deserve ba natin makinig sa reason ni Fox? o hindi na? hahaha at opo, babawi na po ako. heto na po
The Sequel: Chapter 10Gabi nan ang ihatid ako ni Hansel pabalik sa bahay. At hindi pa man kami nalalapit sa bahay ay nakikita ko na si Fox na naghihintay sa labas ng gate. And the moment the car pulled in front of him, he immediately stood straight.“Dito na lang, Hansel. Salamat sa paghatid,” I said.“No worries.” Ngumiti ito sa ‘kin. “Just remember to call me if you need someone to talk to.”Tumango lang ako. He unlocked the door for me and I have to do now is to push it open. Ngunit nagulat ako nang may nauna nang magbukas ng pinto. Bumungad sa ‘kin si Fox na nagkakasalubong ang makakapal na kilay.“Fox,” I mumbled.Hindi ito nagsalita. Sa halip ay inalalayan ako nitong makalabas ng sasakyan. And as soon as I step outside the car, Fox slammed the door close. Bahagya pa akong napaigtad dahil sa lakas ng impact nun. Ngunit tila ba ay wala lang ito kay Hansel. Bumusina pa nga ito bago niya pinaharurot ang sasakyan paalis. Mahina akong napailing. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramd
The Sequel: Chapter 11 After kong ma-discharge sa hospital kinabukasan ay si Fox na ang naghatid sa ‘king pauwi. At ganoon na lang ang gulat ko nang makita ko ang mga damit at bagahe niya sa silid kung saan ako natutulog. Kaya naamn dala ng pagtataka ay agad akong nagtanong. “Anong ginagawa ng mga gamit mo rito? Bakit may maleta?” Inalalayan muna ako nitong makaupo saka niya sinagot ang aking katanungan, “I’ll live here with you.” “What?” gulat kong sambit. “What do you mean? Dito ka na titira? Ang mommy mo? She needs someone to look after her. Naiintindihan ko naman.” Umiling ito at tumabi sa ‘kin ng upo. He looked at me and held my hand. “I need to look after you. Bilang pambawi na rin sa sobrang busy ko nitong mga nakaraang araw.” Nakatitig ako rito. I don’t know what to say. Seryoso ang mga mata nitong nakatingin sa ‘kin at alam kong seryoso talaga siya sa kanyang sinasabi. Mariin ko namang kinagat ang aking ibabang labi at bumuntong hininga. Hindi ko alam kung ano ang aking
The Sequel: Chapter 12Binalot ng nakakabinging katahimikan ang hapagkainan. Hindi ako nagsasalita at ganoon din si Fox na mukhang napikon at nagtitimpi lamang. Hindi ko alam kung bakit pikon na pikon siya sa babaeng kasalo namin ngayon sa hapagkainan.“So, how’s life in Manila so far?” pagbubukas ng usapan ni Mrs. Felicity. “I’m pretty sure you had a hard time dealing with the sudden change of temperature.”Ngumiti ang babae at napaangat ang aking kilay sa kung gaano kahinhin ang pagtawa nito saka niya sinagot ang tanong, “Hindi naman po masyado, Tita. I seldomly go outside so I don’t really have to deal with the country’s hot temperature.”Iniwas ko rito ang aking tingin at piniling kumain na lang dahil wala akong mapapala kung papanoorin ko siyang magpapabebe sa harap namin, sa harap ni Fox. Habang si Fox naman ay busy sa paglalagay ng“Nabisita mo na ba ang mga magagandang lugar dito sa Pinas? Maybe Fox can accompany you around.”I didn’t speak. At kahit hindi ko sabihin, alam kon
The Sequel: Chapter 13 Matapos ng naging usapan namin ng Mommy ni Fox ay agad na akong nag-aya para makauwi na. Walang pasubali namang pumayag si Fox dahil mukhang kahit siya ay hindi nagustuhan ang naging takbo ng hapunan na ito. Pagkauwi namin ay dumiretso si Finn sa kanyang silid habang ako naman ay nahiga sa kama saka pinikit ang aking mga mata. Hindi ko pa nahuhubad ang aking doll shoes. That short moment encounter with Mrs. Felicity Madrid was draining me for real. Parang sobrang pagod ko na sa mga pangyaayri sa buhay ko. But then suddenly, the image of Lia’s tattoo came into my mind. Wala sa sarili kong dinilat ang aking mga mata. Bahagya akong napaigtad nang may humawak sa ‘king binti. Tinignan ko kung sino ito at bumungad sa ‘kin si Fox na kakapasok pa lang. He’s holding my left foot to take off my shoes. “Ang lalim ng iniisip mo,” he said while taking the shoe. “What is it?” Matapos niyang mahubad ang isa kong sapatos ay ang kanang paa ko naman ang inangat nito. Mariinko
The Sequel: Chapter 14Tinawagan ko muna si Fox na pupunta kaming Batanes para sa police report nasasadyain pa namin doon. If this is just another normal cases, I won’t waste my time. I need to confirm what really is happening. Kaya naman kahit malayo ang biyahe patungong police station.“No, Shane.”Nangunot ang aking noo at tumigil ako sa pagpa-ponytail ng aking buhok. Nagkatinginan kami ni April dahil sa naging sagot ni Fox na ‘yon. April raised her brow in a very questioning way and looked at my phone.“Bakit hindi?” hindi mapigilang tanong ni April. “It’s about Amanda’s case, Fox.”“That’s why it’s a no. It’s dangerous out there. At malapit na ang kabuwanan ni Shane. What if she’ll give birth on the plane?” sunod-sunod na saad ni Fox.Sa halip na mainit sa reasoning ni Fox ay mahina akong natawa. “Fox, next month pa ako manganganak.”“I know. But we have to make sure,” he said. “How about I’ll call the police to come over? Diyan ka na lang sa bahay. I’ll be home early. Let me fix
The Sequel: Chapter 15 Days and weeks had passed. Mabuti na siguro na hanggang ngayon ay wala pa ring Amanda Velasco ang nagpapakita at kumukulit sa ‘min ni Fox. Dahil hindi ko na alam kung sakaling meron man. I’m afraid of my babies’ safety. Kaya naman sa tuwing nagtutungo si Finn sa bahay ng mga Madrid dahil iniimbitahan ng ni Fox ay talagang may bodyguard itong kasama. Hinimas ko ang aking tiyan mulin nagpatuloy sa panonood ng tv dahil wala akong ibang magawa habang hinihintay si Fox. Alas siete pa rin naman ng gabi. He said he’ll be home by eight, that’s why I’m waiting. At isa pa, nagtugon din ako rito ng paborito kong strawberries kaya naman hihintayin ko siya hangga’t sa kung kailan siya makakauwi. The doorbell suddenly rang. Nangunot ang aking noo at tumingin sa ‘king pambisig na relo para tignan ang oras. Hindi pa nag-a-alas otso. At isa pa, hindi na nagdo-doorbell si Fox kapag nakakauwi siya. Wala na rin akong inaasahang bisita na paparating dahil gabi na. Kaya agad akong
The Sequel: Chapter 16“No, it’s fine. Fox. I can handle myself just fine,” nakangiting saad ni Lia. “Thank you so much for the wonderful dinner.”Gusto kong umirap sa mga pinagsasabi nito ngunit mas pinili kong itikom ang aking bibig at pinanood siya. I saw how she smiled sweetly towards Fox. Kahit ang anak kong Finn ay nakatingin lang sa kanya. Marahil ay nagtataka na ito sa inaakto ng babaeng kasama namin. At kahit ako ay magtataka.Kakatapos lang naming mag-dinner. Yes, Lia stayed for dinner and hell, she doesn’t even feel any shyness or anything. Hindi ko tuloy matukoy kung sadyang mataas ang confidence niya o makapal lang talaga ang mukha niya. Hindi ko alam. At kahit gustuhin man ni Fox na tabuyin si Lia ay hindi ko hinayaan. I’m still observing her kaya hinayaan ko na lang siyang manatili muna rito.“Have a good night, Lia.” Pansin ko ang lamig sa tinig ni Fox ngunit tila ba’y hindi ito alintana ni Lia. Sa halip ay mas lalo pang lumawak ang ngiti nito.“Have a good night too,
The Sequel: Chapter 17“Mommy, are you alright?” pagtatanong ni Finn sa ‘king sa hindi ko mabilang na pagkakataon. At wala akon ibang magawa kundi ang ngumiti sa kanya at tumango.“Yes, Love. I am fine,” pagsagot ko sa katanungan nito at bumuntong hininga. “Why do you ask?”“Because I’m worried,” he said. “What will happen to you after labor, Mommy?”Napaisip ako. “Well, we’ll finally meet your younger sister, Heather.”Bumakas ang magkahalong tuwa at gulat sa mga mata nito. “You already named her?”I nodded my head. “Yeah. Your father did. It’s beautiful, isn’t it?”Tumango ito bilang pagsang-ayon. Napangiti ako sa kanyang turan at bumuntong hininga. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at tumingin kay Fox na busy ngayon sa laptop niya. Nagdesisyon kasi siyang sa online na lang ipadaan lahat ng kanyang transaction para raw mas mabantayan ako. Hindi na rin ako umangal dahil gusto ko rin naman ‘yon.“Yes, it it,” sagot ni Finn sa sinabi ko. “Anyways, Mom. I have to go. Nanny sadi