Hindi kumukurap ang mga mata ni Sylvia habang nakadako ang tingin sa wall clock na nakasabit sa isang gilid. Bawat paghinga niya ay katumbas ng pag-ikot ng kamay ng orasan.Hinampas niya ang mga kamay sa ibabaw ng lamesa kasabay nang pagtayo nang tumapat ito sa orasan ng kanilang uwian. Parang mga tangang nakatulala sa kaniya ang mga nakapaligid na kasamahan.Buong kumpiyansang bumuga siya ng hangin. Hinawi ang likod patalikod, at lumipad ang matalas na mga mata sa nakasaradong pinto ng amo.Napatingala si Troye nang may kumatok. Katatayo lamang niya habang kinukuha ang cellphone. Oras na ng uwian, at kadalasan ay parang mga batang nagtatakbuhan ang mga empleyado niya para lang maunang makauwi.Kaya't sino kaya ang kumakatok?Nang muling tumunog ang pinto ay sandali niyang sinulyapan ang suot na wrist watch. Naiinis siyang kumamot sa maputing leeg."Come in," bahagyang nilagyan ng pagkairita ang himig.Tumikwas ang isang kilay ng binata nang iluwa ng nagbukas na pinto ay ang sekretary
Tiningan ni Troye si Sylvia tuwid sa mga mata.Hanggang sa unti-unti niyang nilukot gamit ang isang palad ang papel. Halata naman sa hitsura ng kaniyang sekretarya ang pagkabigla sa ginawa niya."You're kidding," matatag niyang paniniwala na nakapagkunotnoo rito.Buong lakas niyang ibinato ang bumilog na papel. At tumalsik iyon sa kung saan na agad na sinundan ng tingin ng sekretarya."Anong-" halos hindi alam ni Sylvia ang sasabihin sa ginawa ng amo.Nanlalaki ang 'di lang mga mata, lahat ng may butas na parte ng katawan niya dahil sa sobra-sobrang inis."I will not accept it."Pagkatapos ng mga salitang iyon ay basta na lamang lumayas ang binata. At naiwan siya sa loob, kulang na lamang gumuho ang pinto nang isara nito ng ubod ng lakas."Ang laki mo talagang tinik sa buhay ko," naiiyak niyang usal habang salat-salat ang noo.Nagpalipas si Sylvia nang ilang segundo sa loob. Inayos niya muna ang sarili bago lumabas. Nang mapihit ang seradura, at makaharap ay nakatayo ang mga kasamahan
Parang binabarena ang ulo ni Sylvia habang nakapikit. Kahit gustuhin niyang matulog ay gising na ang diwa niya. Pakiramdam niya ay may nakadagang kung anong mabigat sa magkabilang talukap ng mga mata niya nang buksan iyon.Malabo man ay alam niyang nasa loob siya ng silid. Wala sa sariling napatingin siya alarm clock, daig pa niya ang nakakita ng multo nang makita ang oras."Naku po," tanging saad niya, at halos lumipad ang kumot nang hawiin niya.Natatarantang tumayo si Sylvia, nang isuot ang pares ng tsinelas ay na out of balance pa siya dahil sa pagmamadali. Nang tuluyang maisuot ay nagmamadali pa rin siyang naglalakad.Hanggang sa matigilan siya ng kusa.Naging malikot ang mga mata niya habang may kung anong pilit na iniisip.Bakit ba siya nagkakandarapa sa pagmamadali?Saan ba siya pupunta?Saan ba siya papasok?Bilog na bilog ang itim niyang mga mata habang paatras pabalik sa kama. Dahan-dahan siyang umupo, at kumapit sa bed sheet.Natulala siya sa isang dako ng silid. Napahag
"Aba, ngayon ko lang yata nakita ang anak mo, Sonia!' bulalas ng suki nila sa kanilang tindahan.Ngumiti si Sylvia, at ipinagpatuloy ang paglalagay sa plastic ng mga binili nitong sinaing na tulingan. Inabot niya rito habang may matamis pa rin ngiting sa labi."Oo, huwag kang mag-alala. Madalas mo na 'yang makikita rito sa tindahan."Lumapit ang kaniyang ina sa tindahan. At sinuklian ang kaibigan nitong costumer. Pinagmamasdan pa rin siya ng ginang, tila ba pinag-aaralan ang mukha niya."May asawa na ba siya?" mahinang usisa nito kay Sonia, at lumapit pa sa kaniyang ina para siguro hindi niya marining ang tinatanong."Wala pa.""Bakit? Hindi ba, pangalawa sa panganay 'yan.""E, 'di may edad na 'yan. At pwedeng-pwede na mag-asawa," patuloy na sundot nito habang parang hahalikan na ang kaniyang ina sa sobrang lapit nito.Nagkatinginan si Slyvia, at Sonia. May kahulugan ang tingin nito dahilan para iiwas niya ang mga mata."Sige na, Sonia. Mauna na ako, at kakain pa nang pananghalian 'yo
Hilot-hilot ni Troye ang magkabilang sintido. Kahapon pa sumasakit ang ulo niya, hanggang ngayon na nasa loob na siya ng opisina.Hindi napigilan ng binata ang paglipad ng tingin sa isang pwesto ng lamesa. Lamesa, kung saan kahapon lamang ay nakaupo ang sekretarya, dating sekretarya.May naramdaman siyang bigat sa puso, ganoon na rin ang kakaibang lungkot na unti-unting nabubuhay sa kaniyang pagkatao.Ganito rin ang naramdaman niya nang pauwiin ng nakatatandang kapatid para umupo, at manahin ang kumpanya.Noon ayaw niyang tanggapin ang responsibilidad, umupo bilang CEO pero wala rin siyang nagawa.Masasabi niyang nabawasan ang lungkot, at ang bigat ng kaniyang pakiramdam nang makilala si Sylvia.Ayaw niya sa sekretarya ni Trevor noong una. May pagkakataon na pinagtalunan pa nila ito magkapatid. May balak sana siyang mag-hire ng iba kaso matigas ang hindi pagpayag nito.Hindi naman niya pinagsisihan ang pinili.Natauhan lamang si Troye nang makitang lihim na sumisilip doon sina Lorie,
"Sylvia!" Paiyak na tumakbo si Lorie sa kaniya nang salubungin niya ang mga ito sa labas ng kanilang gate."O, bakit?" takang tanong niya sa kaibigan habang yapos-yapos ito.Dahil hindi nasagot si Lorie kay Sylvia ay ibinato niya ang tingin sa iba pang kasamahan. Nagtatatanong ang anyo niya nang titigan si Gabe na nakaabrisyete pa kay Patrick."Naku, talo 'yan sa pustahan!""Pustahan?" ulit niya habang magkadikit ang mga kilay."Bilang mabubuti mong kaibigan at kasamahan, pinagpustahan ka namin," pagmamayabang pa ni Patrick sa kaniya, at lumapit."Wow, thank you naman. Appreciate it," sarkastiko namang anang ni Sylvia habang nakangiti nang nanggigilgil."Hindi lang ikaw, Syl!" singit ni Patrick."Sobrang proud talaga ako sa inyo. Lalo na sa iyo, Gabe. Napakabuti mong kabigan," pagkatapos ng mga litanyang iyon ay isang nakamamatay na tingin ang ipinukol ni Sylvia sa kaibigang binabae."What?!" halos naibuga niya ang alak na nasa loob ng bibig matapos ikwento ni Lorie ang naging pustaha
"Ate Jellie," mahinang tawag ni Sylvia sa hipag na kasalukuyang nasa lamesa, at nakikipagkwentuhan sa ilang customer.Nagtataka naman ang anyo nitong lumapit sa kaniya.Dahil kailangan pa na umikot para tuluyang makalapit sa kaniya ay sinenyasan niya ito."Bakit?"curious na tanong ni Jellie sa kaniya.Hinawakan ni Sylvia ito sa braso para mas ilapit pa. Pasimpleng niya rin iginala ang mga mata, sinisiguradong walang makakikita o makaririnig sa kanilang magiging usapan."Saan ba pwedeng humanap ng ka-date?" lakas loob niyang tanong.Nakalolokong ngiti ang nabungaran niya sa hipag nang magkatinginan sila. Siya naman ay nag-aabang ng magiging suhestiyon nito."Diyos ko! Akala ko naman kung ano 'yang itatanong mo!" natatawang sambit ni Jellie."Shhh…, huwag kang maingay," saway niya sa hipag. Hinila niya ito sa braso para ilapit pa ng husto.May alinlangan na luminga si Sylvia kay Jellie. Ngiting-ngiti naman ito sa kaniya, lihim siyang nagmasid sa paligid para siguruhin muling walang maka
"Next!" sigaw ni Troye."Yes, Sir!" agad na balik-sigaw ni Gabe mula sa labas.Nagkasalubong ang unang aplikante, at ang sumunod na pumasok. Nag-ismiran pa ang mga ito, napailing na lamang ang binata. May konting irita niyang kinuha ang folder na sumunod."Good morning, Mr. Troye Matthew Ledesma."Dahil sa seryosong pagbabasa niya ay hindi siya sumagot sa babae. Binabasa niya nang husto ang nasa resume nito."Do you think this it's a good day, for me and for you, Sir?"Nagtaas sandali ng tingin si Troye dahil sa narinig. Sinipat niya ito ng tingin, maikli lamang ang buhok nito, hindi aabot sa balikat. Simpleng itim lang, may make up naman pero hindi parang a-attend ng night party.Sakto lamang para sa ka-pormalan.Ibinaba ng binata ang mga mata sa suot nito. Kahit papaano ay may nasilayan siyang konting-konting liwanag.Maayos ang suot nitong puting sweater, at slacks na kulay pula. Though, medyo inappropriate ang kulay ng ibaba nitong suot. Ang mahalaga ay wala siyang nakikitang kahi
"Paano mo nalaman na may date ako rito?""At bakit-" hindi niya matapos-tapos ang sasabihin dahil nahihiya siyang bitawan ang mga kataga."Pati 'yong pag-yo-yow niya, alam mo ha?' napipilitan niyang asik habang nakatingkayad, at nakatingala sa mukha ni Troye.Napatingin ang binata sa labi ng dating sekretarya habang kinokontrol ang galit. Matapos naman ay sinusundan niya ang bawat galaw ng mga nag-aapoy na mata nito.Agad siyang lumayo rito, at tumalikod. Kailangan niyang pigilan ang sarili bago tuluyang pahintuin sa paraan na alam niya ang kaharap."Ano?""Bakit?!'"Wala kang maisagot?!""You are keeping your eyes on me!""Sa lahat ng ginagawa ko!""Ganoon na rin ang mga dates ko!""Bakit?""Remember, hindi na ako nagtatrabaho sa iyo.""Wala kang pakialam sa buhay ko!"Maliksing lumapit si Troye sa kaniya habang nagdidiim ang mukha, at nag-iigtingan ang mga panga.Amang na napaatras si Sylvia dahil kung 'di niya gagawin iyon ay baka magkahalikan sila sa paglapit nito. Sunod-sunod siy
Sandaling inayos ni Sylvia ang pagkakahati ng buhok. Pagkatapos ay sumisim siya ng tubig. Iginala niya ang mga mata sa loob ng isang restaurant.Tonight, she will meet Dustin Geria. An aspirant artist. Katulad ni Diego, ay naka-matched niya ito. Along the way, nagkaka-message na sila sa isa't-isa. At masasabi niyang may pangarap ito sa buhay.At passionate.Dahilan para makapukaw ang atensyon niya.Dumako ang mga mata niya ng bumukas ang pinto. Isang lalakeng nakasuot ng varsity jacket na kulay blue. Nakasuot ng baseball cap at nakamaluwag na pants.Parang mga Rnb singer sa America.Mabilis niyang kinuha ang cellphone. Tiningnan niya ang profile ng naka-matched.Matigas na naihilig ang kaniyang ulo nang makumpirma na ito nga si Dustin.Dahil nagpalinga-linga ito, at tila hinahanap siya ay napilitan siyang itaas ang kamay para senyasan ang binata.Nahagip naman iyon ni Dustin, at agad na ngumiti. Nagtungo ito sa kaniyang lamesa."Hi, Miss Sylvia?" magalang nitong tanong, at inabot ang
"Oh, I see. What about her?""Bumalik na siya sa company?""Bumalik na ba siya sa iyo?" sunod-sunod nitong tanong.Naroon pa rin ang ngiti sa labi ni Troye nang umiling. Inilagay ang baso sa mesa bago relax na sumandal sa kinauupuan."E, bakit?""Ano'ng ginawa niya para maging ganiyan ka kasaya?" naguguluhang anyong saad ni Benzon."I ruined her date," mayabang niyang bato."Date?""Date," kumpirma niya sa pag-uulit ng kaibigan na parang hindi makapaniwala sa narinig."Wait, naguguluhan ako!"Sumandal rin ito na para bang napapagod sa pag-intindi sa mga pasabog niya ngayon."May date 'yong dating mong secretary. Now, you're happy kasi sinira mo 'yong date niya?""Exactly! You are brilliant!" muling itinuro ni Troye ang kaibigan na natumbok ang gusto niyang ibalita."Bakit?""Anong bakit?" balik tanong niya sa kaibigang nahimasmasan ang hitsura.Sumeryoso ito habang may kahulugan ang tingin."Why do you have to that?"Doon siya natigilan. Handa na ang bibig niyang sumagot pero hindi n
"Tumigil na nga kayong dalawa!"Binato ni Sylvia ng anong hawak sina Sol, at Spike na mamatay-matay sa pagtawa. Matapos malaman kung anong nangyari sa date nila."Ate, bakit naman kasi, sa dinami-dami ng makaka-date mo ay 'yong pinaglihi pa sa libro?" natatawa pa rin na tugon ni Spike."Hoy, Spike. Tumigil ka, Proffesor ng history iyang binabastos mo ha?!"Hindi na siya nakatiis, at nilapitan ito. Bago mahinang hinampas ng basahan sa ulo."Kung ako sa iyo, titigilan ko na 'yang app na 'yan. Baka scam lang 'yan," payo ni Sol pero hindi naman seryoso ang himig, at halatang nagpipigil pa rin sa paghalakhak."Ikaw kaya ang tumigil!" matapang na singit ni Jellie sa asawa.Humarap pa ito kay Sol, at pinameywangan.Napangiti naman si Sylvia, alam niyang lagot ang kuya niya sa asawa."Hindi naman magic 'yong app.""Lalong hindi 'yon parang si Kupido na 'pag pumana parehong tatamaan. Para iyong test, 'pag nakapasa kayo sa first question, or nag-matched kayo online. Puwedeng ninyo nang harapin
"Ano'ng sabi mo?" ulit ni Sylvia nang luminga dito, at inihilig ang ulo.Nag-umpisang maglakad si Troye sa kaswal na paraan. May ibang ibig sabihin pa rin ang ngiting naka-plaster sa mapula, at manipis nitong labi."Ano'ng natutunan mo sa ka-date mo?""I mean, what score did you get from your Historian date?""Are you stalking me?" mabagal niyang isa-isang bigkas habang nakatitig ng seryoso rito."W-what?!""Why would I?" malakas na sambit naman ni Troye na may kasama pang malutong na tawa.Pinag-aralan niya nang husto ang anyo ng dating boss. Tumindig siya nang tuwid, at pinanood lamang ito.Natigilan naman ang binata, at nang makaramdam ng pagkaasiwa sa tingin ng sekretarya ay pilit siyang pumormal. Nilinis iya rin ang lalamunan bago inayos ang suit."Then, why are you here?""At alam mo ang lahat ng pinag-uusapan namin?"Ibinuka ni Troye ang bibig ngunit naging malikot ang mga mata niya dahil wala siyang mahagilap na ikakatwiran sa kaharap."And, hindi ba, ayaw mo sa shop na 'to ka
"Dati kang nagtatrabaho sa isang tanyag na kumpanya, sa Ledesma Company.""Yeah. I've worked for them for several years," tantiya ni Sylvia."Kahanga-hanga."Itinaas niya ang tingin kay Diego. Mukhang na impress ang binata sa work background niya.Pasimple niya itong hinagod ng tingin."You're a professor?" kunyaring walang ideya niyang usisa."Yes, a Historian Proffesor.""Great. Can we-""You know history is very important. Nowadays na marami ng tao ang nakalilimutan kung ano ang ating nakaraan," umpisa ni Diego.Tumango naman si Sylvia kahit hindi pa man nakatatapos sa itatanong dito. May punto naman ito. Nakadama siya nang panunuyo ang lalamunan kayat inabot niya ang baso ng tubig na nasa tabi ng kape."Marami na ngayon ang sa kung saan-saang bansa humahanga. At ang bansang gusto nila ang inaalam kung ano ang history.""Habang ang nakaraan ng sarili nating bansang Pilipinas ay nagpag-uusapan lamang dahil kailangan sa paraalan. Pero sa tingin ko ay walang tao ngayong magkukusa na a
Tumiim ang bagang ni Troye habang nabibingi sa mga sinasabi ni Gabe. Sa bawat paglabas ng usok sa kaniyang ilong ay humuhugot siya ng hininga.So, kaya nag-resigned ang magaling niyang secretary para lamang makipag-date?Naninibugho siya dahil sa mababaw na dahilan na iyon!Nanginginig ang bawat sulok ng kaniyang kalamnan. At parang may kildlat ang tingin habang nakatitig sa kawalan."Hi, Sir!"Matigas pa rin ang anyo ni Troye nang tumapat sa lamesa ng empleyado. Nakita niya ang alangan, at takot sa mukha ni Gabe. Pero kahit pigilan ang sariling huwag ipakita kung gaano siya namamatay sa galit ngayon ay hindi niya magawa."Ma-may problema po ba kayo, Sir?"Kung tanungin siya ni Gabe ay parang si kamatayan ang kaharap. Isang malalim na hininga ang pinakawalan niya."Can you share a secret?""S-secret?" ulit nito habang nananagpo ang mga kilay."Everyone!" tawag atensyon ni Troye sa lahat ng empleyadong naghahanda nang umuwi.Tumigil ang mga ito sa kani-kanilang ginagawa, at binigyang s
"Hello?""O, bakit?" asik niyang tugon sa pagtawag ni Gabe sa kaniya."Highblood naman agad 'to," nagtatampong himig ng kaibigan sa kabilang linya."Bakit ka napatawag?""Ala'y kung magmamaganda ka na naman para mag-deliver ako riyan. Hay, naku, ngayon pa lang, sorry na agad!"Patuloy lamang si Sylvia sa paglilinis ng lamesa. Maaga siyang nagising para agad na makatulong sa kanilang business. Sa hapon kasi ay kailangan na niyang magpunta sa date nila ng naka-matched."Ito naman. Napakasungit!""Nag-me-menopouse ka na ba ha?"Malamlam ang mga mata niyang ibinato ang hawak na basahang kasalukuyan niyang ipunupunas sa ibabaw no'n. Tumikwas ang kilay niya habang nakapameywang."Alam mo, ikaw, Gabe!""Lumayo-layo ka sa CEO ng Ledesma Company, kasi namamana mo na 'yong ugali niya," pikon niyang wika."Joke lang!""Bakit ba ang init-init ng ulo mo?!""Minsan na nga lang maglambing sa iyo, na dalhan mo kami rito ng kape, e.""Para naman makita ka namin, miss ko na rin kasi ang chikahan natin
"Ano 'yan, ha?"Awtomatikong ibinaba, at itinago ni Sylvia ang hawak na cellphone. Bago tiningala si Sol na galing sa likuran. Itinago niya ang pagkabigla, at pilit na sumeryoso."Wa-wala," nagkakandautal niyang sagot, at inilagay sa likod ang kamay na may hawak-hawak."Wala raw?" singit ni Spike na nasa harapan nila at nakain."Ilang araw ka ng tutok na tutok diyan sa cellphone mo. Baka kung ano na 'yan, ha?" panimulang pang-aasar ng nakatatandang kapatid."Wa-wala ito, nagbabasa lang ako ng-"Napatili si Sylvia nang basta na lamang may humablot ng cellphone niya mula sa likuran. Nang tingnan niya iyon ay si Spike ang may hawak, at kinukutkut na ito."Ano ka ba?!""Akin na nga 'yan!" agaw niya.Para silang mga batang nagkakasatan sa harap ng kanilang tindahan. Binabawi niya ang gamit pero dahil mas matangkad ang bunsong kapatid ay hindi niya iyon makuha."Spike, akin na 'yan!""Make me yours, and I'll make you mine app!" malakas, at nagsasalpukang mga kilay na pagbabasa nito."Ano?"