Pauwi na sila ngayon at aligaga na si Karina kung saan siya uuwi. Sa tiyahn niya ba,,o kay Winston? Teka, bakit ba isa sa option si Winston, Karaina? E, 'di ba, ayaw mo nang magtrabaho sa kanya?
Evo cleared his throat saka tinapunan ng tingin si Karina. Pansin naman kasi niya na parang kanina pa ito tahimik at mukhang malalim ang tumatakbo saisip nito.
"Just tell me if you're okay or not, Karina. Gan'yan lang kas-simple. Kanina ka pa kasi tulala diyan, ano ba ang problema?"BUmuntong hininga si karina. Mukhang wala siyang choice kundi ang sabihin na lang kay Evo ang
Buong gabing walang tulog si Evo kakabantay kay Karina. He wants her to be secured dahil alam niya, alam na alam na ang galaw ng halang na bitunga ng Daddy niya. He let Karina sleep on his bed, while he slept at the floor of course, he's comfortable because of his thick comforter and pillows. It gave him warmth. "Good morning, Evo." Bati ng kakagising lang na si Karina. She smiled at him habang kinukusot kusot ang mga mata niya. "Okay ka lang ba diyan? Naging maayos ba ang tulog mo? Sorry, ha. Ako ang natulog sa kama mo, ayaw mo naman tumabi, e," dugtong pa ng dalaga. Bumangon si Evo mula sa pagkakahiga para tuluyang makita ang gising look ni Karina. She still looks pretty and innocent. Parang walang kaalam alam sa nangyayari sa mundo. Parang ang bilis bilis magtiwala. "Good morning, Karina. O-Oo naman. M-Maganda ang t-tulog ko." Pagsisinungaling pa niya saka kunwaring kinusot kusot ang mata para hindi mapaghalataang hindi siya natulog.
"Winston, hindi naman yata maganda na gano'n gano'n lang ang trato mo sa babae kanina. Kawawa naman siya at talagang kinaladkad mo palabas," ani Karina.Nakaupo siya ngayon sa kama ng binata. Kanina pa dapat siya nakabalik sa kuwarto niya pero ayaw siyang hayaan ni Winston. Iniisip niya tuloy kung ano na naman ba ang nakain nito at bigla yatang ayaw niya na umalis si Karina.Pero hindi agad nakasagot si Winston. Parang bingi siya kapag nababanggit ang pangalan ni Tiffany. He knows her too well. She's a spoiled brat at ayaw na ayaw niya rito. Kailan man, hindi niya maaatim na ito ang itinaktang ipakasal sa kanya."Don't ever go. H'wag ka nang mag-resign. I will never let you again." Seryoso ang pagkakasabi no'n ni Winston. Nabuhol na ang dila ng dalaga. Parang wala siyang masagot. Ano ba talaga ang gusto mo, Karina? Do you still want to work with him kahit na unti unti mo nang nakikilala ang pagkatao niya? O, paninindigan mo ang desisyon mo na mag-resign at pil
They really spent the night together. Hindi na umalis si Karina. Hindi niya kayang iwan si Winston. Bakit gano'n? Kahit napagsalitaan na siya nito ng masakit, she can't really leave him. Isang lambing lang, hulog siya agad. She can't escape. Pero ang mahalaga, gumaan na ang pakiramdam niya ngayon, as long as hindi niya iniisip ang nakatakdang arranged marriage nina Winston at Tiffany. Kakayanin kaya niyang tanggapin 'yon? She bet not. Ngayon, magkasama sila sa iisang kama at kapwa walang saplot na magkadikit ang katawan sa isa't isa. Karina gently caressed Winston's cheek. His eyes looks weary. "Don't worry too much. Sigurado naman akong maaayos 'to. There must be a way," ani Karina."Anong ginawa mo kila Evo? What did you do together?" Napakagat-labi muli si Karina. Ano nga ba ang ginawa nila? As far as she can remember, hindi naman sila masyadong naging intimate sa isa't isa."I said don't bite your lips!" inis na turan ni Winston saka tinalikuran si
Nag-abala si Karina na maglinis ng bahay. Bagot siya at wala namang magawa kaya nagsabi siya kay Manang Sela na gusto niyang tumulong na lang muna sa iba pang mga kasambahay sa kusina. She went downstairs dahil katatapos niya lang din sa kuwarto ng binata. Buryong na buryong na siya."Manang!" Bungad niya sa kusina. Nadatnan niyang abala si Manang Sela sa pagluluto kaya maaganda ang timing niya dahil sumadya naman talaga siya para tumulong."Oh, hija? Bakit ka naman nandito? Tapos na ba ang gawain mo sa taas?" maagap na tanong ng matanda.Napakagat-labi si Karina. "Opo, e. Nababagot na ako do'n kaya sumadya talaga ako dito para tumulong na lang sana. Puwede naman po 'yon, hindi ba?" magalang nitong sagot."E, baka naman pagod ka na, Karina? Ano kung magpahinga ka naman muna? Isang dosena naman kami ditong nagtutulong tulong sa kusina."Napalinga-linga si Karina sa buong kusina. It is really busy. Hindi magkaugaga ang mga maids maging si Manang Sela.
Pinaghahagis ni Winston lahat ng makita niya sa kuwarto. "Bullsh*t!" sigaw nito. Mariin siyang napahawak sa kanyang ulo. Halo-halo na ang emosyong nararamdaman niya. Galit na galit siya.Dinampot niya ang lampshade niya saka hinagis 'yon. Tumilapon iyon sa dingding."Aaaahhhh!!!" napasigaw si Tiffany at napatakip ng kanyang tenga sa kaba at gulat. "Winston! Ano ba?! Kumalma ka nga!" Suway niya. Pero deep inside, kinakabahan na siya sa puwedeng gawin at sabihin ni Winston."Shut the fuck up, Tiffany!!" He then grabbed Tiffany's hand saka kinaladkad ito palabas."Ano ba, Winston! Masakit!" sigaw niya."Mas masakit ang ipilit akong ipakasal sa 'yo!" He gritted his teeth. Galit siya ngayon. At sorry ka na lang Tiffany, dahil bida bida ka, ikaw ang mapagbubuntunan niya.Gusto nang maiyak ni Tiffany ng mga oras na 'yon. Mahigpit ang pagkakahawak sa kanya ni Winston. Masakit iyon pero hindi na niya ininda."Alam mo, Winston,
The wedding preparation is already happening.Theyhired the most well-known medding organzers and planner internationally just to make sure that the wedding is perfect. Excited na nga si Tiffany. Ibig sabihin lang kasi nito, they would be lesser chances for Winston to back out. They already planned this ahead of time."My child, are you excited for your wedding?" nakangising tanong ng Daddy ni Tiffany sa kanya.She gave him her sweetest flash of smile."Of course, Daddy. Then, Winston will be mine for good at hindi na siya makakatakas." She then thought of Karina. Tuwing iniisip niya ito, kumukulo talaga ang dugo niya. To think that she's Winston's personal maid, meaning, mas maraming oras na makasama sila than her.Kailangan niyang gumawa ng paraan to get rid of Tiffany. "Dad, do you thnk I can get rid of Winston' pet?"Napakunot noo ang daddy niya saka humigop sa kanyang tsaa."His what?" "His pet, Dad. I am referring to his per
"Anong plano mo, Winston?" nag-aalalang tanong ni Karina. If he's really willing to fight for his feelings for her, hindi puwedeng sumuong lang sila sa gera. They need a plan."So far, I will stood firm on my decision of not marrying Tiffany, Karina."Karina became a bit worried. "Pero kasi, Winston, I heard from the maids, inaasikaso na nila ang wedding niyo," malungkot niyang sabi. Totoo ang narinig niya. Naghahanda na ang lahat para sa gaganaping kasal basi sa narinig niya. Usap usapan na iyon sa buong mansyon. Madalas rin siya kung paringgan ni Tiffany tuwing nagkakasalubong sila."I will find a way, Karina. Kailangan lang naman ma-maintain namin ang number one spot, hanggang sa matapos ang bilangan. I will double my effort starting tomorrow." Malakas ang kompyansa ni Winston sa sarili niya. He sounded confident at mukhang tiwala talaga siya na magagawa niya ito. Now that Karina's by his side."I trust in you, Winston. Sana nga."
Maagang umalis si Winston dahil may aasikasuhin sa opisina. Gumising na naman si Karina na wala ito sa kanyang tabi. As usual. Dapat masanay na siya. Winston is a busy person. Hindi lagi sa kanya iikot ang mundo nito. Malungkot man, alam niya namang para iyon sa kinabukasan ni Winston, kinabukasan nila. So, she accepted it ng buong puso."Hayy, nako, Winston. Pagkatapos ng lahat lahat kagabi, gumising na naman akong wala ka sa tabi ko," ani Karina habang nagtutupi ng bed sheet.She's wearing Winston's polo na mistulang naging dress sa kanya. Sa tangkad ba naman ni Winston. She looks sexy in that polo pero hindi puwedeng iyon lang ang isuot niya pagkababa dahil sigurado siya, nag-aabang ang napakaraming mga mata sa kanya. Mga tingin na mapanuri at mapanghusga. Lalo pa't suot suot niya ang polo ni Winston. Ano pa nga bang iisipin nila? E, 'yon naman ang totoo, pero syempre hindi nila puwedeng malaman 'yon. Na may nangyayari na sa pagitan nina Winston at Kar