“Thea Watson’s Point of View”
“Good morning, ladies and gentlemen, I would like to thank everyone who were able to attend in our special celebration. Tonight, I am pleased to announce that my one and only daughter, Thea Watson and my friend’s son, Ace Fruxico are officially engaged,” Nakangiting saad ni daddy.
Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa kaniyang mga sinabi. Pakiramdam ko ay biglang nagsibagsakan ang lahat ng aking mga pangarap.
I confusedly look at him with a question written on my face, asking about what is happening, but he just raises his hands, telling me to join him on stage. Without thinking, I followed his order, and to my surprise, Ace also went to join us on stage.
“Dad, ano ba ito?” naiinis kong tanong.
Nginitian lamang ako ni daddy at tumingin sa mga bisita, hindi pinansin ang aking tanong. “This is my daughter, Thea Watson and her fiancée, Ace Fruxico.”
The guests applauded as a sign of their joy and support for us. Daddy excused us and led me to a small private room behind the stage.
“Dad, what was that?!” singhal ko.
“Your engagement party with Ace, anak.” Nakangiting sagot nito at itinuro pa si Ace.
Kunot noo ko siyang tiningnan. “Bakit naman po may engagement party? Bakit hindi niyo man lang muna hiningi ang opinyo ko kung payag po ba ako rito o hindi?!”
"Your marriage to Ace will be a great help to our company, Thea," Dad explains. He held my shoulder and looked directly at me. "Your grandmother and Ace's grandmother were best friends. They left money that you can only get if you marry one of your Tito Franko's children, and that's Ace."
Parang panaginip lang ang lahat ng mga nangyayari at sinasabi sa akin ni daddy. Hindi ko matanggap na ikakasal na ako dahil lamang sa pera. Alam naman nila na ayokong makasal sa lalaking hindi ko mahal.
I was about to answer but my mother and Ace’s father, Tito Franko, suddenly arrived.
"What's happening here?" tanong ni Mama.
My face enlightened when I saw my mother. Nagkaroon ako ng pag-asa na tutulongan niya akong hindi maikasal.
Hinarap ko si mama at agad na hinawakan siya sa kaniyang balikat. “Ma, ayokong makasal sa lalaking hindi ko mahal.”
Napabuntong hininga ito. "Pero, anak, kailangan. Para ito sa'yo at para rin sa kompanya."
“Mama, daddy, alam niyo naman po na bata pa lang ay ayokong magpakasal sa taong hindi ko mahal. Alam din po ninyo kung gaano kaimportante ang pagmamahal at kung gaano kasagrado ang kasal para sa akin,” naiiyak kong saad. Hinawakan ko ang kamay ng aking mga magulang. “Please, i-cancel niyo na po ‘tong arrange marriage na ito.”
Ramdam na ramdam ko ang ramdam mga luhang tumutulo mula sa aking mga mata. Hindi ko na kaya ang frustration na nararamdaman ko dahilan upang umiyak ako. Halos naghalo-halo na ang emosyong bumabalot sa akin. All the anger, fear, and pain is flooding into my System.
“I’m so sorry, anak, ngunit ang daddy mo lang ang makakapagdesisyon tungkol sa bagay na ito,” naiiyak na ring saad ni mama.
“Bakit si daddy lang, Ma?! Hindi mo ba ako anak? Para saan pa at nagging nanay kita kung si daddy lang naman pala ang magdedesisyon para sa akin?!” galit na galit kong bulyaw. “Para saan pa po ba ang Kalayaan kung mamanipulahin niyo lang din naman ang buhay ko?”
Walang nagsalita sa kanila natahimik lamang ang buong silid. Lumingon ako kay daddy habang ang mga luha ko ay parang tubig sa gripo na nagsisilaglagan. Bakas ang pagmamakaawa sa aking mukha. “Dad, please stop this engagement.”
Wala akong nakuhang sagot mula kay daddy. The whole room became very quiet and only my sobs could be heard. I don't know how I can stop the wedding from happening because I have done all the begging but still nothing.
Napaangat ang aking tingin kay daddy nang bumuntong hininga ito at tumayo. Seryosong mga tingin niya ang sumalubong sa akin. Sinubukan kong hawakan ang kamay niya upang muling magmakaawa ngunit ang kaunting pagasa ko ay nawala nang umiwas ito.
“My decision is final, Thea.”
I shook my head at him. I couldn't help myself to glare at them before running out of the room crying. I still heard my parents calling me angrily and Ace's worried calls but I didn't bother to look at them anymore and ran straight outside. Hindi ko alam kung saan na ako nakarating ngunit biglang tumunog ang aking telepono. Hindi ko ito sinagot sa pag-aakalang isa sa mga magulang ko o si Ace ang tumatawag.
Nang maramdaman kong may tumatawag sa aking telepono, kinuha ko ito at upang patayin dahil alam kong ang mga magulang ko lang ang tumatawag. Natigilan ako nang makita ang mga tawag at texts ng aking matalik na kaibigang si Zee. Ipinaalam nito sa akin na nasa bar sila.
I didn't think twice and took a taxi to go to where they were. I was immediately greeted by the loud sound of music and the screams of people enjoying the music inside the bar. As soon as I entered, I saw Zed and Jai immediately. They're both my best friends.
“Oh, Thea!” hiyaw ni Zee nang makita ako.
Iginaya niya ako sa couch kung saan naroon ang iba pa naming mga kaibigan at kakilala.
Narinig ako ang hagikhik ni Jai. “Mabuti naman at nakarating ka bago pa malasing ‘yan.”
I just grinned and shook my head. Suddenly the waiter put down a hard drink, I drank it straight away. There is nothing I want right now but to forget what happened earlier. Gustong gusto kong ilabas ang galit ko pero hindi ko alam kung paano kaya ang magpakalasing na lang ang paraang tanging alam ko.
"Thea, masyado nang marami ang nainom mo," suway sa akin ni Jai. "Tama na 'yan."
I just smiled at her but I felt tears fall from my eyes. Mabuti na lang at hindi masyadong maliwanag dito sa bar dahil sa iba’t-ibang kulay ng mga ilaw.
"Hindi, kaya ko pa naman," saad ko. Napatingin ako kay Zee na mukhang bagsak na. "Solve na ba 'yang kaibigan natin?"
"Mukha, eh," natatawang sagot naman nito. "Ay, teka! Ayoko naman na ihatid siya pauwi kaya pupuntahan ko lang si Kuya Thunder para maipahatid ko na siya pauwi."
"Sige lang."
Muli kong itinuloy ang pag-inom. Sunod-sunod kong inubos ang mga alak na nasa aking harapan habang tinatanaw ko ang mga kaibigan kong paalis. Hindi ko maiwasang matawa dahil hirap na hirap si Jai sa pag-alalay sa aking lasing na kaibigan.
I feel like I'm too tired to have fun. I just want to drown myself in alcohol right now. Hindi ako makapaniwalang darating ang araw na sisira sila sa pangako nilang kay tagal na panahon kong pinanghawakan. I couldn't help but smile bitterly as I remembered the promise they made to me.
"Kasi, anak, siguro ayaw niya na maikasal," sagot naman sa akin ni Mama.
Kumunot naman ang aking noo, nagtataka dahil sa mga sinabi niya. I want to get married with the man I love someday.
"Bakit ayaw po niyang makasal?" inosenteng tanong ko.
"Baby, ganito kasi 'yon, si Kuya Sandro mo ay ipapakasal para mas lalong lumago ang business natin," paliwanag sa akin ni Daddy.
Suddenly my eyes widened and I suddenly felt scared. I even heard my parents laugh.
"Don't be afraid, Princess," malambing na saad ni Daddy.
"But, Dad, ayoko po na matulad kay Kuya Sandro."
Nagkatinginan ang aking mga magulang at buong galak na ngumiti.
"H'wag kang mag-alala, Princess, hindi ka matutulad sa Kuya Sandro mo," saad ni Daddy.
"Promise, Daddy?" buong galak kong tanong.
Nginitian ako nito. "Promise!"
"Promise me too, Mom," nakanguso kong saad.
"Promise, sweetie!"
Nabalik ako sa reyalidad nang maramdaman ang mahinang haplos sa aking pisngi ng kung sino. Hindi ko namalayang lumuluha na pala ako habang inaalala ang wala namang kwentang pangako.
"Problem?" tanong nito.
Suddenly, the noise of music and people's screams disappeared from my hearing. I could no longer see the people drinking and dancing around me because my vision and trance only seemed to focus on him.
"I…Ice?" utal-utal kong tanong upang masigurong siya nga ang lalaking kaharap ko sapagkat hindi ko inaakalang ang lalaking matagal ko nang mahal na si Ice Puntavega ay ngayon nakatingin na sa aking harapan nang may pag-aalala.
Bumilis ang tibok ng aking puso dahil nang iniangat ko ang aking paningin bumungad sa akin ang lalaking mula bata pa lang ay hinangaan at minamahal ko na. I almost want to shout that here in front of me is the person I used to admire and now I love. Suddenly my heart beat faster when I raised my eyes, the face of the man who had my heart beat fast since I was a child appear.
"Hey, Thea, problem?" ulit na tanong nito.
Hindi ko pinansin ang tanong niya dahil bigla akong nakaramdam ng hindi maipaliwanag na init na biglang bumalot sa aking buong katawan. I looked at him from his eyes to his piercing nose down to his red lips. Ibinalik ko ang aking paningin sa kaniyang mga mata. Wala akong emosyon na mabasa rito.
I couldn't stop myself and wrapped my arms around his neck, pulled his face closer to me and eagerly grabbed him for a kiss. He didn’t even bother to refuse.
Hindi ko na naisip kung may mga tao bang makakakita sa amin o wala. Nakalimutan ko na lang na nasa publiko kaming lugar at maraming tao ang makakakita sa ginagawa ko sa kaniya.
Nakaramdam ako ng sakit nang iwasan nito ang aking halik. Ngunit hindi ako sumuko, muli kong hinawakan ang kaniyang mukha at sa pagkakataong ito ay hinigpitan ang pagkakahawak saka siya sinunggaban ng halik. Noong una ay hindi nito sinagot ang halik ko ngunit kalaunan ay nakisabay na rin.
In the middle of our kiss, I couldn't help but feel hurt when he grabbed my shoulder to push me to break what we were doing gently.
"Ano ba ang problema mo!?" galit na sigaw ko.
Seryoso ako nitong tiningnan. "Ayokong mag-take advantage sa'yo, Thea. Nirerespeto kita dahil kapatid ka ng matalik kong kaibigan."
"Wala akong pakealam!" hiyaw ko. Hindi kalaunan ay nagpapaawang tumingin ako sa kaniya. "Hayaan mo na ako."
"Isipin mo muna ang magiging resulta ng gagawin mong 'to!" galit na pangaral nito sa akin.
I ignored him and kissed him again. I made him feel my love, sadness, and excitement for him. I liked him even more when he didn't refuse, he even kissed me back. What was once aggressive has now become serious and cautious.
Pinutol niya ang halikan naming dalawa. I didn't even think about where my friends were when he led me to the second floor of the bar and took me to a private room there. The room is the same as the hotel, well equipped with a bed and a sofa.
Muli niya akong hinalikan. Pinaparamdam ko sa kaniya ang aking pagmamahal sa pamamagitan ng paghalik sa kaniyang mga labi. I feel like the kiss between the two of us is full of love but maybe I'm the only one who thinks so.
I was surprised when he lifted me up without interrupting the kiss between us. I became even more aggressive in kissing him. I felt him climb the stairs. Our kiss stopped as he opened the bedroom door. He immediately leaned me against the wall while my two feet were wrapped around his waist. As we continued our hot kiss, he slowly took off my clothes so did I to him.
When we successfully removed each other's clothes, his hand immediately moved to different parts of my body. Our kiss continued and I just felt my back against the bed. He stopped kissing me and stared at my whole body. I simply covered my chest and femininity because I was ashamed of his stare.
He kissed me passionately again. He cupped my breast and massaged it gracefully. His kiss went down from my neck to my breast. He stopped there then glanced at me quickly and looked back at my breast.
"They're beautiful," he said and immediately grabbed my breast.
I flinched because of the pleasure I felt when he caressed the other side of my breast while his mouth sucked on me like a child thirsty for milk. His hand dropped to my womanhood. I moaned when I felt his hand on my wetness. He touched himself and gently inserted it into me. My forehead furrowed because of the pain he felt as he slowly entered his manhood. There helped tears from my eyes. I feel like my heart is breaking.
"Should I stop?" malambing at punong-puno ng pag-aalala niyang tanong.
Kaagad akong umiling. "No, please. Just be gentle."
He kissed me tenderly on the lips as if distracting me from the pain caused by his manhood entering me. What he did was effective because I again drowned in the taste of his kiss on me.
"Ah!"
I cried out in pain when he suddenly fully inserted his manhood into my womanhood. He repeatedly whispered some sweet words as he gave me small kisses on the neck and face.
When I was able to adjust to his length, I moved slowly myself. Soon, his movements suddenly quickened. I could feel his tough manhood inside me. I could also feel the grip on his movements as he plunged back and forth.
I felt something in my stomach that seemed to explode because of the taste of Ice's quick stab. I started to moan to let him know I was about to leave. When he got what I wanted to convey, he accelerated the stab even more until we both came out. I felt the heat of his juice in my will. He did a few more sloopy thrusts before pulling out his manhood and lying down next to me.
"Let's sleep." Hinalikan niya ako sa noo bago kinulong sa kaniyang bisig.
"Thea Watson's Point of View"Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang maalala ang mga nangyari kagabi. Hindi ako makapaniwalang nagawa ko nga 'yon.Sa loob ng labing pitong taon, ngayon ay wala na talaga ang aking pagkabirhen. Ang lalaking mahal ko pa ang nakakuha. Hindi ko alam ngunit wala man lang akong naramdaman na kahit anong pagsisisi.Napatingin ako sa lalaking mahimbing na natutulog sa aking tabi. Gumuhit ang ngiti sa aking mga labi. Hinawakan ko ang buhok nito at hinimas-himas."Ice, good morning. Alam mo ba, ito na yata ang pinaka-masayang araw ko. Ang pinangarap ko noong gumising at ikaw ang una kong makikita ay natupad na ngunit, may kulang pa rin dahil ang pinangarap ko ay mag-asawa na tayo pero hindi ito natupad bilang mag-asawa tayo kung hindi ay gabing para sa iyo'y simple lamang. Ngayon, alam kong maaaring hindi mo na 'to matandaan dahil ginawa mo lang 'yon dala ng kalasingan." nakangiti ngunit tumutulo ang mga luha kong saad. “Hinding hindi ko pagsisisihan ang
“Thea Watson’s Point of View”Parang gumuho ang mundo ko nang marinig ang mga sinabi ni Daddy. Pakiramdam ko ay natapos na ang masasayang pangyayari sa buhay ko. "WHAT?" hindi makapaniwalang singhal ko. "Dad, hindi mo pwedeng gawin 'yon!"Kumunot ang noo nitong tumingin sa akin. "At bakit naman hindi, Thea? Ikaw at si Ace ay nagkakamabutihan na. Baka mamaya nga magulat na lang kami na kayo na mismo, ikaw ang lumapit at pumilit sa amin na ipakasal ka kay Ace."Napailing ako dahil sa sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang lumabas ang lahat ng ito mula sa bibig ni Daddy. Hindi man lang niya inalam ang totoo. Basta-basta na lang itong nanghuhusga sa mga nakikita niya kahit pa hindi alam ang tunay na nangyari. Hindi maaaring basta na lang muling magdi-desisyon si Dad sa buhay ko.Pakiramdam ko ay wala na akong karapatang magdesisyon sa sarili kong buhay. Para akong robot na kinokontrol ng mga magulang. Iyon bang wala na akong Kalayaan, hindi ko na pwedeng sabihin ang mga gusto ko dahil hin
Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko mula sa doktor. Sobrang bilis at lakas ng tibok ng aking puso. Naghahalo ang takot, kaba, at gulat sa aking pakiramdam. "P...Pardon?" nauutal na tanong ni mommy. Halos hindi ko mabasa ang emosyong bumabalot sa boses niya. Alam kong galit at gulat siya dahil sa mga nalaman ngunit alam ko rin na mas binabalot siya ng gulat sapagkat kitang-kita ito sa kaniyang mukha.Tahimik lang ang buong sulok ng silid ng hospital na kinaroroonan namin ngayon. Lahat ng narito ay gulat dahil sa mga nalaman at kitang-kita iyon sa mukha ng bawat isang narito. "You heared me right, Mrs. Watson, Your daugther daugther Thea Watson is four weeks pregnant," saad ulit ng doktor. "Huwag ninyong hahayaang ma-stres ang pasyente dahil makakasama ito sa kaniya at sa batang dinadala niya. Para naman sa vitamins sa morning sickness niya, narito ang resita ng gamot na kailangan niya. Pwede na rin po kayong lumabas ng hospital."Napakurap na lang ako ng dalawang beses, gulat p
"Sandro, bilhin mo ang lahat ng gamot na nasa resita niya." Utos ni daddy at tumingin sa akin. "Simulan mo nang magempake ng mga gamit mo dahil pagkarating na pagkarating ng kuya mo ay ayaw na kitang makita rito sa pamamahay ko," sabi niya sa akin bago lumabas ng aking silid. Naluluha akong napatingin kay mama. Niyakap niya ako habang umiiyak na rin. Hinahagod nito ang aking likuran na para bang pinapatahan ako. Pinaparamdamn niya sa akin na nariyan lang siya at hindi ako iiwan. Parang binasag sa maliliit na piraso ang aking puso dahil sa sobrang sakit na nararamdaman. I feel so helpless. My hands are trembling and my heart stings. Parang tinurusok ng karayom ang puso ko at hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman. Gusto kong sumigaw ng sobrang lakas upang maibsan ang sakit ngunit hindi ko magawa. Nais ko na lang na mawala ang lahat ng sakit na dinada ko sa kahit na anong paraan ngunit tanging iyak lang ang nakakaya ko. Halos hindi ako makagalaw dahil ang lakas ko ay napunta
Bumungad sa akin ang isang matipono, gwapo, moreno, at matangkad na lalaki. Nakasuot ito ng pormal na damit, mukhang galing opisina. Ang gwapo niyang tingnan dahil mukhang malinis sa katawan. Wla mn lang tattoo o piercing. Madalas kasi ngayon sa kalalakihan ay mukhang adik ang itsura. "Oo, 'Nak. Nahimatay kasi siya kanina sa terminal naawa naman ako kasi mukhang wala siyang kasama at bago lang siya rito sa lugar natin," sagot ni Nanay Aida. "Nako naman, Nay, halika nga dito magusap muna tayo." Tiningnan lang ako ng lalaki at hinila si Nanay Aida papalayo sa akin. Mukhang hindi niya ata nagustuhan ang presensiya ko at ang pagdala sa akin dito ni Nanay Aida. Kung magkaganoon nga talaga, aalis na lang ako rito para wala nang problema. Ayoko rin naman na maging dahilan ng pag-aaway nilang mag-ina. "Pasensya ka na, Hija, medyo nagsungit sa'yo ang anak ko," saad ni Nanay Aida nang makabalik. "Nako, okay lang po," sagot ko. "Nay, baka po makasira ako sa pagsasama ninyo o hindi naman po
"Jp, sino 'yang kasama mo ang ganda niya, ha?" saad ng babaeng maganda ring nakasalubong namin. "Ay, si Thea ito, Hannah," sagot niya sa babae. "Thea, ito si Hannah kapitbahay natin.""Hello, Thea, nice meeting you," saad ko at nag-offer ng kamay para makapag-handshake sa kaniya. Inaya ako ni Jp na maglibot-libot dito sa lugar nila para raw ma-familiarize ko naman at makilala ang mga kapitbahay nila rito. Pumayag naman ako dahil maboboring lang din naman ako kung nandon lang ako sa bahay nila. Sinabi rin pala ni Jp na pupunta kami mamaya sa bukid kung san nagtatrabaho si Nanay Aida. "Hello, Ate, welcome po dito sa lugar namin. Kaano-ano mo po 'yag baklang walang plano sa buhay na 'yan?" Natawa ako dahil sa sinabi niya. "Nako, nakita lang ako ni Nanay Aida kagabi at kinupkop lang nila ako dito." "Saan ka galing, Ate? Bakit naman napadpad ka dito? Wala ka po bang pamilya?" sumod-sunod niyang tanong. "Napaka-chismosa mo talaga, Hannah, ano?" biglang saad naman ni Jp. "Halikana nga
Hindi inaasahang mensahe ang aking natanggap mula sa hindi rin inaasahang tao. Ice...Nakasaad sa mensahe niya ang pangangamusta at tanong kung bakit ako umalis at kung nasaan ako sapagkat hinahanap daw ako ni Kuya Sandro sa kaniya. Alam ko na ang mensheng 'yon ay hindi direktang para sa pag-aalala niya sa akin ngunit magkaganoon man ay nakaramdam ako ng saya. Nakangiti akong nagising nang maalala ko ang mensahe ni Ice sa akin kagabi. Para akong dinuduyan sa alapaap dahil sa tuwang nararamdaman. Kagaya ng mga nagaganap sa araw-araw namin ay ganito pa rin ang nangyayari ngayon. Mabilis na lumipas ang mga araw. Natapos ko nang inumin ang gamot na ibinigay ni doc noong nalaman kong buntis ako at ngaypon naging maayos na ang pakiramdam ko. Hindi na ako nasusuka kaya't nagdesisyon akong maghanap na rin ng trabaho rito dahil gagastos din naman ako para sa pang-araw-araw namin sa bahay at may monthly check-up din ako at hindi sapat ang ipon ko para sa panggastos na 'yon. "Nay, aalis na p
Panibagong araw na naman at narito na ako ngayon sa salon. Sobrang aga pa pero hindi ko kasi gawain ang maging late sa school or appointment dati pa lang kaya heto at hindi pa kami marain g empleyado ang narito sa salon. "Hindi na tayo nakapagusap kagabi, Thea, inumaga na kasi akong nakauwi," sabi ni Jp. Naglilinis kami ngayon dito sa salon. Tinulungan ko na lang din siya kasi wala naman akong ginagawa. May janitor din naman ang salon pero wala pa kasi maaga pa naman kaya kami na lang muna ni Jp ang naglilinis-linis ng mga kalat na hindi masyadong nalinis kahapn. "Kamusta ka naman kahapon dito? Hindi ka ba tinarayan ni Lara?" tanong niya. "Tinarayan, Baks, pero hindi ko na lang din pinansin," sagot ko. "Mataray pala talaga siya?" "Nako, oo. Sobra 'yan makaasta akala mo may-ari pero tama 'yan huwag mo na lang siyang pansinin," payo niya. "Mabait na amo si Charlene, Thea, pagbutihin mo lang ang trabaho mo at ipakita mo lang sa kaniya ang kasipagan mo wala kang magiging problema sa
Ilang weeks na rin simula nang bumalik si Madam Cha dito sa Pilipinas at siya na muna ngayon ulit ang nagma-manage ng salon dahil nasa leave ako. Tatlong linggo na ang nakalipas simula noong nagpaalam ako sa kaniyang magpapahinga na. Malapit na kasi akong manganak siguro any time from now lalabas na ang twins ko. Nakalipat na rin ako sa bahay na pinagawa ko at isa rin sa achievement ko ay ang makompleto ang mga gamit na kakailanganin sa bahay ko. Hindi naman ako nahihirapan dahil sa kabilang bahay lang naman sina Nanay Aida at kung minsan ay dito kami sa bahay nagdi-dinner. "Thea," rinig kong tawag ni Nanay Aida mula sa labas. Alas kuwatro ng madaling araw ngayon at sinabi ko kay Nanay Aida na sasama ako sa kaniya sa pagbili ng mga pangangailangan niya sa pagluluto ng kakanin para makapaglakad-lakad ako. Sabi kasi nila maganda raw na maglakad-lakad kung malapit ka nang manganak. Bumaba ako para pagbuksan siya ng pinto. Nakabihis na ako at lahat siya na alng ang hinihintay kong mag
Tinalikuran ko na si Lara at pumunta sa dapat ko talagang puntahan. As I entered the spa room, the cold breeze of the aircon welcomed me. The whole room is airconditioned it makes the customers comfotable and relaxed. Sobrang tahimik lang din ng buong kwarto dahil ang mga customers ay nagrerelax lang at ang mga nagtatrabaho naman ay ginagawa ang trabaho nila ng maayos. Tinanong ko lang si Aling Pass kung kamusta namn dito ang sabi naman nito ay wala naman raw problema kaya nagpasalamat na lang ako. Namataan ko naman ang costumer na patapos na sa cashier nang makalabas ako sa spa room kaya inabangan ko ang customer sa pintogusto ko kasing malaman kung ano ang mga nagustuhan at hindi niya nagustuhan sa serbisyo ng spa para mas mabago namin."Hi, Ma'am, I'm Thea Watson po the manager of the spa," pagpapakilala ko sa babae. "Sorry to interrupt you but I just want to ask if it is okay." "Oh, hello! I'm Kath," nakangiti niyang bati pabalik. "Yeah, okay lang naman at hindi naman ako nagma
My life here in Concepcion is not easy yet not also hard. The people who adopted me here made me feel that I am a part of their family. They are always here to correct my decisions and suggests better ideas to improve my lifestyle. Naging maayos akong babae dahil sa mga turo nila sa akin sa kung papano mamuhay. Hindi madali ang buhay ko rito dahil nasanay ako noon na tuwing alam ng mga magulang ko na kailangan ko ng pera ay nariyan kaagad ngunit ngayon kailangan ko itong pagtrabahuhan. Isa pa rin sa mahirap ay ang mga pagbabago sa aking katawan dala ng pagbubuntis ko. Sa mga nagdaang mga araw at buwan naman ay naging maayos naman ako. Hindi na muling naulit ang ginawa ni Lara sa akin noong nakaraan at nagpapasalamat naman ako dahil doon. Narito ako ngayon sa kwarto ko nagpapahinga dahil bukas ay wala akong pasok kaya naman pupunta ako sa bukid at iche-cgeck ko rin ang bahay na pinapagawa ko. Magkatabi lang naman ang bahay namin nila Nanay Aida saka noong huling punta ko roon ay nak
"Talaga po?!" hiyaw ko. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw na patili dahil sa sobrang saya nang marinig ang ibinalita niya. "Pasensya na po sobrang saya ko lang talaga." Ngumiti si Miss Cha sa allin. "Its fine but you can now go back to work. Your position, Thea, will start tomorrow." Nagpasalamat muna ako kay Miss Cha bago lumabas ng opisina niya. Halos mapunit na ang mukha ko sa kakangiti dahil sasobrang tuwa. Sumalubong sa akin si Rose nang makalabas ako sa opisina. "Oh, kamusta bakit sobrang saya mo yata?" Hindi ko napigilan ang sarili kong yumakap sa kaniya. "Sobrang saya ko talaga, Rose! Prnomote ako ni Madam Cha bilang manager!" Gumuhit din ang gulat sa kaniyang mukha. Bakas ang saya sa kaniya nang marinig ang aking sinabi. "Talaga? Nako, masaya naman ako para sa'yo, Frined!" "Salamat, Rose," nakangiting saad ko. Pinabalik na kami ni Miss Cha sa aming mga trabaho at alam na rin niya na hindi makakapasok si Jp ngayon. Hindi talaga ako makapaniwala na isa n
"Bakit, dok,?!" puno ng kabang tanong. Biglang bumilis ang kabog ng aking dibdib dahil sa naging reaksiyon niya. Rinig na rinig ko ang pintig ng aking puso. Sobrang masama ang pakiramdam ko dahil sa takot, kaba, at hindi makapaghintay na sagot mula sa doktor. Ramdam ko rin ang kaba ng dalawang bakla. Hindi rin maipinta ang kanilang mukha habang hinihintay ang respond ng doktor sa tanong ko. "Nako, I'm sorry nadala lang ako ng emotions ko," saad naman ni dok. "I'm just overwhelmed, Hija, and congratulations you're having a twins!" Hindi ko maipaliwanag ang emosyong bumalot sa akin nang marinig ang sinabi ni dok. Halo-halo ang saya at takot sa akin saya kdahil hindi lang isa ang magiging anak ko takot dahil hindi ko alam kunng kaya ko ba silang palakihin at tustusan ang pinansiyal nilang pangangailangan nang ako lang mag-isa. "Is it lsafe to reveal the gender?" tuwang-tuwang tanong ni dok. "Oo, Dok!" sabik na sagot nina Jp at Hans. Tiningnan ako ng doktorr na para bang humihin
"Hayaan mo na 'yon, Anak, alam ko naman na hindi mo talaga ginawa iyon," saad ni Nanay Aida nang ikwenento ko sa kaniya ang nangyari. "Hindi mo man lang ba sinabihan ang boss ninyo John Paul?""Nanay, naman sabihin ba daw naman buong pangalan ko," nakangusong sabi naman ni Jp. "Hindi ko rin naman kasi alam ang tunay na nangyari, Nay. Pero, Thea, hayaan mo at kakausapin ko na lang si Charlene bukas.""Huwag mo nang alalahanin iyon, Jp, hayaan mo na lang," sabi ko.Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa na iyon ni Lara. Dahil doon parang matatanggal kaagad ako sa trabaho. Ang pangit lang din tingnan kasi wala naman talaga akong tao na sabihang patunayan ang sinabi ko dahil wala ring may nakarinig o nakakita noong nangyari iyon.Lumipas pa ang mga araw at hindi na lang ako masyadong nakipag-usap pa kay Lara. Hindi na rin ako pumapayag tuwing kakausapin niya ako. Nanghingi rin ako ng pabor kay Rose na bantayan niya o pakinggan niya ang sasabihin ni Lara tuwing lalapit siya sa akin.Ilang
Panibagong araw na naman at narito na ako ngayon sa salon. Sobrang aga pa pero hindi ko kasi gawain ang maging late sa school or appointment dati pa lang kaya heto at hindi pa kami marain g empleyado ang narito sa salon. "Hindi na tayo nakapagusap kagabi, Thea, inumaga na kasi akong nakauwi," sabi ni Jp. Naglilinis kami ngayon dito sa salon. Tinulungan ko na lang din siya kasi wala naman akong ginagawa. May janitor din naman ang salon pero wala pa kasi maaga pa naman kaya kami na lang muna ni Jp ang naglilinis-linis ng mga kalat na hindi masyadong nalinis kahapn. "Kamusta ka naman kahapon dito? Hindi ka ba tinarayan ni Lara?" tanong niya. "Tinarayan, Baks, pero hindi ko na lang din pinansin," sagot ko. "Mataray pala talaga siya?" "Nako, oo. Sobra 'yan makaasta akala mo may-ari pero tama 'yan huwag mo na lang siyang pansinin," payo niya. "Mabait na amo si Charlene, Thea, pagbutihin mo lang ang trabaho mo at ipakita mo lang sa kaniya ang kasipagan mo wala kang magiging problema sa
Hindi inaasahang mensahe ang aking natanggap mula sa hindi rin inaasahang tao. Ice...Nakasaad sa mensahe niya ang pangangamusta at tanong kung bakit ako umalis at kung nasaan ako sapagkat hinahanap daw ako ni Kuya Sandro sa kaniya. Alam ko na ang mensheng 'yon ay hindi direktang para sa pag-aalala niya sa akin ngunit magkaganoon man ay nakaramdam ako ng saya. Nakangiti akong nagising nang maalala ko ang mensahe ni Ice sa akin kagabi. Para akong dinuduyan sa alapaap dahil sa tuwang nararamdaman. Kagaya ng mga nagaganap sa araw-araw namin ay ganito pa rin ang nangyayari ngayon. Mabilis na lumipas ang mga araw. Natapos ko nang inumin ang gamot na ibinigay ni doc noong nalaman kong buntis ako at ngaypon naging maayos na ang pakiramdam ko. Hindi na ako nasusuka kaya't nagdesisyon akong maghanap na rin ng trabaho rito dahil gagastos din naman ako para sa pang-araw-araw namin sa bahay at may monthly check-up din ako at hindi sapat ang ipon ko para sa panggastos na 'yon. "Nay, aalis na p
"Jp, sino 'yang kasama mo ang ganda niya, ha?" saad ng babaeng maganda ring nakasalubong namin. "Ay, si Thea ito, Hannah," sagot niya sa babae. "Thea, ito si Hannah kapitbahay natin.""Hello, Thea, nice meeting you," saad ko at nag-offer ng kamay para makapag-handshake sa kaniya. Inaya ako ni Jp na maglibot-libot dito sa lugar nila para raw ma-familiarize ko naman at makilala ang mga kapitbahay nila rito. Pumayag naman ako dahil maboboring lang din naman ako kung nandon lang ako sa bahay nila. Sinabi rin pala ni Jp na pupunta kami mamaya sa bukid kung san nagtatrabaho si Nanay Aida. "Hello, Ate, welcome po dito sa lugar namin. Kaano-ano mo po 'yag baklang walang plano sa buhay na 'yan?" Natawa ako dahil sa sinabi niya. "Nako, nakita lang ako ni Nanay Aida kagabi at kinupkop lang nila ako dito." "Saan ka galing, Ate? Bakit naman napadpad ka dito? Wala ka po bang pamilya?" sumod-sunod niyang tanong. "Napaka-chismosa mo talaga, Hannah, ano?" biglang saad naman ni Jp. "Halikana nga