Chapter 1

Chapter One

FEW hours ago...

"Vookie!"

"Yes Ma’am!" Tumayo si puk... este Vookie dahil sa biglaang pagtawag sa kanya ng guro.

"Kung ako'y may limang anak sa unang asawa, sampu naman sa pangalawa at mayroon akong apat sa pangatlo, mayroon akong?"

Nagbilangan sa mga daliri ang ilang estudyante. ‘Yong iba'y kumuha pa ng mga cellphone upang gumamit ng calculator.

Kinalabit ni Maris si Vookie ng pasimple. Gusto niyang sabihin ang sagot sa kaibigan which is 'nineteen children'. Sa Math lang talaga siya magaling pero sa ibang subject ay nabuburyong ang utak niya. Especially, Personal Development! Last year nga ay pinakiusapan lang ni Prof. Pulumbarit ang teacher niya dahil ayaw talaga siyang ipasa. The ef lang 'di ba? Nag-aaral naman siyang mabuti pero lahat ng nakikita ng papa niya ay mga bagsak lang niya.

"Don't worry, my friend Maris. I know the answer," kampanteng bulong ni Vookie na nakita agad ng guro nila.

"Vookie!" sigaw na naman ni Ma’am. Kung bakit hindi pa rin siya masanay sa pangalan ng kaibigan. Iba talaga ang naririnig niya, eh. "Are you asking the answer from your seat mate?!"

"N-No Ma’am!" maagap na sagot ni Vookie. "Alam ko po ang sagot."

"And that is?" Nakahanda na'ng isulat ni Ma’am sa puting pisara ang sagot ni Vookie.

"Grabe, eh 'di kalandian! Isa kang kerengkeng, Ma’am!" nakapamaywang na sagot ni Vookie.

Halos mahulog si Maris sa kinauupuan niya. Maging ang mga kaklase niya ay naghagalpakan sa tawa. Some of them even slammed their desks.

Kitang-kita ng lahat ang pagpula ng pisngi ni Ma’am. Nanlaki rin ang butas ng ilong nito at kulang na lang ay sakalin si Vookie.

Sa sobrang galit ni Ma’am, na-guidance office si Vookie.

"Tama naman ang sagot ko, bes ah. Bakit ba pinagpipilitan nilang mali? Iba-iba asawa. Madaming anak. Eh 'di malandi," nakangusong sumbong ni Vookie. Kalalabas lang nito sa Guidance Office. "What's wrong with that, bes?"

Gustong kurutin ni Maris ang kaibigan. Graduating na sila pero para pa rin itong bata kung umasta. Maganda sana ito, mahina lang talaga sa Math. Nagkahalo-halo na yata ang nasa utak nito. Lalo na at Senior High na sila kaya it's really tough.

"Hindi naman kasi pinag-uusapan ang tsismis ng kapitbahay. Math nga 'di ba?" natatawang alo niya sa kaibigan.

"Ang tanga lang! Kerengkeng daw si Ma’am!" Nag-high five ang ilang mga classmates nila. Lalong napanguso si Vookie sa pang-aasar na iyon. Dahilan para lapitan nito ang grupo ng kababaihan.

"Ano’ng nakakatawa?" kumpronta ni Vookie sa kanila.

"Ikaw! Nakakatawa ka!" Lalong nagtawanan ang grupo. Hindi naman ito maipangtanggol ni Maris dahil natatawa rin siya. Ang tanga nga kasi.

Inagaw ni Vookie ang women's magazine na hawak nila. "Kayo nga ang mga nakakatawa! Mga kerengkeng kayo! Palibhasa, wala kayong mga jowa kaya nagbabasa kayo nito!" Para namang may jowa na sila. FNBF nga sila 'di ba? Forever no boyfriend!

"Hey! Give that back!" Inagaw ng mga babae pabalik ang magazine kay Vookie pero sa halip na ibigay ay umatras pa ito at binuklat ang babasahin.

"Mast*rbation relieves stress and anxiety, ten benefits of mast*rbation and why women should do it.."

Nataranta ang grupo dahil sa lakas ng boses ni Vookie habang binabasa ang mga nasa magazine. There are rules in the school that prohibit materials for adults only.

Natakpan ni Maris ang bibig niya. Mukhang tama nga naman si Vookie. Bakit nakalusot sa guard house ang magazine na iyon? They could be sent to guidance office for that.

"Heto pa, bes. Listen. How to f*nger yourself beauty tips. The ef! Ang aarte n’yong malalandi kayo!" Tinapon ni Vookie ang magazine sa paanan ng mga babae na parang nakakapaso ang hawak niya. Agad naman iyon pinulot ng isa sa grupo at saka mabilis na isinilid sa bag. Nagmamadali silang umalis and they throw Vookie a dirty finger.

"O tingnan mo talaga ang mga kerengkeng na 'to!" nanggigigil si Vookie na agad pinigilan ni Maris sa braso.

"Enough na iyan, Vookie. Baka ma-guidance ka na naman," paalala niya.

Nag-inhale-exhale ang kaibigan na parang kinakalma ang sarili. "Mag-f*nger din tayo!" Muntik nang madapa si Maris pagkarinig sa sinabi ng kaibigan. "I mean bes, tayo na lang ang hindi marunong ng ganoon. Sabi nila, masarap daw. Dami na kayang kumakalat sa internet. Try din natin?" Umangat-angat pa ang mga kilay na para bang she's very excited to try something new.

"Ayaw ko nga!" matigas na sabi ni Maris. She heard about it. She's seventeen going eighteen. Imposibleng hindi pa niya alam iyon.

"Sige na, Maris. Sabay tayo para hindi awkward." Kinagat pa nito ang panggitnang daliri.

"Kilabutan ka nga, Vookie. Landi mo! Ano na lang kaibahan natin sa mga mean girls na iyon kung pati pala tayo ay..." hindi man lang masabi ni Maris ng diretso ang gustong sabihin. "M-Magga-ganoon!" patuloy niya.

Huminto na sila nang tuluyan sa paglalakad. Maaga silang pinauwi ngayon dahil may training program ang mga teachers. Kung ibang araw lang ay nagmamadali na si Maris dahil siguradong masesermonan siya ng papa niya kapag nahuli ng pag-uwi sa bahay. He'll ask her where she went. Who's with her? Ano’ng sinakyan niya pauwi? Ano’ng improvement niya sa PD?

"Bakit? Talaga namang kakaiba tayo sa kanila, ah. They call you late bloomer. They call me retard..." Nahimigan niya ang lungkot sa tinig ng kaibigan. Kaya nga sila magkaibigan dahil madalas silang dalawa na tuksuhin sa school.

Kasalanan ba niya kung maliit siya sa height na 4' 11" kumpara sa mga classmates nilang ideal ang mga height? Saka bago siya natutong mag-ayos sa sarili ay maaga namang kinuha ni Lord ang mama niya na magtuturo sana sa kanya ng tamang ayos ng buhok, ng pananamit at pananalita. Wala siyang poise, inaamin niya. Pero 'di ba, late bloomer nga? Napatingin tuloy siya sa dibdib niya. Hindi kasi late ang bust size niya. Iyon lang yata ang fully-developed sa kanya.

Itong si Vookie naman, bukod sa mabaho na ang pangalan, mabaho pa ang utak. Ay sorry! Gusto man niyang kampihan ang kaibigan, tama naman kasi ang sinasabi nilang lahat patungkol sa kanya. Pero huwag naman nilang ipamukha sa kanya, 'di ba?

"Gusto ko rin naman maging kagaya nila, bes. Alam mo iyon?"

"Gusto mo ring maging malandi?"

"Oo—" Natigilan ito at pinandilatan siya. "Ay hindi pala! Gusto ko lang maging kerengkeng. Ano, game ka? Kerengkeng tayo?" Makailang beses siyang siniko ni Vookie. Makailang beses din siyang umiling.

"No! Hindi! Ayaw ko! Dili! Haan! Tidak!"

Nagulat si Maris nang bigla siyang kuhanan ni Vookie ng litrato mula sa cellphone nito. Iba't ibang anggulo. Nagulat. Nanlaki ang mata. Nakanganga. Nakasimangot. Nanlalaki ang butas ng ilong.

"Vookieeee!" tiim-bagang niyang saway pero panay pa rin ang picture nito sa kanya.

"I-a-upload ko 'to sa F******k saka sa I*******m kapag hindi ka pumayag." Namula ang pisngi ni Maris. Sa lahat ng ayaw niya, ang mag-post ng larawan lalo na sa social media ang pinakakinaiinisan niya. Gusto niya kasi iyong hindi stolen. Para naman ready siya.

Lumayo si Vookie sa kanya bago pa niya naagaw ang cellphone nito.

"Tatawagan kita para sabay tayo. Bye bes. Enjoy..." pilyang ngiti nito sa kanya at saka nagtatakbo pasakay ng sundo nitong kotse.

Nanggigigil na nasabunutan niya ang sarili. Gusto tuloy niyang sakalin ang grupo ng mga mean girls sa klase nila.