44—One True Friend

Althea~

Kasalukuyan akong nagdidilig ng mga bulaklak sa maliit naming hardin. Day off ko ngayon. Kasama ko si Raven. Masayang nalalaro sa halaman ng kalamansi. Inakala niyang orange kaya panay ang dasal na sana mamunga na. Umukit ang kasiyahan sa aking mukha.

"Mom, may posibilidad ba na mamunga ng orange ang kalamansi? Dinidiligan ko naman ito ng orange juice,huh,"inosente niyang tanong. Lumapad ang tawa ko.

Umiling-iling ako. Binaba ko ang sprinkler. Tumanghod ako sa tabi niya. Abot-tenga ang ngiti ko at hinagod ang ulo niya.

"Magiging kulay orange siya pero hindi lalaki gaya ng orange,"sabi ko na nalilito kung sa mga salitang binanggit ko.

Maang niya akong sinulyapan saka binalik ang atensyon sa halaman. Hinimas-himas niya isa-isa ang mga dahon.

Dalawang linggo ang nakakaraan matapos kong matuklasan na half-brother ko si Mikhael at makilala si Matteo. Animo'y panaginip, pero ang totoo'y bangungot. Isang kahindik-hindik na rebelasyon na hindi ko kayang tanggapin sapagkat ama ni Rave