Chapter 5

Chapter Five

FEELING ni Maris ay tama naman ang mga sagot niya sa mga tanong ng tutor daw niya. Wala namang right or wrong sa mga general questions. Late bloomer siya pero hindi naman siya bobo. She failed last year's PD because she couldn't write any positive statement about her best friend. Akala yata ng guro niya ay nagbibiro siya o pinaglalaruan lamang ang sagot. Seryoso kaya siya na walang positive trait si Vookie! She also flunked the subject because she couldn't properly dress or walk wearing high heels during their final exam presentation. Like it’s really a big deal para makapasa siya. Saka what's wrong when she wrote who she likes?

Sinagutan niya ulit ang papel na binigay ni River. Maya-maya lamang ay tumunog ang phone niya. Ang papa pala niya ang tumatawag. Marahil upang kumustahin ang tutor niya na hayun at mukhang maagang nag-break time.

Tumpak ang kanyang hinala. Her father asked about River. Ano naman ang sasabihin niya tungkol dito?

"Mukha po siyang manyak, Papa. Pero okay lang naman iyon sa 'kin."

Kung siguro nasa harapan lamang si Maris ng papa niya, for sure naligo na siya ng kape dahil naibuga ng ama sa mukha niya. He's having his break while checking on his only daughter.

"Did River do something wrong? Tell me." His voice was extremely concern. Suspicious.

Naisip ni Maris na nakita man ni River ang buo niyang katawan, wala naman itong ginawang kamanyakan. "Iyon nga, Papa. Wala siyang ginawa kaya naiinis ako sa kanya..." Hindi man lang nito na-appreciate ang magandang katawan niya. Instead, he insulted her. Sayang naman ang ibabayad ng papa niya kung hindi naman pala pagbubutihan ng River na iyon ang trabaho niya.

"Maris, hindi siya nagtatrabaho sa akin," paliwanag ni Prof. "Estudyante ko siya. He failed my subject kaya kailangan niya ng special project. He needs to graduate."

"Teka, teka lang po," putol niya sa ama. Special project lang siya ni River? Baka naman eksperimentohan lang siya nito at kung ano ang ipagawa sa kanya? Wala pa naman sa tabi niya ang papa niya. "Special project, as in parang final exam? Bakit naman ako pa po ang kinasangkapan n’yo para maging project ng estudyante n’yo?" may himig ng pagtatampong tanong niya.

"Kung sana pinagbuti mo ang pag-aaral at hindi mo naibagsak ang mga subjects mo, Stella Maris! Puro lakwatsa ka kasi at sama diyan sa kaibigan mo!"

Umikot ang mga mata niya sa ere. Kung nandito ang papa niya, hindi niya magagawa kahit kumurap man lang. Malakas ang loob niya ngayon dahil nasa malayo ang ama niya.

Another five minutes had passed. She thought she'll be excused for three days from her father's sermons, but she's mistaken. Napasandal na lang siya sa silya nang matapos ang papa niya. Her life is really normal. Milagro kapag hindi siya napuna ni Prof ng isang araw. Tumayo siya at inisa-isa ang mga memo ng post it na nakaplaster sa fridge.

"Number one, homework. Number two, laundry. Number three, dishes, tapos maglalaba, magluluto, magpaplantsa... Manang Bola?" Binilugan niya ng pulang tinta ang pangalan ng old maid next door. Iyon muna ang uunahin niya. Nang may maasar naman siya pantanggal stress. Pagkakataon na niya dahil wala ang papa niya. Pilyang napangiti si Maris.

"Manang Bola, Manang Bola!" Malalakas na katok na tila magigiba sa kabilang pintuan.

"Maris! Ano’ng nangyayari?" May face mask na kulay itim ang mukha at may nakabalot na shower cap sa ulo nito.

"Si Papa, si Papa!" takot na takot sa sabi niya.

"H-Ha? A-Ano’ng nangyari kay Leandro?" Gumegewang ang mga balakang nito na halos takbuhin ang bahay nila. Lihim na natawa si Maris. Kung sana nakikita ngayon ni Prof ang epic na hitsura ng kapitbahay.

"Nasaan ka, Leandro. Oh, Leandro ko, narito na ako..." Nahawakan ni Maris ang tiyan niya. Ibig na niyang bumunghalit ng tawa sa madamdaming paghahanap ni Manang Bola sa papa niya.

Tinuro ni Maris ang kusina. "Diyan Manang Bola. Lumapit ka riyan! Bilisan mo."

Nagmadali lalo si Manang. Hindi magkandaugaga sa kakaikot at kakahanap kay Prof. "Leandro ko. Ako'y malasin mo, sinta ko..."

"Kaunti pa, Manang. Mga two to three steps pa," utos niyang muli hanggang tumapat si Manang sa refrigerator nila. "Stop, Manang!" Agad namang napahinto ang old maid na parang isang sundalo.

"Dito ba, Maris?" tanong sa kanya.

Marahan niyang nilapitan si Manang at itinuro ang nakabilog ng pulang tinta ng ballpen. "Singilin daw kita, utos ni Papa." Napasinghap si Manang at natakpan pa ng palad ang bibig. Umikot ang mga mata nito na parang zombie at saka nagmamadaling tumakbo. Muntik pa ngang mabangga sa sofa nila.

"May niluluto pa pala ako! Sorry, Maris!" dahilan nito na biglang nawala ang pagkamakata.

"Teka lang po, Manang Bola!" pigil niya rito. "Paano ang utang n’yo?"

Ngunit hindi na siya nilingon pa ng matandang dalaga. Narinig pa niya ang malakas na pagsarado ng kabilang pintuan.

Natampal ni Maris ang noo niya. Kapag tungkol sa papa niya, si Manang Bola ay nagiging makata. Pero kapag singilan na ng utang, para na itong natatae at naghahanap ng arinola! Pinapaupahan kasi nila ang kabilang bahay. Pag-aari iyon ng papa niya at nakakatulong sa panggastos nila. Kaso lang, hindi regular magbayad si Manang Bola. Naiintindihan naman iyon ng papa niya dahil online shop lang ang pinagkukuhanan nito ng income. Nagbebenta si Manang ng mga lingerie online. Hindi kalakasan ang benta lalo na at maraming kompetisyon. Kaya hayan, pamintis-mintis ang pagbabayad ng upa.

Isasara na sana ni Maris ang pintuan na naiwan ni Manang Bola na nakabukas nang may pumaradang pamilyar na kotse sa tapat niya. Napataas ang mga kilay niya nang makilala kung sino ang driver. The return of the living dead. It's River. Baka naman nag-yosi lang or kinita ang girlfriend. Her forehead frowned thinking that he has a girlfriend. That's possible dahil napakaguwapo naman ni River. Para nga itong artista na nakatambal na ng napakaraming leading lady.

Bahagya siyang napaatras nang mamataan ang kulay lilang naglitawan na mga ugat sa leeg ni River. He rapidly walked towards her and yanked her arm. "What did you tell your father?" he interrogated her. "Ano ang sinabi mo kay Professor Pulumbarit na ginawa ko sa ‘yo?"

Namutla si Maris. Sobrang nagtalunan ang mga ugat niya. Pati na ang mga atay at balumbalunan niya. She should be furious because he's like accusing her of something she didn't do. But his warm hands cultivated a deep crater inside her. A hole that could only be blanketed by an entity she couldn't explain. And his dark eyes looking directly at her as if they are enveloping her heart. My god that’s so deep!

"W-Wala—"

"Ano’ng wala? Kakatawag lang sa 'kin ni Prof. Ano’ng isinumbong mo sa kanya?" mariin nitong tanong.

"W-Wala nga..." Wala naman talaga? Wala siyang matandaan. Nalilito siya. Ano ba itong nararamdaman niya?

"Wala?" Nahigit ni Maris ang hininga niya nang inilapit nito ang mukha sa kanya. Halos magdikit na ang labi nila. He looked at her eyes, going down her lips and back to her scared eyes again. "Nothing? Really? You told him I'm a sex maniac, Maris."

Napakurap-kurap siya. The way he say her name was like magic she couldn't move. Gumalaw ang mga daliri niya dahil hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Na para bang sa pamamagitan niyon ay mababawasan ang nerbiyos na nararamdaman niya.

"You don't know me. And you might watch your words or I'll show you how I can be excessive and obsessive when it comes to sex."

Napalunok si Maris. Lalo na nang muling bumaba ang mga mata nito sa labi niya. At unti-unting lumapit.