Mikhael~"Na-enjoy ka ba?" Agaw-pansin ko na tanong kay Althea nang naglalakad kami palabas ng theater. Ngumiwi siya na may mabibigat ang mga mata. Buong oras namin sa panonood ay naitulog niya. Wala 'yon sa akin, saka una pa lamang ay sinabi niyang mababagot siya sa mga ganito."Na-enjoy akong natulog,"aniya.Inakbayan ko siya. "In fact, napuno nga ng laway mo ang balikat mo eh,"pigil ang tawa kong biro."Di nga! Hindi ako ganyan noh,"giit niya sabay kurot sa tagiliran ko.Umungol ako kaya di ko mapigilang matawa. Kinurot ko ang pisngi niya saka tinadtad siya ng halik. Kinikiliti siyang nilalayo ang sarili."Get a grip! Lumalalim na ang gabi oh. Kailangan na nating umuwi,"sabi niya. Namungay ang mga mata ko, bumilis ang tibok ng puso nang madarama ang pagkasabik na may halong pagnanasa at bumaba ang masuyo kong boses. "Can I see you in my bed tonight?"Hinampas niya ang kamay sa mukha ko. "It's prohibited!" Pakli niya."Mag-asawa na tayo ngayon. Walang sinumang ang magtitsimis sa'
Mikhael~Merkules ng umaga. Hindi pa nakakasimula ang araw at heto ako nalulunod sa tambak na paperwork. Dismayado pa rin ako sa nangyari kagabi. Binigyan ko ng masamang tingin ang desk ko na binabaha ng contract at reports, bawat isa nagsisigawang mapansin ko. My head throbbed, the endless signatures and emails taking their toll. Mas dumami ang kliyente matapos ang isyu ng pamilyang ito. Sa sobrang abala ko ay di ko napuna ang katok sa pinto."Come in,"usal ko na di nag-aksaya ng oras na angat ang ulo. Sumusulat ako sa papel.Then I heard it–a voice I hadn't heard in a long time. The one I really disdain."Hello, Mikhael."Nanigas ang kamay ko na hawak ang gelpen sa smoky niyang boses. Awtomatiko kong inangat ang ulo, at tinagpo ang pagmumukha ni Milena.Ngising-ngising lumalapit sa harapan ko. "It's been a long time,"dugtong niya.I shot to my feet, my chair scraping the floor loudly. Bumangon ang inis ko na parang tidal wave. "What the hell are doing here?"Kumibit-balikat siya, k
Althea~ Hindi ko na mabiling ko ilang buntong hininga ang pinakawalan ko habang tinatahak ko ang sidewalk na walang patutunguhan. Kumikirot at masikip ang dibdib ko. Namumugto ang aking mga mata sa walang humpay na pag-daloy ng mga luha. Nanghihina ang mga paa ko at lumalabo ang paningin ko. Di ko alam kung makatatagal ako rito. Sariwa pa sa aking isipan kung paano kinabig ni Milena si Mikhael at hinalikan ito sa bibig. Pinilit kong maging matatag noon kahit nakabitin sa ere ang paghinga ko. Tinakasan ko sil pero di mapapawi ang sakit na dinulot 'non. Masakit sa loob kong makita muli silang ganoon ka-intimate. Inaakala kong naghiwalay sila, iyon pala sila pa rin. Nagdududa ako ngayon sa totoong nararamdaman ni Mikhael lalo na sa intensyon niya. Marahil ang kompanya lang ang gusto niya, hindi ako. Napilitan lamang siya dahil kay Raven. Tumunog uli ang cellphone ko. Maraming beses akong tinatawag ni Mikhael pero mabilis kong namang pinapatay. Hinayaan ko. Pinalipas ang matagal na
Althea~Sukat sa nangyari kahapon, iniwasan ko si Mikhael, di ko siya kinausap at dumretso ako sa kwarto para matulog. Kasalukuyan kong nililigpit ang mga gamit namin, nagmadali akong umuwi kanina para gawin ito. Nakalimutan ko tuloy sunduin si Raven. Napagdesisyonan kong umalis ng mansyon upang iwasan si Mikhael. Nangagalaiti pa rin ako sa galit sa kanya. Baka mataga ko siya nang di oras 'pag makita ko.Hirap na hirap akong nanaog sa hagdan na tangan ang malaking maleta. Pawisan akong dumating sa labasan. Humuhugot ako nang malalim na hininga nang matanaw ang van na paparating. Ako'y namangha na parang tuta. Kapagkuwan ay bumaba ang pamilyar na babae. Elegante at mayabang na nakataas noo."What the hell are you doing here?" Bungad niya na tinatanggal ang shades.Sinundot ako ng galit kay Aurelia. Nawala ito ng tatlong linggo para hanapin ang sarili at babalik para guluhin ako. Mataray akong kumibit-balikat. "Nakalimutan niyo pong bahay ko na ito.""Pati ang bahay ko ay inaangkin mo n
Mikhael~"Tama ba itong desisyon mo?"Sinamaan ko ng tingin si Kendrix. Nakiusap ako sa kanya na hiramin ang private jet n'ya para dalhin ang pamilya ko sa Samal Island, doon sa Davao. Nakataon na pupunta s'ya roon para sa business meeting kaya heto sumabay kami. Natakot pa ako kanina na baka matakasan ako ni Althea, salamat binigyan ako ng oras ni Mom. Kinidnap ko siya para wala ng satsat."May isang salita ako, Drix. Kailangan ko lang turuan ng leksyon itong asawa ko at malayo-layo kami sa magulong metropolis. Nanakit na rin ang ulo ko sa ex ko. Muling nagbalik para sirain ako,"pahayag ko.Sumandal siya sabay patong ng paa. Kasalukuyang nasa byahe kami. "Pasalamat ka nabili mo ang loob ko kahit di na tayo magpinsan. Sa ngayon, pagbibigyan kita saka bilib din ako sa ex mo ha, may pagka-psychpopath ata. Magpakasal ba sa matanda? Ito si Althea, ingat mo 'yan baka biglang pa-kidnap-in ni Milena.""She's so desperate to me that's why she done it. I'll make sure Althea won't get hurt by
Mikhael~Dumampi sa pisngi ko ang maalat na hangin ng dagat nang nag-dock ang yate sa pier ng Samal Island. Sumasabog ang gintong liwanag ng papalubog na araw sa kumikinang na umaalong tubig. Maingay na nagdadaldal si Raven habang kumakapit sa balustre ng yate. Sinundan ko ng tingin ang tinuturo niya."Doon ba ang beach house natin, Dad?" Usisa niya. Hindi mapunan ang sabik niya."Yeah, pagmamay-ari ni Tito Kendrix mo 'yan. Excited ka na bang maligo sa beach?" "Yes, Daddy. I want to scuba diving also,"sagot niya."Maybe next time. You're too young to do that. Mag-banana boat na muna tayo."Tumango-tango siya.Sinulyapan ko si Althea. Nakatayo sampung metro ang layo sa amin. Hindi maipinta ang mukha habang nakahalukipkip. Iniwan niyang magulo ang buhok, milya-milya ang layo ng isipan niya. Nainis ako kasi buong byahe ay wala kaming imikan.Kapagkuwan ay nasa harap na kami ng pribadong beach house ni Kendrix."Maayong hapon, Sir. Maligayang pagdating sa Samal Island. Nakahanda na po an
Althea~ "Hindi ko palalampasin ang ginawa mo,"matalim kong sambit. Nanakit ang lalamunan ko dahil sa pagpigil ng mga luha ko. "Hindi ako bola na basta mong lalaruin at paikot-ikutin. Tao lang ako, napapagod din." Nasa veranda kami ng beach house. Nakatayo siya dalawang metro ang layo sa akin. Nakakuyom ang kamay, nanigas ang panga. His dark eyes, usually filled with unwavering confidence, now swirled with desperation. "Theam I've never cheated on you. Not once. You've got to believe me." Lumapit siya. Nahihimigan ko ang hilaw niyang boses. I scoffed, crossing my arms over my chest. "Believe you? Gaya ng dati? Pinaniwala mo ako na mahal mo ako pero may fiance ka pala? Tapos sinabi mo pa na naghiwalay kayo pero hindi pala. Ang dali mo akong pinaikot, Mikhael. Pero... hindi na ako ignoranteng babae gaya ng dati." Pinilig niya ang ulo. "Sinusumpa ko, akong ni katiting na nararamdaman sa kanya. Binilog ako ng babaeng iyon, maniwala ka, nasa iyo palagi ang puso ko." I laugh bitterly,
Althea~Malumanay na lumalagaslas ang alon sa dalampasigan habang nag-aagaw ang kulay kahel, pula at lila sa kalangitan. Unti-unting lumulubog ang araw at lumalamig ang simoy ng hangin. Nadama ko ang pagod mula sa buong araw na pag-iikot at paglalaro kasama si Raven at Mikhael. Nilanghap ko ang maalat-alat na hangin at nanatiling pumapagting sa tainga ko ang tawanan namin kanina.I sat cross-legged on the sand, Raven curled up beside me, his small hands playing idly with a shell. Mikhael was across from us, the bonfire casting flickering shadows over his face, making him look both familiar and like a stranger at the same time. Pinayagan ko siyang gawin ang sinabi n'ya kagabi at umaasa akong di ito maiiwan sa isla.Nasa kandungan niya ang acoustic guitar, inaayos niya ang tono ng bawat strings para siguraduhing maitugtug niya ng tama. Tahimik ko siyang pinagmamasdan, parang lumambot ang puso ko at naawa sa kanya."Di ko alam na nagtutugtug ka pa rin n'yan,"basag katahimikan ko sa mala