Hindi kumukurap ang mga mata ni Sylvia habang nakadako ang tingin sa wall clock na nakasabit sa isang gilid. Bawat paghinga niya ay katumbas ng pag-ikot ng kamay ng orasan.Hinampas niya ang mga kamay sa ibabaw ng lamesa kasabay nang pagtayo nang tumapat ito sa orasan ng kanilang uwian. Parang mga tangang nakatulala sa kaniya ang mga nakapaligid na kasamahan.Buong kumpiyansang bumuga siya ng hangin. Hinawi ang likod patalikod, at lumipad ang matalas na mga mata sa nakasaradong pinto ng amo.Napatingala si Troye nang may kumatok. Katatayo lamang niya habang kinukuha ang cellphone. Oras na ng uwian, at kadalasan ay parang mga batang nagtatakbuhan ang mga empleyado niya para lang maunang makauwi.Kaya't sino kaya ang kumakatok?Nang muling tumunog ang pinto ay sandali niyang sinulyapan ang suot na wrist watch. Naiinis siyang kumamot sa maputing leeg."Come in," bahagyang nilagyan ng pagkairita ang himig.Tumikwas ang isang kilay ng binata nang iluwa ng nagbukas na pinto ay ang sekretary
Tiningan ni Troye si Sylvia tuwid sa mga mata.Hanggang sa unti-unti niyang nilukot gamit ang isang palad ang papel. Halata naman sa hitsura ng kaniyang sekretarya ang pagkabigla sa ginawa niya."You're kidding," matatag niyang paniniwala na nakapagkunotnoo rito.Buong lakas niyang ibinato ang bumilog na papel. At tumalsik iyon sa kung saan na agad na sinundan ng tingin ng sekretarya."Anong-" halos hindi alam ni Sylvia ang sasabihin sa ginawa ng amo.Nanlalaki ang 'di lang mga mata, lahat ng may butas na parte ng katawan niya dahil sa sobra-sobrang inis."I will not accept it."Pagkatapos ng mga salitang iyon ay basta na lamang lumayas ang binata. At naiwan siya sa loob, kulang na lamang gumuho ang pinto nang isara nito ng ubod ng lakas."Ang laki mo talagang tinik sa buhay ko," naiiyak niyang usal habang salat-salat ang noo.Nagpalipas si Sylvia nang ilang segundo sa loob. Inayos niya muna ang sarili bago lumabas. Nang mapihit ang seradura, at makaharap ay nakatayo ang mga kasamahan
Parang binabarena ang ulo ni Sylvia habang nakapikit. Kahit gustuhin niyang matulog ay gising na ang diwa niya. Pakiramdam niya ay may nakadagang kung anong mabigat sa magkabilang talukap ng mga mata niya nang buksan iyon.Malabo man ay alam niyang nasa loob siya ng silid. Wala sa sariling napatingin siya alarm clock, daig pa niya ang nakakita ng multo nang makita ang oras."Naku po," tanging saad niya, at halos lumipad ang kumot nang hawiin niya.Natatarantang tumayo si Sylvia, nang isuot ang pares ng tsinelas ay na out of balance pa siya dahil sa pagmamadali. Nang tuluyang maisuot ay nagmamadali pa rin siyang naglalakad.Hanggang sa matigilan siya ng kusa.Naging malikot ang mga mata niya habang may kung anong pilit na iniisip.Bakit ba siya nagkakandarapa sa pagmamadali?Saan ba siya pupunta?Saan ba siya papasok?Bilog na bilog ang itim niyang mga mata habang paatras pabalik sa kama. Dahan-dahan siyang umupo, at kumapit sa bed sheet.Natulala siya sa isang dako ng silid. Napahag
"Aba, ngayon ko lang yata nakita ang anak mo, Sonia!' bulalas ng suki nila sa kanilang tindahan.Ngumiti si Sylvia, at ipinagpatuloy ang paglalagay sa plastic ng mga binili nitong sinaing na tulingan. Inabot niya rito habang may matamis pa rin ngiting sa labi."Oo, huwag kang mag-alala. Madalas mo na 'yang makikita rito sa tindahan."Lumapit ang kaniyang ina sa tindahan. At sinuklian ang kaibigan nitong costumer. Pinagmamasdan pa rin siya ng ginang, tila ba pinag-aaralan ang mukha niya."May asawa na ba siya?" mahinang usisa nito kay Sonia, at lumapit pa sa kaniyang ina para siguro hindi niya marining ang tinatanong."Wala pa.""Bakit? Hindi ba, pangalawa sa panganay 'yan.""E, 'di may edad na 'yan. At pwedeng-pwede na mag-asawa," patuloy na sundot nito habang parang hahalikan na ang kaniyang ina sa sobrang lapit nito.Nagkatinginan si Slyvia, at Sonia. May kahulugan ang tingin nito dahilan para iiwas niya ang mga mata."Sige na, Sonia. Mauna na ako, at kakain pa nang pananghalian 'yo
Hilot-hilot ni Troye ang magkabilang sintido. Kahapon pa sumasakit ang ulo niya, hanggang ngayon na nasa loob na siya ng opisina.Hindi napigilan ng binata ang paglipad ng tingin sa isang pwesto ng lamesa. Lamesa, kung saan kahapon lamang ay nakaupo ang sekretarya, dating sekretarya.May naramdaman siyang bigat sa puso, ganoon na rin ang kakaibang lungkot na unti-unting nabubuhay sa kaniyang pagkatao.Ganito rin ang naramdaman niya nang pauwiin ng nakatatandang kapatid para umupo, at manahin ang kumpanya.Noon ayaw niyang tanggapin ang responsibilidad, umupo bilang CEO pero wala rin siyang nagawa.Masasabi niyang nabawasan ang lungkot, at ang bigat ng kaniyang pakiramdam nang makilala si Sylvia.Ayaw niya sa sekretarya ni Trevor noong una. May pagkakataon na pinagtalunan pa nila ito magkapatid. May balak sana siyang mag-hire ng iba kaso matigas ang hindi pagpayag nito.Hindi naman niya pinagsisihan ang pinili.Natauhan lamang si Troye nang makitang lihim na sumisilip doon sina Lorie,
"Sylvia!" Paiyak na tumakbo si Lorie sa kaniya nang salubungin niya ang mga ito sa labas ng kanilang gate."O, bakit?" takang tanong niya sa kaibigan habang yapos-yapos ito.Dahil hindi nasagot si Lorie kay Sylvia ay ibinato niya ang tingin sa iba pang kasamahan. Nagtatatanong ang anyo niya nang titigan si Gabe na nakaabrisyete pa kay Patrick."Naku, talo 'yan sa pustahan!""Pustahan?" ulit niya habang magkadikit ang mga kilay."Bilang mabubuti mong kaibigan at kasamahan, pinagpustahan ka namin," pagmamayabang pa ni Patrick sa kaniya, at lumapit."Wow, thank you naman. Appreciate it," sarkastiko namang anang ni Sylvia habang nakangiti nang nanggigilgil."Hindi lang ikaw, Syl!" singit ni Patrick."Sobrang proud talaga ako sa inyo. Lalo na sa iyo, Gabe. Napakabuti mong kabigan," pagkatapos ng mga litanyang iyon ay isang nakamamatay na tingin ang ipinukol ni Sylvia sa kaibigang binabae."What?!" halos naibuga niya ang alak na nasa loob ng bibig matapos ikwento ni Lorie ang naging pustaha
"Ate Jellie," mahinang tawag ni Sylvia sa hipag na kasalukuyang nasa lamesa, at nakikipagkwentuhan sa ilang customer.Nagtataka naman ang anyo nitong lumapit sa kaniya.Dahil kailangan pa na umikot para tuluyang makalapit sa kaniya ay sinenyasan niya ito."Bakit?"curious na tanong ni Jellie sa kaniya.Hinawakan ni Sylvia ito sa braso para mas ilapit pa. Pasimpleng niya rin iginala ang mga mata, sinisiguradong walang makakikita o makaririnig sa kanilang magiging usapan."Saan ba pwedeng humanap ng ka-date?" lakas loob niyang tanong.Nakalolokong ngiti ang nabungaran niya sa hipag nang magkatinginan sila. Siya naman ay nag-aabang ng magiging suhestiyon nito."Diyos ko! Akala ko naman kung ano 'yang itatanong mo!" natatawang sambit ni Jellie."Shhh…, huwag kang maingay," saway niya sa hipag. Hinila niya ito sa braso para ilapit pa ng husto.May alinlangan na luminga si Sylvia kay Jellie. Ngiting-ngiti naman ito sa kaniya, lihim siyang nagmasid sa paligid para siguruhin muling walang maka
"Next!" sigaw ni Troye."Yes, Sir!" agad na balik-sigaw ni Gabe mula sa labas.Nagkasalubong ang unang aplikante, at ang sumunod na pumasok. Nag-ismiran pa ang mga ito, napailing na lamang ang binata. May konting irita niyang kinuha ang folder na sumunod."Good morning, Mr. Troye Matthew Ledesma."Dahil sa seryosong pagbabasa niya ay hindi siya sumagot sa babae. Binabasa niya nang husto ang nasa resume nito."Do you think this it's a good day, for me and for you, Sir?"Nagtaas sandali ng tingin si Troye dahil sa narinig. Sinipat niya ito ng tingin, maikli lamang ang buhok nito, hindi aabot sa balikat. Simpleng itim lang, may make up naman pero hindi parang a-attend ng night party.Sakto lamang para sa ka-pormalan.Ibinaba ng binata ang mga mata sa suot nito. Kahit papaano ay may nasilayan siyang konting-konting liwanag.Maayos ang suot nitong puting sweater, at slacks na kulay pula. Though, medyo inappropriate ang kulay ng ibaba nitong suot. Ang mahalaga ay wala siyang nakikitang kahi
"Hello?""O, bakit?" asik niyang tugon sa pagtawag ni Gabe sa kaniya."Highblood naman agad 'to," nagtatampong himig ng kaibigan sa kabilang linya."Bakit ka napatawag?""Ala'y kung magmamaganda ka na naman para mag-deliver ako riyan. Hay, naku, ngayon pa lang, sorry na agad!"Patuloy lamang si Sylvia sa paglilinis ng lamesa. Maaga siyang nagising para agad na makatulong sa kanilang business. Sa hapon kasi ay kailangan na niyang magpunta sa date nila ng naka-matched."Ito naman. Napakasungit!""Nag-me-menopouse ka na ba ha?"Malamlam ang mga mata niyang ibinato ang hawak na basahang kasalukuyan niyang ipunupunas sa ibabaw no'n. Tumikwas ang kilay niya habang nakapameywang."Alam mo, ikaw, Gabe!""Lumayo-layo ka sa CEO ng Ledesma Company, kasi namamana mo na 'yong ugali niya," pikon niyang wika."Joke lang!""Bakit ba ang init-init ng ulo mo?!""Minsan na nga lang maglambing sa iyo, na dalhan mo kami rito ng kape, e.""Para naman makita ka namin, miss ko na rin kasi ang chikahan natin
"Ano 'yan, ha?"Awtomatikong ibinaba, at itinago ni Sylvia ang hawak na cellphone. Bago tiningala si Sol na galing sa likuran. Itinago niya ang pagkabigla, at pilit na sumeryoso."Wa-wala," nagkakandautal niyang sagot, at inilagay sa likod ang kamay na may hawak-hawak."Wala raw?" singit ni Spike na nasa harapan nila at nakain."Ilang araw ka ng tutok na tutok diyan sa cellphone mo. Baka kung ano na 'yan, ha?" panimulang pang-aasar ng nakatatandang kapatid."Wa-wala ito, nagbabasa lang ako ng-"Napatili si Sylvia nang basta na lamang may humablot ng cellphone niya mula sa likuran. Nang tingnan niya iyon ay si Spike ang may hawak, at kinukutkut na ito."Ano ka ba?!""Akin na nga 'yan!" agaw niya.Para silang mga batang nagkakasatan sa harap ng kanilang tindahan. Binabawi niya ang gamit pero dahil mas matangkad ang bunsong kapatid ay hindi niya iyon makuha."Spike, akin na 'yan!""Make me yours, and I'll make you mine app!" malakas, at nagsasalpukang mga kilay na pagbabasa nito."Ano?"
"Benz," patamad na tawag ni Troye sa kaibigan na nakatalikod, at nag-aayos ng mga alak sa counter."Dude, whats good in the hood?" tuwang-tuwang sagot nito nang mapaharap sa kaniya.Dahil magbubukas pa ay walang masyadong customer ang bar ni Benzon. Nanatili pa rin ang blankong ekspresyon nang ihagis niya ang isang folder. Napatingin doon ang kaniyang kaibigan."Ano 'yan?" usisa nito habang may hawak na baso at pinupunasan iyon.Ang isang kamay ni Troye ay nasa loob ng bulsa. Tinatamad pa rin siyang umupo sa isa sa mga stool chair."Bakit ba ganiyan ka makatingin, galit ka ba?" nagtatakang wika ni Benzon."Why did you send that woman?" matabang niyang saad."Are you talking about, Amari?Tumango siya nang bahagya habang hindi pa rin inaalis ang mga matang walang mabasang nararamdaman niya sa loob."Cause you need a secretary, a new assistant."Nagpatuloy na si Benzon sa ginagawa. Habang siya ay nanood lamang dito. Sa maghapon na nagdaan ay pagod na pagod siya. Sa Mansion naman ay wala
Pabagsak na isinarado ni Troye ang pinto ng opisina. Inalis niya rin ang pagkakabutones ng itim na suit bago hinubad. Agad niya iyong ibinato nang ubod ng lakas sa sahig habang hingal na hingal dahil sa galit.Nagtungo siya sa glass wall, umaasang maiibasan ng magandang tanawin ang hindi niya kayang dalhin na emosyon.Bakit wala siyang makitang pagsisisi sa mukha ng dating sekretarya?Kahit konti, o lungkot man lang.Ganoon ba siya kasamang amo para hindi ma-appreciate nito ang samahan nila sa mga nakalipas na taon?"That old maid is unfair," gigil niyang bigkas."Sir!"Lumingon ang binata nang bumukas ang pinto. Pumasok si Amari sa loob habang may dalang folders."Don't you know how to knock on the door?" anas niya habang may patong-patong ang mga linya sa noo."I did, Sir. Before I went inside," kalmado nitong rason."You should wait for my response, if I will you let you in or not," pagtuturo niya rito bago inirapan.Dahil pakiramdam ng binata ay nanghihina siya ay nagtungo ito sa
Naasiwa naman si Sylvia sa pagkatitig ni Troye. Para na siyang ice cream na nalulusaw. Nang mapansin na pinagmamasdan sila nila Gabe habang pangisi-ngisi ay napilitan na siyang basagin ang katahimikan."Hi, Mr. Ledesma," alangang bati niya habang nahihiya pa rin salubungin ang tingin nito."That is inappropriate outfit," weird na sagot nito, at pinasadahan pa siya ng tingin.Na-conscious naman si Sylvia, at inayos ang pagkakatindig. Muli niyang pinagtagpo ang mga mata nila."Siguro naman po, ayos lamang ito. Nag-deliver lang naman ako ng kapeng barako sa mga customer."Tumaas ang sulok ng labi ng binata. Na- disappoint siya sa narinig. Napahiya rin siya sa sarili dahil sa iniisip na bumalik na ito.Kinontrol niya ang sarili nang pumamulsa. Huminga rin siya ng malalim, inalis niya muna rito ang tingin. Binalik niya rin habang walang emosyon ang hitsura."Mauna na po ako," paalam ni Sylvia, at naglakad na."Really, you chose to deliver that coffee rather than to work for me?"Nag-reac
"Inang!" Sinipat ng tingin ni Sylvia si Sonia.May hawak itong planggana ng tubig, at bimpo. Napakunotnoo siya, tinitigan niya ang mga mata ng ina habang nagtatanong ang histura."Para saan 'yan?""Sino'ng maysakit?" sunod-sunod niyang usisa."Si Spike, nilalagnat.""Areng bata!" nababahala niyang bulalas kasabay nang pagbaling ng tingin sa nakasaradong pinto ng bunso."Bumaba ka muna roon, at magtinda. Tulungan mo si Kuya Sol mo sa pagtitinda," utos ng kaniyang ina."Sige po."Nang pumasok na si Sonia ay saglit niyang sinilip si Spike, tulog ito kaya minabuti niya na lamang lumabas. Tumulong sa kapatid at asawa nito."Kuya!""Nasaan si Ate Jellie, atsaka si Sophia?"Nilibot niya ng tingin ang paligid. May mga customer pero wala ang hipag, at pamangkin."Dinala saglit ni Jellie roon sa kaibigan niya. Ninang kasi iyon ni Sophia," paliwanag nito habang busy sa pag-aayos ng tindahan."Eto nga pala!"Napilitan si Sylvia na abutin ang inabot nitong isang plastic na may mga kape. Umangat an
Napangiti sa inis si Sylvia, at tumikhim pagkatapos. Tumikwas ang kilay niya habang kulang na lamang ay malusaw ang tinititigan niyang dako."Ano?""Hindi ka ba sasagot?!""Excuse me?" yamot niyang saad."What?" palaban pa rin sagot nito sa kabilang linya na lalo niyang ikinapika."Puwede ho ba, huwag ninyo akong ma-what, what diyan."Naging mahigpit ang kapit ni Troye sa cellphone. Kasalukuyang siyang nasa second floor ng bar ng kaibigang si Benzon. Nakaupo siya sa sala nito habang may kaharap na beer."Hey, you-"Hindi na pinatapos ni Sylvia ang gigil na tono ng kaniyang dating boss."Mr. Ledesma, mukhang mali po kayo ng na-dialed na numero," nagtitimpi niyang bigkas."Nah. I didn't."Nagdikit agad ang kilay niya sa isinagot nito. Sinilip pa niya sandali ang screen ng cellphone."You listen, Sylvia Dimaculangan."Tumindig si Troye, hinawi ang suot na suit sa parteng balakang bago pumeywang ang isang kamay. Hindi niya alam kung bakit pumasok sa isip niyang tawagan ang sekretarya ngay
"Ano na?" mahinang tanong ni Sylvia habang tensyonadong kaharap ang hipag na si Jellie.May pagkakataon na silang mag-usap. Wala ng tao sa paligid, ganoon na rin ang pamilya nila, may kalaliman na kasi ang gabi. Doon lamang sila nakakuha ng oras para masinsinang magplano."Okay, may offer ako sa iyo."Tumango si Sylvia habang nakadukwang sa lamesa. Magkadaupan ang mga palad niyang nasa ibabaw ng mesa. Intense siyang naghihintay sa pahayag ng hipag."Heto," isang sketch book ang inilatag nito sa harapan niya. Curious siyang sumilip doon."Ito ay ang blind dates."Nilagyan ni Jellie ng bilog ang unang salita. Tumango naman siyang bahagya habang nakatitig lamang doon."Puwede kang magpareto sa mga kaibigan mo, o sa amin na puwede mong i-date. Mas exciting kung wala kang idea sa hitsura nila para may thrill ng konti," sabik na agad nitong paliwanag."Next, try mong mag-reach out sa mga dating crush mo-""No way!" angil ni Sylvia, at dumiretso nang pagkakaupo."Relax. Ito naman, i-che-chec
"Next!" sigaw ni Troye."Yes, Sir!" agad na balik-sigaw ni Gabe mula sa labas.Nagkasalubong ang unang aplikante, at ang sumunod na pumasok. Nag-ismiran pa ang mga ito, napailing na lamang ang binata. May konting irita niyang kinuha ang folder na sumunod."Good morning, Mr. Troye Matthew Ledesma."Dahil sa seryosong pagbabasa niya ay hindi siya sumagot sa babae. Binabasa niya nang husto ang nasa resume nito."Do you think this it's a good day, for me and for you, Sir?"Nagtaas sandali ng tingin si Troye dahil sa narinig. Sinipat niya ito ng tingin, maikli lamang ang buhok nito, hindi aabot sa balikat. Simpleng itim lang, may make up naman pero hindi parang a-attend ng night party.Sakto lamang para sa ka-pormalan.Ibinaba ng binata ang mga mata sa suot nito. Kahit papaano ay may nasilayan siyang konting-konting liwanag.Maayos ang suot nitong puting sweater, at slacks na kulay pula. Though, medyo inappropriate ang kulay ng ibaba nitong suot. Ang mahalaga ay wala siyang nakikitang kahi