Novels by Alysa Macy Mendez

Ilang weeks na rin simula nang bumalik si Madam Cha dito sa Pilipinas at siya na muna ngayon ulit ang nagma-manage ng salon dahil nasa leave ako. Tatlong linggo na ang nakalipas simula noong nagpaalam ako sa kaniyang magpapahinga na. Malapit na kasi akong manganak siguro any time from now lalabas na ang twins ko. Nakalipat na rin ako sa bahay na pinagawa ko at isa rin sa achievement ko ay ang makompleto ang mga gamit na kakailanganin sa bahay ko. Hindi naman ako nahihirapan dahil sa kabilang bahay lang naman sina Nanay Aida at kung minsan ay dito kami sa bahay nagdi-dinner. "Thea," rinig kong tawag ni Nanay Aida mula sa labas. Alas kuwatro ng madaling araw ngayon at sinabi ko kay Nanay Aida na sasama ako sa kaniya sa pagbili ng mga pangangailangan niya sa pagluluto ng kakanin para makapaglakad-lakad ako. Sabi kasi nila maganda raw na maglakad-lakad kung malapit ka nang manganak. Bumaba ako para pagbuksan siya ng pinto. Nakabihis na ako at lahat siya na alng ang hinihintay kong mag

Tinalikuran ko na si Lara at pumunta sa dapat ko talagang puntahan. As I entered the spa room, the cold breeze of the aircon welcomed me. The whole room is airconditioned it makes the customers comfotable and relaxed. Sobrang tahimik lang din ng buong kwarto dahil ang mga customers ay nagrerelax lang at ang mga nagtatrabaho naman ay ginagawa ang trabaho nila ng maayos. Tinanong ko lang si Aling Pass kung kamusta namn dito ang sabi naman nito ay wala naman raw problema kaya nagpasalamat na lang ako. Namataan ko naman ang costumer na patapos na sa cashier nang makalabas ako sa spa room kaya inabangan ko ang customer sa pintogusto ko kasing malaman kung ano ang mga nagustuhan at hindi niya nagustuhan sa serbisyo ng spa para mas mabago namin."Hi, Ma'am, I'm Thea Watson po the manager of the spa," pagpapakilala ko sa babae. "Sorry to interrupt you but I just want to ask if it is okay." "Oh, hello! I'm Kath," nakangiti niyang bati pabalik. "Yeah, okay lang naman at hindi naman ako nagma

My life here in Concepcion is not easy yet not also hard. The people who adopted me here made me feel that I am a part of their family. They are always here to correct my decisions and suggests better ideas to improve my lifestyle. Naging maayos akong babae dahil sa mga turo nila sa akin sa kung papano mamuhay. Hindi madali ang buhay ko rito dahil nasanay ako noon na tuwing alam ng mga magulang ko na kailangan ko ng pera ay nariyan kaagad ngunit ngayon kailangan ko itong pagtrabahuhan. Isa pa rin sa mahirap ay ang mga pagbabago sa aking katawan dala ng pagbubuntis ko. Sa mga nagdaang mga araw at buwan naman ay naging maayos naman ako. Hindi na muling naulit ang ginawa ni Lara sa akin noong nakaraan at nagpapasalamat naman ako dahil doon. Narito ako ngayon sa kwarto ko nagpapahinga dahil bukas ay wala akong pasok kaya naman pupunta ako sa bukid at iche-cgeck ko rin ang bahay na pinapagawa ko. Magkatabi lang naman ang bahay namin nila Nanay Aida saka noong huling punta ko roon ay nak

"Talaga po?!" hiyaw ko. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw na patili dahil sa sobrang saya nang marinig ang ibinalita niya. "Pasensya na po sobrang saya ko lang talaga." Ngumiti si Miss Cha sa allin. "Its fine but you can now go back to work. Your position, Thea, will start tomorrow." Nagpasalamat muna ako kay Miss Cha bago lumabas ng opisina niya. Halos mapunit na ang mukha ko sa kakangiti dahil sasobrang tuwa. Sumalubong sa akin si Rose nang makalabas ako sa opisina. "Oh, kamusta bakit sobrang saya mo yata?" Hindi ko napigilan ang sarili kong yumakap sa kaniya. "Sobrang saya ko talaga, Rose! Prnomote ako ni Madam Cha bilang manager!" Gumuhit din ang gulat sa kaniyang mukha. Bakas ang saya sa kaniya nang marinig ang aking sinabi. "Talaga? Nako, masaya naman ako para sa'yo, Frined!" "Salamat, Rose," nakangiting saad ko. Pinabalik na kami ni Miss Cha sa aming mga trabaho at alam na rin niya na hindi makakapasok si Jp ngayon. Hindi talaga ako makapaniwala na isa n

"Bakit, dok,?!" puno ng kabang tanong. Biglang bumilis ang kabog ng aking dibdib dahil sa naging reaksiyon niya. Rinig na rinig ko ang pintig ng aking puso. Sobrang masama ang pakiramdam ko dahil sa takot, kaba, at hindi makapaghintay na sagot mula sa doktor. Ramdam ko rin ang kaba ng dalawang bakla. Hindi rin maipinta ang kanilang mukha habang hinihintay ang respond ng doktor sa tanong ko. "Nako, I'm sorry nadala lang ako ng emotions ko," saad naman ni dok. "I'm just overwhelmed, Hija, and congratulations you're having a twins!" Hindi ko maipaliwanag ang emosyong bumalot sa akin nang marinig ang sinabi ni dok. Halo-halo ang saya at takot sa akin saya kdahil hindi lang isa ang magiging anak ko takot dahil hindi ko alam kunng kaya ko ba silang palakihin at tustusan ang pinansiyal nilang pangangailangan nang ako lang mag-isa. "Is it lsafe to reveal the gender?" tuwang-tuwang tanong ni dok. "Oo, Dok!" sabik na sagot nina Jp at Hans. Tiningnan ako ng doktorr na para bang humihin

"Hayaan mo na 'yon, Anak, alam ko naman na hindi mo talaga ginawa iyon," saad ni Nanay Aida nang ikwenento ko sa kaniya ang nangyari. "Hindi mo man lang ba sinabihan ang boss ninyo John Paul?""Nanay, naman sabihin ba daw naman buong pangalan ko," nakangusong sabi naman ni Jp. "Hindi ko rin naman kasi alam ang tunay na nangyari, Nay. Pero, Thea, hayaan mo at kakausapin ko na lang si Charlene bukas.""Huwag mo nang alalahanin iyon, Jp, hayaan mo na lang," sabi ko.Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa na iyon ni Lara. Dahil doon parang matatanggal kaagad ako sa trabaho. Ang pangit lang din tingnan kasi wala naman talaga akong tao na sabihang patunayan ang sinabi ko dahil wala ring may nakarinig o nakakita noong nangyari iyon.Lumipas pa ang mga araw at hindi na lang ako masyadong nakipag-usap pa kay Lara. Hindi na rin ako pumapayag tuwing kakausapin niya ako. Nanghingi rin ako ng pabor kay Rose na bantayan niya o pakinggan niya ang sasabihin ni Lara tuwing lalapit siya sa akin.Ilang