05.
Makalipas ang limang taon.Naging masaya ang buhay ni Louise sa Australia. Pagkatapos malaman ng mag-ama na buntis siya ay labis na nadismaya ang mga ito.At dahil bago palang naipakilala si Louise sa mga business partners nila ay nagdesisyon si Damian na ilayo ang anak sa Pilipinas para makaiwas sa issue.Medyo nasaktan naman si Louise sa desisyon ng ama. Pakiramdam kasi niya ay hindi siya nito kayang ipaglaban sa ibang tao.Ngunit nagbago ang paniniwalang iyon ni Louise nang maranasan niya ang maging magulang. Naunawaan niya ang ama nang lumagay siya sa sapatos nito."Where are we going, mommy?" Bibong tanong ng batang si Louven sa ina.Isang oras na silang nakarating sa airport ng Pilipinas. Ang problema lamang ngayon ay na-stuck sila sa traffic dahil sa kaunting aksidente sa kalsada. Mabuti nalang at hindi nagrereklamo ang kambal sa kabila ng maalinsangang simoy ng hangin. Dagdag mo pa ang maruming usok dahilan kung bakit panay kamot sa leeg ang kambal.Oo, kambal ang naging bunga nang pagsisiping nila ng estrangherong 'yun. Isa sa mga rason kung bakit ayaw niyang bumalik sa Pilipinas ay dahil sa pagkakahawig ng kambal sa lalaking iyon.Kapag tinititigan niya ang mga ito ay palaging sumasagi sa isip niya ang imahe ng lalaki na mahimbing na natutulog sa kama. Kaya pinangako niya sa sarili na iiwasan niyang magtagpo ang landas ang mag-aama.But only this time that she will break her promise.Her grandfather Gideon Sullivan was diagnosed with leukemia and eventually died because of a heart attack. Now, her father Damian Sullivan is critical in the hospital due to a tragic accident.Sa kadahilanang wala ng ibang magma-manage ng kompanya dahil may sari-sariling inaasikasong negosyo ang dalawa pang anak ni Gideon na sina Amelia at Charles Sullivan. Maging ang mga pinsan niyang sina Jack at Jelo ay mayroon na ring sariling negosyong hinahawakan.Kaya ngayon sa kaniya mapupunta ang pangangalaga sa kompanya na naiwan ng lolo niya.Hinamplos ni Louise ang mukha ni Louven. Samantalang si Lucas naman na kakambal nito ay abala sa pagbabasa ng libro at mukhang walang pakialam."We're going to your grandpa. Diba gusto niyong makita si Grandpa?""Really, mommy?!" Tuwang tuwang lumundag lundag upuan si Louven.Maya maya pa ay umusad na rin sa wakas ang trapiko. Nakahingang malalim si Louise dahil nag-aalala talaga siya kalusugan ni Lucas dahil may hika ito."Are you okay, Lucas?" Tanong niya rito nang makarating sila sa mansion. Kapansin pansin kasing hindi umiimik ang bata at ayaw rin nitong magpatulong sa mga gamit niya."I'm fine." Sagot nito tsaka kinuha ang bag niya na naglalaman ng mga libro."I'll help you.""You don't have to." Walang pakialam nitong sabi sa kaniya at masungit siyang iniwan. Sumunod na ito sa mayordoma papasok sa loob.Napabuntong hininga nalang si Louise tsaka pumasok na rin para makapagpahinga si Louven. Nakatulog na rin kasi ito sa balikat niya dahil sa mahabang biyahe. Napagod din siya ng husto. Mula sa trabahong iniwan niya sa Australia, ngayon ay sasabak naman siya sa pag-aasikaso sa burol ng lolo niya.Hindi sa mansion ibuburol si Gideon. Kabilin bilinan kasi nito na kapag namatay siya ay sa bahay ng yumao niyang asawa na si Aurora siya ibuburol. At dahil naroon ang karamihan sa mga katulong para mag-asikaso, tanging ang mayordoma lamang ang naiwan sa mansion, dalawang katulong at apat na bodyguards.Dahil mamayang gabi pa sila pupunta sa bahay ng lola niyang si Aurora kaya hinayaan muna niya makapagpahinga ang kambal.At dahil marami pa siyang oras para maghintay, nagpahatid muna siya sa kompanya. Dahil sa sobrang daming dapat asikasuhin rito. Ayon sa mayordoma ay medyo napabayaan ng mag-ama ang pamamahala sa kompanya dahil sa malubhang karamdaman ng lolo niya.Hindi naman iyon lingid sa kaalaman ni Louise. Ayaw kasi ng ama niyang mag-alala pa siya at mas mabuti umano kung ibubuhos na lamang niya ang buong oras para pag-aalaga sa kambal.Isang bagay na hindi kailanman nagawa ni Damian sa anak niyang si Louise."You'll be appointed as the new CEO of the company. Ayon iyon sa nakasulat sa policy ng kompanya." Seryosong nakatingin kay Louise ang abogado ng kompanya.Ibig sabihin, kapag bumaba sa posisyon ang nakatalagang CEO ay hahalili ang anak nito. Dahil sa pagkawala ni Gideon ay pansamantalang humalili si Damian. Ngayon namang wala sa kapangyarihan si Damian, hahalili ang anak nito bilang CEO at iyon ay walang iba kundi si Louise.In-explain din sa kaniya ng abogado ang lahat ng kailangan niyang malaman. Mayroon naman siyang natutunan sa mga tinuro noon sa kaniya ng ama kaya sigurado siyang maiaahon niya ang kompanya."Hindi pwedeng bumagsak ang kompanya. Hindi maaari." Nasapo niya ang sarili niyang buhok kasabay ng pagpakawala ng malalim na buntong hininga."I'm sure you can make it prosper again. Trust yourself, Ms. Sullivan.""Thank you, Mr. Nevarez. Let's call it a day."Matapos nilang magkamay ng abogado ay umalis na rin ito. Naiwan siyang naghihintay sa secretary para sa hinihingi niyang pending schedules."Good afternoon po, Ms. Louise." Maligayang bati sa kaniya ng secretary na si Maricel. "Narito na po ang iniuutos niyo. Meron pa po ba kayong ipag-uutos?"Kaswal na nginitian ni Louise ang babae tsaka tumango."Yes, um. Can you make me a coffee?" Medyo nag-alalangan pa si Louise na sabihin iyon dahil hindi naman siya sanay mag-utos sa ibang tao."Wag po kayong mahiyang mag-utos, Ms. Louise. Empleyado po ako ng kompanya kaya karapatan niyo po bilang amo na utusan ako."Natawa na lamang si Louise sa tinuran ni Maricel. Medyo may pagkadaldal pala talaga itong secretary ng lolo niya. Halata rin sa mukha ng babae na masiyahin itong tao."Ok, sige na. My coffee, please.""Copy po."Habang wala si Maricel ay inabala ni Louise ang sarili niya sa pagbabasa ng mga documents at kung ano-anu ang mga nakapaloob sa mga ito. Doon niya nalaman na maraming mahahalagang meetings ang hindi nadaluhan ng kaniyang ama dahil sa pag-aasikaso kay Gideon.Dahil sa kapabayaan sa kompanya ay maraming business partners nila ang isa isang nag-atrasan dahil sa takot na mahila sa pagbagsak ng Sullivan Empire. Mas lalo pang sumakit ang ulo ni Louise nang mabasa niya ang listahan ng mga rejected proposals.Napahawak nalang sa sentido niya si Louise nang mapagtanto kung gaano karaming trabaho ang naghihintay sa kaniya.Nang dumating ang sekretarya niya dala ang kape ay kaagad niya itong kinausap."Set me an appointment with Mr. Gomez para sa naudlot na project proposal.""Rejected na rin po 'yan, Ms. Louise. Kanina lang po nagpadala ng notice ang kompanya ni Mr. Gomez.""What?!""Sorry po." Nakayukong sagot ng sekretarya."No, it's okay, nagulat lang ako."Muling binasa ni Louise ang listahan at dumako at mga mata niya sa isang pamilyar na pangalan."Johan Montavo." Bigkas niya sa pangalan."Ah, si Mr. Montavo nalang po ang hindi pa kumakalas sa ugnayan sa kompanya, Ms. Louise. Kung gusto niyo po ay magpapa-appoint ako ng meeting sa kaniya.""Yes, please do that."Nakahingang malalim si Louise dahil doon. Pero ang iniisip niya ang pangalan ng lalaki. Sigurado kasi siyang narinig na niya ito noon.06.Kring!Napabalikwas ng bangon si Louise dahil sa tunog ng kaniyang cellphone. Kinapa niya iyon sa kama pero hindi niya mahanap. Awtomatiko siyang nainis dahil kulang na kulang talaga siya sa tulog."Shit!" Mura niya dahil sa ingay ng pag-ring. Nang malaman niya kung nasaan ang cellphone ay pupungas pungas siyang tumayo para damputin iyon sa sahig.She sat on her bed, yawned and stretched a little bit before she answered the call."Sino 'to?" "Ms. Louise. Si Maricel po 'to. Naisturbo ko po ba kayo?" Maligalig na bungad ng babae sa kabilang linya. Sinulyapan niya ang orasan sa bedside table at nakitang alas singko pa lang ng umaga.Parang hindi nauubusan ng energy ang babaeng 'to. Sabi ni Louise sa isip."Hindi. Anong kailangan mo?" Tumayo na sa kama si Louise tsaka nagtungo sa kabilang kwarto para silipin ang kambal. Mahimbing pa namang natutulog ang mga ito at parang hindi namahay. Kumpara sa kaniya na halos magdamag na hindi nakatulog."Confirmed na po ang meeting niyo with Mr. M
07.Pasado alas otso ng gabi nang makalabas ng kompanya si Johan. Kasama nito ang kaibigan niyang si Arthur at ngayon ay papunta sila sa bar para mag-inuman.Madilim ang mukha ng lalaki sa nangyaring sagutan nila kanina ng kapatid niyang si Rohan. Palagi kasing magkasalungat ang mga opinyon nila pagdating sa mga bagay bagay kaya madalas silang magtalo at madalas sa harapan pa ng kanilang ama.At kanina nga ay muli na namang nabungkal ang issue tungkol sa babaeng nabuntis ni Rohan na ngayon ay naging isang malaking prolema na sa pamilya nila. Hindi kasi tumitigil ang pamilya ng babae hangga't hindi pinapanagutan ni Rohan ang bata. Nagbanta pa ang mga itong magdedemanda kapag wala pa ring ginawa si Rohan para pakasalan o akuin ang pagiging ama sa bata.Pessimistic na tao si Johan. Mas inuuna nitong tingnan ang mali bago ang tama. Kaya iniisip niya na pera lang ang habol ng pamilya sa kapatid niya kaya pinagdudutdutan ng mga ito ang anak na nabuntis, duda rin si Johan kung aksisente lang
08.Alas nuwebe nang gabi ng bumalik sa bahay si Louise kasama si Deesse. Bagsak ang balikat nito dahil bigo siyang mahanap si Lucas. Alalang alala siya sa anak lalo na't may hika ito. "It's okay, mommy. I know Lucas will be alright. I know he's safe somewhere." Yakap ni Louven sa ina. "I hope so, baby. Sana nga, dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may mangyaring masama sa kakambal mo." Hindi na mapigilan ni Louise ang umiyak. Nabasa na ng luha niya ang balikat ng anak dahil sa pagkakayakap nito sa kaniya. "Shh, don't cry, mommy, please. I'll cry, too, sige ka." Napangiti nalang si Louise dahil sa pagbabanta sa kaniya ng anak. "Ikaw talaga. Okay, mommy will not cry anymore." "Yehey!" Napatalon si Lucas dahil sa sinabi ng ina. Iginiya rin nito ang ina papunta sa kusina para ipaghanda ng pagkain. Tuwang tuwa naman si Louise habang pinapanood ang anak sa ginagawa nito. "Look mommy oh! Your favorite chicken adobo!" "Thank you, baby." "You're welcome, mommy." Yumakap si
09."Where are we going, daddy?" Napalatak nalang sa sarili niyang noo si Johan nang yakapin siya ni Lucas sa leeg mula sa backseat ng sasakyan. Si Arthur naman ay kanina pa namimilipit sa kakatatawa simula ng makaalis sila sa villa. Ngayon niya lang nakita ang kaibigan na ganto, usually galit ito sa mga bata, dahil umano mahilig tumitig ang mga ito. Pero sa case ni Lucas? Hindi niya alam kung bakit parang bigla siyang naging maamong tupa na napapasunod nito. "To my office." "Where's your office? Malayo pa ba?" "Relax ka lang d'yan." Sagot niya rito tsaka sinagot ang tawag sa phone niya. "What? Why? Is that all? Alright." "Who's that, daddy?" Muling pangungulit ni Lucas."Ang kulit mo." Saway naman ni Johan sa anak. Sinamaan naman siya ng tingin ni Arthur mula sa rearview mirror, as if saying na, pabayaan nalang ito, total bata naman, tsaka ganun talaga ang mga bata."Parang hindi ka dumaan sa pagiging ganyan, a?" Nang-aasar na sabi ni Arthur sa kaibigan."Shut up, Art.""Daddy
010."Hindi mo ba ako natatandaan, pa?" Lumuluhang sabi ni Louise sa ama. Hinawakan niya ito sa pisngi pero wala pa ring reaksiyon ang ama. "Ako po ang anak niyo. Si Louise po ito." Napayakap na sa leeg ng ama si Louise. "Nagbalik na po ako, kasama ko ang mga apo niyo. Gusto ko silang ipakilala sa inyo pero paano ko naman gagawin 'yun kung hindi niyo ako matandaan?" Biglang lumingon sa direksyon niya ang ama tsaka ngumiti ngunit mabilis ring nawala iyon nang makita ang luha mula sa mga mata ng anak. Inabot iyon ng ama tsaka pinahid gamit ang kaniyang daliri. Humihikbing hinawakan ni Louise ang kamay ng ama tsaka hinalikan iyon. "Sorry po kung hindi kaagad ako bumalik. Sorry kung nanganganib ngayon ang kompanya walang akong ginawa para tulungan kayo. Pero promise po gagawin ko ang lahat para maayos ito. Bubuhayin ko po ulit ang kompanyang pinaghirapan niyo ni lolo." "You're so beautiful, why are you crying?" Sambit ng ama. "You make me like home. Why do you feel so familiar?" "Da
011.Nagising si Louise at ang una niyang nakita ay ang kaibigan niyang si Deesse. Nakadungaw sa harapan niya ang babae habang alalang-alala ito sa kaniya. "Louise! Mabuti nama't gising kana!" Bulalas ng babae. Kukurap kurap si Louise dahil hindi niya matandaan kung anong nangyari sa kaniya kanina."Anong nangyari? Bakit ako nandito?" Tanong niya nang mapagtantong nakahiga siya sa kama ng ospital. "Hinimatay ka kanina. Mabuti nalang ay may lalaking tumulong sayo." Sumbong ng kaibigan sabay nguso sa labas ng pinto. "Andyan siya sa labas." "Lalaki?" Bumangon si Louise pero napapitlag naman siya dahil sa biglang pagsakit ng ulo niya. Inanalayan naman siya ni Deesse tsaka pinainom ng tubig. "Sinong lalaki?" Nagkibit balikat si Deesse. "Hindi ko kilala. Pero gwapo at mayaman ang itsura. Maskulado, matangkad, moreno at mukhang kilala ka kasi naghihintay siya dyan sa labas." Nangunot ang noo ni Louise. Hindi niya alam kung sinong lalaki ang tinutukoy nito. Imposible namang ang dati n
012.Galit na galit si Johan dahil sa biglang pagkawala ni Arthur. Magkasama sila kahapon na lumabas ng ospital, nang bigla siyang pababain ng lalaki sa kotse dahil may biglaang bagay daw na kailangang gawin.Hindi naman siya nakapalag dahil hindi niya kotse 'yun kundi kay Arthur. Kaya ang nangyari ay kalahating oras siyang naghintay sa kalsada dahil hindi sumasagot sa tawag niya ang lintek niyang driver.At ngayon naman ay hindi niya mahagilap ang lalaki, hindi rin sumasagot sa mga tawag niya kaya masama ang mood niyang pumasok sa opisina."What the fuck! Ano 'to?! Basura ba 'to?!" Sa galit sa kaibigan ay basta niya nalang tinapon sa kung saan ang mga papeles sa table niya dahilan para magliparan ang iyon sa ere."Shit! That fool! Mr. L!" Tawag niya sa personal assistant na si Mr. L kaya mabilis lumapit sa kaniya ang lalaki. "Trace that fool! Remind him about the project na kailangan niyang asikasuhin with Rohan!" Biglang bumukas ang pinto ay pumasok ang secretary na si Georgette. N
013.Napabalikwas ng bangon si Arthur nang may kumalampag sa pinto ng condo niya. Sa antok ay galit siyang tumayo sa kama at pinagbuksan ang bwiset na bisita.Pagkabukas ng pinto ay isang malakas na suntok ang tumama sa kaniyang sikmura. Bumagsak siya sa sahig at walang pakialam siyang dinaanan ni Rohan."Sira ulo ka." Usal nito tsaka umupo sa pang-isahang couch."Shit! Anong problema mo?!""Tsk," ngumisi ang lalaki tsaka nilapit ang mukha sa kaniya. "I heard what you did with Elaine. Kinausap mo siya para kumbinsehing na wag i-pursue ang kasal." Biglang napahalakhak si Arthur sa sinabi ng kaibigan. Magkapatid nga sila ni Johan, nagiging irrational mag-isip kapag napapangunahan ng emosiyon.Naglakad papunta sa kwarto si Arthur at nagsuot ng pants. Nakaboxer lang kasi siya. Pagbalik niya ay umiinom na ng wine si Rohan habang komportableng naka-de quatro sa couch."So, nagsumbong sayo ang babaeng 'yun? Papakasalan mo ba talaga 'yun?""The hell you care, stay away with her." Tiim bagang