"Bro, why are you here?" Evo asked him.
Malamig lang niyang tiningnan si Evo."I'm getting Karina back.""Huh? Pinagsasabi mo, Winston? I don't work for you anymore!" singhal ni Karina."I haven't signed your resignation yet kaya under the contract, you are still my maid."Sarkastikong natawa si Karina."Haha! Oo nga pala, 'no? Maid mo nga pala ako. Hindi mo naman kailangng pagdiinan 'yon sa mismong pagmumukha ko, e. May damdamin din ako Winsrton!"Natahimik sandali ang binata. Hinigit ni Karina pabalik ang kanyang kamay."Tara na, Evo.""Bro, please. Just let Karina be today. Pag-usapan na lang ninyo ang bagay na ito privately. Hindi dito." Advice ni Evo. He got a point there. isa pa, pinagtitinginan na sila ng mga tsismosang kapitbahay nina Karina pati na ng mga amiga ng tiyahin nito. Too much attention."Fine," tipid nitong sagot. His expression did not changed. It was still as cold as ice. Makikita mo sa mga mata nito na blang
Bumungad kila Karina ang napakataas na gate na bakal. Ito ang entrance ng nature park na 'yon. Halos tingalain niya iyon. Nakakalula ang taas pero excited na excited na siyang pasukin nila iyon. Para siyang bata na ngayon lang nakapasyal. Totoo naman kasi dhil pinagkaitan siya ng pagkakataon noon. Ngayon na may chance na para maging malaya at masaya naman siya, laking pasasalamat na niya kay Evo dahil hindi ito tumitigil para mapasaya siya. Una nilang pinuntahan ay ang ampitheatre doon na gawa rin ng natural na kalikasan. Sobrang laki no'n at hindi na nakakapagtaka ang ma-berdeng paligid. Hindi lubos akalain ni Karina na may nag-e-exist na ganito kalaki at kagandang tanawin."I wish i saw this before. Sana noon ko pa ito nakita nang hindi ako nagmumukhang engot ngayon," natatawang sabi ni Karina.Napangiti si Evo habang minamasdan siya. She looks at peace. Mukhang walang dinadalang problema at mukhang walang nararamdamang sakit."Ipapakita ko sa 'yo lahat nang h
Pakatapos ng napakasaya at napakagandang trip na 'yon sa nature park, muli na namag nag-overthink si Karina. For sure, her aunt wanted to go back home dahil sa pera. Also, Winston is getting her back. Babalik pa ba siya doon? Kung wala namang ibang ginawa ang amo niya kundi ang ipamukha sa kanya na isa siyang hampas lupang maid at pang kama lang. Nainis na naman siya tuwing inaalala iyon.Pauwi na sila ngayon at aligaga na si Karina kung saan siya uuwi. Sa tiyahn niya ba,,o kay Winston? Teka, bakit ba isa sa option si Winston, Karaina? E, 'di ba, ayaw mo nang magtrabaho sa kanya?Evo cleared his throat saka tinapunan ng tingin si Karina. Pansin naman kasi niya na parang kanina pa ito tahimik at mukhang malalim ang tumatakbo saisip nito."Just tell me if you're okay or not, Karina. Gan'yan lang kas-simple. Kanina ka pa kasi tulala diyan, ano ba ang problema?"BUmuntong hininga si karina. Mukhang wala siyang choice kundi ang sabihin na lang kay Evo ang
Buong gabing walang tulog si Evo kakabantay kay Karina. He wants her to be secured dahil alam niya, alam na alam na ang galaw ng halang na bitunga ng Daddy niya. He let Karina sleep on his bed, while he slept at the floor of course, he's comfortable because of his thick comforter and pillows. It gave him warmth. "Good morning, Evo." Bati ng kakagising lang na si Karina. She smiled at him habang kinukusot kusot ang mga mata niya. "Okay ka lang ba diyan? Naging maayos ba ang tulog mo? Sorry, ha. Ako ang natulog sa kama mo, ayaw mo naman tumabi, e," dugtong pa ng dalaga. Bumangon si Evo mula sa pagkakahiga para tuluyang makita ang gising look ni Karina. She still looks pretty and innocent. Parang walang kaalam alam sa nangyayari sa mundo. Parang ang bilis bilis magtiwala. "Good morning, Karina. O-Oo naman. M-Maganda ang t-tulog ko." Pagsisinungaling pa niya saka kunwaring kinusot kusot ang mata para hindi mapaghalataang hindi siya natulog.
"Winston, hindi naman yata maganda na gano'n gano'n lang ang trato mo sa babae kanina. Kawawa naman siya at talagang kinaladkad mo palabas," ani Karina.Nakaupo siya ngayon sa kama ng binata. Kanina pa dapat siya nakabalik sa kuwarto niya pero ayaw siyang hayaan ni Winston. Iniisip niya tuloy kung ano na naman ba ang nakain nito at bigla yatang ayaw niya na umalis si Karina.Pero hindi agad nakasagot si Winston. Parang bingi siya kapag nababanggit ang pangalan ni Tiffany. He knows her too well. She's a spoiled brat at ayaw na ayaw niya rito. Kailan man, hindi niya maaatim na ito ang itinaktang ipakasal sa kanya."Don't ever go. H'wag ka nang mag-resign. I will never let you again." Seryoso ang pagkakasabi no'n ni Winston. Nabuhol na ang dila ng dalaga. Parang wala siyang masagot. Ano ba talaga ang gusto mo, Karina? Do you still want to work with him kahit na unti unti mo nang nakikilala ang pagkatao niya? O, paninindigan mo ang desisyon mo na mag-resign at pil
They really spent the night together. Hindi na umalis si Karina. Hindi niya kayang iwan si Winston. Bakit gano'n? Kahit napagsalitaan na siya nito ng masakit, she can't really leave him. Isang lambing lang, hulog siya agad. She can't escape. Pero ang mahalaga, gumaan na ang pakiramdam niya ngayon, as long as hindi niya iniisip ang nakatakdang arranged marriage nina Winston at Tiffany. Kakayanin kaya niyang tanggapin 'yon? She bet not. Ngayon, magkasama sila sa iisang kama at kapwa walang saplot na magkadikit ang katawan sa isa't isa. Karina gently caressed Winston's cheek. His eyes looks weary. "Don't worry too much. Sigurado naman akong maaayos 'to. There must be a way," ani Karina."Anong ginawa mo kila Evo? What did you do together?" Napakagat-labi muli si Karina. Ano nga ba ang ginawa nila? As far as she can remember, hindi naman sila masyadong naging intimate sa isa't isa."I said don't bite your lips!" inis na turan ni Winston saka tinalikuran si
Nag-abala si Karina na maglinis ng bahay. Bagot siya at wala namang magawa kaya nagsabi siya kay Manang Sela na gusto niyang tumulong na lang muna sa iba pang mga kasambahay sa kusina. She went downstairs dahil katatapos niya lang din sa kuwarto ng binata. Buryong na buryong na siya."Manang!" Bungad niya sa kusina. Nadatnan niyang abala si Manang Sela sa pagluluto kaya maaganda ang timing niya dahil sumadya naman talaga siya para tumulong."Oh, hija? Bakit ka naman nandito? Tapos na ba ang gawain mo sa taas?" maagap na tanong ng matanda.Napakagat-labi si Karina. "Opo, e. Nababagot na ako do'n kaya sumadya talaga ako dito para tumulong na lang sana. Puwede naman po 'yon, hindi ba?" magalang nitong sagot."E, baka naman pagod ka na, Karina? Ano kung magpahinga ka naman muna? Isang dosena naman kami ditong nagtutulong tulong sa kusina."Napalinga-linga si Karina sa buong kusina. It is really busy. Hindi magkaugaga ang mga maids maging si Manang Sela.
Pinaghahagis ni Winston lahat ng makita niya sa kuwarto. "Bullsh*t!" sigaw nito. Mariin siyang napahawak sa kanyang ulo. Halo-halo na ang emosyong nararamdaman niya. Galit na galit siya.Dinampot niya ang lampshade niya saka hinagis 'yon. Tumilapon iyon sa dingding."Aaaahhhh!!!" napasigaw si Tiffany at napatakip ng kanyang tenga sa kaba at gulat. "Winston! Ano ba?! Kumalma ka nga!" Suway niya. Pero deep inside, kinakabahan na siya sa puwedeng gawin at sabihin ni Winston."Shut the fuck up, Tiffany!!" He then grabbed Tiffany's hand saka kinaladkad ito palabas."Ano ba, Winston! Masakit!" sigaw niya."Mas masakit ang ipilit akong ipakasal sa 'yo!" He gritted his teeth. Galit siya ngayon. At sorry ka na lang Tiffany, dahil bida bida ka, ikaw ang mapagbubuntunan niya.Gusto nang maiyak ni Tiffany ng mga oras na 'yon. Mahigpit ang pagkakahawak sa kanya ni Winston. Masakit iyon pero hindi na niya ininda."Alam mo, Winston,
The wedding preparation is already happening.Theyhired the most well-known medding organzers and planner internationally just to make sure that the wedding is perfect. Excited na nga si Tiffany. Ibig sabihin lang kasi nito, they would be lesser chances for Winston to back out. They already planned this ahead of time."My child, are you excited for your wedding?" nakangising tanong ng Daddy ni Tiffany sa kanya.She gave him her sweetest flash of smile."Of course, Daddy. Then, Winston will be mine for good at hindi na siya makakatakas." She then thought of Karina. Tuwing iniisip niya ito, kumukulo talaga ang dugo niya. To think that she's Winston's personal maid, meaning, mas maraming oras na makasama sila than her.Kailangan niyang gumawa ng paraan to get rid of Tiffany. "Dad, do you thnk I can get rid of Winston' pet?"Napakunot noo ang daddy niya saka humigop sa kanyang tsaa."His what?" "His pet, Dad. I am referring to his per
Hindi na magkandaugaga ang mga kaibigan at pamilya ni Karina sa paghahanda para sa pag-uwi nito. They have prepared a surprise dito mismo sa bagong condo na binili ni Winston para kay Karina at sa tiyahin nito. Okay na rin sina Evo at Winston. Sa katunayan, si Evo pa mismo ang nag-offer ng tulong sa kung ano mang balak ni Winston sa relasyon nila ni Karina starting today. FLASHBACK. . . "Para quits na tayo, gusto kong tulungan ka kay Karina." Suhestiyon ni Evo. Nasa labas sila ng hospital. Katatapos lang kasi na dalawin ni Evo si Karina. Doon niya napagtanto na kailangan na nga talaga niyang isuko ang dalaga, hindi dahil alam niyang hindi siya nito magagawang mahalin, kundi dahil hindi talaga ito para sa kanya una pa lang. "What do you mean?" Inis na nagsalubong ang kilay ni Evo. "Tsk. How have you become so slow, man? Pakasalan mo na si Karina! Ano pa ba ang hinihintay mo? Panibagong delubyo? O, ba
Iminulat ni Karina ang mga mata niya at halos mapapikit siyang muli sa tindi ng silaw na tumama sa kanyang mga mata. "Nasaan ako?" aniya sa sarili. Hindi siya pamilyar sa lugar pero puro puti ang nakikita niya sa paligid. Pagod na pagod siya sa paglalakad. Kanina pa niya binabagtas ang mahabang daan na ito kahit na wala siyang ibang maaninag kundi puro kaputian. Nang makarinig siya ng isang pamilyar na boses. "Anak." Nanginig siya sa narinig niya. Agad na nanghina ang kanyang mga tuhod nang mapamilyaran ang boses ng kanyang ina. She cried. She cried so much. Nagmistulang ilog ang mga luha niya at hindi na tumigil sa pagpatak. Humawi ang mga ulap at napatakbo siya nang maaninag ang imahe ng kanyang ina. "Mama?!" umiiyak nitong sigaw. Agad siyang napatakbo para yakapin ang ina niya na sobra-sobra niyang na-miss. Wala siyang ideya kung bakit niya ito kasama ngayon pero hindi na niya iyon
Kung tatanungin niyo naman kung ano ang nangyari kina Tiffany at sa ama niya, ngayon ay hinihimas nito ang malamig na rehas ng bilangguan. Hindi na nila nagawang tumakas dahil pinalibutan agad sila ng mga body guards no'n nina Winston."Where's my daddy?!! Take him out of here you fools!!! Mga wala kayong alam sa nangyari!!" Walang humpay na nagsisigaw si Tiffany na parang bata. Hinahanap sa bilangguan ang daddy niya. Mabuti nga at naawa pa sa kanya sina Mrs. Olivia at hindi siya dinamay sa pagkakakulong ng daddy niya.Pero pinagtawanan lang siya ng mga pulis. Hindi na nila ito pinansin dahil ilang araw na rin itong pabalik-balik dito, ganyan siya bumati sa mga pulis tuwing binibisita ang daddy niya kaya nasanay na sila.***Kinailangan ng doctor na tanggalin ang lobe sa lungs ni Karina. It isn't much risky. Mabuti na lang at hindi matindi ang tama nito sa lungs niya. Hindi ito mmasyadong napuruhan pero nahirapan sila doon. This is the only way the
Karina was rushed into the operating room. Hindi na sila pinapasok ng doctor dahil bawal at emergency situation na iyon. Kung ano man ang mangyari, ay baka ma-shock pa sila. Takot na takot na hinayaan ni Winston na dalhin ng doctor sa loob si Karina. Kung puwede lang na hawak-hawak niya lang ito sa kamay hanggang sa magising ito ay ginawa na niya. But there are procedures she needs to undego. Sa operating room ay nandoon na ang anesthesiologist at ang trauma surgeon kasama ng mga nurses. Katulong ang anestheiologis para mapanatiling buhay si Karina sa isang napakakritikal na oras ng buhay niya. They inserted a breathing tube on her inorder to manage her breathing status. Mabilis ang bawat pagkilos nila dahil marami nang dugo ang tumagas kay Karina because of some tubes left wide open. Kinailangan pa niyang salinan ng dugo. Walang problema. Sagot lahat ng mga Miller. Lahat ng gastos ay hindi iniinda ng bulsa nila. Ang iniinda nila ay ang sakit ng
The grandest wedding is about to happen few moments from now. Kalmado lang si Karina na nakaupo sa right side ng church. Everything is perfect. The arrangements, the details, and everything ay halata namang mamahalin. Imbitado ang lahat ng mga business partners ng pamilya nina Tiffany. The investors, and some friends from a higher social status. Hindi man lang nakaramdam ng kaunting kaba sa dibdib si Karina. Inaasahan niya pa naman sana na iiyak siya ngayon. Pinaghandaan na niya ang pag-iyak niya, e. If not for Mrs. Olivia. Talagang gagawin nito ang lahat para sa anak niya. Kahit sino naman sigurong ina ay hindi hahayaang mapunta ang anak nila sa pamilya nina Tiffany. Kilala niya ang galaww ng bituka ng mga ito. They know how to play dirty. Hindi nila alam, sanay maglaro sa putikan si Mrs. Olivia. Nasa kaliwa ni Karina si Evo, samantala, sa kanan naman niya ay si Mr. Tao at katabi nito si Eliza kaya ayun ay kilig na kilig ang babae
Several days have passed. Akala ni Tiffany, her plan is going smooth and fine. Napahawak siya sa fake baby bump niya saka tinanggal ito. "Ang init mo sa tiyan, anyway, handa naman akong panindigan ang pagsisinungaling ko para maging akin ka, Winston. I can do it my way. I have all the money to do it. Maging akin ka lang," nababaliw na wika nito sa sarili niya. Ngiting tagumpay si Tiffany habang tinutungga ang kanyang wine. Mag-isa siya ngayon sa kuwarto, she prepared a bed of roses on her bed. She is going to have a beauty rest today dahil bukas, ikakasal na siya, finally kay Winston. She had finally closed the deal with her make-up artist, Karina. Naisip niya na hindi naman pala masama na nandoon siya bilang make-up artist nito para makita niya kung gaano kasakit sa pakiramdam na makita ang lalaking mahal niya na itatali sa iba. Nababaliw na yata siya pero hindi niya mapigilang mapangiti sa tuwing iniisip niya ang magiging itsura ni Karina sa kasal niya. &nb
Pinakiusapan ni Mrs. Olivia si Karina na huwag na munang sasabihin sa kahit sino ang plano nila. Sa kanila na lang muna iyon dahil kapag may iba pang nakaalam ay baka makarating pa sa panig nina Tiffany ang kanilang nalalaman. Hawak na naman ngayon mi Mrs. Olivia ang doctor ni Tiffany kaya kaya na nila itong control-in. Bantay-sarado na rin ito ng mga body guards ng mga Miller. Siguradong hindi na ito makakatakas pa o makakapagsumbong kina Tiffany. Hinatid ni Mr. Tao si Karina sa mansiyon nina Evo. Wala pa kasi itong oras para makalipat sa isang condo. Lalo pa ngayon, may pina-plano pa sila nina Mrs. Olivia. Hindi siya mapapyapa kapag mag-isa na lang siya, o kahit sila pang dalawa ng tiyahin niya. Kung ano pa man ang mangyari, babae lang naman sila. "Will you be okay here, Love--I mean, Karina. . .sorry, I thought we're still pretending." Nadulas pa ito. Natawa si Karina. "Okay lang. Ano ka ba, love. . .joke! Biro lan
Parang may kuryenteng dumadaloy sa mga titig nina Winston at Mr. Tao sa isa't isa. Para silang nagpapatayan ng tingin walang nagpapatalo. "Tell me, habang kalmado pa ako. Ano ang relasyon mo kay Karina?" tiim-bagang na tanong nito habang hinihilot ang kanyang panga. He is lacking of patience dahil ni hindi man lang kumurap si Mr. Tao, instead, he smirked. "Hindi pa rin ba sapat na tinawag niya akong love para malaman mong pag-aari namin ang isa't isa?" Muling humigop ng matindig pasensya si Winston. Sarkastiko rin pala ang singkit na 'to. Kapag itp sinuntok ko, maglalaho na ang mata nito. Aniya sa isipan. "Hah. Dream on, dude. Akin ang puso niya." "Really? Aren't you getting married?" Natigilan si Winston as he gritted his teeth. F*ck that wedding. Naiinis na siya ngayon dahil mukhang mababara lang siya nitong si Mr. Tao. "Who cares? Kahit na ikasal pa ako, alam ko na ako ang g
Mahimbing na nakatulog si Karina dahil sa kaiiyak niya magdamag. Habang yakap-yakap siya ng kaibigang si Evo ay halos hindi ito magkamayaw sa pagluha. Hindi na niya alam kung saan pa isisilid ang luha niya na nag-uumapaw sa namumugto niyang mga mata. Habang pinagmamasdan siya ni Evo na payapang natutulog, hindi nito maiwasang hindi masaktan sa sitwasyon ni Karina. Ang sakit sakit lang. Parang pinipiga ang puso niya nang halos agaw hiningang humihikbi ang prinsesa niya. He gently caressed Karina's face at lihim na nagbigay ng mapait na ngiti. "Kung puwede ko lang sana na akuin ang sakit, prinsesa ko. Kung puwede lang na saluhin ko na lang ang pighati na nararamdaman mo, ginawa ko na."Pinagmasdan nito ang mga mata ng dalaga. It's better close than open kung iiyak lang naman siya sa muling pagmulat nito ng kanyang mga mata. Gusto niyang pagpahingahin na muna si Karina kahit sandali. Dahil hindi niya ito deserve. This is not what he wants for her princess. "H