Dylan's POVNADATNAN namin ni Dayana ang adviser at principal ng school ni Dianne sa labas ng emergency room. Halos kapusin ako ng hangin nang makita ang ilang mantsa ng dugo sa mga kasuotan nila."Nasaan ang anak ko? Anong nangyari sa kaniya? Bakit n'yo siya pinabayaan!"Sinubukan kong hawakan sa mga braso si Dayana upang pakalmahin ito. Pero patuloy siya sa pagluha habang panay sisi sa dalawang guro."Ma'am, tumakbo palabas ng eskwelahan ang anak n'yo. We tried to go after her, but we were too late.""Then this is your fault! Nagbabayad kami nang malaking halaga sa inyo, hindi para pabayaan n'yo lang ang anak namin!""Mrs. Aragon, I'm so sorry pero hindi namin ito ginusto. Walang may gusto sa nangyari.""Kapag may nangyaring masama kay Dianne, I will sue you! Ipapasara ko ang school ninyo!"Mariin akong napapikit sa mga narinig. Niyakap ko si Dayana at inilayo sa dalawang guro.Mahinahon ko silang hinarap habang umiiyak si Dayana sa isang sulok. "Please, tell us about what really ha
"Sino ang tunay na ama ni Dianne?" Mula sa lupa ay nag-angat ng paningin sa akin si Dayana. Namumula ang mga mata niya at namumutla ang kaniyang mukha. "D-Dylan, a-ano bang tanong iyan? I-ikaw—" "Don't fucking lie to me!" I clenched my fists and cursed under my breath. Nagdidilim ang paningin ko sa sobrang galit. "I'll ask you again, Dayana. I want you to tell me the fucking truth!" "Dylan, please. Nakakahiya, huwag dito sa labas ng hospital. Maraming nakakakita—" "Saan mo gusto!" Napapitlag siya sa gulat nang magtaas ako ng boses. Mariin siyang pumikit. "Magsabi ka ng totoo, damn it! Ako ba o hindi ang tunay na ama ni Dianne!" "Ikaw! Ikaw ang ama niya!" Nilapitan ko siya at mahigpit na hinawakan sa braso. "Bakit hindi kami magkadugo?" "I don't know! B-baka nagkamali lang ang mga doctor!" She shook her head and tried to loose free from my grip. "Puwedeng mangyari iyon, Dylan! Kahit naman kami, hindi nag-match!" Hindi makapaniwalang tinitigan ko siya. "How can you keep doing
"Timothy!"Nakita ko kung paano natigilan si Timothy nang makita niya ako. Mabilis niyang binitiwan ang kamay ni Tanya at bahagyang itinaas ang dalawang kamay."Dylan, it's not what you think—""Hayop ka!" Malakas ko siyang sinuntok sa mukha na naging dahilan nang pagbagsak niya sa lupa.Napatili si Tanya dahil sa ginawa ko. Sinubukan niya akong pigilan pero itinulak ko siya palayo.Lahat ng galit na naipon sa dibdib ko sa nakalipas na apat na taon, bumalik ang lahat ng iyon. I want to kill this bastard! He ruined us!"I'll fucking kill you!" Mabilis ko siyang kinuwelyuhan at paulit-ulit na pinagsusuntok sa mukha.Mabilis na nagtinginan ang mga tao sa paligid. Kahit ang ilan na nasa loob ng coffee shop ay lumabas at sinubukan pa kaming pigilan."Tama na iyan, Dylan! Ano ba!" Mabilis na humarang sa harap ko si Tanya nang magawa akong ilayo nang dalawang lalaki mula kay Timothy."Bitiwan n'yo ako!" Kumawala ako sa pagkakahawak ng mga ito at matalim na tinitigan si Tanya. "Get out of the
HAWAK ang baso ng alak sa isang kamay at ang bote sa kabila, naupo ako sa gilid ng kama at tumitig sa kawalan.Gusto kong magwala habang lumalaklak ng alak. Sa dami ng bagay na tumatakbo sa isipan ko, hindi ko na alam kung anong problema ang uunahin kong intindihin.Isa lang ang malinaw sa akin ngayon, kahit ano pa ang mangyari, hindi ako papayag na muling mawala sa akin si Tanya.Natigilan ako sa pag-iisip nang marahang bumukas ang pinto ng kuwarto. Puno ng pag-ingat na pumasok si Dayana. Madilim sa kuwarto dahil nakapatay ang mga ilaw kaya natigilan pa siya nang makita ako."What are you doing here?""D-Dylan, kukuha lang ako ng mga damit. Sa ospital ako matutulog kasama si Dianne."Nilapag ko sa ibabaw ng sidetable ang bote ng wine at tumayo. "Kunin mo na lahat ng gamit mo dahil makakalayas ka na.""Ano? H-hindi puwede! Dylan, please! Don't do this!"Hindi ko siya pinakinggan. Mabilis akong pumasok sa walk-in closet ng kuwarto at isa-isang inilabas ang mga damit niya mula sa cabine
MATAGAL akong nakatulala habang nakaupo sa mahabang kahoy na upuan sa labas ng hospital. Bumalik si Zian na may dalang dalawang kape sa magkabilang kamay."Anong gagawin ko? Paano pa ako babawi pagkatapos ng mga nagawa ko?"Nagpakawala siya ng hangin. "Hindi ko alam, dude. Pero kung gusto mo talagang bumawi, ngayon mo gawin. Go to your daughter, now."Mula sa hospital ay napatingin ako sa kaniya. Malayo ang tingin niya habang humihigop ng kape.Wala sa sariling tumango ako. He's right. Why the fuck am I still here? I should be there with them! Agad akong tumayo at patakbong pumunta sa kotse ko. Mabilis ko itong pinaharurot pabalik sa mansion."Shit!" Pabigla kong inapakan ang break nang makita ang redlight.Sa lalim ng iniisip ko, nawala na sa pagmamaneho ang konsentrasyon ko. Natigilan at napatingin sa batang babae habang tumatakbo ito sa daan papalapit sa mga magulang niya. I smiled as I noticed how happy the girl was. She was holding a toy in her hand. Bigla ko na naman naalala s
MAHIGIT isang linggo pa lang ang lumilipas mula nang bumaliktad ang mundo ko. During those days, I'm trying very hard to fix my life.Bumabawi ako nang puspusan kay Thalia habang hinihingi rin ang kapatawaran ni Tanya. Naging madali para sa akin ang kunin ang loob ng anak namin. She's been nothing but sweet and forgiving to me, but it's a different story when it comes to Tanya.Araw-araw niya akong iniiwasan. Hindi ko siya makausap nang maayos, ni ang lapitan siya ay hindi ko magawa dahil agad siyang umiiwas.Hindi na rin ako umangal nang ipagpatuloy niya ang pagtatrabaho sa coffee shop ni Timothy. Naging matigas si Tanya at sinabing mahalaga ang rason niya kung bakit siya patuloy na pumapasok doon.Nilapag ko sa mahabang mesa ang medyo nangingitim na itlog, sunog na hotdog, hindi maipintang pancakes, at fried rice na kulay brown. Matagal itong pinagmasdan ni Tanya bago bumaling sa anak namin."Thalia, I'm going to work. Iyong luto ni Yaya Osang ang kainin mo. Behave, okay? Huwag mong
NAUPO ako sa harap ng hapag matapos kaming ipatawag ni Dylan. Sabado ngayon kaya half-day lang ako sa trabaho. Gusto ko sanang ilabas si Thalia para ipasyal, pero naunahan naman kami ni Dylan."Malapit na ang birthday ng mga bata. Pinatawag ko kayo para alamin kung anong plano n'yo." Nakatingin sa akin si Dylan habang sinasabi ang mga iyon."Gusto ko lang makasamang mamasyal ang anak ko," sagot ko sa kaniya.Bahagya siyang lumapit sa akin. "Tanya, nagpaplano sana akong bigyan ng birthday party si Thalia. Gusto ko siyang ipakilala sa lahat.""Ayoko!" mabilis kong tugon na ikinatigil niya. "S-she's not ready yet. And I want her to undergo the operation first."Napabuntonghininga siya dahil sa narinig. Pero nang makapag-isip-isip, nang-uunawang tinanguan niya ako."Why don't we let the girls to decide? Tutal, sila naman ang magbi-birthday," napatingin kami kay Dayana dahil sa sinabi niya."Mommy, gusto ko ng big celebration! And I also want a Frozen theme!"Napatingin si Dayana kay Dylan
Dayana's POVMABILIS kong sinundan si Dylan nang makita itong naglalakad palabas ng pintuan. No way I'd let him leave this mansion! Not today!"Where are you going? Kina Tanya, ano? Huwag kang magsisinungaling!""I don't need to lie. Yes, pupunta ako sa mag-ina ko."Nasaktan ako sa salitang ginamit niya. Mag-ina. Gusto kong matawa habang umiiling. Kami lang ang mag-ina niya! Hindi ang malanding Tanya at sipsip na anak niya!"You can't leave! You can't do that to Dianne! Birthday niya ngayon!""Birthday rin ng anak ko ngayon. Ano pa ba ang ikinagagalit mo? Magpasalamat ka na lang, binigyan ko pa nang malaking selebrasyon ang anak mo.""Anak mo rin si Dianne!" Bigla akong natigilan nang napalakas ang tinig ko.Lumingon ako sa paligid. Mabuti na lang dahil mga katulong lang ang nakarinig.Walang pakialam siyang umalis. Sinubukan ko pa siyang tawagin pero hindi na siya lumingon pa.Buong araw, sa kabila ng enggrandeng celebration, hindi naging masaya si Dianne. Hinahanap niya si Dylan, pe
Luci's POVNAKAUPO ako sa pinong buhangin habang pinanonood si Luna Marie na magtatakbo sa paligid. Kanina pa ito naglalaro sa front beach ng resort namin, parang hindi napapagod sa kakatakbo."Baby, dahan-dahan lang. Baka madapa ka na naman."Malakas na pagtawa ang itinugon nito sa akin. Dali-dali siyang lumapit sa tubig at nag-umpisang magtampisaw."Mama, ang lamig ng dagat! Ang sarap maligo!" Umahon ito at patakbong lumapit sa akin. Kinuha niya ang kamay ko at pilit akong hinihila papunta sa tubig. "Mama, ligo tayo! Sige na!""Baby, hindi puwedeng mabasa si Mama. Ikaw na lang. Tapos mamaya, papaliguan kita.""E, wala akong kasama! Nasaan na kasi sina Tita Linda at Lolo Ernesto at Lola Guada?""Busy sa resort si Tita Linda mo, baby. Ang dami natin guest ngayong buwan.""Sina Lolo at Lola, busy rin?"Napangiti ako nang makitang sumimangot na ito. "Hindi sila busy, pero di ba, dinalaw nila si Tita Laura?""Ah, iyong kakambal mo?""Yes, baby ko!"Sumimangot ito lalo. "Paano iyan? Wala
Luci's POVUNTI-UNTING bumagsak sa lupa si Damon. Dinaig ko pa ang tinakasan ng malay sa nasasaksihan. Gising ako pero ayaw nang tumakbo nang maayos ng utak ko.Nakita ko kung paano umalis ang kotseng kinalululanan ng lalaking bumaril sa amin. Nang mawala ito sa paningin ko ay pabagsak akong lumuhod sa tabi ng mag-ama ko."D-Damon... ""L-lumayo na k-kayo... " Bigla siyang umubo ng dugo kaya lalong nagbagsakan ang mga luha ko. "Si Luna... take our b-baby... ""Damon, no! Please, stop talking!"Mahigpit kong niyakap ang baby namin habang hawak ang kamay ni Damon. Luminga ako sa paligid, umaasa na may makitang tao at mahingian ng tulong."Tulungan n'yo kami! Maawa kayo! Tulungan n'yo kami!"Nang muli kong tingnan si Damon, putlang-putla na ang mukha niya. Halos wala nang kulay."Oh, God! T-tulong! Please, maawa kayo sa amin!"Narinig kong tumunog ang cellphone ni Damon sa loob ng bulsa nito. Nanginginig ang kamay na kinuha ko iyon.I saw Nico's name on the screen. Agad ko itong sinagot,
Luci's POV"Mama!"Hindi ko napigilan ang paglunok nang marinig ko siyang tawagin akong 'mama'. I never thought a single word from her would make me this happy."Luna Marie."Lumapit ako sa kaniya with open arms. Nagmamadali siyang bumaba mula sa kinauupuan niya at patakbong lumapit. Agad niyang itinaas ang dalawang kamay para sa akin."Mama!"I tried so hard not to cry, pero nanakit lang ang lalamunan ko sa pagpipigil ng luha.Luna Marie. Anak. Baby ko."Baby, I'm sorry, ngayon lang bumuti ang lagay ni Mama. Ngayon lang kita nabisita."Nakaluhod na ako sa sa sahig habang yakap siya. Oh, God, thanks for healing me. Thank you for keeping us safe all these years. Ngayon, yakap ko na ang anak ko. Her body is so tiny. Kumakain kaya siya nang maayos dito? Nakikipagkaibigan ba siya sa ibang bata?Ang dami kong gustong malaman. Ang dami ko rin gustong ibigay sa kaniya. At una na roon ang kaligtasan.Natuon ang paningin ko sa picture namin dalawa na nakadikit sa pader sa harap ng maliit na ta
Damon's POVNASA labas ako ng bahay ng mga Herrera, nakatanaw sa bintana ng kuwarto ni Luci. Paulit-ulit na naglalaro sa isip ko ang mga sinabi nito kanina. She wants us to divorce, she wants to leave me and she's planning on marrying Andrew.Isipin pa lang na hindi na siya akin at pag-aari na ng ibang lalaki, halos mabaliw na ako sa galit. Hindi ako makakapayag. Gagawin ko ang lahat para lang bumalik siya sa akin. Kahit idaan ko pa sa dahas.Sumakay ako ng kotse ko at nag-drive papunta sa pinakamalapit na bar. Kanina pa tawag nang tawag si Mama at maging si Nico, pero wala akong ganang sagutin ang tawag ng kahit na sino.Pagdating ko sa bar, sinalubong agad ako ng nakabibinging ingay ng tugtog, makakapal na usok, iba't ibang kulay at mga tao sa paligid. Wala akong pakialam sa paligid ko. Naupo ako sa isang metal stool at um-order ng alak.Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Bumalik nga si Luci, pero ngayong bumalik siya sa akin, tuluyan na niya akong iiwan."I should've treate
Luci's POV"Miss Luci!"Hindi ko pinansin ang boses na tumawag sa akin. Agad akong sumakay sa taxing huminto sa gilid ng daan at nagpahatid sa bahay namin.Isa-isang nagbagsakan ang mga luha ko habang iniisip ang gabi kung kailan iniwan ako ni Damon para sumama sa sekretarya niya.Pagod na pagod na akong maghabol sa taong walang balak na huminto o lumingon man lang sa akin. If he still loves my best friend, then I will let go of him.Hindi niya ako kailangan sampalin ng katotohanan na mas pipiliin pa niya ang ibang babae kaysa sa akin na asawa niya. I'm now ready to let go of this toxic love. Ang pag-ibig na unti-unting lumason sa akin dahilan para mamatay ako."L-Luci?"Parang nakakita ng multo si Daddy nang makapasok ako sa double wooden doors ng aming bahay. He stopped in front of the kitchen's door and stared at me for a long time."I'll explain everything later, daddy. Let me rest for now.""W-what? Explain everything?" Sinundan ako nito hanggang sa makapasok ako sa kuwarto ko.L
Damon's POV"False alarm, sir. Naliligaw lang pala ang mga lalaki kanina at hinahanap nila ang resort para mag-check-in."Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ang sinabi ng bodyguard na iniwan ni Nico para kay Luci. Natagpuan ko ang dalawang lalaking tinutukoy nito sa lobby ng resort.Mataman kong tinitigan ang dalawa. Mga lalaking mukhang vlogger dahil parehong may bitbit na camera sa mga kamay at nagsasalita sa harap nito.Pinabalik ko na sa Maynila sina Nico at ang mga tao nito. Agad ko naman pinuntahan sa cottage ko si Luci. Naabutan ko itong nanonood ng cartoon habang nakahiga sa kama."I'm back.""Damon!" Napasinghap ito, malapad na ngumiti. Nagmamadali siyang bumangon at patakbong lumapit sa akin.Punong-puno ang puso ko nang mahigpit akong yakapin ni Luci. I hugged her back and rested my chin on the top of her head."Wife... " I hugged her forehead. "Siguradong-sigurado na ako, Luci. Akin ka. Ikaw ang asawa ko."Hindi umuwi sa kanila si Luci noong gabing iyon. Muli siyang n
Damon's POVUMIBIS ako ng sasakyan nang marating ang bahay namin ni Luci. Sandali akong pumasok para kunin ang toothbrush na gamit noon ng asawa ko."Dumiretso ka na sa hospital. I need to get the DNA test result today." Inabot ko sa kaniya ang panyo kung nasaan ang toothbrush at ang isang strand ng buhok ni Luci na palihim kong kinuha kanina."Yes, sir."Nang mawala na sa paningin ko ang kotse nito, agad akong bumalik sa loob ng bahay. Dumiretso ako sa built-in closet namin at binuksan ang jewelry box ni Luci."It's still here."Kinuha ko ang kwintas nito na kapareho ng kay Laura. Magkatulad na magkatulad ang dalawa. Gintong kwintas na may initials at mga pangalan nila.***"What are you doing here! I thought I told you to never show your face again!"Lumabas mula sa wooden doors ng malaking bahay si Tito Tobias. Matalim ang mga mata nitong nakatingin sa akin."I need to talk to you.""Well, I don't wanna talk to you. Ang kapal ng mukha mo! Matapos mong patayin ang anak ko?""This is
Damon's POVMARAHAN kong hinahaplos ang buhok ni Luci habang nakaupo sa gilid ng kama sa tabi niya.Ngayon, sigurado na akong siya ang asawa ko. Hindi siya si Laura, siya si Luci. Ngayong may patunay na ako, babawiin ko na siya. Maraming bagay akong gustong ihingi ng tawad, maraming bagay rin ang gusto kong gawin para sa kaniya. Lahat ng pinagsisihan kong hindi nagawa noon, magagawa ko na ngayon. Natigil ako sa malalim na pag-iisip nang gumalaw ito dahil sa pag-ihip ng malakas na hangin mula sa dagat. Unti-unting bumukas ang mga mata niya."Good morning." I smiled at her as I held her hand."D-Damon?""Yes? Are you hungry?"Nagtatakang bumangon ito kaya dumulas ang puting kumot mula sa hubad niyang katawan. I chuckled as I gave her my blue polo shirt. Pinasuot ko iyon sa kaniya at inakay siya papunta sa wooden table."Hindi ka galit?"Naupo ako sa silya at hinila siya paupo sa kandungan ko. "I'm sorry sa mga inasal. Wala ako sa sarili ko kahapon.""Hindi ka na g-galit?" Umiling siya
Damon's POVSA PANGALAWANG pagkakataon, para akong mababaliw nang isipin na wala na nga talaga si Luci. Na ito ang bangkay ng babaeng natagpuan namin noon at ito ang inilibing namin.Kung hindi... kung hindi ito si Luci, ano ang nakita ko kanina? Sigurado akong walang ganoong pilat ang asawa ko. At sapat nang patunay iyon para masabing ang babaeng palagi kong kasama ay ang anak nina Mang Ernesto at Aling Guada. Kahit sabihin pang taliwas ang nararamdaman ko.Siya si Laura, hindi ang aking asawa. Hindi ang Luci ko.***"Damon! Gising, Damon! Gising!"Naalimpungatan ako nang yugyugin ng kung sino ang balikat ko. Ang nakangiting mukha ni Luci ang bumungad sa akin."Luci?""Amoy alak!" Nagtakip ito ng ilong matapos ngumiwi.Matagal akong natigilan habang nakatitig sa mukha niya. Natawa ako kasabay nang pag-iling."Hindi nga pala ikaw si Luci. You're Laura."Tumango ito. "Ako Laura, hindi Luci."Tumayo ako at dumiretso sa shower. Buong gabi akong naglasing kagabi. Kung hindi pa ako ginisin