Tinalikuran ko na si Lara at pumunta sa dapat ko talagang puntahan. As I entered the spa room, the cold breeze of the aircon welcomed me. The whole room is airconditioned it makes the customers comfotable and relaxed. Sobrang tahimik lang din ng buong kwarto dahil ang mga customers ay nagrerelax lang at ang mga nagtatrabaho naman ay ginagawa ang trabaho nila ng maayos. Tinanong ko lang si Aling Pass kung kamusta namn dito ang sabi naman nito ay wala naman raw problema kaya nagpasalamat na lang ako. Namataan ko naman ang costumer na patapos na sa cashier nang makalabas ako sa spa room kaya inabangan ko ang customer sa pintogusto ko kasing malaman kung ano ang mga nagustuhan at hindi niya nagustuhan sa serbisyo ng spa para mas mabago namin."Hi, Ma'am, I'm Thea Watson po the manager of the spa," pagpapakilala ko sa babae. "Sorry to interrupt you but I just want to ask if it is okay." "Oh, hello! I'm Kath," nakangiti niyang bati pabalik. "Yeah, okay lang naman at hindi naman ako nagma
Ilang weeks na rin simula nang bumalik si Madam Cha dito sa Pilipinas at siya na muna ngayon ulit ang nagma-manage ng salon dahil nasa leave ako. Tatlong linggo na ang nakalipas simula noong nagpaalam ako sa kaniyang magpapahinga na. Malapit na kasi akong manganak siguro any time from now lalabas na ang twins ko. Nakalipat na rin ako sa bahay na pinagawa ko at isa rin sa achievement ko ay ang makompleto ang mga gamit na kakailanganin sa bahay ko. Hindi naman ako nahihirapan dahil sa kabilang bahay lang naman sina Nanay Aida at kung minsan ay dito kami sa bahay nagdi-dinner. "Thea," rinig kong tawag ni Nanay Aida mula sa labas. Alas kuwatro ng madaling araw ngayon at sinabi ko kay Nanay Aida na sasama ako sa kaniya sa pagbili ng mga pangangailangan niya sa pagluluto ng kakanin para makapaglakad-lakad ako. Sabi kasi nila maganda raw na maglakad-lakad kung malapit ka nang manganak. Bumaba ako para pagbuksan siya ng pinto. Nakabihis na ako at lahat siya na alng ang hinihintay kong mag
"M...Mom," nanginginig kong sambit. Isa-isang nagsituluan ang aking mga luha. "M...Mi, sorry." Punong puno ng pagsisisi at kahihiyan ang nararamdaman ko ngayon. Parang gusto ko na lang magising kung sana ay panaginip lang ang lahat ng ito."So you're pregnant?" walang emosyon ang boses na tanong ni Dad na kakapasok lang sa silid."Ye...Yes, Dad," nakayukong sagot ko sa kaniya.Hindi ko magawang iangat ang aking paningin dahil natatakot akong matanggap ang masasakit nilang tingin sa akin ngunit alam ko sa aking sarili na ako ang may kasalanan at wala akong ibang magagawa kung hindi tanggapin ang galit nila. "Did you hear it, Tanya? Magkaka-apo na tayo!" may galak sa boses ni daddy habang sinasabi 'yon kay mommy. "Aren't you happy? Bakit nasa mukha mo ang pagsisisi, Thea?" Napa-angat ang aking mukha at nagtataka siyang tiningnan. Maging si mommy ay nagtataka rin sa inakto ni dad. "Da..dad, hindi po kayo galit?" may nginig man sa boses ngunit nagtataka kong tanong. Kumunot ang noo
“Thea Watson’s Point of View”“Good morning, ladies and gentlemen, I would like to thank everyone who were able to attend in our special celebration. Tonight, I am pleased to announce that my one and only daughter, Thea Watson and my friend’s son, Ace Fruxico are officially engaged,” Nakangiting saad ni daddy.Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa kaniyang mga sinabi. Pakiramdam ko ay biglang nagsibagsakan ang lahat ng aking mga pangarap. I confusedly look at him with a question written on my face, asking about what is happening, but he just raises his hands, telling me to join him on stage. Without thinking, I followed his order, and to my surprise, Ace also went to join us on stage. “Dad, ano ba ito?” naiinis kong tanong. Nginitian lamang ako ni daddy at tumingin sa mga bisita, hindi pinansin ang aking tanong. “This is my daughter, Thea Watson and her fiancée, Ace Fruxico.”The guests applauded as a sign of their joy and suppor
"Thea Watson's Point of View"Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang maalala ang mga nangyari kagabi. Hindi ako makapaniwalang nagawa ko nga 'yon.Sa loob ng labing pitong taon, ngayon ay wala na talaga ang aking pagkabirhen. Ang lalaking mahal ko pa ang nakakuha. Hindi ko alam ngunit wala man lang akong naramdaman na kahit anong pagsisisi.Napatingin ako sa lalaking mahimbing na natutulog sa aking tabi. Gumuhit ang ngiti sa aking mga labi. Hinawakan ko ang buhok nito at hinimas-himas."Ice, good morning. Alam mo ba, ito na yata ang pinaka-masayang araw ko. Ang pinangarap ko noong gumising at ikaw ang una kong makikita ay natupad na ngunit, may kulang pa rin dahil ang pinangarap ko ay mag-asawa na tayo pero hindi ito natupad bilang mag-asawa tayo kung hindi ay gabing para sa iyo'y simple lamang. Ngayon, alam kong maaaring hindi mo na 'to matandaan dahil ginawa mo lang 'yon dala ng kalasingan." nakangiti ngunit tumutulo ang mga luha kong saad. “Hinding hindi ko pagsisisihan ang
“Thea Watson’s Point of View”Parang gumuho ang mundo ko nang marinig ang mga sinabi ni Daddy. Pakiramdam ko ay natapos na ang masasayang pangyayari sa buhay ko. "WHAT?" hindi makapaniwalang singhal ko. "Dad, hindi mo pwedeng gawin 'yon!"Kumunot ang noo nitong tumingin sa akin. "At bakit naman hindi, Thea? Ikaw at si Ace ay nagkakamabutihan na. Baka mamaya nga magulat na lang kami na kayo na mismo, ikaw ang lumapit at pumilit sa amin na ipakasal ka kay Ace."Napailing ako dahil sa sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang lumabas ang lahat ng ito mula sa bibig ni Daddy. Hindi man lang niya inalam ang totoo. Basta-basta na lang itong nanghuhusga sa mga nakikita niya kahit pa hindi alam ang tunay na nangyari. Hindi maaaring basta na lang muling magdi-desisyon si Dad sa buhay ko.Pakiramdam ko ay wala na akong karapatang magdesisyon sa sarili kong buhay. Para akong robot na kinokontrol ng mga magulang. Iyon bang wala na akong Kalayaan, hindi ko na pwedeng sabihin ang mga gusto ko dahil hin
Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko mula sa doktor. Sobrang bilis at lakas ng tibok ng aking puso. Naghahalo ang takot, kaba, at gulat sa aking pakiramdam. "P...Pardon?" nauutal na tanong ni mommy. Halos hindi ko mabasa ang emosyong bumabalot sa boses niya. Alam kong galit at gulat siya dahil sa mga nalaman ngunit alam ko rin na mas binabalot siya ng gulat sapagkat kitang-kita ito sa kaniyang mukha.Tahimik lang ang buong sulok ng silid ng hospital na kinaroroonan namin ngayon. Lahat ng narito ay gulat dahil sa mga nalaman at kitang-kita iyon sa mukha ng bawat isang narito. "You heared me right, Mrs. Watson, Your daugther daugther Thea Watson is four weeks pregnant," saad ulit ng doktor. "Huwag ninyong hahayaang ma-stres ang pasyente dahil makakasama ito sa kaniya at sa batang dinadala niya. Para naman sa vitamins sa morning sickness niya, narito ang resita ng gamot na kailangan niya. Pwede na rin po kayong lumabas ng hospital."Napakurap na lang ako ng dalawang beses, gulat p
"Sandro, bilhin mo ang lahat ng gamot na nasa resita niya." Utos ni daddy at tumingin sa akin. "Simulan mo nang magempake ng mga gamit mo dahil pagkarating na pagkarating ng kuya mo ay ayaw na kitang makita rito sa pamamahay ko," sabi niya sa akin bago lumabas ng aking silid. Naluluha akong napatingin kay mama. Niyakap niya ako habang umiiyak na rin. Hinahagod nito ang aking likuran na para bang pinapatahan ako. Pinaparamdamn niya sa akin na nariyan lang siya at hindi ako iiwan. Parang binasag sa maliliit na piraso ang aking puso dahil sa sobrang sakit na nararamdaman. I feel so helpless. My hands are trembling and my heart stings. Parang tinurusok ng karayom ang puso ko at hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman. Gusto kong sumigaw ng sobrang lakas upang maibsan ang sakit ngunit hindi ko magawa. Nais ko na lang na mawala ang lahat ng sakit na dinada ko sa kahit na anong paraan ngunit tanging iyak lang ang nakakaya ko. Halos hindi ako makagalaw dahil ang lakas ko ay napunta
Ilang weeks na rin simula nang bumalik si Madam Cha dito sa Pilipinas at siya na muna ngayon ulit ang nagma-manage ng salon dahil nasa leave ako. Tatlong linggo na ang nakalipas simula noong nagpaalam ako sa kaniyang magpapahinga na. Malapit na kasi akong manganak siguro any time from now lalabas na ang twins ko. Nakalipat na rin ako sa bahay na pinagawa ko at isa rin sa achievement ko ay ang makompleto ang mga gamit na kakailanganin sa bahay ko. Hindi naman ako nahihirapan dahil sa kabilang bahay lang naman sina Nanay Aida at kung minsan ay dito kami sa bahay nagdi-dinner. "Thea," rinig kong tawag ni Nanay Aida mula sa labas. Alas kuwatro ng madaling araw ngayon at sinabi ko kay Nanay Aida na sasama ako sa kaniya sa pagbili ng mga pangangailangan niya sa pagluluto ng kakanin para makapaglakad-lakad ako. Sabi kasi nila maganda raw na maglakad-lakad kung malapit ka nang manganak. Bumaba ako para pagbuksan siya ng pinto. Nakabihis na ako at lahat siya na alng ang hinihintay kong mag
Tinalikuran ko na si Lara at pumunta sa dapat ko talagang puntahan. As I entered the spa room, the cold breeze of the aircon welcomed me. The whole room is airconditioned it makes the customers comfotable and relaxed. Sobrang tahimik lang din ng buong kwarto dahil ang mga customers ay nagrerelax lang at ang mga nagtatrabaho naman ay ginagawa ang trabaho nila ng maayos. Tinanong ko lang si Aling Pass kung kamusta namn dito ang sabi naman nito ay wala naman raw problema kaya nagpasalamat na lang ako. Namataan ko naman ang costumer na patapos na sa cashier nang makalabas ako sa spa room kaya inabangan ko ang customer sa pintogusto ko kasing malaman kung ano ang mga nagustuhan at hindi niya nagustuhan sa serbisyo ng spa para mas mabago namin."Hi, Ma'am, I'm Thea Watson po the manager of the spa," pagpapakilala ko sa babae. "Sorry to interrupt you but I just want to ask if it is okay." "Oh, hello! I'm Kath," nakangiti niyang bati pabalik. "Yeah, okay lang naman at hindi naman ako nagma
My life here in Concepcion is not easy yet not also hard. The people who adopted me here made me feel that I am a part of their family. They are always here to correct my decisions and suggests better ideas to improve my lifestyle. Naging maayos akong babae dahil sa mga turo nila sa akin sa kung papano mamuhay. Hindi madali ang buhay ko rito dahil nasanay ako noon na tuwing alam ng mga magulang ko na kailangan ko ng pera ay nariyan kaagad ngunit ngayon kailangan ko itong pagtrabahuhan. Isa pa rin sa mahirap ay ang mga pagbabago sa aking katawan dala ng pagbubuntis ko. Sa mga nagdaang mga araw at buwan naman ay naging maayos naman ako. Hindi na muling naulit ang ginawa ni Lara sa akin noong nakaraan at nagpapasalamat naman ako dahil doon. Narito ako ngayon sa kwarto ko nagpapahinga dahil bukas ay wala akong pasok kaya naman pupunta ako sa bukid at iche-cgeck ko rin ang bahay na pinapagawa ko. Magkatabi lang naman ang bahay namin nila Nanay Aida saka noong huling punta ko roon ay nak
"Talaga po?!" hiyaw ko. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw na patili dahil sa sobrang saya nang marinig ang ibinalita niya. "Pasensya na po sobrang saya ko lang talaga." Ngumiti si Miss Cha sa allin. "Its fine but you can now go back to work. Your position, Thea, will start tomorrow." Nagpasalamat muna ako kay Miss Cha bago lumabas ng opisina niya. Halos mapunit na ang mukha ko sa kakangiti dahil sasobrang tuwa. Sumalubong sa akin si Rose nang makalabas ako sa opisina. "Oh, kamusta bakit sobrang saya mo yata?" Hindi ko napigilan ang sarili kong yumakap sa kaniya. "Sobrang saya ko talaga, Rose! Prnomote ako ni Madam Cha bilang manager!" Gumuhit din ang gulat sa kaniyang mukha. Bakas ang saya sa kaniya nang marinig ang aking sinabi. "Talaga? Nako, masaya naman ako para sa'yo, Frined!" "Salamat, Rose," nakangiting saad ko. Pinabalik na kami ni Miss Cha sa aming mga trabaho at alam na rin niya na hindi makakapasok si Jp ngayon. Hindi talaga ako makapaniwala na isa n
"Bakit, dok,?!" puno ng kabang tanong. Biglang bumilis ang kabog ng aking dibdib dahil sa naging reaksiyon niya. Rinig na rinig ko ang pintig ng aking puso. Sobrang masama ang pakiramdam ko dahil sa takot, kaba, at hindi makapaghintay na sagot mula sa doktor. Ramdam ko rin ang kaba ng dalawang bakla. Hindi rin maipinta ang kanilang mukha habang hinihintay ang respond ng doktor sa tanong ko. "Nako, I'm sorry nadala lang ako ng emotions ko," saad naman ni dok. "I'm just overwhelmed, Hija, and congratulations you're having a twins!" Hindi ko maipaliwanag ang emosyong bumalot sa akin nang marinig ang sinabi ni dok. Halo-halo ang saya at takot sa akin saya kdahil hindi lang isa ang magiging anak ko takot dahil hindi ko alam kunng kaya ko ba silang palakihin at tustusan ang pinansiyal nilang pangangailangan nang ako lang mag-isa. "Is it lsafe to reveal the gender?" tuwang-tuwang tanong ni dok. "Oo, Dok!" sabik na sagot nina Jp at Hans. Tiningnan ako ng doktorr na para bang humihin
"Hayaan mo na 'yon, Anak, alam ko naman na hindi mo talaga ginawa iyon," saad ni Nanay Aida nang ikwenento ko sa kaniya ang nangyari. "Hindi mo man lang ba sinabihan ang boss ninyo John Paul?""Nanay, naman sabihin ba daw naman buong pangalan ko," nakangusong sabi naman ni Jp. "Hindi ko rin naman kasi alam ang tunay na nangyari, Nay. Pero, Thea, hayaan mo at kakausapin ko na lang si Charlene bukas.""Huwag mo nang alalahanin iyon, Jp, hayaan mo na lang," sabi ko.Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa na iyon ni Lara. Dahil doon parang matatanggal kaagad ako sa trabaho. Ang pangit lang din tingnan kasi wala naman talaga akong tao na sabihang patunayan ang sinabi ko dahil wala ring may nakarinig o nakakita noong nangyari iyon.Lumipas pa ang mga araw at hindi na lang ako masyadong nakipag-usap pa kay Lara. Hindi na rin ako pumapayag tuwing kakausapin niya ako. Nanghingi rin ako ng pabor kay Rose na bantayan niya o pakinggan niya ang sasabihin ni Lara tuwing lalapit siya sa akin.Ilang
Panibagong araw na naman at narito na ako ngayon sa salon. Sobrang aga pa pero hindi ko kasi gawain ang maging late sa school or appointment dati pa lang kaya heto at hindi pa kami marain g empleyado ang narito sa salon. "Hindi na tayo nakapagusap kagabi, Thea, inumaga na kasi akong nakauwi," sabi ni Jp. Naglilinis kami ngayon dito sa salon. Tinulungan ko na lang din siya kasi wala naman akong ginagawa. May janitor din naman ang salon pero wala pa kasi maaga pa naman kaya kami na lang muna ni Jp ang naglilinis-linis ng mga kalat na hindi masyadong nalinis kahapn. "Kamusta ka naman kahapon dito? Hindi ka ba tinarayan ni Lara?" tanong niya. "Tinarayan, Baks, pero hindi ko na lang din pinansin," sagot ko. "Mataray pala talaga siya?" "Nako, oo. Sobra 'yan makaasta akala mo may-ari pero tama 'yan huwag mo na lang siyang pansinin," payo niya. "Mabait na amo si Charlene, Thea, pagbutihin mo lang ang trabaho mo at ipakita mo lang sa kaniya ang kasipagan mo wala kang magiging problema sa
Hindi inaasahang mensahe ang aking natanggap mula sa hindi rin inaasahang tao. Ice...Nakasaad sa mensahe niya ang pangangamusta at tanong kung bakit ako umalis at kung nasaan ako sapagkat hinahanap daw ako ni Kuya Sandro sa kaniya. Alam ko na ang mensheng 'yon ay hindi direktang para sa pag-aalala niya sa akin ngunit magkaganoon man ay nakaramdam ako ng saya. Nakangiti akong nagising nang maalala ko ang mensahe ni Ice sa akin kagabi. Para akong dinuduyan sa alapaap dahil sa tuwang nararamdaman. Kagaya ng mga nagaganap sa araw-araw namin ay ganito pa rin ang nangyayari ngayon. Mabilis na lumipas ang mga araw. Natapos ko nang inumin ang gamot na ibinigay ni doc noong nalaman kong buntis ako at ngaypon naging maayos na ang pakiramdam ko. Hindi na ako nasusuka kaya't nagdesisyon akong maghanap na rin ng trabaho rito dahil gagastos din naman ako para sa pang-araw-araw namin sa bahay at may monthly check-up din ako at hindi sapat ang ipon ko para sa panggastos na 'yon. "Nay, aalis na p
"Jp, sino 'yang kasama mo ang ganda niya, ha?" saad ng babaeng maganda ring nakasalubong namin. "Ay, si Thea ito, Hannah," sagot niya sa babae. "Thea, ito si Hannah kapitbahay natin.""Hello, Thea, nice meeting you," saad ko at nag-offer ng kamay para makapag-handshake sa kaniya. Inaya ako ni Jp na maglibot-libot dito sa lugar nila para raw ma-familiarize ko naman at makilala ang mga kapitbahay nila rito. Pumayag naman ako dahil maboboring lang din naman ako kung nandon lang ako sa bahay nila. Sinabi rin pala ni Jp na pupunta kami mamaya sa bukid kung san nagtatrabaho si Nanay Aida. "Hello, Ate, welcome po dito sa lugar namin. Kaano-ano mo po 'yag baklang walang plano sa buhay na 'yan?" Natawa ako dahil sa sinabi niya. "Nako, nakita lang ako ni Nanay Aida kagabi at kinupkop lang nila ako dito." "Saan ka galing, Ate? Bakit naman napadpad ka dito? Wala ka po bang pamilya?" sumod-sunod niyang tanong. "Napaka-chismosa mo talaga, Hannah, ano?" biglang saad naman ni Jp. "Halikana nga