This is just the continuation of Kabanata 69. Bukas na ako mag-update ng bagong Kabanata. Nabi-busy lang sa studies kaya mabagal ang update.
Madilim ang anyo ni Aeverie nang sumunod na araw, kahit sa hotel ay hindi malibang ang kaniyang isip kaya napapansin ng mga empleyado ang kaniyang mabigat na aura. Lalo pa at nagpasya siyang mag-inspeksyon, kaya umiiwas ang mga empleyado na pumalpak. Umiiwas ang mga empleyado sa kaniya, natatakot sila na baka sa kanila niya maibunton ang galit at pagkayamot ngayong araw. "Do you want some coffee—" "No." Malamig na putol ni Aeverie sa tanong ni Blue. Hindi pa nag-aalas nuebe pero napapagod na si Blue sa pagsunod sa kaniyang amo. Buong hotel na ang iniinspection nito. Akala niya ay ang mga opisina lamang ang titingnan nito. Nasa restaurant na sila nang tumigil saglit si Aeverie para tingnan ang blueprint ng extension floor plan na ibinigay ng construction firm kahapon. "Have you contacted the engineer? Kailan daw sisimulan ang project? Nailipat na ang mga gamit sa kusina, hindi ba? Bakit hindi pa nagsisimula?" Humarap si Aeverie kay Blue, seryoso at madilim ang mukha. "
Ibinaba niya ang tawag at sinulyapan niya ang kaniyang relo para tingnan kung ano’ng oras na. Pasado alas dyes na. Malapit na ang lunch break ng mga empleyado.Baka kung paghintayin niya lang si CK sa lobby ay maging kuryuso lalo ang mga empleyado ng hotel sa lalaki. Magiging laman ng usapan ang paghihintay nito sa kaniya, baka umabot pa sa kaniyang mga kapatid ang balita.Siguro ay tama lang din na harapin niya si CK para mapag-usapan nila ang mga importanteng bagay na maaaring maging problema sa susunod at nang makaiwas na rin na maging laman sila ng usapan ng mga empleyado.Sampung minuto ang lumipas nang bumukas ang pinto at nakita niya ang kaniyang sekretaryo. Ito ang nagbukas ng pinto para sa inaasahan niyang panauhin.Nakita niyang sumulyap si Blue sa kaniyang direksyon, magkasalubong ang makapal na kilay nito at halata sa ekspresyon ng mukha ang pagtataka dahil sa pagpunta ni CK sa kaniyang opisina.Naunang pumasok si CK at sumunod si Blue na isinarado ang pinto sa likod nito.
Napatitig si Avi sa divorce paper na nasa ibabaw ng mesa. Nang bumaba ang kaniyang tingin, agad niyang nakita ang pirma ni Silvestre sa papel.Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin at nanubig agad ang kaniyang mga mata.May kung anong nagbabara sa kaniyang lalamunan.Nakatayo si Silver sa may pinto, nakatalikod sa kaniya't nakatingin sa malawak na hardin.Parang binalot ng lamig ang kaniyang puso nang mapagmasdan ang likod nito. Matuwid ang pagkakatayo, ang isang kamay ay nasa bulsa, at kahit sa simple nitong postura ay napaka-guwapo pa rin nitong tingnan.Kahit ang likod nito'y maayos at maganda ang hubog. Tila nagpapahiwatig na kahit na saang anggulo ay wala itong kapintasan.“I have signed it,” basag nito sa katahimikan. “You should do the same as soon as possible. Babalik na si Arsen. And all the legal procedures should take place, para mapadali ang paghihiwalay natin.”Hindi pa rin ito humarap sa kaniya, pero nanunuot sa kaniyang puso ang malamig nitong tinig.“And about the pr
“Sir! Sir!” Nasa sala sila nang tumakbo papalapit ang isang kasambahay.“S-si Ma'am Avi, umalis.” Kinakabahan nitong saad.“Ano? Umalis? Kailan?”Ibinaling niya ang tingin sa may dining area. Nasulyapan niya kanina si Avi roon.Nakita niya pa na naghahanda ito sa mesa.“Ngayon lang, Sir! Sinundan ko hanggang sa may gate, sumakay agad sa itim na sasakyan, Sir!”Napatayo siya.Nagsalubong ang kaniyang kilay at hindi makapaniwala sa narinig.Mabilis siyang naglakad papunta sa hagdan. Umakyat siya sa kanilang kuwarto. Malinis ang buong kuwarto, ngunit napansin niya ang divorce paper na nasa sidetable. Kinuha niya iyon at nakitang pinirmahan na iyon ni Avi.Mabilis niyang binuksan ang mga kabinet at nakita na naroon pa rin naman ang mga gamit nito.Kumunot ang kaniyang noo, naglakad siya patungo sa teresa. Tanaw mula roon ang gate kaya nakita niya pa ang isang Rolls-Royce na mabilis ang patakbo paalis.Naikuyom niya ang kamao.Wasn't she reluctant to leave in the afternoon? Nakita niya pa
Nang maghapunan, ang lahat ay nasa dining table na at pinag-uusapan si Arsen.Lahat sila ay natutuwa sa pagbabalik ng babae.Ngunit tahimik lamang si Silver na nakikinig sa mga binabatong tanong kay Arsen. Magkasalubong pa rin ang makapal niyang kilay at hindi pa rin napapatag ang nakakunot niyang noo.Umalis si Avi kasama si Rafael Cuesta na walang dinalang kahit na anong bagay, maging ang inalok niyang 20 million at ang villa.“Nasaan si Avi? Bakit hindi siya bumaba at nang makakain na?” Si Director Bernard Galwynn ang nagtanong dahil sa pagtataka.“Silver?” Bumaling ito kay Silver.“Where's Avi?” Nag-aalala nitong tanong.“She left.”“Ano?” Kumunot ang noo ni Bernard.“Where did she go? Ang batang ‘yon, kumain na ba si Avi?”“Dad, she left already. She signed the divorce paper and decided to leave.”Nagbaba ng tingin si Silver.“But we still have to choose a day to go through the formality and get the divorce certificate.”Naibaba ni Bernard ang kaniyang kubyertos. Nagulat siya sa
“You would receive a lot of gifts today, Aeve. Everyone has prepared them for you and they are piled up in your room. Hermosa, there are many people who love you. Give your love and time to those who deserve it.”Nag-init ang sulok ng mga mata ni Aeverie dahil sa sinabi ng kapatid.She missed a lot of things.Pinagmasdan nila ang fireworks at napagtanto niyang marami pang tao ang nagmamahal sa kaniya.Marami pa ang nagpapahalaga sa kaniya. Hindi niya lang makita dahil nakapokus lamang siya kay Silver.“Thank you, Kuya.” Bulong niya.Samantalang nang mga oras na iyon ay pumarada ang itim na Maybach sa boulevard.Nasa likod sila ng nagkakagulong mga tao.Lumabas ng sasakyan si Silvestre at pinagbuksan ng pinto si Arsen.Naglahad siya ng kamay na tinanggap naman agad ng babae.Nang makalabas ito, itinuro agad ang fireworks display.“Look! Wow.” Umawang ang bibig ni Arsen dahil sa pagkamangha.“What a beautiful fireworks!”Ngumiti ng malaki si Arsen na pinagmasdan naman ni Silver.“Tingna
Nagtaas ng kilay si Aeverie. Malamig pa rin ang tingin sa kaniya.“I don't question your relationship with Arsen, so don't question my relationship with this gentleman.”Hindi nakapagsalita si Silver.Para siyang nag-ugat sa kaniyang kinatatayuan.Si Arsen na napag-iwanan dahil sa pagmamadali kanina ni Silver ay patakbong lumapit sa kanila.Nang makita nitong nakatulala si Silver kay Aeverie ay parang sinakop ng galit ang kaniyang dibdib.Bumigat ang kaniyang mga paa at padarag na naglakad. Dahil mataas ang suot niyang takong, natapilok siya.“Ah!” Napahiyaw siya nang sumigid ang kirot sa kaniyang paa, bumagsak siya dahil sa kawalan ng balanse.“Silver! Help please! My foot hurts.” Iyak niya.Nagising si Silver sa kaniyang pagkatulala. Nang lingunin niya si Arsen, nakasalampak ito sa sahig. Dali-dali siyang lumapit, at tinulungan ito.Nang ibalik niya ang tingin kay Aeverie, wala na sila roon. Ang dalawa ay naglakad na palayo na tila magkasintahan na hindi kailanman magagawang saktan
Pumasok si Aeverie kasunod ang dalawang kapatid. Sa mahabang sofa sila naupo, napapagitnaan ang babae ng kaniyang mga kuya. Ngayon napagtanto ni Aeverie kung gaano kakomportable ang maupo sa sariling sofa. Walang pag-aalangan niyang inalis ang strap ng kaniyang high heels at nang makita iyon ni Uriel, tinulungan siya. “My feet hurts.” Natatawang saad ni Aeverie. Hindi na siya sanay na maglakad na mataas ang suot na takong, mabilis nang mangalay ang kaniyang mga paa. Itinaas ni Uriel ang dalawa niyang paa at minasahe iyon. “What are you?” Galit na tanong ni David. “Is that what you learned from your years of experience as a doctor in the battle field? Itaas ang paa at ipamasahe sa iba? Where did you learned that? From the bandits?” Muling bumalik ang strikto at malamig na mukha ni David. Noon ay halos hindi sila magkasundo ni Aeverie, siya ang palaging kaaway nito, pero simula nang mawala ang babae, labis-labis ang kaniyang pangungulila. Ngunit hindi niya alam kung paano iyon
Ibinaba niya ang tawag at sinulyapan niya ang kaniyang relo para tingnan kung ano’ng oras na. Pasado alas dyes na. Malapit na ang lunch break ng mga empleyado.Baka kung paghintayin niya lang si CK sa lobby ay maging kuryuso lalo ang mga empleyado ng hotel sa lalaki. Magiging laman ng usapan ang paghihintay nito sa kaniya, baka umabot pa sa kaniyang mga kapatid ang balita.Siguro ay tama lang din na harapin niya si CK para mapag-usapan nila ang mga importanteng bagay na maaaring maging problema sa susunod at nang makaiwas na rin na maging laman sila ng usapan ng mga empleyado.Sampung minuto ang lumipas nang bumukas ang pinto at nakita niya ang kaniyang sekretaryo. Ito ang nagbukas ng pinto para sa inaasahan niyang panauhin.Nakita niyang sumulyap si Blue sa kaniyang direksyon, magkasalubong ang makapal na kilay nito at halata sa ekspresyon ng mukha ang pagtataka dahil sa pagpunta ni CK sa kaniyang opisina.Naunang pumasok si CK at sumunod si Blue na isinarado ang pinto sa likod nito.
Madilim ang anyo ni Aeverie nang sumunod na araw, kahit sa hotel ay hindi malibang ang kaniyang isip kaya napapansin ng mga empleyado ang kaniyang mabigat na aura. Lalo pa at nagpasya siyang mag-inspeksyon, kaya umiiwas ang mga empleyado na pumalpak. Umiiwas ang mga empleyado sa kaniya, natatakot sila na baka sa kanila niya maibunton ang galit at pagkayamot ngayong araw. "Do you want some coffee—" "No." Malamig na putol ni Aeverie sa tanong ni Blue. Hindi pa nag-aalas nuebe pero napapagod na si Blue sa pagsunod sa kaniyang amo. Buong hotel na ang iniinspection nito. Akala niya ay ang mga opisina lamang ang titingnan nito. Nasa restaurant na sila nang tumigil saglit si Aeverie para tingnan ang blueprint ng extension floor plan na ibinigay ng construction firm kahapon. "Have you contacted the engineer? Kailan daw sisimulan ang project? Nailipat na ang mga gamit sa kusina, hindi ba? Bakit hindi pa nagsisimula?" Humarap si Aeverie kay Blue, seryoso at madilim ang mukha. "
“Aeverie.” Sinundan siya ni Maredith nang pumasok siya sa bahay. Malakas ang tibok ng kaniyang puso at hindi maitago ang matinding pagkayamot sa ekspresyon ng kaniyang mukha. Sumunod si David sa kanilang mag-ina. “Hindi namin napag-usapan ang tungkol sa arrange marriage kagaya ng iniisip mo, Aeverie.” Matigas na saad ni David. “I just want you to know CK Huo better. As a future president of the AMC Group, you have to learn how to expand your knowledge, influence and power in this field. You need great alliance with powerful and influential people.” Tumigil sila sa salas. Hinarap niya muli ang kaniyang ama at sarkastikong nginitian ito. “We were able to stand on our own for the past decades! AMC Group and Hou Group are two different group of company. Magkaiba sila, malakas pareho pero malaki ang pagkakaiba sa larangan ng tinatahak na negosyo! You cannot f**l me now, why don't you just tell me directly that you’re trying to merge the two companies by setting us up with each other!”
“CK,” mabilis siyang lumakad nang dumiretso ang lalaki malapit sa swimming pool.“What the h*ck is going on right now? Is there something you need to tell me?”Nang sapat na ang kanilang distansya sa kanilang mga magulang, tumigil si CK at humarap sa kaniya. Sanay siya na palaging may pang-aasar sa ekspresyon ng mukha nito. Ngunit seryoso masyado ang mukha ngayon ng binata.Bahagya siyang natigilan at mas lalo pang kinabahan.“I think, it's you who has to tell me something.” Malamig nitong sabi.“Alam ba ni Silver na isa kang Cuesta?”Saglit siyang nawalan ng sasabihin nang mabanggit nito si Silvestre. She straightened her back.“Alam na niya, but I think Silvestre has nothing to do with us now. What’s really going on?” Nakakunot noo niyang tanong.Huminga ng malalim si CK at nag-iwas ng tingin. Tila bigo ito.“You lied about your identity. You weren't Avi Mendoza. Your parents weren't dead. You’re hardly a poor woman. Avi’s personality and identity were far from your real one.” Bigo
Maybe the guilt was too strong. Naisip ni Aeverie ang kaniyang mga kasalanan na maaaring naging dahilan kung bakit pinapatawag siya bigla ni David at gustong makipaghapunan ng eksklusibo sa kanilang mag-ina. Sinalubong siya ni Pablo, ang sekretaryo ni David Cuesta, na naging malapit din sa kaniya noong kabataan niya. Sa parking lot ay natanaw niya si Pablo na matuwid na nakatayo at tila naghihintay sa kaniyang pagdating. “Good evening, Young Lady.” Bati nito nang bumaba siya sa sasakyan. “Good evening, Pablo.” Bati niya pabalik. Malaki ang villa na ito. Noong hindi pa sila dinadala ni David Cuesta sa mansyon, dito sila nakatira ng kaniyang inang si Maredith ng ilang taon. Dito siya tumira noong bata pa siya, habang itinatago silang mag-ina ni David Cuesta kay Felistia. Ang villa na ito, na dating isang masayang tahanan, ay naging malungkot na alaala na lamang para kay Aeverie. Para sa kaniya, sa tahanan na ito nagsimula ang lahat ng kasinungalingan ng kaniyang pamilya na akala niy
Hapon nang makatanggap ng tawag si Aeverie galing sa matandang sekretaryo ni David Cuesta.“Young Lady,” pormal na bati ni Pablo sa kabilang linya nang tanggapin niya ang tawag.“I want to inform you that Mr. Cuesta wants to see you tonight at Madam Maredith’s villa. He wants to have dinner with you and your mother.” Imporma nito.Maredith's villa. May kakaibang lamig sa kaniyang sikmura. Of course, that's my Mom’s property. Nakapangalan nga pala sa kaniyang ina ang villa na iyon dahil regalo ito ni David Cuesta.She was hesitant at first.“Young Lady, do I have to pick you up from the hotel?” Tanong ni Pablo.Umayos siya ng upo.“Hindi na, Pablo. I will come to the villa. Pagkatapos ko sa hotel, didiretso ako sa villa.” Sagot niya.“Your father is expecting you, Young Lady.” Bilin nito.Saka nito ibinaba ang tawag.Nang maibaba niya ang cellphone sa mesa, natulala siya saglit. May kakaibang kabog ang kaniyang dibdib na hindi niya kayang ipaliwanag. Saktong pumasok si Blue at natanaw
Maayos na ang kondisyon ni Silvestre, ngunit madalas pa rin siyang matulala habang nagtratrabaho. Ngayon ang araw na plano niyang puntahan si Aeverie sa hotel nito, ngunit may kumukontra sa likod ng kaniyang utak. Hindi siya ang humihingi ng oras at atensyon sa mga tao. Ang mga tao ang pumupunta sa kaniya para hingin ang kaniyang oras at atensyon. What’s so special with her that I considered this st*p*d idea? Sarkastiko niyang tanong sa sarili. Si Aeverie ang dapat na pumunta sa kaniya dahil ito ang may kasalanan, at hindi siya. Kagabi pa niya iniisip si Aeverie at ang planong puntahan ito sa hotel para makausap ito.Ngunit palaging nagtatalo ang kaniyang isipan at ego. Pupuntahan niya ang babae para isuko nito ang totoong may kasalanan, pero sa tuwing naiisip niya na mag-aaksaya siya ng lakas at panahon para makausap lamang ito, parang natatapakan ang kaniyang pagkalalaki. Biglang nagambala ang tahimik na opisina nang mag-ring ang kaniyang cellphone. Sinulyapan niya iyon ng ti
“Have you heard about the word ‘Paradoxial Intention’?” Bigla’y tanong ni Blue. Kumunot ang kaniyang noo. “Huh?” Never heard of it. Hindi niya pa narinig ang ganoong salita kaya naging kuryuso siya sa tanong nito. “Paradoxial Intention or Law of Reverse Effort. I have a friend, major in Psychology siya. He once tried to explain it to me. Sabi niya sa akin, the more na hinahabol mo, pinapangarap mo, o ginugusto mo ang isang bagay, the more na hindi mo ‘yon makukuha o makakamit. You became so obsessed with it, to the point that you’re exerting too much effort just to get or achieve it. But in the end… hindi mo pa rin makuha. Kaya sumuko ka.” Ngumiti si Blue, kumuha ito ng tissue at inilapag malapit sa kaniya nang makitang may dumi sa kaniyang labi. “Then, you suddenly lose interest over that thing or person. You started to attract it afterwards. Kung kailan hindi mo na siya hinahabol o ipinipilit, saka mo naman siya nakuha. That’s Paradoxial Intention.” Pinunasan ni Aeverie ang ka
Totoo ang sinabi ni Sage na inalis lahat ng wine at champagne sa cellar. Maging ang mga inumin sa maliit na bar counter ng mansyon ay wala nang naka-display.Aeverie still couldn't remember what happened last night. Kung totoo na nakatulog siya sa bathtub at nakalubog ang kaniyang mukha, baka nalunod na lamang siya dahil sa sariling kapabayaan.Mabuti at naabutan pa siya ni Sage at maagang naiahon bago pa siya mawalan ng pulso.Her near death experience feels like a dream. Hindi niya alam at hindi niya maalala.Sage's still mad. Si Uriel ay hindi rin makausap. Mas lalo na si Rafael na pumasok pa rin sa trabaho kahit na masama ang mood ngayong araw para lang hindi sila magkausap dahil galit din ito sa kaniya.“Ano ang gusto mong kainin, Aeve?” Tanong ni Blue.Hindi pumayag si Sage at si Uriel na magtrabaho siya ngayong araw, kaya magkasama sila ni Blue sa mansyon. Naatasan itong bantayan siya’t samahan maghapon, hanggang sa makabalik ang tatlo.“I don’t know. Maybe a cucumber salad.”U