Napapikit ako nang makarinig ng kalansing ng mga baso at kutsara sa kusina. Kahit hindi ko makita si Erica at Angie ngayon ay alam kong parehong aligaga ang dalawa.
Paano ba namang hindi? Nandito lang naman yung taong kanina lang ay pinag-uusapan namin. Hindi ko na alam kung saan ko ba ilalatag ang mga mata ko. Naiilang akong tingnan siya na ngayon ay nakaupo sa maliit naming sofa at talagang nakatitig lang saamin ng batang kalong ko."Ehem. Fafa—este Sir eto po kape ka muna hihi" napayuko na lamang ako nang marinig ang ipit na ipit na boses ni Angie. Nakita ko pa kung paanong mapilantik niyang inilapag ang tasa ng kape sa harap ni Cairo."Thanks.""You're always welcome!" halos lumundag na sagot ni Angie na siyang nagpatawa na saakin at kay Erica na hinila na siya papalayo."Ah, sige mauuna na kami sa loob hehe papainumin ko pa ng gamot." ngiwing sabi ni Erica habang pilit hinihila si Angie na hindi na maalis ang malagkit na tingin kay Cairo."Goodnight po," kahit antok na antok na ay nakuha pang sabihin ni Lilly na ngayon ay nasa kanlungan ko."Goodnight pretty! Pasok na kami Shana, dito muna ako sa room ni Angie." paalam niya at kahit gusto ko pang tanungin kung bakit ay kusa na lang tumango ang ulo ko.Nang makapasok sila sa loob ng kwarto ni Angie ay agad na namutawi ang katahimikan sa paligid.Ano ba to? Nakakailang naman.Mabilis gumalaw ang braso ko para yakapin ang katawan ni Lilly ng bigla itong gumalaw. Pagyuko ko ay nakita ko itong nakatingala na saakin. Pungay na ang mga mata sa kaantukan."Lilly inaantok ka na, tingnan mo yung mga mata mo oh. Hay naku bakit ka ba kasi ginagala eh gabi na? masama pa naman sa bata ang magpuyat at mahamugan... " daldal ko at pasimpleng tinatapunan ng masamang tingin yung lalaki sa harap namin na pakape-kape lang.Ano kaya ang naisipan ng tao na to at pumunta rito? hindi naman kami close. At isa pa, paano niya nalaman kung saan ako nakatira?"Mommy bakit po dito ka nakatira? We have a super big house naman po""Ha?" sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko na masyado naintindihan ang tanong ni Lilly.Kumawag ito para bumaba sa kanlungan ko. Nang makababa ay agad akong tiningala."Sabi ko po, why ka po dito nakatira? eh we have a superrr big house naman po." napapangusong ulit nito sa tanong."Ah? haha. Lilly hindi kita maintindihan eh." kamot pisngi kong sagot sakaniya na mas lalong nakapag-panguso sa mapula nitong labi. ang cute. "Pero, para masagot ko ang tanong mo... dito ako nakatira kasi dito ako nakatira" oo alam ko. magulo ang sagot ko. Eh kahit ako ay gustong batukan ang sarili ko."Kaya nga po, why? Eh may house naman tayo mas big pa dito. Bakit mo po ako i-iniwan?" nanginig ang labi nito at mabilis na namasa ang mga mata."Hala huy! Hindi naman kita iniwan ah..." natatarantang lapit ko sakaniya. Nilingon ko si Cairo na tahimik lang pinapanood ang bata. "Pst! patahanin mo tong anak mo" pabulong kong sabi.Napanganga lang ako nang magkibit balikat ito at tumayo dala-dala ang tasa ng kape. Lintik na lalake to. Ibinalik ko kay Lilly ang tingin ko at halos manlambot ako nang makita kung paano mangusap ang mga mata ng bata."Hindi po ba pretty shi Lilly? bad po ba ako? Why did you l-leave me po ba?" sunod-sunod at nauutal na tanong nito habang humihik.Parang sasabog ang puso ko sa nakikita at naririnig ko. Sobrang bata pa niya para kuwestiyunin ang sariling halaga dahil lang sa isang taong nang iwan sakaniya. Marahas kong winaksi ang mga takas na luha sa pisngi ko bago siya hilahin para ikulong sa mga yakap ko."W-walang mali sayo Lilly. Sobrang pretty mo kaya at mabait karin. Kaya huwag mo iisiping may mali sayo..." nananakit ang lalamunan ko dahil sa pagpipigil ng matinding emosyon.Gustuhin ko mang sagutin ang tanong niya ay hindi ko iyon masasagot dahil hindi naman ako ang Inang nang-iwan sakaniya. Hindi ko nga alam kung bakit at sa anong dahilan ay ako ang inaakala niyang Mommy niya.Inilibot ko ang paningin ko para sana maghanap ng pupwedeng ipamunas sa mukha ng bata pero wala akong nakita kaya kinarga ko nalang ito."Halika Lilly doon tayo sa kwarto," naglakad ako papasok sa loob ng kwarto at agad siyang ibinaba sa kama kung saan ako natutulog.Lumapit ako sa cabinet ko at kumuha doon ng puting bimpo. Pagbalik ko sa kama ay naabutan ko nang nakahiga si Lilly sa kama."Ish thish your bed Mommy?""Yes po..." nakangiting sagot ko. Hindi ko na pinansin ang paraan ng oagtawag niya saakin. Baka mamaya ay umiyak nanaman to.Sinimulan ko ng punasan ang mukha niyang napuno na ng luha at naglalagkit na."It's hard po, your bed ish mashakit sa back." mahina nitong sabi habang hawak ang likod na ikinatawa ko. Ayan kasi."Hindi ka kasi sanay sa mga ganito, baka mala-ulap ang higaan na meron ka sa mansyon niyo" iiling-iling kong sabi. Tutulungan na sana siyang tumayo pero dumapa ito bago mag-angat muli ng tingin saakin."But it smells like you Mommy kaya I like it here! hihi" inabot pa ng maliit niyang kamay ang kulay berde kong unan at agad iyong niyakap. "Goodnight Mommy""Huy, anong goodnight? hala ka ang bilis mo naman makatulog?" napakamot nalang ako ng ulo nang hindi na ito gumalaw at mukhang nakatulog na talaga."Goodnight Lilly, sweetdreams." bulong ko bago halikan ang noo niya. Inayos ko muna ang kumot sa katawan niya bago siya iwan sa loob.Paglabas ko ng kwarto ay agad kong hinanap kung nasaan na yung tatay ni Lilly na pakape-kape lang kanina. Akala niya ah!"Asan na ba yun?" naglakad ako papuntang kusina.Mukhang wala siya dito dahil patay naman ang mga ilaw. Kinapa ko ang switch sa gilid at agad napatili nang pagbukas na pagbukas ng ilaw ay natanaw ko siya sa lababo."Ay susmaryosep!" sigaw ko at agad na napahawak sa dibdib. "Ano ka ba bakit ka nandiyan habang patay ang ilaw?" kinakabang tanong ko pa."can't find that fvcking switch" tipid nitong sagot."Normal lang naman na laging nasa gilid ng pasukan ang switch, di mo ba alam?" pang-aalaska ko sakanya."No. I don't have a switch in my house.""Ha? paano yun? wala kayo kuryente? Ah! disaksak? Ano ba yan! Keyaman-yaman niyo—""I used remote control or voice detector. I'll just say, open the lights and it will open." putol nito sa sinasabi ko."Wow. Hightech! Alam ko yan eh, napanood ko na yan!" namamangha ko pang sabi. Tuwang-tuwa sa nalaman.Iniimagine kung paano gumagana ang mga iyon. Narinig ko na yon at nakita ko narin sa mga movie pero sa personal at totoong buhay ay hindi pa ako nakakakita ng ganoon. "If you want to see it, you can come to my house."Mabilis na nawala ang ngiti ko at agad na napayakap sa katawan ko. Nalingaw lang ako sandali at natuwa ay sasamantalahin na niya? Sinasabi ko na nga ba! Ang mga lalaki talaga ay walang ibang ginusto saaming mga babae kundi katawan!"Bastos!" nanggagalaiti kong bulong, pinanlilisikan siya ng mga mata."What? Psh. Don't overthink things. I don't like you.""Ha! Maski naman ako no! I don't like you ser. Che! tabi nga ano ba ginagawa mo dyan sa lababo?"Sinanggi ko siya para makita kung ano ang pinagkakaabalahan niya sa lababo nang makita ko ang basag na tasang pilit niyang iniimis. Mabilis akong napalingon sakaniya pero bigla itong nag iwas ng tingin saakin."Ayos ka lang ba?""It slipped into my hands; I'll just get you guys some new cups; your cups are easily broken—what did you say?" nagtataka itong napahinto sa pagsasalita. "Ang sabi ko nasaktan ka ba? nasugatan?" pagu-ulit ko habang sinusuri ang kamay niya. "Hala ka huy! may sugat ka!" taranta kong kinuha ang kamay niya."H-hey I'm fine.""Anong fine? tingnan mo may dugo. Halika hugasan muna natin."Binuksan ko ang gripo sa lababo at isinalok doon ang hintuturo niyang may hiwa. Ang ganda-ganda pa naman ng kamay niya, kutis mayaman pa' tapos masusugat lang ng ganito, naku! "Ayan okay na." binitawan ko na ang kamay niya. "Sandali lang ah, kukuha lang ako ng bandaid pantapal—Ay!bakit?" gulat akong napaharap sakaniya.Paano ba naman, bigla na lang niyang inabot ang kamay ko at hinatak.Muntikan pa akong sumubsub sa dibdib niya, mukha pa namang matigas, baka magkabukol pa ako.Tahimik akong sumunod habang hila niya ang kamay ko. Grabe yung kamay niya... sobrang lambot nakakahiyang ikumpara sa kamay kong batak sa trabaho. Pero bakit ba kailangan hawak pa niya kamay ko? Pasmado pa naman ako nakakahiya!May pa linga-linga pa ako sa paligid dahil parang kinakabahan akong may makakita saamin. Ewan ko ba. Parang nahihiya ako na ewan. Nasapo ko rin ang dibdib ko nang makaramdam ng paghahabol ng hininga dahil sa lakas at bilis ng pintig ng puso ko. Bumaba ang tingin ko sa kamay naming dalawa nang maramdaman kong bibitaw na siya."Let's sit and talk" sabi niya sa malalim na tinig. Pero hindi ko alam kung anong kalandian ang sumapi saakin at nagawa ko ang ganitong kahihiyan.Nung mabibitawan na niya ang kamay ko ay hinabol ko pa ng hawak ang kamay nya na para bang sabik pa ako sa hawak niya, pastilan! "Ah s-sige!" taranta kong sagot, ramdam ang pag-usok ng tainga ko sa sobrang kahihiyan. Nadagdagan pa ang hiya ko nang marinig ang mahina niyang tawa na halatang nan
"What ish this Mommy?" Nilingon ko si Lilly sa kanan ko kung saan siya nakaupo. Nangingiti kong hinaplos ang buhok niya bago damputin ang pandesal."Pandesal ang tawag dito Lilly ito naman ay peanut butter." pagpapaliwanag ko habang pinupunasan ng palaman ang tinapay. "Eto tikman mo." binigay ko sakaniya ang tinapay at nakangiti siyang pinanood na kagatan iyon."Yum!" tuwang-tuwa niyang sabi matapos matikman ang pagkain. "Hahaha tuwang-tuwa ka naman bebe Lilly. Wala bang ganiyan sa house niyo? mukha naman kayong rich ah?" tanong ni Erica na kasabay naming nag-aalmusal. "Loka loka! syempre rich nga diba? tingin mo ba kumakain ng pandesal ang mga rich? syempre imported bread ang mga yan tapos pa-oatmeal and yogurt" singhal ni Angie kay Erica . "Diba baby girl?" "Uhm, yesh?" alangang pagsang-ayon ni Lilly na wari ko ay nalito sa kung ano-anong mga sinabi ni Angie.Nandito kaming apat ngayon at sabay-sabay na naga-agahan. Hindi ko alam kung nasaan ang tatay ni Lilly dahil simula ng
"Wow ang laki!" sigaw ko. Namamangha kong pinagmasdan ang napakalaking teddy bear sa harap ko na naka-display sa tapat ng kulay blue na shop. Nakita kong madaming iba't-ibang klase ng teddy sa loob pero hindi kasing laki ng isa to. Nilingon ko kung nasaan sila Lilly, nung makita kong busy parin sila kakapili ng mga candy sa isang stall ay sinamantala ko ng mas lapitan pa ang malaking teddy bear. "Sobrang laki naman nito!" pumapalakpak kong tili. Syempre yung tili na ako lang ang nakakarinig. Kinagat ko ang pangibabang-labi ko nang makaramdam na gusto kong yakapin ang stuff toy. Sigurado akong sobrang lambot nito. Kaso nakakahiya naman hawakan, ang puti pa naman. Baka madumihan ko lang, makabayad pa ako. Sigurado pa naman akong mahal yan, hindi ko yan kaya bayaran kapag nadumihan ko.Kinalma ko ang sarili ko at unti-unting umatras papalayo at nakontento na lamang pagmasdan ang higanteng laruan. Nang mapansing tapos na sila Lilly mamili ng candy ay bumalik na ako sa pwesto nila. "Yo
"Shana anong ganap mo? Bakit tulala ka diyan sa pinto?" "Shanny dear? yuhoo! hala kaloka! Naging bato na ang lola mo!" "Hilahin mo na nga yan papasok, paupuin mo don sa sofa para doon na siya tumulala buong magdamag.""Okay! let's go na Shanny dear. Dito ka na lang mag moment sa loob at pinagpiyestahan ka na riyan ng mga moskitow." Naririnig ko silang dalawa pero hindi ko magawang magsalita dahil sobra talaga akong nabigla sa mga nangyari kanina. Wala pa akong kahit na anong karanasan sa mga ganon. Kahit nga pakikipag-holding hands ay hindi ko pa naranasan dahil masyado akong tutok sa pag aaral dati. Noong high school at college ako ay marami rin namang nanliligaw sa akin, ang iba pa nga ay namimilit makipag-relasyon pero pinagsawalang bahala ko iyon dahil wala talaga akong balak. Puro pag aaral at kung paano magkakapera ang laging nasa isipan ko nung mga panahong iyon. Atsaka siguro din ay hindi ko lang talaga sila tipo kaya kahit anong pilit nila ay nakakatanggi ako. Pero kani
Paggising ko ay nasa hospital na ako. Ang huli kong natatandaan ay magkasama kami ni Sir Cairo habang galit na galit ako. Tapos nakaramdam ako ng kirot sa ulo at nanlabo na rin ang paningin ko at doon na ako nawalan ng malay. Kinapa ko ang sarili ko, at nakahinga ng maluwag dahil wala ng ibang nangyari sa akin. Bukod sa dextrose na nakasalpak sa kamay ko ay wala na akong ibang natamo kagaya ng sugat o kaya ay pasa. .Mabuti hindi nabagok ulo ko pagkabagsak ko. Kung nagkataon ay baka lahat ng pinag-aralan ko simula elementarya hanggang college ay maglaho na lang. Mas lalo akong mahirapan maghanap ng trabaho. "Nauuhaw ako." dahan-dahan akong bumangon at hinanap kung mayroon bang maiinom sa paligid. "Napakalayo naman." reklamo ko nung makita ko ang pitsel sa lamesa na medyo malayo sa kama. "Hindi naman ako aabot doon. Hindi ako marunong mag tanggal nitong swero." nagkandahaba-haba ang nguso ko habang tinatanaw ang pitsel. Ano ba yan, gusto ko na talagang uminom. Pakiramdam ko tuyot na t
"Hello Erica saan nga tayo magkikita? pasensya na natagalan ako don sa isang kumpanya." [Dito sa BGZ Building Shana, sabihin mo lang sa driver alam na nila yan.]"Sige Erica. Salamat. Pasakay na ako ng jeep kita na lang tayo dyan." [Okay sige hintayin ka namin, break time pa naman.] Ibinaba ko na ang tawag at lupaypay na nagpara ng jeep. Sinabi ko kung saan ako baba at ng tumango ang driver ay napanatag na ako. Umayos ako ng upo at tumulala na lang sa labas habang hinihintay na makarating sa lugar kung saan nagtatrabaho sila Erica. Pangalawang araw ko na kasi itong nagiikot-ikot pero wala parin akong nakukuhang trabaho. Wala pa daw kasi akong experience at hindi pa kilala ang school ko. Paano ako magkakaroon ng experience eh fresh graduate nga ako? kaya nga ako nag-apply para magkaroon ng experience. Meron akong experience sa pagtitinda at pagtatanim pero hindi naman pwedeng ilagay ko yon sa resume ko. Sa usapang school naman. Mas pinapaburan nila yung mga aplikante na galing sa ki
Habang binabagtas ang daan ay pilit ko ng ikinakalma ang sarili ko. Kailangan kong kumalma at patatagin ang sarili ko. Hindi ako pwedeng mahina at magi-iyak din dahil kailangan ako nila Mama, lalo na ng kapatid ko. Tama na muna ang kakaisip sa mga bagay na gusto kong patunayan at marating, tama na muna ang pagpupumilit na maabot ang pangarap kong abutin. Tama sila, kailangan kong maging praktikal. Umayos ako nang upo nang makapasok na kami sa tahimik at walang katao-taong daan. Ito ang daan papasok sa pribadong Subdivision. Mabuti nga ay natatandaan ko pa kung saang lugar ang bahay niya. Bago rin kasi ako umalis noong nagpunta ako dito ay talagang tiningnan ko kung anong block number ang bahay, pati ang daan ay kinabisado ko rin. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun, pero mabuti na lang din, dahil mapupuntahan ko siya ngayon."Manong sa tabi na lang po." aligaga kong sabi nang makita ang napakalaking puting gate. Hindi tanaw ang bahay sa loob dahil kailangan mo pang lakarin yun pag
"Nandito na po tayo Ma'am." Tumingin ako sa kanila at nahihiyang ngumiti. "Greg? Brent, salamat sa pagsama at paghatid sa akin ah... at ano, pwede huwag niyo na ako tawaging Ma'am? Shana na lang." dinampot ko ang bag ng pera, naghahanda ng lumabas ng sasakyan. "Pakisabi narin kay Sir Cairo salamat. Bukas ng tanghali ay luluwas din ako agad para makabalik sa Manila." "Huh? But we're going to wait for you Ma'am Shana. That's the order. Right Greg?" bumaling si Brent kay Greg na siyang nagmaneho sa amin papunta dito sa probinsya. Tumango si Greg at nilingon ako. Dito kasi ako sa likod nakasakay. "Tama si Brent Ma'am, hihintayin namin kayo hanggang matapos kayo sa gagawin niyo dito."Tinawag na naman akong Ma'am ng dalawang ito. Kanina pa sa biyahe mula Manila ay sinasabi ko na, na huwag na nila along tawaging Ma'am pero sige parin silang tawag.Pero talagang bagpapa-salamat ako at naisip ni Sir Cairo na ipahatid ako pauwo dito sa probinsya. Dahil sa totoo lang ay natatakot talaga ak
"Hala! Nalampasan natin yung bahay ni Sir Cairo." natataranta kong sabi sa dalawa."Wala sila diyan Ma'am. May mga dadaanan po muna tayo bago pumunta kung nasaan sila Boss." sagot ni Greg saakin bago iliko sa sasakyan."Saan naman?" nagtatakang tanong ko habang pinagmamasdan ang pinasukan naming street. Marami akong nakikitang malalaking shop ng mga damit, bags at kung ano-ano pa, nakakalula. Hindi ko alam na may ganito pala sa lugar na ito. "Nandito na po tayo." deklara ni Greg. "Okay. Let's do this." si Brent naman na agad ding lumabas ng sasakyan para pagbuksan ako ng pinto. "Let's go ma'am shana." Kahit litong-lito ay bumaba narin ako ng sasakyan. Tiningala ko ang napakalaking shop na puro magagarang damit ang naka-display sa salamin. "Saan ba tayo una?" dinig kong tanong ni Greg kay Brent. "Believe me bro. I don't have a fucking Idea about this stuff." si Brent naman habang nakapamulsang palinga-linga sa paligid. "Bakit naman kasi tayo pinadala ni Boss sa ganito." "Maybe
Tumingin si papa sa akin at napailing bago ipaliwanag kung bakit inatake ng sakit si Buknoy."Naglaro ang kapatid mo ng basketball. Natuwa dahil minsan lang may magyaya sa kaniyang maglaro kaya hindi nakatanggi. Tinatanong ko nga kung sino dahil mukhang hindi taga saatin." Pagkukwento ni papa."Alam mo namang sa lugar natin kilalang bawal mapagod ang kapatid mo. Alam nilang lahat na bawal ito sa mga ganun kaya imposibleng taga saatin ang magyayaya sa kanyang maglaro." dagdag pa ni mama. "Kung ganon sino yung nakalaro mo?" lingon ko kay Buknoy. "Ewan ate, pero wala naman silang kasalanan...Ginusto ko naman ang makipaglaro ate..." mahinang boses niyang sagot kaya wala na kaming nagawa kundin tumango na lang dahil ayaw na naming pilitin pa siyang magpaliwanag. Kung iisipin ay hindi naman talaga niya kasalanan. Natuwa lang siya dahil totoong wala ni isa sa lugar namin ang gustong makipag laro sakaniya, dahil nga sakitin siya. Kaya masyado lang sigurong natuwa ang kapatid ko nang may ma
"Nandito na po tayo Ma'am." Tumingin ako sa kanila at nahihiyang ngumiti. "Greg? Brent, salamat sa pagsama at paghatid sa akin ah... at ano, pwede huwag niyo na ako tawaging Ma'am? Shana na lang." dinampot ko ang bag ng pera, naghahanda ng lumabas ng sasakyan. "Pakisabi narin kay Sir Cairo salamat. Bukas ng tanghali ay luluwas din ako agad para makabalik sa Manila." "Huh? But we're going to wait for you Ma'am Shana. That's the order. Right Greg?" bumaling si Brent kay Greg na siyang nagmaneho sa amin papunta dito sa probinsya. Tumango si Greg at nilingon ako. Dito kasi ako sa likod nakasakay. "Tama si Brent Ma'am, hihintayin namin kayo hanggang matapos kayo sa gagawin niyo dito."Tinawag na naman akong Ma'am ng dalawang ito. Kanina pa sa biyahe mula Manila ay sinasabi ko na, na huwag na nila along tawaging Ma'am pero sige parin silang tawag.Pero talagang bagpapa-salamat ako at naisip ni Sir Cairo na ipahatid ako pauwo dito sa probinsya. Dahil sa totoo lang ay natatakot talaga ak
Habang binabagtas ang daan ay pilit ko ng ikinakalma ang sarili ko. Kailangan kong kumalma at patatagin ang sarili ko. Hindi ako pwedeng mahina at magi-iyak din dahil kailangan ako nila Mama, lalo na ng kapatid ko. Tama na muna ang kakaisip sa mga bagay na gusto kong patunayan at marating, tama na muna ang pagpupumilit na maabot ang pangarap kong abutin. Tama sila, kailangan kong maging praktikal. Umayos ako nang upo nang makapasok na kami sa tahimik at walang katao-taong daan. Ito ang daan papasok sa pribadong Subdivision. Mabuti nga ay natatandaan ko pa kung saang lugar ang bahay niya. Bago rin kasi ako umalis noong nagpunta ako dito ay talagang tiningnan ko kung anong block number ang bahay, pati ang daan ay kinabisado ko rin. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa yun, pero mabuti na lang din, dahil mapupuntahan ko siya ngayon."Manong sa tabi na lang po." aligaga kong sabi nang makita ang napakalaking puting gate. Hindi tanaw ang bahay sa loob dahil kailangan mo pang lakarin yun pag
"Hello Erica saan nga tayo magkikita? pasensya na natagalan ako don sa isang kumpanya." [Dito sa BGZ Building Shana, sabihin mo lang sa driver alam na nila yan.]"Sige Erica. Salamat. Pasakay na ako ng jeep kita na lang tayo dyan." [Okay sige hintayin ka namin, break time pa naman.] Ibinaba ko na ang tawag at lupaypay na nagpara ng jeep. Sinabi ko kung saan ako baba at ng tumango ang driver ay napanatag na ako. Umayos ako ng upo at tumulala na lang sa labas habang hinihintay na makarating sa lugar kung saan nagtatrabaho sila Erica. Pangalawang araw ko na kasi itong nagiikot-ikot pero wala parin akong nakukuhang trabaho. Wala pa daw kasi akong experience at hindi pa kilala ang school ko. Paano ako magkakaroon ng experience eh fresh graduate nga ako? kaya nga ako nag-apply para magkaroon ng experience. Meron akong experience sa pagtitinda at pagtatanim pero hindi naman pwedeng ilagay ko yon sa resume ko. Sa usapang school naman. Mas pinapaburan nila yung mga aplikante na galing sa ki
Paggising ko ay nasa hospital na ako. Ang huli kong natatandaan ay magkasama kami ni Sir Cairo habang galit na galit ako. Tapos nakaramdam ako ng kirot sa ulo at nanlabo na rin ang paningin ko at doon na ako nawalan ng malay. Kinapa ko ang sarili ko, at nakahinga ng maluwag dahil wala ng ibang nangyari sa akin. Bukod sa dextrose na nakasalpak sa kamay ko ay wala na akong ibang natamo kagaya ng sugat o kaya ay pasa. .Mabuti hindi nabagok ulo ko pagkabagsak ko. Kung nagkataon ay baka lahat ng pinag-aralan ko simula elementarya hanggang college ay maglaho na lang. Mas lalo akong mahirapan maghanap ng trabaho. "Nauuhaw ako." dahan-dahan akong bumangon at hinanap kung mayroon bang maiinom sa paligid. "Napakalayo naman." reklamo ko nung makita ko ang pitsel sa lamesa na medyo malayo sa kama. "Hindi naman ako aabot doon. Hindi ako marunong mag tanggal nitong swero." nagkandahaba-haba ang nguso ko habang tinatanaw ang pitsel. Ano ba yan, gusto ko na talagang uminom. Pakiramdam ko tuyot na t
"Shana anong ganap mo? Bakit tulala ka diyan sa pinto?" "Shanny dear? yuhoo! hala kaloka! Naging bato na ang lola mo!" "Hilahin mo na nga yan papasok, paupuin mo don sa sofa para doon na siya tumulala buong magdamag.""Okay! let's go na Shanny dear. Dito ka na lang mag moment sa loob at pinagpiyestahan ka na riyan ng mga moskitow." Naririnig ko silang dalawa pero hindi ko magawang magsalita dahil sobra talaga akong nabigla sa mga nangyari kanina. Wala pa akong kahit na anong karanasan sa mga ganon. Kahit nga pakikipag-holding hands ay hindi ko pa naranasan dahil masyado akong tutok sa pag aaral dati. Noong high school at college ako ay marami rin namang nanliligaw sa akin, ang iba pa nga ay namimilit makipag-relasyon pero pinagsawalang bahala ko iyon dahil wala talaga akong balak. Puro pag aaral at kung paano magkakapera ang laging nasa isipan ko nung mga panahong iyon. Atsaka siguro din ay hindi ko lang talaga sila tipo kaya kahit anong pilit nila ay nakakatanggi ako. Pero kani
"Wow ang laki!" sigaw ko. Namamangha kong pinagmasdan ang napakalaking teddy bear sa harap ko na naka-display sa tapat ng kulay blue na shop. Nakita kong madaming iba't-ibang klase ng teddy sa loob pero hindi kasing laki ng isa to. Nilingon ko kung nasaan sila Lilly, nung makita kong busy parin sila kakapili ng mga candy sa isang stall ay sinamantala ko ng mas lapitan pa ang malaking teddy bear. "Sobrang laki naman nito!" pumapalakpak kong tili. Syempre yung tili na ako lang ang nakakarinig. Kinagat ko ang pangibabang-labi ko nang makaramdam na gusto kong yakapin ang stuff toy. Sigurado akong sobrang lambot nito. Kaso nakakahiya naman hawakan, ang puti pa naman. Baka madumihan ko lang, makabayad pa ako. Sigurado pa naman akong mahal yan, hindi ko yan kaya bayaran kapag nadumihan ko.Kinalma ko ang sarili ko at unti-unting umatras papalayo at nakontento na lamang pagmasdan ang higanteng laruan. Nang mapansing tapos na sila Lilly mamili ng candy ay bumalik na ako sa pwesto nila. "Yo
"What ish this Mommy?" Nilingon ko si Lilly sa kanan ko kung saan siya nakaupo. Nangingiti kong hinaplos ang buhok niya bago damputin ang pandesal."Pandesal ang tawag dito Lilly ito naman ay peanut butter." pagpapaliwanag ko habang pinupunasan ng palaman ang tinapay. "Eto tikman mo." binigay ko sakaniya ang tinapay at nakangiti siyang pinanood na kagatan iyon."Yum!" tuwang-tuwa niyang sabi matapos matikman ang pagkain. "Hahaha tuwang-tuwa ka naman bebe Lilly. Wala bang ganiyan sa house niyo? mukha naman kayong rich ah?" tanong ni Erica na kasabay naming nag-aalmusal. "Loka loka! syempre rich nga diba? tingin mo ba kumakain ng pandesal ang mga rich? syempre imported bread ang mga yan tapos pa-oatmeal and yogurt" singhal ni Angie kay Erica . "Diba baby girl?" "Uhm, yesh?" alangang pagsang-ayon ni Lilly na wari ko ay nalito sa kung ano-anong mga sinabi ni Angie.Nandito kaming apat ngayon at sabay-sabay na naga-agahan. Hindi ko alam kung nasaan ang tatay ni Lilly dahil simula ng