010."Hindi mo ba ako natatandaan, pa?" Lumuluhang sabi ni Louise sa ama. Hinawakan niya ito sa pisngi pero wala pa ring reaksiyon ang ama. "Ako po ang anak niyo. Si Louise po ito." Napayakap na sa leeg ng ama si Louise. "Nagbalik na po ako, kasama ko ang mga apo niyo. Gusto ko silang ipakilala sa inyo pero paano ko naman gagawin 'yun kung hindi niyo ako matandaan?" Biglang lumingon sa direksyon niya ang ama tsaka ngumiti ngunit mabilis ring nawala iyon nang makita ang luha mula sa mga mata ng anak. Inabot iyon ng ama tsaka pinahid gamit ang kaniyang daliri. Humihikbing hinawakan ni Louise ang kamay ng ama tsaka hinalikan iyon. "Sorry po kung hindi kaagad ako bumalik. Sorry kung nanganganib ngayon ang kompanya walang akong ginawa para tulungan kayo. Pero promise po gagawin ko ang lahat para maayos ito. Bubuhayin ko po ulit ang kompanyang pinaghirapan niyo ni lolo." "You're so beautiful, why are you crying?" Sambit ng ama. "You make me like home. Why do you feel so familiar?" "Da
011.Nagising si Louise at ang una niyang nakita ay ang kaibigan niyang si Deesse. Nakadungaw sa harapan niya ang babae habang alalang-alala ito sa kaniya. "Louise! Mabuti nama't gising kana!" Bulalas ng babae. Kukurap kurap si Louise dahil hindi niya matandaan kung anong nangyari sa kaniya kanina."Anong nangyari? Bakit ako nandito?" Tanong niya nang mapagtantong nakahiga siya sa kama ng ospital. "Hinimatay ka kanina. Mabuti nalang ay may lalaking tumulong sayo." Sumbong ng kaibigan sabay nguso sa labas ng pinto. "Andyan siya sa labas." "Lalaki?" Bumangon si Louise pero napapitlag naman siya dahil sa biglang pagsakit ng ulo niya. Inanalayan naman siya ni Deesse tsaka pinainom ng tubig. "Sinong lalaki?" Nagkibit balikat si Deesse. "Hindi ko kilala. Pero gwapo at mayaman ang itsura. Maskulado, matangkad, moreno at mukhang kilala ka kasi naghihintay siya dyan sa labas." Nangunot ang noo ni Louise. Hindi niya alam kung sinong lalaki ang tinutukoy nito. Imposible namang ang dati n
012.Galit na galit si Johan dahil sa biglang pagkawala ni Arthur. Magkasama sila kahapon na lumabas ng ospital, nang bigla siyang pababain ng lalaki sa kotse dahil may biglaang bagay daw na kailangang gawin.Hindi naman siya nakapalag dahil hindi niya kotse 'yun kundi kay Arthur. Kaya ang nangyari ay kalahating oras siyang naghintay sa kalsada dahil hindi sumasagot sa tawag niya ang lintek niyang driver.At ngayon naman ay hindi niya mahagilap ang lalaki, hindi rin sumasagot sa mga tawag niya kaya masama ang mood niyang pumasok sa opisina."What the fuck! Ano 'to?! Basura ba 'to?!" Sa galit sa kaibigan ay basta niya nalang tinapon sa kung saan ang mga papeles sa table niya dahilan para magliparan ang iyon sa ere."Shit! That fool! Mr. L!" Tawag niya sa personal assistant na si Mr. L kaya mabilis lumapit sa kaniya ang lalaki. "Trace that fool! Remind him about the project na kailangan niyang asikasuhin with Rohan!" Biglang bumukas ang pinto ay pumasok ang secretary na si Georgette. N
013.Napabalikwas ng bangon si Arthur nang may kumalampag sa pinto ng condo niya. Sa antok ay galit siyang tumayo sa kama at pinagbuksan ang bwiset na bisita.Pagkabukas ng pinto ay isang malakas na suntok ang tumama sa kaniyang sikmura. Bumagsak siya sa sahig at walang pakialam siyang dinaanan ni Rohan."Sira ulo ka." Usal nito tsaka umupo sa pang-isahang couch."Shit! Anong problema mo?!""Tsk," ngumisi ang lalaki tsaka nilapit ang mukha sa kaniya. "I heard what you did with Elaine. Kinausap mo siya para kumbinsehing na wag i-pursue ang kasal." Biglang napahalakhak si Arthur sa sinabi ng kaibigan. Magkapatid nga sila ni Johan, nagiging irrational mag-isip kapag napapangunahan ng emosiyon.Naglakad papunta sa kwarto si Arthur at nagsuot ng pants. Nakaboxer lang kasi siya. Pagbalik niya ay umiinom na ng wine si Rohan habang komportableng naka-de quatro sa couch."So, nagsumbong sayo ang babaeng 'yun? Papakasalan mo ba talaga 'yun?""The hell you care, stay away with her." Tiim bagang
014."Waiter!" Masayang tawag ni Louise. Ngiting ngiti siya sa hindi malamang dahilan.Pagkalapit sa kaniya ng waiter ay siya ring pagpasok ni Johan sa restaurant at mabilis itong naglakad palapit sa kaniya matapos siyang pukulan ng masamang tingin."May I take your order, ma'am?"Hindi niya muna pinansin ang waiter. She waited for Johan to arrived. Nang makalapit ito ay bigla na lamang siyang natawa dahil sa ginawa nitong pagtakip sa kaniyang pagkalalaki nang dumako roon ang kaniyang mata. Nag-aalala marahil si Johan dahil baka masegundahan o baka talagang napuruhan?"Tumabingi ba?" Nang-aasar na tanong ni Louise habang nakatitig sa bagay na tinutukoy niya. Nanlaki naman ang mata ng waiter at napalunok ng laway dahil sa iniisip."I won't let you off for this." Sagot ni Johan tsaka tiningnan ng masama ang waiter na kaagad namang humingi ng paumanhin. Pagkaupo ay um-order siya ng white champagne na kaagad namang sumunod ng waiter."So, can we start our meeting?" Tanong ni Louise na iki
015."Where's your brother, Rohan? Bakit hindi mo na naman kasamang umuwi sa bahay si Johan?" Galit na tanong ni Victoria sa anak. Nakasuot ito ng kulay emerald na roba at nakaupo sa kulay gintong couch habang hawak sa isang kamay ang glass of wine.Napayuko si Rohan sa tanong ng ina. Habang ang ama naman nitong si Franco ay walang imik na nakaharap lang sa piano. Wala sa ayos ang suot nitong necktie at magulo rin ang buhok. Kahit may katandaan na dahil sa edad na kwarenta y dos anyos ay sobrang gwapo pa rin nito. Tila hindi nalipasan ng panahon ang taglay nitong alindog at kagwapuhan noong kabataan niya.Bumuntong hininga si Franco tsaka tumingala na tila hindi mapakali ang isip. Maya maya ay biglang kumunot ang noo nito at lumapit sa anak. He motioned his right hand at nang makita iyon ng isang bodyguard na nakatayo sa may pinto ay kaagad itong tumalima. Isang minuto lang pumasok na sa opisina si Richard, ang personal assistant ni Franco. "Find Johan. Bring him here no matter what
016."Saan ka galing?" Mahinahon ngunit mapanganib ang tono ng pananalita ni Victoria pagpasok ni Johan.Lumapit naman si Johan ina para gawaran ito ng halik sa pisngi ngunit isang malutong na sampal ang natanggap niya mula sa ina."Whatever you've been doing, Johan?! Alam mo ba kung gaano kalaking investment ang nawala sa kompanya dahil sa hindi mo pagsipot kay Alejandro at Rosario?!" "I make up for it, I promise." Nakayukong sagot ni Johan habang nakakuyom naman ang mga kamao niya.Napahawak sa noo niya si Victoria dahil sa pagsakit nyon.Imbes na mag-initiate ng panibagong usapan ay mas pinili nalang niyang pakalmahin ang sarili. Ayaw niyang marinig sila ni Franco dahil tiyak niyang mas magkakagulo ang mag-aama kapag nagising ito."Get dressed. Pupunta tayo sa party.""Ayokong pumunta." "What?! Nasisiraan kana ba?! Alam mo ba kung gaano kagalit ang ama mo ngayon dahil sa ginawa mo?!" "Wala akong pakialam. Buhay ko 'to at ako ang magdedesisyon kung sinong babae ang pakakasalan ko.
017.Nakaharap sa salamin si Louise habang nagmi-make up. Kahit gaano kabusy, she still need to look presentable lalo na't may kameeting siya ngayong potential investor. "Mommy, aalis ka?" Nakasilip mula pinto si Louven. Namumula ang mga mata nito dahil sa pag-iyak kagabi. "Mommy, please wag kang umalis, si Lucas, mommy..." Nilapitan ni Louise si Louven at sinapo ito sa ulo. "Ang sabi mo naiintindihan mo si mommy? I need to work, Louven. Babalik din kaagad si mommy, okay?" Tumango nalang si Louise at hinila pababa ang anak para ibigay sa nanny. Pumunta rin muna si Louise si kwarto ni Lucas pero naabutan niya si Jack at Jelo na kinakausap nito. Sumasagot naman ang anak niya sa mga ito, nagtatawanan din ang mga ito kaya napangiti si Louise. Nang makita siya ni Jelo ay sinenyasan siya nitong umalis na na kaagad naman niyang sinunod.Pagkarating sa opisina ay sinalubong na naman siya ng energetic niyang secretary."Ms. Louise! Nandito na po pala kayo?!" "Yes, what's my schedule for tod
025.Malapad ang ngisi ni Albert habang nakatanaw kay Johan mula sa hindi kalayuan."Good job, Aries!" Masigla nitong sabi at pumalakpak. Ngumiti naman ang lalaking nagngangalang Aries. Ang taong inutusan ni Stephen para hanapan ng baho ni Johan. Duda na rin kasi ito matapos ang pagkikita nila noon sa ospital."Sigurado akong matutuwa si Boss Stephen nito." Sabi ni Aries na dahilan ng biglang pagkawala ng ngiti sa labi ni Albert.Alam kasi ni Albert na nagwawala na sa galit si Stephen sa mga oras na 'to dahil sa pumalpak ang plano nila kagabi."Sibat na tayo, may mga pulis dito." Yaya ni Albert. Mabilis namang binuhay ni Ron ang makina ng sasakyan pabalik sa warehouse."Sino ang mga batang iyon? Bakit kamukha ni Montavo ang mga yun?" Tanong ni Ron. Napaisip naman si Albert habang abala sa kaniyang yusi. Maya maya ay kinasa nito ang kaniyang baril at sinukbit sa kaniyang likuran. Tiningnan niya si Aries pagkatapos at binugahan ito ng usok sa mukha."Yun yung bagay na aalamin mo ngayon.
Mas lalo pang lumalim ang halik ni Natalia nang wala sa sariling hawakan siya ni Johan sa beywang.Dumidiin ang tila magnet nitong labi na parang hinihigop ang kaluluwa ng kahalikan.Tuluyan na ngang uminit ang pakiramdam ni Johan. Tila isang lumang makina na bigla na lamang nabuhay pagkatapos napainitan.He pinned Natalia on his desk. Gumaganti na siya sa mga halik nito. Lintik lang ang walang ganti ika nga. Kaya papatunayan niya sa babaeng ito kung sino ang binabangga niya.Dahil sa posisyon nilang dalawa ay mas lalo pa niyang diniin si Natalia sa kaniyang desk dahilan para mapaungol ang babae. Tumutusok sa lagusan nito ang kaniyang buhay na buhay na sandata.At dahil sa napakaikli nitong suot na bahagya pang tumaas dahil sa pagkakayakap ng mga hita nito sa beywang ni Johan — ay napakadali nalang para sa kahalikan na pasukin siya.Ungol ng ungol si Natalia na parang hibang, parang baliw.Subalit ang hinahangad nitong makapunta sa langit ay hindi natuloy bagkus ay para siyang binagsa
Nakahanda nang lumabas si Johan para puntahan ang ama. Nagsusuot na siya ng coat niya nang biglang bumukas ang pinto ng opisina niya kaya napatingin siya ron.Kumunot ang noo niya nang pumasok ang isang kaluluwa — este babaeng halos kita na ang buong kaluluwa dahil sa suot nito na parang tinipid sa tela."Hi, Johan." Bati nito sa kaniya. Lantad na lantad ang makinis at kumikinang nitong kutis. "Anong ginagawa mo rito? Paano ka nakapasok?" Hindi siya pinansin ng babae.Pagkalapit sa kaniya ay bigla na lamang siya nitong hinawakan sa balikat. Hinaplos ng makinis nitong mga kamay ang kaniyang leeg at mga braso.Napasentido si Johan dahil sa inis. Kung dragon lang siya ay kanina niya pa ito binugahan ng apoy sa mukha.Tinabig niya ang kamay ng babae ngunit muli ring bumalik. Ayaw paawat. Makati."Stop, hindi na ako natutuwa." "Didn't you miss me, hm?" Umigting ang panga ni Johan nang bigla na lamang siya nitong hawakan tiyan. Pinasok ng babae sa kamay nito sa suot niya long sleeve at
Nasapo ni Johan ang kaniyang buhok tsaka hinampas ang kaniyang mesa.Para siyang leon na nakalabas ang pangil at handa ng manakmal kung sino man ang mangahas na lumapit sa kaniya.Muling niyang hinampas ang mesa dahil sa biglang pagpasok ni Mr. L. Bitbit nito ang isang telepono at hindi nagugustuhan ni Johan ang pagtawag ng kung sino man dahil wala siya sa mood makipag-usap.Kumuyom ang mga kamao niya. Kung nakikita lang siguro niya ngayon ang tumatawag baka nasapak na niya ito sa mukha."Tell to whoever's calling na wala ako sa mood makipag-usap. Kung gusto niya akong kausapin, sabihin mo pumunta rito sa opisina at ng masikmuraan ko!" "P-po?"Natigilan si Mr. L sa pag-abot nito ng telepono kay Johan. Napalunok siya ng laway. Hindi niya maiwasang isipin na baka bigla na lamang sumabog sa galit ang amo dahil sa pagtawag ng ama."B-boss Johan, si Sir Franco po." Napasentido si Johan at tamad na inagaw sa kamay ni Mr. L ang telepono."Yes, dad?" Sagot niya sa pinakakalmado't banayad n
023. Halos sumabog sa init ang mukha ni Louise habang nakatanaw siya sa bintana. Hindi niya maintidihan kung bakit bigla na lamang dumagsa ang mga media sa labas ng kompanya niya.Wala namang nangyayaring masama sa kompanya sa ngayon. Naagapan ng partnership niya kay Johan ang pagbagsak nito. At bukod pa ron ay marami ring mga malalaking negosyante na nag-offer sa kaniya ng partnership.Sa ngayon ay unti unti ng nakakabawi ang kompanya at nagsisimula na ulit itong mamayagpag katulad ng dati. Kaya hindi niya lubos maunawaan kung anong pakay sa kaniya ng mga media at bakit parang ang babangis ng mga ito. Tiningnan niya ang sekretarya para tanungin kung may nangyayari ba sa kompanya na hindi niya nalalalaman pero umiling lang ang babae tanda na malinis na tumatakbo ang lahat."Have you reminded the HR department like I told you yesterday, Maricel?" Tanong niya tsaka umupo na. Kasama niyang pumasok sa opisina ang pinsan niyang si Jack dahil may kakausapin itong kliyente mamaya. Hindi s
022. Mabilis ang mga hakbang ni Johan papasok sa villa. Pagkarating sa living room ay una niyang nadatnan ang kapatid niyang si Rohan na nagbabasa ng libro sa sofa."Where's that fool?" Tanong niya pero sinulyapan lang siya ni Rohan at itinuro ang hinahanap na ngayon ay pabalik na sa sala. "What's up, Johan!"Pagkalapit ay inabot nito sa kaniya ang isang baso ng alak pero tinapik lang ni Johan ang kamay nito at mabilis na sinukmuraan.Napaubo si Arthur at nakabaluktot na bumagsak sa sofa habang nabasag naman ang bumagsak na baso at bote ng alak. "Alam mo bang muntikan ng mapahamak ang kambal dahil sa ginawa mo? Why did you have to bring them sa opisina ko?!" Umalingawngaw ang boses ni Johan. Tatayo na sana si Rohan para hindi madamay sa dalawa pero natigilan siya dahil sa sinabi ni Arthur."Naniniwala ka na bang anak mo sila?" "Anong ibig sabihin nito? May anak ka?" Tanong ni Rohan kay Johan."They're just kids. Why would I take their words seriously?""Pero bakit parang nagpapaka
021.The twins stealthy run from the garden to the living room and into their room. Nakahawak sa dibdib niya sa Louven sa kaba dahil muntikan na nilang makasalubong si Jack sa may hagdan habang papunta sa kwarto. Tuwang tuwa naman si Lucas habang nagtatalon sa kama."See! See! Did you see him, Louven?! I told you he really looked like us! He's our father!" Sigaw ni Lucas."What if magalit si mommy? Kapag nalaman niyang tumakas tayo kanina?" Seryosong tanong ni Louven sa kakambal.Bumaba si Lucas mula sa kama at hinawakan sa balikat si Louven."We'll keep it as a secret, okay? Promise me you won't tell anyone?" "I don't think so, Lucas. I'm sure mommy will find it out soon. And you aren't even sure if he really is our daddy. It's just your speculations." "So, you don't believe me?""It doesn't matter whether I believe you or not. The truth is still between Johan and mommy."Napahawak sa baba niya si Lucas as if nagkaroon ng insights sa sinabi ng kakambal."Kung siya talaga ang daddy
020.Nakahawak sa ulo niya si Johan habang nakasandal sa kaniyang swivel chair. Pumipintig ito sa galit dahil sa kapalpakan ng mga empleyado niya.Kanina lang ay karating sa kaniya ang nangyaring anumalya sa financial records ng kompanya. Dagdag pa ang chismis na umiikot dahil sa biglaang pagsuspende niya kay Jacob sa project."Magpapatawag po ba kayo ng meeting, Boss Johan?" Tanong sa kaniya ni Mr. L."No need, tukuyin niyo kung sino ang nagnanakaw sa kompanya. Asikasuhin niyo kaagad pagdating ni Rohan mamaya. Tell me immediately kapag nahanap niyo!" "Masusunod po." Ilang minuto pagkaalis ni Mr. L ay siya namang pagbukas ng pinto. Dumako ang tingin doon ni Johan at kumunot ang noo niya dahil walang pumasok."Who's there?!" Galit niyang sigaw. Walang sumagot pero naririnig niya ang bulungan ng maliliit na boses. He thought that it was only one of his employees' kid dahil pinapayagan naman niya ang mga ito na magdala ng anak sa kompanya.Maya maya pa ay nakarinig na siya ng hagikgi
019.Hindi muna lumabas ng kotse si Louise. Nanatali muna siya sa tapat ng mansion para magmuni-muni. What happened earlier in the conference room was one of her most unexpected moment alongside his meeting with Johan. Hindi niya inaasahan na muling makikita ang dating nobyo at makakasama pa niya sa iisang project. How could she possibly survive that? Dalawang lalaki na pareho niyang iniiwasan ay miyembro ng proyektong binuo ng ama niya with Johan.Louise might not have been fully healed based on her reaction. Bakit niya kailangang tumakbo? Why does she need to walk away from him, as if saying that she's still affected?She shed tears noong nahuli niya ang boyfriend and best friend doing a very delicious miracle. She was totally devastated at that time and her actions, in an attempt to heal herself from the pain led her to met Johan.That one unexpected night when she saw him bath on his own blood. Gasping for breath, crawling and crying for help. She could have run away. Turn her bac