"HI, babe!"Nabitiwan ni Gian ang hawak na ballpen at pasimpleng nahilot niya ang sentido. Ang dami na niyang problema dumagdag pa si Zabrina. Ilang araw nang kinukulit siya nito na may pupuntahan daw sila, hindi naman siya maka-oo dahil tambak ang dokumentong babasahin niya. Isa pa'y ayaw na niya itong makita, napilitan lang siyang samahan ito nang nakaraang araw dahil nagbabaka-sakali siyang may mahanap na impormasyon. "What are you doing here, Zabrina?" may diing tanong niya rito."I just missed you. Are you busy?" nonsense nitong tanong."Can't you see, I have a lot of works now!" Itinuro pa niya ang sangkatutak na papel.Balewala itong umupo sa bangkong nasa unahan ng mesa niya. "I'm sorry, babe. Miss lang talaga kita."Kamuntikan nang masuntok niya ang mesa sa sobrang inis sa babaing kaharap. Saan kaya ito kumukuha ng lakas para makaharap sa kanya?"I'll just wait na lang here," muling saad nito na nagpakulo muli ng dugo niya. Hindi na lang niya ito pinansin, muling dinampot an
NAALIMPUNGATAN si Gwen mula sa pagkakahimbing. Nakatulog na naman siya sa upoang yari sa kahoy. Nakatali pa rin ang mga kamay at paa. Kinurap-kurap niya ang matang nanlalabo pa mula sa matagal na pagkakahimbing. Hindi pa man bumabalik sa huwisyo ang pangingin ay nakarinig siya ang mainit na pagtatalo ng kung sinuman. Unti-unti na siyang nagmulat. Mula sa nanlalabong paningin ay pilit inaninag ang paligid. Ganoon pa rin. Nandoon pa rin siya sa isang bakanteng warehouse at sa palagay niya ay pag-aari iyon ni Mr. De Castro. Sa pagkakatanda niya, may tatlong warehouse ito na kung saan ay tinatambakan ng mga gamit, ngunit hindi niya alam kung anong lugar ang kinaroroonan niya ngayon. Isang warehouse lang ang narating niya at iyon ay malapit sa dati niyang pinasukan."Oh! Gising na pala ang munti nating prinsesa," bungad ni Rachel. Unti-unti itong lumapit sa kinaroroonan niya. Yumuko ito para magpantay ang kanilang mga mukha. "Malapit na naming makuha ang aming gantimpala mula kay Mr. De Ca
NAIHILAMOS ni Gian ang sariling palad sa mukha. Hindi pa rin tumatawag ang mga kidnaper. Sobrang nag-aalala na siya sa asawa niya, walang tigil sa pagtakbo ang utak niya kung ano ang nangyayari rito. Dumagdag pa sa isipin niya si Zabrina. Buwisit na buwisit na siya. Sa susunod na guluhin pa siya nito, ipaaalam na niya ang nalaman mula sa ina. "Baby..." Naagaw ang pansin niya nang mag-ring ang cellphone, kaagad niyang dinampot 'yon. Isang text message ang dumating mula sa unregistered number. Kaagad niyang in-open."Naayos mo na ba ang 1OO milyon kapalit ng asawa mo? Kung oo, stand by ka lang. Tatawag ako sa iyo para sabihin kung saan no dadalahin ang pera." Nanginginig ang kamay niya habang binabasa ang text message. Idinial niya ang number, ngunit out of coverage na 'yon. Hindi na niya ma-contact. Nakadama na naman siya ng galit. Gusto niyang marinig ang boses ng asawa. "Fuck!"Bumuhos ang sama ng loob na nararamdaman niya. Gusto niyang suntukin ang sarili. Ngayo'y sinisingil siy
MALAKI ang ngiting nakapaskil sa labi ni Zabrina. Nasa sariling silid siya, pinagmamasdan ang naked na reflection sa salamin. Proud siya kung anong hitsura niya. Beautiful. Gorgeous. Sexy. She's different from her bedt friend Gwen. Naglaho ang ngiti sa labi, napalitan ng galit at pagkasuklam. Because of her best friend, ayaw nang bumalik ni Gian sa kaniya. Sinasabi ng boyfriend niya na mahal na nito ang kaniyang kaibigan. But she will do anything, para muli silang magkabalikan. "Malapit ka nang mapasaaking muli," ngising saad niya. "Ipinahiram lang kita kay Gwen, and this time, babawiin na kita. By hook or by crook." Mahal niya si Gian, itinuring siyang prinsesa. Ibinigay nito sa kaniya ang lahat. She knows na may pagtingin si Gwen dito, alam din niyang naiingit sa kaniya ito, bagay na ipinagbubunyi ng kalooban niya. Suddenly, she met Elias, a better man than her boyfriend. Nagbago ang kaniyang nararamdaman para rito. May nabubuhay na kakaibang init sa kaloob-looban niya sa tuwing
NAKARAMDAM na ng pagkainip si Sylvia, panay din ang tingin niya sa relong pambisig. Matiyaga niyang hinihintay si Zabrina. Ilang araw na itonlng pabalik-balik sa mansiyon, magkagayunpaman ay hindi mapanatag ang kalooban niya kaya't tinawagan niya ito para makausap. Hindi na niya iyon ipinaalam sa kaniyang anak dahil tiyak niyang hindi ito papayag. Nasa restaurant siya ng isa niyang kaibigan at walang katao-tao roon. Sinabihan niya ang kaibigan na huwag munang magbubukas dahil sa importanteng bagay na gagawin niya. Napapayag naman niya ito. "Hi, Tita Sylvia! Sorry, I'm late. Traffic e." Peke siyang ngumiti rito. "It's okay, Zab. "By the way, you look so pretty today. Blooming na blooming ah!" peke rin niyang puna rito. Ubod-tamis naman itong ngumiti. "Thank you, Tita Sylvia." Umupo ito sa bangkong nasa harapan niya. "So, what is it, Tita? Is there something wrong? Oh, by the way, tumawag na bang muli ang mga kinadper? I'm so worried na kay Gwen e.' Lihim siyang napamura sa kaar
NAPANGISI si Sylvia habang nakatitig sa babaeng nasa mukha ang matinding takot. Siguradong may makakalap siyang pruweba na ito nga ang may kagagawan kung bakit ngayon ay nawawala si Gwen. Kapal ng mukha! "Don't deny it, Zab. I have proof that you are cheating my son. Do you want to see it? Inirecord ko lang naman ang pinag-usapan ninyo noon. Isang click ko lang ay kay Gian ang bagsak nito." Totoong may video siya nang kinausap nito si Gwen. Nagkataon noon na pumunta siya sa grocery para puntahan ang dalaga, magpapasama sana siya rito s mall, ngunit iba ang naratnan niya. Hindi ito nakapagsalita, ngunit kitang-kita niya ang pamumutla nito. Maya't maya pa ay sabay na nabaling ang kanilang paningin nang mag-ring ang cellphone nito, hagya pa itong napapitlag. Kita niyang may panginginig ang kamay nito habang kinukuha ang cellphone. Sinamantala niya ang panginginig ng kamay nito, inagaw niyang pilit ang cellphone rito para tingnan kung sino ang tumatawag. "Huwag na huwag kang magkakam
"KAPAG ba naibigay na ang ransom money na hinihingi niyo, pakakawalan niyo na ako?" kabadong tanong ni Gwen. Kanina kasi nang magising ay may narinig siyang pinag-uusapan ni Rachel at boyfriend nito. Hindi siya napapansin ng dalawa dahil nanatiling nakapikit ang kaniyang mga mata, nagkukunwaring tulog. Tumaas ang kaliwang kilay ni Rachel. "Depende kay Bossing." Ngumisi ito na animo'y asong nauulol. Hindi na siya kumibo pa. Narinig lang naman niya sa pinag-uusapan ng dalawa na sosolohin ng dalawa ang ransom money na matatanggap nila. Napailing na lang siya dahil doon. "Mga gahaman!" anas ng isipan niya. Paano siya? Ibabalik ba siya ng mga ito? Sana naman. Pagod na pagod na siya. Gusto na niyang matulog ng maayos. Ilang araw na siyang nakagapos, hindi naliligo. Pumupunta man siya sa cr, pero hindi siya nagtatagal. "Alam mo, masuwerte ka pa rin, e." Iwinagwag nito ang basang buhok sa harapan niya. Tinaasan niya ito ng kilay, gayunpaman ay hindi na niya sinagot ang sinabi nito,
MOMMY!" Patakbong lumapit si Gian sa ina. Nakahiga si Sylvia sa hospital bed ng E.R. may benda ang ulo at wala pang malay. Si Zabrina nama'y nasa kabilang bed. Ang kanilang drayber ay nasa O.R pa at kasalukuyang ginagamot. Ayon sa napagtanungan niya'y malala ang tama ni Mang Dan dahil ito ang nasa unahan ng sasakyan. Napasabunot siya sa labis na galit. Una, si Gwen, ngayon naman ay ang kaniyang ina. Tumawag pa ang ina na may mahalaga itong sasabihin sa kaniya at ilang sandali pa ay may na-recieve siyang voice message. Hindi pa niya iyon napakikinggan ngunit nabasa na niya ang message ng ina. Napabaling ang tingin niya sa kabilang bed nang umungol si Zabrina. Hindi nagtagal ay nagmulat na ito ng mata. "B-Gian..." anas nito. "Si Tita Sylvia?" Napasulyap ito sa kabilang gilid na higaan. "S-safe na ba siya?" "What exactly happene, Zabrina?" Sa halip na tugunin niya ang katanungan nito'y iba ang salitang lumabas sa bibig niya. Akmang lalapitan niya ito nang biglang may tumapig sa ka
SA gitna ng dilim ay magkayakap si Celly at Adrix. Ang sinabi ng binatang pupunta sa US ang nagpalakas ng loob niya na yakapin ito. Isinantabi muna niya ang pride, sa pagkakataong 'yon ay hahayaan niyang gumana ang kaniyang puso. Sa isang iglap ay nasa loob na sila ng bahay at kapwa nangungusap ang mga mata. Walang pasubaling tinawid niya ang pagitan para mailapat ang labi rito. Hindi ito makahuma sa ginawa niya, halatang gulat na gulat. Siyempre, sino ba naman ang hindi magugulat sa ginawa niya? Siya na palaging nakasinghal sa binata, hahalikan ito? Nang bumitaw siya'y idinikit ang noo sa mukha nito. Amoy niya ang alcohol na ibinubuga ng hininga nito, pero alintana 'yon. Nakaliliyo man pero masarap pa rin sa pakiramdam."What happened? Is it a dream?"Bahagya siyang napangiti sa huling sinabi nito. Nang mag-angat siya ng paningin ay nasa mukha pa rin nito ang gulat. "OA mo na ha!" Tinapik niya ito sa balikat, saka'y bahagyang lumayo rito, dahil baka'y ipagkanulo na naman siya ng ka
NAKATUNGHAY si Adrix sa babaing pumapasok, kasama ang lalaking may dalang helmet. Parang tinutusok ng milyong karayom ang dibdib niya sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Celly. Ang pagbuka ng bibig nito kasabay ang paniningkit ng mata, alam niyang masayang-masaya ito, pero kapag siya ang kasama, galit na galit ito. Kahit wala siyang ginagawang masama lagi itong nakasinghal sa kaniya. Kinuha niya ang phone. Tinawagan niya si Gian. Nakapagdesisyon na siya, pupunta siya sa US para hanapin si Zabrina. Matapos kausapin ang kaibigan ay inilapag niya ang cellphone. Nasa loob na si Celly, kasama ang lalaking naghatid dito. Ngayong nasa loob na ang dalawa, samo't sari ang pumapasok sa isipan niya. Pumitik ng malakas ang puso niya. Ayaw man niyang aminin, pero kinakain siya ng selos. Kaya ba ayaw nito sa kaniya, kaya ba palagi itong nakasinghal sa kaniya, dahil may ibang nagpapasaya rito? Kunsabagay, matagal na siya nitong pinatitigil, pero siya lang ang makulit. Ngayon ay sinasampal na sa
SIMULA nang ihatid ni Adrix ay hindi na niya kinulit si Celly, pero kahit ganoon ay palagi pa rin siyang nakatunghay sa malayo rito. Palihim siyang nakabantay kahit sa pagpasok at paglabas ng dalaga. Nagkasya na lang siya sa pagtingin-tingin dito. Tulad ngayon, nakamasid na naman siya rito. Kung may makapapansin lang tiyak na iba ang iisipin sa kaniya.He sighed. Sinasabi nito na babaero siya, kahit ang ex-girlfriend niya, but that's not true. Ang totoo, ang mga babae ang lumalapit sa kaniya, pero hindi ibig sabihin na nakikipag-flirt siya. Si Hannah, ang ex-girlfriend niya, minahal niya ito ng sobra, dito na umikot ang kaniyang mundo. Ibinigay niya ang lahat, pero sa isang iglap ay nawala ito sa kaniya. Sa pag-aakalang may iba siya ay sumama ito sa mayamang lalaki. Akala niya'y ipinagpalit lang siya, pero matagal na pala nitong karelasyon ang lalaking 'yon. Wala siyang nagawa kundi ang tanggapin ang katotohanan. Pareho silang niloko ng dating kasintahan ni Gian, ang kaibahan nga la
INIS na inis si Celly, pero kahit ganoon ang naramdaman ay wala siyang ibang choice kundi ang pakisamahan si Adrix. Napahiya rin siya kay Gian nang magtalo sila sa harapan ng mag-asawa habang kumakain ang mga ito."Kundi ba naman isang tanga at kalahati!" pabulong niyang sabi, umiikot pa ang dalawang itim ng mata. Tinapunan nito ng pagkain ang waiter na nag-serve sa kanila sa restaurant. Pero ang mokong na 'to, siya ang sinisisi kung bakit nito nagawa 'yon. Nakikipagtitigan daw siya sa waiter."As if namang nakikipagtitigan ngang talaga ako, duh!" Muling umikot ang itim ng mata niya. Tumingin siya sa labas, nagbabaka-sakaling mawala ang inis niya sa binata.Ngayon ay nasa sasakyan siya nito. Ihahatid na raw siya, pero daraan muna sila sa mansyon ng McCollins dahil sa naiwang gamit doon. Hindi rin niya maipaliwanag ang sarili kung bakit inis na inis siya sa tuwing magkakamali ito. Para sa kaniya'y wala itong alam kundi ang uminom sa bar, lustayin ang pera sa walang kabuluhang bagay at
ANG sama ng tingin ni Gian sa asawa, nasa labas na sila ng room, pero bahagyang nakaawang ang pinto ng silid dahil sa natutulog na anak. Umi-echo ang boses nito, mabuti na lamang dahil soundproof ang office niya, kung hindi ay nagtaka na ang mga empleyafo niya sa labas. Ang asawa niya, pinagtitripan lang pala siya. Hindi pala ito galit sa nagawa niyanh pagsigaw dito. Oo, nainis ito pero nang makita ang reaksyon niya na halos umiyak na sa paghingi ng tawad dito at ngayon ay humagalpak ng tawa. Gayunpaman ay nawala ang anumang nasa isipan niya. Ang sarap lang pakinggan ng tawa nito. Nakahahalina. Namimilipit na ito sa pagtawa, may kasama pang hampas pa sa bangko. Ang mukha'y nammumula na. Sa ilang taon nilang magkasama, ngayon lang niya ito nakita kung paano tumawa nang walang pag-aalinlangan. Parang nakalaya ito sa madilim niyang anino. "Sweetheart, ang sakit na ng tiyan ko," sabi nitong nakahawak sa tiyan. Napangiti siya. Tumayo siya't lumapit dito. "Silly girl!" Tuluyan na siyang
NAISABUNOT ni Gian ang mga daliri sa sariling buhok. Nang dahil sa takot ay hindi sinasadyang nasigawan niya ang asawa. Ngayon ay hindi niya alam kung paano ito susuyuin. Bumalik ang alaala ng pagmamalupit niya rito, ang mga panahong palagi niya itong sinisigawan at sinasaktan. Tulad noon, wala pa rin itong imik. O baka'y kinimkim lang nito ang galit sa kaniya. Shit! Nahihiya siya sa asawa. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha, saka'y tumingin sa asawang katabi ng anak. Hindi niya alam kung tulog ba ito at hindi rin niya alam kung paano ito pakikitunguhan. Namalayan na lang niyang tinatangay siya ng mga paa patungo rito. Maingat siyang umupo sa gilid ng kama at ginawa ang pagkakahiga ng asawa. Ipinatong ang braso sa baywang nito. "I'm sorry..." Nagkaroon ng bikig sa kaniyang lalamunan. Paano kung magtampo ito nang husto sa ginawa niya? Kung bakit naman kasi pinairal niya ang init ng ulo. "A-are you m-mad!" Tinamaan siya ng lintik dahil bahagya siyang pumiyok. Kapag g
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit