Kabanata 3

Tumango-tango si Troye habang nakataas ang sulok ng labi. Sa sobrang seryoso ng pag-uusap ng mga empleyado niya ay hindi na namalayan ng mga ito ang pagdating niya.

At dinig na dinig niya ang mga sinasabi ng kaniyang butihing sekretarya. 

Naalarmang tumayo si Sylvia, sandaling siniglayan niya ang mga kaibigan. Yukong-yuko ang mga ito at kunyaring atubiling-atubili sa pagkain. Muli niyang binalikan ng tingin ang kaniyang boss.

"Narinig ninyo po ba ang sinabi ko?" 

"Yep. Hindi mo naman ako kasing-tanda para mabingi," kaswal na tugon nito.

Peke siyang tumawa at hinampas sa balikat ang amo. Nakita niya ang paglipad ng masamang tingin ng binata sa parteng hinamapas niya kaya agad siyang pumormal.

"Anyway, Sir. Ano po ba'ng ginagawa ninyo rito? Do you need anything?"

"Maglu-lunch ako sa labas. Don't ever try to call me or bother me, a'ight?"

"If you need anything or you need to tell me something. Hintayin mo na lang ako sa office. Got it?" pormal nitong bilin at bahagya pang ibinaba ang mukha para mapatapat sa mukha ni Sylvia.

"I got you, Sir. Enjoy your lunch."

Sandaling tinitigan ni Troye ang mukha ng sekretarya. Kung 6'2 ang height niya, sa tantiya niya ay 5'4 ito. Hindi naman pangit ang sekretarya niya, iyon nga lang hindi rin maganda.

Kung ilalarawan niya nga ito ay simple pero may espesyal sa pagkatao nito.

Kung tutuusin ay itim lang ang hanggang balikat na buhok ni Sylvia. Katamtaman ang katawan, ang isa sa mga gusto niyang parte ng mukha nito ay ang mga mata, lalo na sa tuwing lumalaki sa galit sa tuwing inaasar niya.

Minsan na rin tinangka ni Troye na kurutin ang may katabaang pisngi ng secretary pero agad itong nakaiwas. Hindi man ito kagandahan pero masarap pa rin pagmasdan.

Para sa kaniya ang gandang mayroon ang sekretarya ay maihahalintulad niya sa kalikasan.

Natural.

"Bakit po kayo nakatitig, Sir?" takang tanong ni Sylvia matapos mapansin na nakatulala ang kaniyang boss sa mukha niya.

Palihim naman nag-angat ng paningin sina Lorie, Gabe at Patrick. 

Napaatras siya nang ilapit ni Troye ang mukha sa kaniya habang nakatitig ng seryoso sa kaniyang mga mata.

"S-sir."

"Ano ba'ng trip ninyo?" nagkakandabulol ang dila niya sa pagtatanong habang inilalayo ang mukha.

"Is that wrinkles?" blankong ekspresyong na usisa nito.

Mabilis na lumayo pa ng husto si Sylvia. Awtomatikong tumindig naman ng diretso si Troye at inilagay ang mga kamay sa magkabilang bulsa ng suot na black slacks.

"Bye everyone, enjoy your lunch! And after that, go back to your work. Doon ninyo na ituloy ang tsimisan ninyo!" wika nito at kaswal na tumalikod.

Napapadyak na lamang siya dahil sa inis habang sinusundan ng nakasusuyang tingin ang boss.

"Anong nakatatawa?" singhal ni Sylvia sa mga kaibigan na palihim na natawa.

"Wala!" guilty reaksyon ng mga ito.

"Magde-dessert pa sana ako, nauyam na ako sa inyo!" Hinablot niya ang tupperware niya at tumalikod.

"Kapag talikod ko, 'pag tapos ninyo na akong pagtsismisan ay huwag ninyo munang babasain ang mga bibig ninyo at baka mapasma ang mga iyan!"

"Lalo na 'yong sa iyo, Gabe. Malaki pa naman iyan!" litanya ni Sylvia bago lumabas.

"Hello, babe!" parang ahas na lumingkis ang isang babae kay Troye.

Hindi naman tinanggihan ng binata ang warm welcome na iyon. Agad silang nagdiretso sa isang lamesa. Nasa isa silang Chinese restaurant at kasama niya ngayon ay ang kagabing kasayaw niya lang sa bar.

"Nag-order ka na, Lin?" pa-cute na tanong niya nang makaupo sila.

"It's Chin, babe," Nakangiti pa ring pagtatama nito sa kaniya.

"Oh, yes! I'm sorry, babe! You look like my old friend, Lin kasi," palusot ng binata.

Sa totoo lang ay hindi niya alam ang pangalan ng ka-date niya. Hindi niya rin alam kung pang-ilan ito sa listahan niya. Iisang hitsura lang naman kasi ng mga babae ang nakatatagpo niya sa bar.

Maputi, makinis, at sexy.

"It's okay, babe. Let's eat?" maarteng alok nito kasabay ng malagkit na tingin sa kaniya.

"Alright," Abot-tengang ngiting tugon ni Troye at kumindat pa.

Habang atubili sa pagsagot ng mga tawag si Sylvia sa telepono ay napatingin siya sa sariling cellphone.

Hudas calling?

Kahit na nakatapat pa sa tenga ang telepono at may kausap ay sinagot pa rin niya ang tawag nito. At sa kabilang tenga niya idinikit.

"Hello, Sir?"

"Miss Dimaculangan."

"Yes, Sir. Your meeting with the CEO of Ledesma Company will be tommorow morning."

"Where and when?" tanong ng kausap ni Sylvia sa telepono.

"At River Side Restaurant. 9 in the morning."

"Miss Dimaculangan, do you hear me?" nayayamot na singit naman ni Troye sa kabilang linya.

"Can we move 10 in the morning?" request ng investor.

"Can you come over here?" tanong naman ng kaniyang boss.

"What?!" mataas agad ang boses ni Troye na paikot-ikot na naglalakad tapat ng sasakyan.

Napasulyap si Sylvia sa hawak na telepono at cellphone. Agad niyang ibinaba ang linya ng kaniyang boss.

"Hello, Mr. Aviendo. I'm sorry, can I call you later?"

"Sure!"

Nang matapos siyang magpasalamat at maibaba ang hawak na telepono. Awtomatikong hinagip niya ang cellphone.

"Sir?"

"Hindi mo susundin ang utos ko?" galit na tono nito.

"Calm down, Sir. Hindi para sa inyo ang sagot na iyon. May kausap ako sa telepono, investor. Okay?"

Tila natahimik naman si Troye bago huminga ng malalim. Tinanw niya mula sa loob ng restaurant ang ka-date. Kung mamalasin nga naman ay naiwan niya ang kaniyang wallet kaya nagpaalam muna siya rito para tawagan ang sekretarya.

"I think I left my wallet inside the office," mahina niyang saad.

Narinig niyang tumawa ng malutong si Sylvia sa kabilang linya. Kaya agad na nagdugtong ang kilay ng binata.

"What's funny, Miss Dimaculangan?"

"Wala naman," nang-aasar na tugon nito.

"I don't have enough time to argue with you. So just check my wallet and bring it here."

"Saan ba kayong lupalop nag-lunch?"

"Sa Chinese Restaurant, remember 'yong meeting place with Mr. Go?"

"What? Napakalayo naman? Diyan pa talaga kayo kumain, marami namang restaurant sa paligid nitong building ha?!" daldal niya habang hinahanap ang wallet nito sa loob ng office.