CHAPTER 61

Sa mga sumunod na araw ay nagigising akong nasa unit ko ulit si Kael— kung hindi sa kusina nagluluto ng agahan ay nasa kwarto ko at pinagmamasdan ako. Iniisip ko kung anong oras siyang dumadating dito dahil tuwing pagkagising ko ay nakahain na ang mga pagkain. 

And about the last part, I should be creepy because what he's doing isn't normal for society's standard. But everytime his eyes bore into mine, it's crystal clear how pure his intentions are. 

Hindi lang ako ang na-trauma sa mga nangyari. Tuwing magtatama ang mga mata namin ay tinititigan niya ako na parang kahit anong oras mawawala ako. Aagawin palayo sa kanya at hindi na kailanman isasauli. And he's not doing anything to hide that fact. He's scared to lose me. 

Pilit ring pumapasok sa utak ko ang mga tanong tungkol sa dapat na paglayo niya sa akin pero lahat iyon ay tinalikuran ko. 

He's here, I'm happy and everyone