Nakabukas ang pinto ng kotse ko habang nakahilig si Martin sa gilid, ang mga kamay ay nasa bulsa ng pantalon. Naputing T-shirt siya. Bawat kurba ng maskuladong katawan ay nadedepina. Ang pang-ibaba ay denim jeans at brown leather boots. Ang mga babaeng napapadaan sa gawi namin ay walang-hiya siyang pinaglalawayan.
Tahimik akong kumakain habang pinagmamasdan ang parking lot. Isa pa ito sa mga hindi ko nagugustohan sa sarili. Mahina ako kumain. Kung hindi konti ay ang bagal ko kumain.
"Oh my God," bulong ko ng may mga mag-syota akong nakita sa dilim. Mabilis kong inilihis ang paningin at nagtama ito kay Martin.
I scowled. "What? What's with that look?"
Nakatingin siya sa akin sa nakakunot na noo. Halos magdugtong na ang makakapal na kilay. I don't what's the score between him and Cassy, but I hope they'll figure it out.
Basta ang akin lang ay wag silang magkasakitan sa huli.
Tanghali na ako ng gising kinabukasan. Sanay na ako sa hang-over kaya hindi na sa akin bago ito. Pero never akong nasanay at masasanay sa sakit ng ulo. Parang pinupukpok ko, eh.Nagpadeliver nalang ako ng soup para kahit papano ay mahimasmasan ako. Pati na lunch ay sinabay ko na din. My body was sore from jumping, grinding and whatever I did last night. Bukod sa masakit na ang katawan ko ay tinatamad ako magluto.Wala pang kalahating oras ay dumating na ang pina-deliver ko. I took medicine right after eating and decided to rest for an hour before heading out to the office.At exactly 1 PM, I was done preparing and resting. Nagsuot lang ako ng spaghetti beige top, fitted jeans at heeled boots that stopped above my ankle. Tumulak na ako pagkatapos.Sa biyahe ay pinuno ako ng kaba at pangamba. I was dreading coming back to our company. Sa sitwasyon namin ngayon ay wala akong maaring ma
"Talaga lang ha,” banta ni Pia. Malambot na mga titig ang iginawad niya sa akin. "Sabihin mo lang pag hindi mo na kaya. Makikinig lang kami."My heart melt. "I will.""Very good!" Palakpak niya bago pinandilatan ako ng mata, tila may naalala. “Nga pala bruha ka, natatandaan mo iyong dalawang lalaki kagabi sa club? Muntik ng mabugbog ni Martin!” she said and drank two consecutive shots of tequila. Napangiwi siya at agad na sumipsip ng lemon.Namilog naman ang mga mata ko. “Really? Bakit ba?”Umirap lang sa akin si Pia at si Cassy ang sumagot.“Alam mo naman na hot-headed iyong si Martin. Eh iyong mga lalaking naka-momol mo parehong lasing. Nainis si Martin sa kakulitan ng dalawa. Pinagguguyod sa labas at sinigawan ba naman ang dalawa.” Irap ni Cassy.“Mabuti na lang napakalma nitong manok nating si Cassy an
Nagising ako dahil tila sasabog na ang pantog ko. God, I fucking need to pee. Sobrang sakit ng ulo ko pero ibang klase ang pighati kung naiihi ka na.Pagdilat ko ng aking mga mata ay agad kumunot ang aking noo. Nagpalit ba ako ng pintura sa kwarto? Did I change the drapes of my balcony? Ito na ba ang epekto ng straight na pag-iinom ko?Mariin akong pumikit at minasahe ang noo. Pagmulat ng mata ko ay ganoon pa din ang paligid. Sumibol ang kaba sa dibdib ko.Unti-unti kong sinuyod ang kabuoan ng silid hanggang lumapat ito sa tabi ng kama ko. Sumalubong sa akin ang isang hubad na likod ng hindi pamilyar na lalaki.Nanlalaki ang mga ko at napatakip sa aking bibig. Tuluyan akong nilamon ng takot at pagkataranta. Sinilip ko ang aking katawan sa ilalim ng kumot at nakahinga ng maluwag ng may saplot ako. But the nervousness was still there. Hindi ko na suot ang damit nang nasa club ako. Nakaputin
Sa mga ganitong pagkakataon ay alam kong kahit hindi na ako akuin ni Kael, kanya pa din ako.We feel what we feel. We love who we love.Kahit minsan hindi natin gusto. Kahit minsa salungat sa prinsipyo at paniniwala natin sa buhay. Kahit hindi abot sa pamantayan na ginawa natin para sa lalaking pag-aalayan natin ng lahat. Kahit minsan hindi natin alam ang buong pagkatao nila.O kahit minsan nawawasak na tayo sa proseso ng pagmamahal natin sa kanila, wala, pinipili ng puso ang gusto niyang piliin.Mostly, those choices always come with a price we're not ready to pay.Sabi nila bulag ang pagmamahal. Pero tingin ko ay mali sila. Hindi ako sumasang-ayon.Hindi bulag ang pagmamahal. Ignorante ito pero hindi bulag. Nakikita niya ang kamalian at kapangitan na parte pero pinipili niyang mas pagtuonan ng pansin ang kung ano ang nagpapasaya sa kanya.
Unang nagtama ang mga mata namin ni Kael. Nanginig ang kalamnan ko. Bumilis ang paghinga. At pumuntig hindi lang ang puso, pati na rin ang ang mga bahagi ng katawan ko na hindi dapat.Halos mapaatras ako sa sobrang paglagablab ng galit at karahasan.Hindi iyon nakatulong. Mas lalo lang binuhay ang parte kong matagal ng naupos. He was at it again. Burning me and setting me on fire. Not even water can soothe.He was livid. So angry I felt his violence and the need to haul me on the wall. The need to hurt. His eyes blaze with ardent emotions that sent my mind and cravings tumbling down the cliff, out of my reach. The need to fuck me.Jesus. He's so intense.Tila may napigtas sa kanya. Ang ugat sa kanyang noo ay mas lalong umusli at ang perpekto na panga ay umigting ng paulit-ulit.Even at the peak of his angst, he's still glorious. Isa siyang maganda
Sobrang lapit niya sa akin. Kahit naka-heels at ang kurbata at leeg niya lang ang lebel ng mata ko. I refuse to look higher. Manghihina talaga ako. Aatakihin ako sa puso nito.His expensive, masculine scent invaded my nose. My inside throbbed. Ipinatong ko ang kamay sa kanyang dibdib para mabigyan ng espasyo sa pagitan naming dalawa.Pero mas lalo ko lang siyang nadama.Doon ko naramdaman ang mabilis na kalabog ng puso niya. Umawang ang labi ko sa lakas ng tibok nito. It's like begging to get out from being caged in his ribs. Mas mabilis pa sa akin.Hindi ko na naiwasang tingalain siya. And good God, I wish I didn't. Ang palad na nakalapat lang sa dibdib niya ay napakuyom sa suit jacket nito.Ang lapit ng labi niya. It was inviting me to free the wild side of me and to let my body rule."Let me go," bulong ko.Gumapang ang kamay niya pali
Tumuwid siya ng upo. His shoulder squared and expression went to a serious and dangerous one. He stood up. Bigla akong napaatras hanggang magtama ang pwetan sa mesa.Ang kanyang presensya ay sinakop ang personal space ko kahit na hindi na kami nagdidikit. Kahit naka-heels ay hanngang baba niya lang ang tuktok ng ulo ko.He towered over me as his height and massiveness intimates the shit out of me.Inilagay niya ang kamay sa bulsa at tinitigan ako ng mariin. His eyes moved to every part of my face like it was something he was craving for a long time. Like he misses it.Pinag-krus ko ang mga braso, tanda na gusto kong protektahan ang sarili sa kanya.Gusto kong lumayo sa intensidad na dala niya pero hayok naman ako sa haplos nito. I'm a walking contradiction.Hindi ko gusto ang tingin niya. Para ako nitong pinapalutang sa hangin.
Bukod sa patuloy na pagbulabog ng mga pangyayari sa isipan ko sa araw na ito, ang init na humahaplos sa puso ko tuwing naiisip na malapit lang siya ay nagpagaan sa pakiramdam ko.It was fucked up. Ayaw ko ng ganito. May sariling isip yata ang katawan ko dahil hindi naaayon sa utos ng isip ko.I spent my whole afternoon in the office, busying myself with paperworks and virtual meetings with the team I sent in London.May deal ako doon na gustong i-seal. Dapat nga ay susunod ako doon at hands-on sa mga preparation para sa proposal at presentation.Pero dahil sa mga nangyari sa kompanya ay naunsyami ito at hindi ko na nagawang sumunod. Hindi pa namin sila agad pinauwi dahil may tiwala kaming malulusutan namin ang gusot ng kompanya.Isa pa ay sayang lang ang iginugol naming mga oras at napakaraming diskusyon at pagpaplano. We have a magnificent proposal on our hands. To which b