Althea~Malumanay na lumalagaslas ang alon sa dalampasigan habang nag-aagaw ang kulay kahel, pula at lila sa kalangitan. Unti-unting lumulubog ang araw at lumalamig ang simoy ng hangin. Nadama ko ang pagod mula sa buong araw na pag-iikot at paglalaro kasama si Raven at Mikhael. Nilanghap ko ang maalat-alat na hangin at nanatiling pumapagting sa tainga ko ang tawanan namin kanina.I sat cross-legged on the sand, Raven curled up beside me, his small hands playing idly with a shell. Mikhael was across from us, the bonfire casting flickering shadows over his face, making him look both familiar and like a stranger at the same time. Pinayagan ko siyang gawin ang sinabi n'ya kagabi at umaasa akong di ito maiiwan sa isla.Nasa kandungan niya ang acoustic guitar, inaayos niya ang tono ng bawat strings para siguraduhing maitugtug niya ng tama. Tahimik ko siyang pinagmamasdan, parang lumambot ang puso ko at naawa sa kanya."Di ko alam na nagtutugtug ka pa rin n'yan,"basag katahimikan ko sa mala
⚠️🔞 reader discretion is adviced. Bawal sa bata. Alis kayo rito. Shu!Mikhael~"I can't believe that you're mine,"bulong ko.Huminto siya sa paghalik sa leeg ko para ngumiti at hinatak ang panga ko."I always been... sinisira mo palagi ang tiwala ko sa'yo eh. Mahal kita,Mikhael at pumapayag akong angkinin mo ako ngayon." Niyakap niya ako pagkasabi 'non.Gusto kong umiyak sa tuwa. Sana hindi ako nag-iilusyon, sana hindi matatapos dito ang totoong pagtingin namin sa isa't isa. Siya ang nag-iisang babaeng handa kong isugal ang sarili. Nababaliw ako sa tuwing masasaktan siya kaya sisiguraduhin kong 'wag na 'wag siyang pakawalan kahit maraming gustong sumira sa amin.Hinamas ko ang pang-upo niya hanggang sa sumakay siya sa'kin. Agad niya akong sinunggaban ng panibagong halik. This time, it was a torrid kiss. Pareho kaming init na init at di nagpaawat. Matagal-tagal din ang huling pagtatalik namin kaya sobra ko siyang nami-miss."Dito ba natin gagawin ito?" Mayamaya tanong niya nang tinang
Mikhael~Nagbago ang pakikitungo ni Althea matapos ang mainit na gabi. Halos langgamin sa sobrang sweet at parang linta sa kakadikit sa akin. Nilibot namin ang buong isla, namasyal sa Davao at ilang parte sa Mindanao. Sinamahan kami ni Kendrix sa huling araw namin. Pinangarap ko na sana hindi matapos ang araw namin sa payapang probinsiya. Parang gusto kong manirahan dito, malayo sa toxic na mga tao.Pinatong ko si Raven sa balikat ko nang naglakad kami patungo sa private jet ni Kendrix. Abot-tenga ang tawa ni Althea na sumusunod sa amin. Tinanggal niya ang shade ko nang makaapak sa hagdan. Binaba ko si Raven, at mabilis na tumakbo paakyat. Inakabayan ko si Althea na sabay kaming pumasok. Sinipat ko ang tumatawang si Kendrix. Pikit ang may inggit.Magkatabi kaming umupo ng asawa ko. Pinulupot niya ang kamay habang nakasandal sa balikat ko. Tiningnan ko siya, nanlalambot ang puso kong hinawi ang hibla ng buhok na tumakip sa mukha niya habang himbing na natutulog.Tumikhim si Kendrix kay
"Nasaan ka ba,Althea? Nasaan ka ba sa pitong taon na'to?" Nagagalit na bulong ni Mikhael sa akin, magkahalong frustration at umusbong na pagnanasa ang boses niya. His tall frame leaned heavily against me as I struggled to support his weight. Malapit na kami sa pintuan ng madilim niyang mansyon. Inalalayan ko siyang pumasok. "Lasing ka, Mikhael,"mahina kong usal. Wala na akong ibang narinig kundi ang malakas na pintig ng puso ko. Suminghap ako nang maamoy ko ang magkahalong perfume niya at ang mamahaling whiskey na ininom kanina sa bar. That same perfume he used to wear all those years ago... Dahilan para mangatal ako. Naalala ko ang una naming pakikita at ang mahalimuyak niyang perfume. "Sinong lasing?" Mapait siyang tumawa,pero sa basag na tono. "I still recognize you, baby. Seven years. Seven fucking years and you–"naputol ang pagsasalita niya ng matalisod siya at halos masusub sa sahig. Mabuti nasalo ko siya kaagad. Pinulupot ko ang kamay sa kanyang beywang. "Ihahatid na kita
ALTHEA~ "Buntis ka ba, Althea?"nag-aalalang bulyaw ng Mama ko matapos niyang makita akong sumusuka sa banyo. Matapos nang may nangyari sa 'min ni Mikhael, ang kasalukuyang boyfriend ko na nakilala ko lang sa blind date. Madalas akong makaramdam ng morning sickness. Mahihilo, masusuka, napapagod at minsan hinihimatay pa. Nagbunga ba ang mainit na gabing yon? Good news ito sa 'kin subalit hindi ko alam sa parte ni Mikhael. Isang magandang alaala at kabaliwan lang namin iyon. Hindi ko inaasahan na hahantong ako sa ganito. Malinaw pa rin sa 'kin ang bawat eksena at bawat bulong niya ng i love you sa tainga ko. That night is just a beautiful mistake, and I'll never regret it. "Sagutin mo ako, malilintikan kang bata ka sa akin!"sabi ulit ng nanay ko sa mataas na tono. Umuusok na ang ilong niya. My mother is a single parent. Iniwan kami ng ama ko noong 5 years old pa lamang ako. Bali-balita na isa siyang mayaman na CEO pero hindi niya kami pinaglaban. Kaya heto, mag-isang kumakayod
Mikhael~ Sumasakit ang ulo ko. Matapos ng ilang taon kung pinaghirapan, heto na makakamit ko na ang pinapangarap. Magiging Chief Executive Officer ng Henderson Enterprise. Our business is a luxury real estate and property development. Isa kami sa pinakamayaman, at maunlad sa buong mundo. At ngayon na sisimulan ko ang trabaho, may nakaabang akong project. Isusunod namin ang the Henderson Tower–magiging landmark ito ng syudad at palatandaan ng mga Henderson. Idagdag pa ang expectation ni Dad na palagi kung nafi-fail. Sumandal ako sa gilid ng tainted window ng marangya naming sasakyan, kinokontrol ang tensyon habang iniisip ko ang mga bagong pagsubok na darating. Hindi madali bilang CEO lalo na kung ang tatay mo na walang tiwala sa'yo ang magbabantay. Sinikap at tiniis ko ang dalawang kursong–financial management at architecture, at wala na akong ginawa sa buhay kundi ang isubsub ang sarili ko sa pag-aaral at trabaho. Inagaw ang atensyon ko sa kumikinang at naglalakihang glass windo
Althea~ "Thank you sa cupcakes! Tiyak magugustuhan ito ni Raven,"malapad ang ngiting pasasalamat ko kay Xyra sa niregalo niyang chocolate cupcakes. Nasa pastry shop niya ako ngayon. Dumaan muna ako rito bago magtanghalian mula sa pinagtatrabahuan kong kompanya. Natamis na ngumiti si Xyra–isang Belgain na naging kaibigan ko rito. Kinway ko ang isang kamay bago lumabas ng pastry shop. Sininghot ko ang mabangong amoy ng freshly baked croissants at matatamis na pastries na lumulutang sa ere matapos kong apakan ng brick na sahig ng sidewalk. Tinignan ko hawak kong maliit na kahon na binalot ng blue ribbon. Hindi ko inaasahan na magreregalo siya para sa birthday ng anak ko. Humugot ako ng malalim ng hininga habang ginagala ang mga mata sa paligid. I'm savoring the traquill atmosphere of the city that I had come to love. Brussels, with it's cobbled streets and picturesque squares,naging tahanan ko ito sa loob ng pitong taon. Ang lugar kung saan ko pinalaki si Raven, isang mapayapa
Mikhael~"This is really incredible, That piece of shit lost my money again!" Narinig kong pagmumura ng pinsan kong kambal na si Phoenix. Lumalabas ang litid ng ugat sa leeg niyapp. Umaapoy ang mga mata. Nakaupo kami sa isang VIP lounge nitong upscale night club. Pinanliitan ko siya ng mga mata dahil sa irita habang dumadagong sa ulo ko ang malakas na ingat ng musika. Hindi makapigil ang DJ ngayong gabi. Idagdag pa ang naghihiyawang mga tao. Hindi napappagod sa pagsasayaw at basang-basa na ng pawis. Natalo lang naman ni Nicola–ang isa pa naming pinsan, ang pera na maigi niyang iniipon para bumili ng bagong big bike chopper. Hindi sapat kay Phoenix ang sampung luxury cars na walang ginawa kundi ipatambay sa kanyang mansion. Yumukod ako sa bar counter. Inabot ang baso kay Kendrix, ang kakambal niya. Ang very good kong pinsan na umaastang may ari ng night club pero hindi naman. He had managed to shoo away the actual bartender earlier, taking over with the kind of entitlement only a He