulations, Besh! I'm very happy for you!"I can't believe this college friend of mine is finally getting married! Kapagkuwan ay pumunta kami sa fast food para magmeryenda. Malapad ang mga ngiti namin nang nilap
CHANDRIA Minulat ko ang mga mata nang tumama ang liwanag ng sumisikat na araw sa umagang ito. Bumangon ako, kasabay ng pagngiti nang makitang nakaupo sa dulo ng kama si Nicola. Bahagyang nakakurba ang likod habang nakayuko. May hawak siyang sigarilyo na dahan-dahang hinihithit. His bare back was exposed as morning ligjt filtered through curtains, casting soft, golden rays across his tone shoulder. Pinagkatitigan ko ang bawat linya ng muscles ng likod niya. Nakatalikod siya pero mukha ng sexy, kaya naakit akong hagkan siya ulit. Pumewesto ako siya, hinigpitan ang kapit sa manipis na kumot na bumabalot sa katawan ko. Ramdam ko pa ang init ng pagsasalpukab namin kagabi. Ginala ko ang tingin sa komplikado niyang tattoo sa likod. It was twin wings, dark and sweeping across his shoulder blades, their design are both fierce and hauntingly beautiful.Kanina pa niyang napapansin ang kalikutan ko pero hinayaan niya na hawakan ko ang likod niya. Puno ako ng kuryosidad na binaybay ang daliri
CHANDRIA🔞 aheadMainit na hininga ni Chandria ang dumantal sa batok ko nang niyakap niya ako mula sa likod. Nabigla ako sanhi ng pagbilis ng tibok ng puso ko.Kakarating lang namin sa bahay mula sa reception ng kasal ni Paolo. Pasado alas dyes na rin kaya napagod ng husto ang mga bata. Pinatulog muna sila ni Chandria samantala ako ay naligo. Subalit hindi ko inaasahan na gagapangin ako ng girlfriend ko. At parang may gustong ipagawa sa akin. Kasalukuyang umiinon ako ng tubig sa kusina. Nanuyo ang lalamunan ko sa kantyawan kanina. Habang nandoon ako ay sinikap kong hindi uminom ng alak dahil ako ang nagmamaneho ng kotse at ayaw rin makita ni Chandria na naglalasing ako kaya panay ang tanggi ko kay Blake at sa iba naming kaibigan."Hmmm," ungol ko dahil tinamad magsalita at nahuhulog na ang mga talukap."Pwede rin ba tayo mag-honeymoon?" Malandi niyang pahayag.Nanlaki ang mga mata ko saka tila kinuryente ako nang hinipan niya ang tenga ko. "Ano'ng pinagsasabi mo? Pwede banv matulog
NICOLA "I still can't believe it," bulong ko sa sarili.Sumandal ako sa upuan ng kotse, dinig ko ang mahinang tunog ng makina habang nagmamaneho patungo sa kasal ni Paolo. Hindi ko pinagtunan ng pansin ang magandang tanawin sa labas, subalit nasa milya-milya ang isipan ko. Malakas na kumakabog ang dibdib ko sa pagiging masama at di makapaniwala na nasa realidad ako ng pangarap ko.Just a month ago, Chandria became officially mine. Walang halong biro, girlfriend ko na siya. Even now, saying it in my head felt surreal. Madali pala siyang bilhin, pero mahal ko talaga s'ya. May isa akong problema: paano ko sasabihin ang 'i love you'? Kasi tuwing maglalakas loob ako ay bigla namang manghihina ang tuhod ko. I don’t know how to express my affection through words, but I’ve mastered the art of showing it through my actions. Every glance, every touch, every little thing I do—it’s my way of screaming the feelings I can’t say out loud. Words can falter, but actions? They never lie.Kaya dinadaan
CHANDRIAUmagang akong umuwi, nagdahilan akong magpapagupit kay Nicola para maniwala siya pero ang totoo ay pupunta ako sa sekreto kong kompanya. Tinatago ko ito sa Makati at di nila kilala kung sino ang totoong may-ari. May nilagay akong tao para umaktong CEO habang minamaniobra ko ang kompanya sa likod ng lahat. Hinugot ko ang maskara, maingat na sinuot bago bumaba. My delicate heels clicked softly against the cobblestone driveway as I approached the imposing facade of Mielle Tech, my secret empire nestled discreetly in the heart of the city."Good afternoon, ma'am," bati ng guard nang pumasok ako.Ginantihan ko siya ng ngiti. Heto na naman ako sa masagana kong kompanya na taga-supply ng groundbreaking techonologies such as wearable medical devices, anti-aging solutions, and personalize health care apps. "How's life?" Bati ko sa mga empleyado. Ngumiti sila at kanya-kanya ang sagot. Tumatawa akong sumakay sa elevator kasama sila. Una silang bumaba sa 7th floor at sa 10th floor na
CHANDRIA "Suplado," nayayamot kong singhal kay Nicola nang inabot ko ang kahon ng doughnut. Alam kong paborito niyang snack ito pero wala siya sa mood kumain ngayon."Itapon mo 'yan ayaw kong kumain," nangangalumbaba niyang sagot na di inangat ang tingin sa'kin. Sinusubukan niya ang pasensiya ko."Hirap na hirap akong binili ito tapos itatapon lang. Wala talagang puso! Hindi mo alam na maraming nagugutom sa mundo," pangangaral ko.Pinukulan niya ako ng mataman na tingin. "Kasalanan nila kaya nagugutom sila. Sundin mo na ang inuutos ko.""Hindi," tutol ko saka inabot sa kanya ang isang doughnut. "Kainin mo. Diba paborito mo 'to?""Noon, ngayon hindi na kasi pinipilit mo akong subuan. Nakalimutan mong galit pa rin ako sayo at hindi mo ako madadala sa pa-doughnut mo." Iniwas niya ang tingin.Sumalpok ang kilay ko. "Ba't ka naman nagagalit? Para kang three years old, daig mo pa ang kambal. Saka wala akong balak subuan ka. Hindi ka naman PWD na walang kakayahang kumain gamit ang kamay mo.
NICOLATwo days later, natagpuan ko si Frost na kumakain ng choco flakes bilang agahan sa sala. Nayamot ako sa pagkakalat niya sa sahig kasi ako ang tipong strikto sa kalinisan at kaayusan ng paligid lalo na ang bahay ko."Sino nagsabi sa'yo na dito kumain ng breakfast?" Hinila ko ang tenga niya."Si... si Ate Chandria, of course," nauutal niyang rason."Palusot ka pa!" Kinaladkad ko siya papunta ng dining room. "Kailan ka ba lalayas sa bahay ko? Diba pasukan na sa susunod na buwan?""Sa October pa ang pasukan namin," pagtatama niya.Binitawan ko siya matapos siyang paupuin. "Pero katapusan na ng Agosto ngayon. Bumalik ka na agad doon para makapaghanda,"sabi ko na tinukod ang isang kamay sa glass table."May five days pa ako rito," alma niya."No, you should go back.""Pinagkait mo nga sa'kin ng one week ang kambal tapos pauuwin mo ako. It's a bit unfair, 'ya."Frustrated kong pinikit ang mga mata bago tinuwid ang tindig. "Alright, I'll go two days then shu-shu.""Ano'ng shu-shu pinag
NICOLA That week, wala akong ginawa kundi magbuwis buhay para patahimikin si Thaddeo. Binayaran ko siya ng 20 million para sa pansamantalang kapayapaan. Matagal ko nang alam na hindi lang buhay ko ang gusto niya kundi pera. Sinimulan ko ito kaya sigurado na araw-arawin niya ang paghingi ng 20 million. Ganoon ang iniisip ko matapos iparada ang ferrari ko sa harap ng mansyon ng Callagry.Humugot ako ng malalim na hininga nang bumaba ako sa kotsea saka inayos ang polo shirt bago pumasok. Inangat ko ang mga kilay nang marinig ng kakaibang alingaw-ngaw, tila may malaking diskusyon na nangyayari sa hardin nila."Wala akong alam dito!" The familiar voice declared firmly. I stood frozen in the doorway. Hindi ko inaasahan na may gyerang nagaganap sa pagitan nila. Nakatayo si Chandria sa gitna nila, matuwid ang tindig at bahagyang nakataas ang kamay. Namumula ang mukha dahil sa frustration. Nasa harap niya si Dara na may hawak na bag at katabi nito si Marga. Maang na nakamasid ang apat na lal