Kabanata 41

Nagising siya nang maramdaman niya ang malamig na tubig na binuhos sa kanyang ulo. Malakas siyang napasinghap at agad na dinilat ang kanyang mga mata. She roamed her eyes all over the place and noticed she’s in an old, stinky, and abandoned room.

“Anong… bakit ako nandito?!” singhal niya at akmang tatayo na sana nang maramdaman niyang nakatali pala sa ang kanyang kamay sa likuran ng kanyang upuan at ganoon din ang kanyang mga paa. “Ano ba?!”

“Gising na ang mahal na reyna ng gagong ‘yon,” saad ng isang lalaki na puno ng patik ang katawan. “Akala niya siguro hindi natin mahahanap ang alas niya, ah.”

She’s confused and nervous at the same time. Hindi niya alam kung ano ang dapat gawin. Kung sisigaw ba siya o iiyak. But both aren’t applicable. Ayaw niyang bigyan ang mga ito ng motibo na natatakot siya. She doesn’t want them to take advantage of her.

Kaya naman tinapangan niya ang ekspresyon sa kanyang mukha at tinignan ang mga ito isa-isa. Minimemorya niya ang hitsura ng mga ito dahil isu